คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สงคราม
สงคราม
‘มันก็นานหลายปีแล้ว ที่เรากับมัน ต้องสู้กันในเกมก่อน ๆ’
“หึ ในที่สุด มึง…ก็ตามหากูจนเจอสินะ”
‘แล้วมันก็นานหลายเดือนเช่นกัน ที่เรากับมัน ต้องมาสู้กันซ้ำ ๆ ในเกมนี้’
“เออ กูว่า...เรามาจบสงครามนี้กันเลยดีกว่า”
ดวงตาสีน้ำเงิน ภายใต้แว่นกันแดดสีเดียวกับดวงตา ของคนที่ว่าอยากจบสงคราม มองทะลุกล้องเล็ง มายังศูนย์เล็งด้านหน้า ของปืนกลกระบอกใหญ่และยาว กลไกที่สลับซับซ้อนของปืน เคลื่อนเข้าประสานกัน พร้อมเสียงวี้ดดังออกมา เป็นการเร่งอนุภาพทำลายล้างให้แรงเต็มที่ เพียงนิ้วกดไก รูกลม ๆ ที่ปลายปืน ก็มีแสงวาบ !
เป็นภาพจากระยะไกล พบเส้นแสงกระสุน พุ่งออกจากปืน ฝ่าสมรภูมิยาว ๆ ทะลุทะลวงร่างใครก็ตามที่ขวางวิถี ไปหาเป้าหมายหนึ่งเดียว ที่อยู่อีกฝั่งของสงคราม...
‘เพราะว่าเรากับมัน เสมือนเป็นตัวแทนความบ้าคลั่ง ที่กระหายบางสิ่งในสงคราม’
และดวงตาไร้ม่านขาวซีด ของผู้ตกเป็นเป้าหมายการโจมตี เบิกกว้าง จ้องท้ารับหัวกระสุน ที่พุ่งสะท้อนเข้ามากลางสายตาอย่างรวดเร็วจนไม่อาจทันตั้งตัว พลันเรียวปากกระตุกยิ้ม
“เหอะ ถ้าสงครามจบเร็ว มันก็ไม่สนุกสิ”
เพียงชั่วปีกนกสยาย...
ก็เกิดเสียงเป๊งป๊างรัวกึกก้อง !!! เมื่อกระสุนจำนวนมาก ปะทะเข้ากับโลหะบางอย่าง ที่ฟังจากเสียง ก็รับรู้ว่าทนต่อการกระแทกรุนแรง จนมีประกายไฟแลบวาบ ๆ พร้อมควันสีหม่น คลุ้งปกคลุม คนที่อยู่ภายใต้การป้องกันของตนเองทันเฉียดฉิว โดยมีปีกนกเรืองแสงสยายใหญ่ ทะลุกลุ่มควันออกมา กระพือ ต้านแรงปะทะของกระสุน ไม่ให้ร่างเจ้าของมันถูกผลักถอยไปไกล
แล้วกระสุนนับไม่ถ้วน ที่พุ่งมากระแทกโลหะป้องกันดังสนั่นก็เงียบไป เมื่อหมดลง มีเพียงความเงียบ ระหว่างคนสองคน ที่ประจันหน้ากันอยู่คนละฟากสงคราม ต่างกระพือปีกของตนเอง ลอยเหนือผืนเมือง และอยู่ใต้ผืนฟ้า...
ระหว่างนี้ ท้องฟ้า ที่เคยทองอร่ามจากแสงตะวันทอส่อง กลับกลายเป็นสีแดง เมื่อเลือด กับชิ้นส่วนอวัยวะของคนจำนวนมาก สาดกระเซ็นท่วมฟ้า เป็นร่างคนที่บาดเจ็บ หรือตาย จากการเพลี่ยงพล้ำคู่ต่อสู้บนฟ้า ร่วงหล่นลงมา ราวกับฝนเลือด เทกระหน่ำพรำ ๆ อย่างน่าพรั่นพรึง !
แล้วตอกย้ำความพรั่งพรึง ด้วยเสียงหวีดร้องของใครต่อใคร ที่ร่วงจากฟ้าลงมา ร่างเงาดำเหล่านั้นตัดแสงอันริบหรี่วูบ ๆ วาบ ๆ ตามด้วยปีกของมอนสเตอร์ตัวใหญ่ยักษ์ คลุมทับผืนเมือง บินโฉบใครก็ตามที่ตกลงมา หรือเอาแต่สู้กันกลางอากาศไม่ทันระวัง ซี่ฟันแหลมคมเกินคณานับ ขย้ำร่างเป็นสิบเป็นร้อยในทีเดียว และต่อด้วยระเบิด ดังตูมตรงนั้น ดังตูมตรงนี้ ราวกับมีใครจุดพลุไฟกลางอากาศตลอดเวลา ฉีกร่างคนที่อยู่ในรัศมีทำลายล้างกระจุยกระจาย มันชั่งเป็นสมรภูมิ ที่ยากจะสิ้นสุดในเวลาอันใกล้ เพราะมันคือ ศึกสงคราม แย่งชิงเงินรางวัลสูงสุด ที่เกมจะจัดขึ้นทุก ๆ วันสุดท้ายของเดือน ให้เกมเมอร์มาเข่นฆ่ากัน เพื่อชิงเงินรางวัลรวมนับล้านบาท !
กลับมายังนักล่าเงินรางวัลสองคน ที่กระพือปีก เผชิญหน้ากันอยู่คนละฟากฝั่งสงคราม โดยมีความบ้าคลั่งของสงครามดำเนินขนานไปอยู่รอบ ๆ คนหนึ่งเห็นไกล ๆ ว่าถือปืนกลกระบอกใหญ่พอ ๆ กับตัว ส่วนอีกคน เห็นว่าถูกกลุ่มควันปกคลุมจนมิด
“อะไรวะ นี่น่ะเหรอ ที่เรียกว่าการจบสงครามน่ะ”
มีเพียงเสียงนุ่ม แต่แฝงอารมณ์เยาะหยัน ดังออกมาจากควันสีหม่นที่ปกคลุม พบเปลวไฟจากการเสียดทานของกระสุนเมื่อครู่ ลุกไหม้โลหะป้องกัน
“เหอะ เบาว่ะ”
แล้ว...ควันที่ปกคลุม ก็ถูกโลหะป้องกันส่วนปลายแหลม แทงทะลุออกมา...
“ยิงทักทายกันรึไง”
...มันสะท้อนแสงวาววับ
“อย่าดีกว่าน่า มีจังหวะเปิดก่อนแล้ว ก็ฆ่ากันด้วยท่าไม้ตายเลยดิ นั่นต่างหาก ที่เรียกว่า การจบสงครามของจริงน่ะ”
ปลายแหลมโลหะสีเงิน ที่โผล่ออกมาจากควัน ก่อนเหวี่ยงพ้นควันออกไปทางด้านข้าง แล้วไฟที่ลุกไหม้ ก็ถูกโลหะดูดหายเข้าไปจนหมด เป็นการเผยว่า ความเงินเงาวาววับนั้น ที่แท้คือใบดาบ ปลายแหลม สองคม ยาวหลายสิบนิ้ว ประดับด้วยลายสลักเปลวไฟ ดุดัน ร้อนแรง ด้วยใบดาบที่ใหญ่ จึงถูกใช้ป้องกันพลังโจมตีได้ไม่ต่างจากโล่ ชี้ตระหง่านออกมาข้างลำตัว โดยที่ด้ามจับ ยังจมอยู่ในควันไฟที่คลุมร่างเจ้าของมัน
แล้วควันที่ปกคลุม มีมือขาวซีดราวกับศพ เอื้อมทะลุออกมา โยกนิ้วสัมผัสอากาศ ก่อนจะคว้าเอาควัน กระชากออกไป เพื่อเผยตัวให้ศัตรูได้เห็นเต็ม ๆ ตา
เสื้อคลุมสีแดง...
“แต่ ใจเย็นสิ”
...ลวดลายเปลวไฟ ยาวตั้งแต่คอจรดข้อเท้า
“กว่าเราจะได้เจอกัน ในสงครามนี้ ก็แค่ครั้งเดียวในหนึ่งเดือน”
ผมสีแดงเพลิง ยาวหยักศก พันกันยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ
“มา...แข่งกันฆ่าคนอื่น ให้ตายหมดก่อน แล้วเรา...ค่อยมาสู้กัน หาความบันเทิงให้ตัวเองหน่อยเป็นไง”
อีกฟาก...
นิ้วเรียว ปลดแม็กกาซีนที่กระสุนหมดทิ้ง แล้วเสียบแม็กใหม่เข้าไป ซึ่งบรรจุกระสุนพลังธาตุ ทำให้ไฟฟ้าช็อตสถิตขึ้นรอบกระบอกปืนทันที
“เสียเวลาว่ะ ชีวิตมีไรให้ทำอีกเยอะ” เรียวปากสีธรรมชาติไร้การแต่งแต้ม ขยับพูด “สงครามนี้ก็มีแค่เงินรางวัล รีบจบ รีบเอาเงิน นั่นต่างหาก ความบันเทิงของจริง”
“อา…”
ดวงตาไร้ม่านขาวซีด ที่ไม่เคยยี่หระต่อสงคราม และเรียวปากแดงอ่อน แสยะยิ้มบาง ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของชายที่อยู่อีกฝั่งสงคราม
“...นั่นสินะ สงครามนี้ มันก็มีแค่เงิน”
เมื่อความต้องการของคู่ต่อสู้เป็นเช่นนั้น ดาบยาววาววับขนาดใหญ่ ที่ชี้ออกไปด้านข้าง จึงถูกตวัดเข้าหาตัวผู้เป็นเจ้าของ ปิดใบหน้าจนมิด ก่อนค่อย ๆ เลื่อนออก เผยใบหน้าขาวซีดครึ่งเดียว เรียวปากหุบยิ้ม ตาเบิกโต แสดงถึงความจริงจัง
“งั้นก็เอาดิ ขอดูหน่อย ท่าไม้ตายน่ะ”
หลังจากเสียบแม็กใหม่เข้าไป มือเรียวก็ผละออกจากการประคองปืนที่มีไฟฟ้าสถิต ปล่อยให้มืออีกข้าง ชูปลายปืนขึ้นฟ้า...
ขณะที่เกมเมอร์กำลังโจมตีกันไปมา ทั้งเส้นแสงกระสุน ผสมแสงสีพลังธาตุสว่างไสว ประจัญบานกันเหนือผืนเมืองกว้าง แต่บนท้องฟ้าสีเลือดนั้น กลับกำลังเกิดการแปรปรวน
เมฆก่อตัวเป็นก้อน บดบังแสงตะวันจนครึ้ม ตามด้วยเสียงร้องฮึมฮัม สะท้อนครืน ๆ และฟ้าแลบเปรี้ยงปร้างอยู่ตามหมู่เมฆ พลางหมุนเป็นเกลียวก้นหอย มาอยู่เหนือหัวคนที่เรียกร้องพลัง กระทั่งได้ที่ ท้องฟ้า ทำการปลดปล่อย สายฟ้าขนาดใหญ่ ผ่าเปรี้ยง !!! ลงมา เป็นเส้นแสงยาวหยัก
ด้วยความสว่างไสว ทำให้ภาพสงครามขณะนี้ถูกกลืนจนสลัวทันที เหลือไว้แค่ความเด่นชัดของสายฟ้า ที่เสมือนการพุ่งลงมา เติมพลัง ให้กับปืนกลกระบอกเดียวกลางสมรภูมิเวลานี้
ปลายปืนกล ที่ชูขึ้นฟ้า ค่อย ๆ ลดระดับลงมา เมื่อชาร์จพลังจนเต็ม ซึ่งทั้งกระบอกปืนตอนนี้ ท่วมไปด้วยความสว่างไสวของไฟฟ้าสถิตที่อัดแน่น รวมถึงผู้ที่เป็นเจ้าของปืนด้วย ไฟฟ้าสถิตมันท่วมร่าง แม้แต่ปลายเส้นผมก็มองไม่เห็น ราวกับตัวเขาตอนนี้ เป็นใจกลางก้อนพลังงานไฟฟ้า ลอยเหนือผืนเมือง ดูดเอากระแสไฟฟ้าตามมุมต่าง ๆ ของเมือง ขึ้นมาเติมพลังให้ตนเองอีกทาง แล้วรูกลม ๆ ของลำกล้อง ที่มีแสงพลังสีฟ้าจากข้างใน ก็ปะทะเข้ากับสายตาคนคนเดียว ที่เป็นเป้าหมายมันอีกครั้ง ซึ่งจ้องสะกดไม่แม้แต่กะพริบ
เพียงนิ้วกดไก เป็นสัญญาณว่า ทุกความรุนแรงใด ๆ ในสงครามเวลานี้ ก็ไม่อาจเทียบเท่า กระสุนพลังสายฟ้า ที่ระเบิดเปรี้ยง !!! ออกจากปลายปืน พุ่งเป็นเส้นแสงยาวใหญ่หาคนที่อยากเห็นมัน ไม่เพียงแค่ช็อตไหม้ปลิดชีวิตใครต่อใครระหว่างทาง แต่สมรภูมิโดยรอบ ล้วนเกิดกระแสไฟฟ้าช็อตดังเปรี้ยงปร้าง กวาดทำลายทุกอย่างด้วยปีกนกขนาดใหญ่ ไล่ตามหัวนกที่เป็นเส้นแสงพุ่งนำ มันคือพลังที่ช่วยการันตีว่า คราวนี้ จะไม่มีใครรอดไปได้ !
ดวงตา...ที่เบิกโตอยู่แล้ว พอได้เห็นสิ่งที่อยากเห็น ก็เบิกโตกว่าเดิม เรียวปากที่หุบยิ้มไปแล้ว ก็กลับมาฉีกยิ้มกว้างจนเห็นซี่ฟัน
“นี่แหละ สิ่งที่ต้องการ มันต้องอย่างนี้สิวะ !”
ทันใดนั้น ดาบเงาวาว ก็กวัดแกว่งไปมาในอากาศ เพื่อดูดเอาออกซิเจน สายลมแรง ๆ จากรอบทิศทาง พัดเป็นริ้ว ๆ มาม้วนเข้าไปในดาบ ซึ่งทำปฏิกิริยากับคุณสมบัติพลังธาตุไฟเป็นเชื้อเพลิง และทำปฏิกิริยากับความร้อนของไฟ ที่มันดูดเข้าไปก่อนหน้า ทำให้ไอร้อน พวยพุ่งออกมา ตามด้วยประกายไฟปะทุ กระทั่งดาบหยุดกวัดแกว่ง พลัน เปลวไฟแดงสว่าง ก็ลุกพึ่บ ! จากเล่มดาบ ลงมาที่แขน ลามท่วมทั้งตัว ขึ้นไปยังใบหน้า ดวงตา เส้นผม ปีกนกเรืองแสงด้านหลัง ที่ปกติก็ใหญ่อยู่แล้ว มันกลับขยายใหญ่ขึ้น มีปีกเล็ก ๆ งอกซ้อนออกมา ก่อนจะลุกเป็นไฟ กระพือดูดเอาออกซิเจนมหาศาลในสมรภูมิ มาทำปฏิกิริยากับพลังธาตุไฟในดาบเรื่อย ๆ จนลุกโหมโชติช่วงเด่นชัด เหมือนตัวเขา เป็นใจกลางพลังงานไฟกลางสมรภูมิไม่ต่างกัน !
“มึงคิดเหรอ ว่าจะรวยจากเกมนี้ได้ง่าย ๆ !”
แล้วทางฝั่งผู้ใช้พลังธาตุไฟ ก็เกิดกองไฟลุกโชนขึ้นตามผืนเมืองและผืนฟ้า รวมถึงเปลวไฟจากระเบิดกลางอากาศ ก่อนลามมาบรรจบกัน จนกลายเป็นทะเลเพลิงกว้างสุดลูกหูลูกตา แผดเผาเชื้อเพลิงทั้งหมด พุ่งมาม้วนเป็นงูไฟยักษ์ ขดรอบตัวผู้เป็นเจ้าของพลังธาตุ เพียงดวงตาแดงไฟเบิกท้าทาย กับปลายแหลมดาบ ตวัดชี้โจมตี…
“ไม่หรอก ถ้าเกมไหนมีกูอยู่ มันไม่ง่ายแบบนั้น !”
กระสุนนกสายฟ้าระดับท่าไม้ตาย ที่ร่อนปีกพุ่งมา ก็ถูกพลังคลื่นเปลวไฟงูยักษ์ระดับท่าไม้ตาย พุ่งฉกปะทะกลับทันที มันรุนแรง !!! หนักหน่วง !!! สนั่นสะเทือน !!! กลืนกันไม่ลง !!!
เสียงดังตูมและดังเปรี้ยง !!! ของสองพลังเมื่อปะทะกัน ทำให้ทุกอย่างในศึกสงครามรัศมีโดยรอบ พังทลายไปทีละนิด หลายพันคนที่กำลังสู้ พากันหยุดนิ่ง มองหายนะที่กำลังเกิดขึ้น
“พะ...พวกมันสองคน”
“เฮ้อ สงครามจบเร็วอีกแล้วว่ะ”
“ทำไงได้ละ กฎของสงครามนี้ ใครฆ่าได้มาก พลังก็จะเพิ่มขึ้นตาม แล้วใครที่ฆ่าคนที่พลังมากกว่าได้ คนนั้นก็จะได้รับพลังเพิ่มขึ้นกว่าคนที่ถูกฆ่า”
“ใช่แล้ว สองคนนี้ คือคนที่ฆ่าได้มากสุด หากพวกมันฆ่ากันเอง คนที่ชนะ จะได้รับพลังจากอีกคนมาเพิ่มให้ตัวเองไงละ”
“เหอะ ในสงครามนี้ ไม่มีใครสู้มันได้หรอก มีแต่เราจะถูกฆ่าอย่างง่ายดาย แล้วสงครามก็จบลงง่าย ๆ เหมือนทุกทีนั่นแหละน่า”
“แม่งเอ้ย ! พวกเราไม่เคยเข้าถึงเงินรางวัลสูงสุดนั่นเลยว่ะ”
แล้วพวกเกมเมอร์ ก็พากันยกมือบังลำแสง ฟ้าและแดงที่สว่างเจิดจ้า รำไร สาดส่องไปทั่ว...
ยังคงปรากฏรอยยิ้มแสยะ ของผู้ใช้พลังธาตุไฟ พูดทิ้งท้ายให้คู่อริ ที่รู้จักดีและรู้จักมานาน ได้ยิน
“หึ แล้วเจอกันใหม่ ไอ้เบย์...”
ส่วนฝั่งตรงข้าม ของพลังที่ปะทะกัน ชาย ที่ถูกเรียกว่า ‘เบย์’ ซึ่งเป็นเจ้าของกระสุนสายฟ้าอันรุนแรง มีเลือนผมสีดำ สวมเสื้อเชิ้ตลายตารางสีน้ำเงิน กางเกงยีนส์ขาวยาวรัดรูปสีดำ รองเท้าแตะคีบสลักลาย ถือปืนกลกระบอกใหญ่ เสริมโล่ป้องกันด้านข้าง ท่วมด้วยกระแสไฟฟ้าสถิตอย่างทรงพลัง และปีกนกไฟฟ้าสยายใหญ่ที่ด้านหลัง ดวงตาสีฟ้าสว่าง มีไฟฟ้าสถิต มองทะลุแว่นกันแดดสีน้ำเงินใส ๆ ออกมา เรียวปากที่ยิ้มท้าทาย ก็พูดให้ชายคู่อริพลังธาตุไฟ ที่ตนรู้จักดี และรู้จักมานาน ได้ยินทิ้งท้ายเช่นกัน
“เออ เราได้เจอกันอีกแน่ ไอ้เบล...”
กระทั่งคลื่นพลังฟ้าและแดงแผ่รัศมีวงกว้าง ทำลาย สลายทุกอย่าง จนภาพเหตุการณ์ดูโค้งงอบิดเบี้ยว
“แต่กูนี่แหละ จะรวยจากเกมนี้ให้ดู !”
‘บางสิ่ง ที่เป็นเครื่องหมายของความแข็งแกร่ง และความมั่งคั่ง ในเกมออนไลน์ ที่เรากับมันต้องการเหมือนกัน ใคร ๆ ก็เรียกสิ่งนั้นว่า...’
ไร้เสียงของชีวิตที่ไม่เกี่ยวข้อง และไร้ซึ่งความชัดเจนกับการพ่ายแพ้ หรือชัยชนะ ของการปะทะกันระหว่าง เกมเมอร์สองคน กลางศึกสงครามแย่งชิงเงินรางวัลสูงสุดในเกมครั้งนี้
‘จ้าวแห่งสงคราม’
GUNS N WAR ONLINE
ความคิดเห็น