จากพี่เลี้ยงสู่เมียนาย

ปานเนตรหนีออกจากบ้านที่มารดาได้สามีใหม่เข้าบ้านหลังจากที่บิดาพึ่งจะสีชีวิตได้ไม่ถึงหกเดือนทำให้เธอเสียใจมากในคืนที่ฝนตกหนักเด็กสาววิ่งออกจากบ้านด้วยใจที่สลายจากบ้านที่เคยมีบิดาให้ความอบอุ่นแม่ที่ชอบเล่นการพนันไม่สนใจเธอสักนิดที่เป็นลูกสาวเท่าไรพอขาดพ่อแม่ก็เอาเด็กรุ่นลูกมาเป็นสามีใหม่ในคืนที่ฝนตกหนักฟ้าคำรามเหมือนโกธรแค้นใครมานานมารดากับสามีเด็กกินเหล้าจนดึกดื่นไอ้หานอัธพาลประจำบ่อนที่แม่ของปานเนตรไปเข้าทุกวันมันตั้งใจจะม่อมเหล้าแม่หม้ายแก่คราวแม่ที่เก็บมันมาเป็นผัวเพราะติดใจรสรักที่มันปรนเปรอให้เพราะมันยังหนุ่มแน่นเรี้ยวแรงเยอะเป็นทำธรรมดา

คืนนี้มันต้องได้ลูกเลี้ยงสาวเป็นเมียมันให้ได้มันจึงซื้อเหล้ามาฉลองกันกับเมียคราวแม่ของมันหึๆอีแก่นี้คอแข็งไม่เบากว่าจะหลับได้เล่นเอากูหึดขึ้นคอเหออีแก่ถ้าไม่ติดว่าลูกสาวมึงสวยกูไม่ทนอยู่กับมึงมาหลายวันรอให้มึงหลับกูจะจับลูกมึงทำเมียไอ้หานคินในใจทั้งเลียปากแบบหื่นกระหายที่เห็นสาวน้อยปานเนตรที่ใส่ชุดนักศึกษาทำให้มันมอารมณ์อยากร่วมเพศที่รุนแรงกับเด็กสาวที่ใส่ชุดนักศึกษายิ่นขึ้น

ในห้องนอนปานเนตรนั้นระวังตัวตลอดเพราะเธอไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นบิดาสั่งให้พกมีดเอาไว้ป้องกันตัวเวลานอนให้มีสติและให้ใช้ไหวพริบในการเอาตัวรอดจากอันตรายอย่ารนจนทำให้ตัวเองไม่มีสติปานเนตรนั้นได้เข้าเรียนยูโดจนจบครอส์เพราะบิดานั้นกลัวว่าบุตรสาวจะมีอันตรายเมื่อไม่มีท่านอยู่ในโลกใบนี้แล้ว  กับภรรยาที่ได้มาเพราะความผิดพลาดชอบเล่นไพ่ไฮโลหวยเธอจะเล่นทุกอย่างเขาห้ามก็ไม่ฟังเงินในบ้านจึงให้แบบพอแต่ละวันเขาจะเก็บใส่บัญชีเอาไว้ให้ลูกสาวโดยที่ไม่บอกใครนอกจากลูกสาวคนเดียวที่สนิทกับพ่อและรู้ว่านั้นทำทุกอย่างเอาไว้ให้ตัวเองล่วงหน้า  ทุกอย่างพ่อฝากเอาไว้ที่ธนาคาร  พ่อทำงานที่มั่นคงแต่ชีวิตคู่กับล้มเหลว

วันนี้ปานเนตรใจไม่ดีกับสายตาที่ไอ้หานมันมองมาเธอมันกินเหล้ากับแม่แต่หัววันฝนรินพร่ำๆตั้งแต่หัวค่ำแต่ดึกมากับเทกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตาปานเนตรที่ระแวงมาตั้งแต่หัวค่ำจึงหลับไปในเวลาสี่ทุ่มเสียงฝนที่ตกกระหน่ำที่ทำให้ไอ้หานมันยิ้มด้วยความดีใจที่จะเผด็จศึกเอาลูกเลี้ยงมาทำเมียพออีแก่ข้างกายที่มันมอมเหล้าหลับไปหกทุ่มมันก็ลุกขึ้นไปหน้าห้องนอนของลูกเลี้ยงด้วยใจหมาดหมายมันบิดประตที่ล๊อคอยู่ใช่ลวดแหย่เข้าไปปลดล๊อคไม่นานก็สำเร็จมันยิ้มด้วยความดีใจย่องเข้าไปที่ในห้องนอนของสาวน้อยแล้วมองดูร่างขาวผ่องที่เตียงนอนพร้อมทั้งเลียปากด้วยความย่ามใจก่อนจะก้มลงจะหอมแก้มนวลที่มันคะนึงหาทุกค่ำคืน  ปานเนตรได้กลิ่นเหล้าโชยเข้าจมูกก็รีบตื่นเห็นเงาตะคุ้มจะหอมแก้มเธอจึงถีบจนร่างของไอ้หานกระเด็นล้มลงเพราะมันก็กินเหล้าไปไม่น้อยและคิดว่าเด็กสาวคงจะไม่ขัดขืนมันถ้าโดนขู่เพราะบอบบางเหลือเกินมันคิดด้วยความย่ามใจก่อนที่ล้มลงมาแบบไม่ทันตั้งตัว

"หึๆอย่าขัดขืนดีกว่าถ้าไม่อยากเจ็บตัวสาวน้อย"

มันพูดด้วยความโกรธปานเนตรที่กระโดดลงไปที่เตียงนอนคนละฝั่งกับมับตะโกนเรียกแม่ให้ช่วยด้วยความตกใจแต่เธอต้องช่วยตัวเองก่อนที่จะมีคนมาช่วย

"แม่ช่วยด้วยไอ้หานมันจะข่มขืนหนู"  ปานเนตรตระโกนเสียงดังด้วยความตกใจและสั่น   "หึๆร้องให้ตายมันก็ไม่ตื่นมาช่วยเธอได้หรอกคนสวยเพราะฉันวางยานอนหลับมันไปด้วยการมอมเหล้าแม่ของเธอไปแล้ว"

มันพูดด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายที่มองเห็นสาวน้อยที่อยู่ละฝั่งกับมันจากแสงของฟ้าแลบฟ้าร้องสะหนั่นหวั่นไหวปานเนตรมองมันด้วยความเกลียดชังไอ้สารเลวมองมันด้วยความโกรธรวมถึงแม่ของเธอด้วยที่พาคนเลวมาทำร้ายเธอถึงในบ้าน  ที่บิดาเป็นผู้สร้างเธอตัดสินใจหยิบไม้เบสบอลที่เอาไว้หัวเตียงขึ้นมาถือทันทีโชคดีที่มันอยู่ด้านเดียวที่เธอกระโดดลงมาพอดีเธอถือด้วยมือที่สั่นแต่ต้องเอาตัวให้รอดไปให้ได้เหมือนที่พ่อเคยสอนเอาไว้และที่เรียนยูโดมาเวลาประจันหน้ากันเพื่อล้มคู่ต่อสู้ให้ได้

ไอ้หานเดินอ้อมเตียงมาฝั่งที่ปานเนตรยืนอยู่เธอรีบให้ตัวเองออกมาฝั่งประตูให้มากที่สุดเพื่อจะหนีมันรู้เธอจะวิ่งไปที่ประตูมันวิ่งกระโจนใส่เพื่อจะกอดให้เธอล้มไปด้วยกันกับมัน  ปานเนตรฟาดไม้ใส่มันไปเต็มแรงเธอไม่กลัวว่าจะถูกตรงไหนของมันเธอคิดแค่ว่าถ้าเธอไมสู้มันเธอต้องตกเป็นเมียของมันแค่คิดเธอก็จะอวกแล้วเพียงมันมองเธอก็สะอิดสะเอียนแล้ว  จากนั้นเสียงร้องโอ๊ยก็ดังขึ้นเพระเธอฟาดหัวมันเต็มๆด้วยแรงที่มีจากนั้นไม้ในมือของปานเนตรก็กระหน่ำใส่ร่างมันแบบไม่ยัง

"โอ๊ยอีห่ากูว่าจะไม่ทำร้ายมึงแล้วนะ"   ไอ้หานตะโกนด้วยความโกรธปานเนตรไม่สนใจฟาดใส่มันที่กระโจนมาทั้งถีบมันจนล้มลงแล้วกระหน่ำฟาดจนมันหยุดร้องเธอวิ่งไปเปิดไฟเห็นร่างมันนอนจมกองเลือดเพราะฟาดใส่หัวมันไม่ยังนอนแนนิ่งไปแล้ว  แต่ปานเนตรไม่ไว้ใจฟาดใส่ลำตัวมันไปด้วยความโกรธจนเห็นมันไม่กระดิกเธอจึงหยุดด้วยความเหนื่อยหอบมันตายหรือยังเธอตกใจหรือว่าเราจะฆ่าคนตายอยู่ไม่ได้แล้วบ้านนี้  แม่ไม่เคยสนใจเธอเลยยังไม่พอพาคนเข้าบ้านมาทำร้ายเธออีก  ปานเนตรวิ่งไปที่หัวเตียงหยิบกระเป๋าเงินใส่กระเป๋าสะพายเอาของสำคัญใส่ลงไปกับเสื้อผ้าสามสี่ตัวก่อนจะเปลี่ยนเสื้อกับกางเกงที่กระชับใส่หมวดแก๊บรีบเดินออกจากบ้านทั้งที่ฝนตกอยู่ทีนี้เธอคิดว่าต้องหนีเอาตัวรอดจากบ้านหลังนี้ไปก่อนบ้านของเธออยู่ติดถนนใหญที่สามารถข้ามไปอีกจังหวัดได้มีรถโดยสารวิ่งผ่านยามค่ำคืนแต่เวลานี้มันยังไม่สว่างแต่เธอจะรอให้แม่ตื่นมาไม่ได้ต้องเข้าข้างผัวใหม่อย่างแน่นอน

ปานเนตรจึงวิ่งไปหาห้องที่ซ่อนตัวรอเวลาจะได้ออกไปตอนรถโดยสารวิ่งผ่านมาเธอรีบไปที่ห้องเก็บของที่พ่อทำเอาไว้มีกลอนประตูเอาไว้ไม่ใช่ลูกบิดเหมือนห้องนอนบนบ้านกับที่ซอตไปฟ้าของที่เธอซื้อเอามาป้องกันตัวเครื่องหนึ่งรวมถึงไม้เบสบอล

ธีระเดชชายหนุ่มอายุสามสิบห้าปีวันนี้มาทำธุระที่ต่างจังหวัดและติดฝนนอนค้างที่โรงแรมในอำเภอนี้ฝนหยุดตกแต่ยังรินพร่ำๆตลอดคืนพอจะขับรถไปได้ชายหนุ่มออกเดินทางมาตอนตีสี่พอดีกับที่ปานเนตรสะดุ้งตื่นได้ยินเสียงแม่โวยวายร้องเรียกผัวเด็ก  เธอจึงรีบวิ่งออกจากบ้านไปที่ถนนให้เร็วเพราะกลัวจะโดนจับตัวไว้พอดีกับรถของธีระเดชมาถึงพอดีร่างของเธอโผล่พรวดพาดออกมาชายหนุ่มตกใจเหยียบเบรกจนมิดแต่ก็ชนร่างของคนที่วิ่งออกมาถึงไม่เต็มแรงก็ทำให้เธอกรี้ดร้องด้วยความตกใจปานเนตรสลบเพราะแรงปะทะของคนกับเหล็กชายหนุ่มรีบวิ่งลงมาดูก็เห็นเป็นเด็กสาวที่ตัวเองชนแถมมีเลือดไหลออกมาทางหัวคงจะแตกตอนล้มลงกระแทกพื้นเขาจึงรีบอุ้มเธอขึ้นรถเพื่อจะไปส่งโรงพยาบาลทันที