รักเธอนะยัยเด็กใหม่

พีช:วันนี้เป็นวันแรกสินะที่ฉันจะได้ไปโรงเรียนฉันคิดว่ามันต้องวันที่เยี่ยมแน่ๆ

แม่พีช:พีชลูกจะสายแล้วนะวันแรกลูกจะไปสายเลยเหรอออ

พีช:ค่ะหนูกำลังลงไปค่ะ

ณ.ห้องเรียนของพีช

ครู:ทุกคนวันนี้ห้องเรามีนักเรียนใหม่มาแนะนำตัวได้เลย

พีช:สวัสดีค่ะฉันชื่อนางสาว พิชานันท์ชื่อเล่นชื่อพีชนะยินดีที่รู้จัก

ครู:งั้นเธอไปนั่งที่ว่างละกันนะ

พีช:ได้ค่ะ

พีช:ไงนายชื่อกายใช่ไม่

กาย:โอ้ไง

พีช:เย็นชาไปไม่นะฉันแค่อยากรู้จักนายเอง

บี:เมื่อกี่กายพูดกับยัยนั่นละ

นาย:ปกติเจ้านั่นไม่คุยกับใครไม่ใช่เหรอ

บี:สงสัยเจ้านั่นจะถูกชะตากับยัยนั่น

พีช:นายเนี้ยชอบนอนจริงเลยนะ

กาย:ใช้

พีช:งั้นตอนกลางวันนายไปกินข้าวกับฉันจะได้ไม่คือฉันไม่รู้จักใครเลยนะ

กาย:ก็ได้งั้นฉันจะไปกับเธอ

บี:กายไปกินข้าวกัน

กาย:ไปกันเลยฉันต้องไปกับยัยเปี้ยกนี้

พีช:นายว่าใครเป็นยัยเปี้ยกห้ะฉันก็แค่สูง158เซ็น​เอง

กาย:ก็มันเรื่องจริงนิ

บี:เธอนิโชคดีนะ

พีช:ยังไงเหรอฉันไม่เข้าใจ

นาย:ก็ปกติเจ้ากายมันไม่คุยกับใครที่ไม่สนิทนะแล้วเจ้านี้ก็ไม่ชอบอยู่กับผู้หญิงนะตั่งแต่เลิกกับแฟนเก่านะ

บี:แต่ฉันว่าเจ้ากายมันคงถูกชะตากันเธอซะแล้วละ

กาย;พวกแกพูดบ้าอะไรกันว่ะ(หน้าแดงแจ้)

บี/นาย:แต่หน้าแกแดงแจ้เลยว่ะเพื่อน555

กาย:ยัยเปี้ยกรอเดี้ยวนะ

พีช:ได้สิอย่านานนะ

กาย:ได้เลย พวกแกตายแน่

บี/นาย:อักอย่าเตะกันสิโว้ยแค่นี้เอง

พีช:พวกนายพอกันได้แล้วฉันหิวแล้วอ่า

กาย:ไปกินข้าวกันพวกมึงเธอก็มาด้วยสิยัยเปี้ยก

พีช:ฉันชื่อพีชย่ะตาบ้า

กาย:เอ้อนั่นและไป

เชอร์ริน:นี้พวกแกได้ยินมาว่ายัยผู้หญิงที่ชื่อพีชนั่นพี่กายจะชอบมากนะ

เคที้:นั่นนะสิฉันละหมั่นใสมันจริงๆ

แคท:มันกล้ามากที่มายุ่งกับพี่กายของฉัน

ทั่งสามเลยวางแผนจะทำให้พีชอับอายไปทั่งโรงเรียน

หลังเลิกเรียน

พีช:กลับมาแล้วค่ะ

แม่:กินข้าวก่อนสิลูก

พีช:หนูขออาบน้ำก่อนค่ะ

แม่:ได้จ้ะ

หลังจากกินข้าวเสร็จพีชก็ขึ้นห้อง

แชทของพีช

พีช:กายนายนอนยัง

กาย:ยังไม่ง่วงเท่าไรไม่นานก็นอนละ

พีช:งั่นเจอกันพรุ้งนี้นะฝันดี

กาย:บายฝันดี