ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1(60%)
    ชื่อชมพูค่ะ เรื่องนี้เป็นผลงานเรื่องแรก มีอะไรผิดพลาดเตือนได้นะค่ะ แล้วชมพูจะรีบปรับปรุงทันทีค่ะ
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    ต้นเดือนพฤษภาคม อากาศที่เชียงใหม่กำลังสบายๆมีฝนตกบ้าง
    \"แม่กุสุมา หยกจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว ขืนหยกอยู่ที่นี่มีหวังได้ฆ่าคนแน่\" เสียงสาวน้อยชาวเหนือพูดกับแม่ตัวเอง
    นี่คือ ใบหยก วชิโนรส ลูกสาวเจ้าของโรงงานทอผ้าใหม่ที่ใหญที่สุดของเชียงใหม่ โรงงานวชิโนรสนั่นเอง
    \"แล้วลูกหยกจะไปอยู่ที่ไหน\" แม่กุสุมาพูดกับลูกสาวตัวดีเจ้าอารมณ์
    \"หยกจะไปกรุงเทพ\" เธอตอบซึ่งแม่กุสุมาก็ได้แต่หัวเราะแล้วโบกมือบอกประมาณว่า จะไปก็ไปเถอะ ใบหยก หรือ หยก จึงรีบจัดแจงเก็บกระเป๋าแล้วบินไปกรุงเทพทันที
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    \"เอ้า พวกแกกินได้ตามใจชอบ วันนี้ฉันเป็นเจ้ามือเว้ย\" เสียงเฮฮาดังมาจากหน้าห้องพักห้องหนึ่งของคอนโดสูงใจกลางกรุงเทพ
    \"ไอ้กิ่ง แกเป็นอะไร แกแน่ใจรึเปล่าวะที่จะเป็นเจ้ามือวันนี้\" ไอ้เล้งหนึ่งในเพื่อนของนายกิ่งถามเพื่อความแน่ใจ
    \"ไอ้เล้ง แกพูดได้ถูกต้องเลยวะ อย่างแกนี้นะคิดจะเป็นเจ้ามือ ไอ้พวกชอบตุกติกอย่างแก ช้าน-ม่าย-เชื่อ-แก-วะ\"
    \"ไอ้พีช แกจะกินมั้ย ถ้าแกไม่อยากกินก็ไปไกลๆส้นเลย\" กิ่งเริ่มอารมณ์เสียกับไอ้พวกเพื่อนบ้าๆนี้แล้ว
    \"ถ้าแก เลี้ยงฉันไม่เกรงใจแน่ แต่แกอย่ามาเล่นตุกติกทีหลังก็แล้วกัน\" บุรุษคนที่สี่ที่ไม่ได้พูดอะไรพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจพลางเดินไปเปิดประตูเข้าห้องของเจ้าของห้องอย่างไม่สนใจว่าใครเป็นเจ้าของ
    \"ไอ้ศิ แกเข้าห้องก่อนเจ้าของห้องได้ไงวะ\" กิ่งเริ่มโวยเมื่อเห็นไอ้เพื่อนตัวดีเข้าไปเริ่มทำนู้นทำนี่ในห้องของเขา แต่เจ้าคนที่ไม่รู้จักกาลเทศะกลับตีหน้าเฉยราวกับไม่ได้ยินประโยคเมื้อกี้ กิ่งเลยได้แต่สบถด่าไอ้เพื่อนตัวดีในใจ
    และแล้ววงสุราการพนันก็เริ่มขึ้นในห้องเล็กๆ โดย นายกิ่งเป็นเจ้ามือ ส่วน นายศิ นายพีช และ ไอ้เล้ง เป็นผู้ร่วมวงที่ดี
    ติ๊ง ต่อง ~ ติ๊ง ต่อง เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น แต่ทว่าไม่มีใครในห้องให้ความสนใจกับมันเลย
    และแล้ว
    ....
    ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง....
    การกดออดแบบไม่ยั้งก็เกิดขึ้น ซึ่งเป็นที่แน่นอนคนในห้องให้ความสนใจกับมันทันที
    \"ใครหน้าไหนบังอาจมากดออดห้องกูเล่นวะ\" เสียงเจ้าของห้องระเบิดขึ้นเป็นคนแรก
    \"ไอ้เล้งแกไปดูดิ ว่าไอ้บ้านนอกตัวไหนมันสะเออะมากดออดห้องกู\" เสียงคำสั่งของกิ่ง แบบที่ไอ้เล้งปฏิเสธไม่ได้
    \"ไอ้พีช แกไปจับไอ้บ้านนอกที่กดออดไว้\" เขาสั่งไอ้พีชอีกคน และแล้วทั้งคูก็ต้องละสายตาจากการเล่นไปจัดการกับคนกดออดรัวนั่น โดยปล่อยให้อีกสองคนที่เหลือเล่นต่อไปอย่างสบายอารมณ์
   
    และแล้วประตูก็ถูกแง้มเปิดออกโดยไอ้เล้ง
    \"ว้าว สาวที่ไหนนี่ มาผิดห้องรึเปล่าจะ\" ไอ้พีชเริ่มพูดเมื่อเห็นผู้มาเยือน เป็นสาวน้อยหน้าหวานร่างเล็ก แต่บัดนี้กลับบูดบึ้งเหมือนไปกินรังแตนที่ไหนมา
    ไอ้พวกทุเรจ!
    สิ่งที่เธอเกลียดที่สุด คือไอ้พวกผู้ชายตลอแหล ขี้หลี ปลิ้นปล้อน หลอกลวง เสือผู้หญิง
    ตายสะเถอะ!!
    โครม!!!!!!!
    เสียงหน้าประตูทำให้บุรุษที่อยู่ในห้องทุกคนสะดุ้งทันที โดยเฉพาะไอ้เล้งผู้ที่เห็นเหตุการณ์ สดๆร้อนจากน้ำมือของสาวน้อยหน้าห้อง
    หน้าหวานหล่อๆขอไอ้พีชคงพังยับก็งานนี้!!
    เพราะไอ้กระเป๋าเป้ขนาดเหมาะมือของสาวน้อย ถูกเธอเหวี่ยงมาฟาดหน้าอย่างเต็มแรง
    \"อ้ายกิ่งทอง แกเอาเพื่อนเลวๆของแกออกไปเดี๋ยวนี้\" เสียงออกคำสั่งอันคุ้นหูดังขึ้นมาทางหน้าห้องของบุรุษผู้ถูกเรียก
    ยัยหยก!!!
    \"ไอ้ศิ แกรีบเก็บให้หมดเลย ก่อนที่มันจะถูกเผา\" เขาสั่งเพื่อนที่ได้แต่ทำหน้างงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
    \"ยัยหยก แกมาทำอะไรที่นี่ พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้มา แล้วแกทำอะไรกับเพื่อนพี่อีก\" เขาว่าพลางสะกิดให้ไอ้เล้งพาไอ้พีชเข้าไปที่ปลอดภัยทันที
    \"ฉันจะมาอยู่ที่นี่ แม่กุสุมาอนุญาติแล้ว\" เธอว่าพลางสอดสายตาสำรวจห้อง แล้วกลิ่นตุๆก็โชยมา
    \"อ้ายกิ่งทอง แกกินไอ้นั่นใช่ไหม\" เธอถามพลางลากไอ้พี่ชายตัวดีเข้าห้องไป
    \"ยัยหยก แกปล่อยเดี๋ยวนี้\" เขาพยายามสลัดยัยน้องสาวตัวแสบออกทันที
    \"ฉันยังไม่ชำระที่แกว่าฉันเป็นไอ้บ้านนอกเลยนะ\" เธอทำเสียงขู่พี่ชาย
    \"ถ้าแกทำอะไรฉันได้นะ\" เขาตอบน้องสาว แต่น้องสาวเขาก็สาวเท้าเข้าห้องที่มีวงของเขากับเพื่อนทันที
    ผาง
    เธอเปิดประตูโดยไม่สนใจพวกบุรุษที่อยู่ในห้อง
    ไอ้หน้าหวานถูกกระเป๋าฟาดแค่นี้ทำเป็นสำออย!
    ไอ้หน้าตี๋ตาตี่ ขี้หลีนี่ก็อีกคน สักวันเธอจะดัดสะให้เข็ด
    ส่วนไอ้ขี้เก๊ก เสือผู้หญิงชัดๆ เธอจะต้องเตะมันให้ได้เลยคอยดู
    แล้วตัวสุดท้าย ไอ้พี่ชายตัวแสบ ไอ้นักเรียนหมอโรคจิตนี่ เธอต้องสั่งสอนเป็นพิเศษ ดูเพื่อนมันแต่ละคน
    \"ไอ้ตัวเล็กนี่หรอที่ทำให้พวกแกต้องวุ่นวายไปหมด\" ไอ้ขี้เก๊กพูดขึ้น
    ตัวเล็ก!!
    บังอาจ!!!
    \"อ้ายกิ่งทอง นี่เพื่อนแกใช่ไหม ฉันขอเตะปากมันทีหนึ่งเถอะ\" เธอจะเดินไปเตะไอ้ขี้เก๊ก แต่ไอ้พี่บ้าของเธอก็ดันจับเธอไว้
    \"ยัยหยก แกอยู่นิ่งได้ไหม\" เขาพูดแล้วกอดเอวน้องสาวทันที
    ยัยนี่ไวเป็นปรอท ไม่กอดแน่นๆมันหลุดแน่
    \"ไอ้กิ่ง แกบอกมาดิ ว่าอีแสบตัวน้อยนี้มันเป็นใคร\" ไอ้พีชที่เริ่มลุกขึ้นนั่งได้หลังจากได้น้ำแข็งประกบ ถามไอ้กิ่งทันที
    \"นี่สาวน้องกูเอง ใบหยก ขอโทษเพื่อนพี่กับพฤติกรรมแย่ๆของแกซะ\" เขาสั่งน้องสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา
    \"ไม่ ฉันไม่ผิด\" เธอตอบด้วยเสียงที่แน่วแน่ บ่งบอกว่าไม่มีวันเปลี่ยนคำตอบ
    \"ใบหยก\" เสียงพี่ของเธอเอาจริงพร้อมรัดเธอแน่นขึ้น
    อ้ายกิ่งทอง ฝากไว้ก่อนเถอะแก!!
    เธอรู้ว่าถ้าพี่ของเธอโกรธหรือเอาจริงนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากอย่างหนึ่ง เธอจึงได้แต่จิกเล็บลงแขนพี่ชายเป็นการแก้แค้น
    \"ขอโทษแบบไม่เต็มใจ\" เธอพูดแบบที่พยายามเน้นคำว่า \'ไม่เต็มใจ\'
    กิ่งได้แต่ถอนหายใจ เพราะนี่คงเป็นที่สุดแล้ว แต่ไอ้พวกเพื่อนมันนี่สิทำท่าหัวเราะกันระแนวแบบนี้
    ยัยนี่แตกแน่ๆ!!
    \"พวกแกขำอะไรนักหนา\" เธอตวาดเสียงลั่นห้อง
    \"น้องแกใช่ได้เลยว่ะ\" ไอ้เล้งพูดเริ่มอย่างไม่กลัวตาย
    \"ใช่เลย โอ๊ย! เจ็บชะมัด\" ไอ้พีชที่ยังไม่หายซ่าต่อ
    \"แกหุบปากของพวกแกไปเถอะ ยัยตัวแสบมันอาละวาดแกแน่ถ้าพวกแกไม่หุบปาก\" เขาเตือนเพื่อนด้วยความหวังดี แต่ตอนนี้ในใจของเขาชักอยากปล่อยน้องสาวนี้ไปอาละวาดแล้ว
    \"ข้ากลับก่อน แล้วเจอกันพรุ่งนี้ กิ่งทองใบหยก\" ไอ้ขี้เก๊กบอกลาเจ้าของห้อง แต่ก็ไม่วายแซวทิ้งท้าย ซึ่งทำให้ไอ้สองตัวที่เหลือหัวเราะกันจ้าละหวั่น
    ไอ้พีช มันไม่เจียมสั่งขาร
    พวกนี้มันน่านัก
    และในที่สุดเขาก็ตัดสินใจปล่อยยัยปิศาจตัวน้อยในอ้อมกอดเขาไปอาละวาดทันใด
    และเมื่อเธอถูกปล่อยออกมาก็หันมายิ้มให้เขาทีหนึ่ง เหมือนกับบอกว่า แกเตรียมตัวไว้เลย แต่เธอก็ไปจัดการเตะพวกเพื่อนเขาก่อน
    ซึ่งเป็นที่แน่นอนเมื่อไอ้เล้งโดนน้องสาวของเขาใช้วิชามวยปล้ำเล่นงานเป็นคนแรก ไอ้พีชแม่งก็วิ่งหางจุกตูดทันที ปล่อยให้ไอ้เล้งเป็นของเล่นของน้องสาวเขา
    รายการท่าทางต่างๆที่เธอชอบเล่นตั้งแต่สมัยเด็กๆถูกงัดมาใช้อย่างไม่อั้น
    ขืนปล่อยไว้ไอ้เล้งตายแน่!!
    เขาตัดสินใจเดินไปอุ้มน้องสาวของเขาที่นั่งทับหลังไอ้เล้งแล้วใช้ท่าฤาษีดัดตนกับไอ้เล้งออกทันที
    \"อ้าย ยุ่งอะไร ปล่อยฉันนะ\" เธอโวยวายทันที เมื่อร่างเล็กของเธอโดนพี่ชายอุ้มชึ้นอย่างสบาย
    \"เล้งแกไม่ตายใช่ไหม รีบออกไปเร็วๆเดี๋ยวนี้ กูไม่อยากมีศพในห้องเว้ย\" เขาตะโกนสั่งเพื่อนให้ออกไป ซึ่งมันก็รีบวิ่งออกไปโดยดี
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    เขาอุ้มน้องสาวไปโยนลงบนเตียง ซึ่งมันก็นั่งลงได้ด้วยท่าที่สวยงาม แล้วเขาก็เริ่มบทพิพากษาทันที
    \"หยกมาเข้าเรื่องได้แล้ว\" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังแล้วพิงตู้เสื้อผ้าพลางจ้องมาที่เธอ
    \"หยก น้องมาทำอะไรที่นี่ มีเหตุผลด้วย\" เขาถามแล้วสั่งน้องสาว และเมื่อไหร่ที่พี่ของเธอเปลี่ยนสรรพนามเรียกเธอว่า \'น้อง\' เมื่อนั้นคนๆนี้ก็คือพี่ชายที่ไม่ใช่คนขี้เล่นของเธอแล้ว นี่คือนักเรียนแพทย์ที่จริงจัง ไม่ใช่ไอ้นักเรียนหมอโรคจิต
    \"หยกอยู่ที่เชียงใหม่ไม่ได้แล้ว ถ้าอยู่หยกได้ฆ่าคนแน่\" เธอบอกพี่ชาย
    \"เหตุผล?\" กิ่งถามเสียงเข้ม
    \" ไอ้ณภัทร มันหลอกจีบหยก ไอ้นั้นมันเลว มันรักหยกที่หยกเป็น วชิโนรส แล้วมันก็เที่ยวไปมั่วกับผู้หญิงอื่น มันเอาชื่อหยกไปขาย มันเห็นหยกเป็นไอ้หน้าโง่ ขืนหยกอยู่ที่เชียงใหม่ หยกได้ฆ่ามันแน่\" แล้วเธอก็ระเบิดน้ำตาทันที
    คิดแล้วเจ็บใจที่สุด!!
    ทั้งที่เธอรักและตามใจมันทุกอย่าง แต่วันนั้น วันที่เธอไปเดินไนท์บาร์ซ่า เธอเห็นมันควงกับผู้หญิงคนอื่น แถมยังพูดถึงเธออย่างเสียๆหายๆ ซึ่งเธอก็ยังจำได้จนถึงเดี๋ยวนี้
    \"แหม ณภัทรก็ทนอยู่กับยัยเปี๊ยกไม่มีอะไรดีได้ไงค่ะ\" เสียงผู้หญิงที่ควงอยู่กับแฟนของเธอ \'ณภัทร\' พูดขึ้น
    \"อ้อ ยัยโง่วชิโนรสนั่นนะหรอ ยัยนั่นไม่มีอะไรเท่าเธอ ที่รักของผมหรอก มันเป็นแค่ยัยโง่ที่ให้ผมไดผลาญเงินมันไปวันๆนั่นเอง แค่ผมต้องแสดงบทรักกับมันผมก็จะอ้วกจะตายอยู่แล้ว ยัยนั่นทั้งแบน ทั้งเตี้ย ไม่ได้เท่าที่รักของผมหรอก\" เขาพูดแล้วจูบผู้หญิงที่เขาเรียกว่าที่รัก
    \"ณภัทรก็ บ้าจังเลย\" เธอพูดขึ้นหลังจากจูบที่ดูดดื่มอันเนิ่นนาน อย่างไม่เกรงสายตาประชาชี
    และแค่นั้นเธอก็แทบบ้า เธอร้องไห้กลางไนท์บาร์ซ่าแล้วรีบกลับบ้านทันที
    เธอจะฆ่าเค้าให้ได้!!
    แต่เธอก็ไม่อยากฆ่าเค้าคนนั้น!!
    เพราะฉะนั้นทางเดียว เปลี่ยนสถานที่ ย้ายมาอยู่กรุงเทพ
    แล้วให้เหตุการณ์บ้าๆนี้เป็นบทเรียน
    เกลียด!
    สิ่งที่เกลียดที่สุด!!
    พวกผู้ชาย ไอ้พวกตลอแหล ขี้หลี ปลิ้นปล้อน หลอกลวง
    \"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันบอกแกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้นั่นก็ไม่เชื่อ มันทำแกขนาดนี้ก็สมน้ำหน้าแล้ว\" เขาระเบิดเสียงหัวเราะอีกระรอก
    \"คืนนี้แกนอนนี่ ฉันจะไปนอนห้องนั่งเล่น อาบน้ำแล้วก็นอนซะ\" เขาพูดแล้วเดินออกจากห้อง ซึ่งเธอก็รีบเช็ดน้ำตาแล้วไปอาบน้ำทันที
    พวกผู้ชาย เลวที่สุด!
    ยังไงพี่ก็เป็นผู้ชาย มันก็ต้องเข้าข้างกันเองนั่นแหละ!!
    เธอเดินปึงปังเข้าห้องน้ำทันที
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    โครม!!
    เสียงเตะอะไรบางอย่างดังขึ้นจากห้องนั่งเล่น แต่เธอไม่ได้ยินเพราะเสียงน้ำกลบไว้หมด
    ไอ้ณภัทร!
    แกทำไว้แสบ!!
    แกทำให้น้องสาวสุดที่รักฉันร้องไห้!!!
    แกได้รับคืนสมดังใจแน่!!!!
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    แกรก... เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกมา
    \"อืมแค่นี้นะจัดการมันด้วย\" กิ่งทองรีบกดวางทันที
    \"กิ่ง คุยกับใครหรอ\" เธอถามเมื่อออกมานอกห้องน้ำแล้ว
    \"ไม่เกี่ยวกับแก ไปนอนเลยไป้\" กิ่งไล่น้องของเธอ
    \"อะไรแค่นี้ทำไมต้องไล่ด้วย กินอะไรประหลาดมาหรือไงฮะถึงมาอาละวาดใส่ฉัน ฉันถามดีๆนะ ไม่เห็นต้องขึ้นเสียงกันเลย\" เธอตะโกนใส่พี่ชาย กิ่วงทองเมื่อน้องตะโกนกลับก็รู้สึกผิด
    เราไประบายอารมณ์ใส่หยกมันทำไม ทั้งที่มันตอนนี้
    เขาคิดพลางเหลือบมองน้องสาวที่ตาบวมเฉ่ง เพราะร้องไห้มาอีกแล้ว
    หยกที่แสนน่ารัก ร่าเริง ซุกซนของเขา ต้องเสียใจเพราะเรื่องพวกนี้
    \"ขอโทษ\" กิ่งพูดขึ้นส่วนหยกก็มองพี่ชายแบบงงๆ \"ขอโทษที่ขึ้นเสียงเมื่อกี้\" ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว
    รู้จักขอโทษด้วยรึเนี่ย พี่เราน้า
    น่ารักที่สุดเลย เธอเดินไปหยิกแก้มพี่
    \"โอ๊ย หยกแกหยิกฉันทำไม\" เขาร้องพลางเอามือลูบแก้มที่เธอหยิก
    \"ฉันไม่รับคำขอโทษของคนอย่างแกหรอก\" เธอบอกพี่ชายแล้วยิ้มแบบสะใจที่ได้แกล้งเขา
    ส่วนกิ่งทองก็ได้แต่ยิ้มพลางบ่นว่าน้องของตนหยิกเจ้บฉิบ
    \"คืนนี้จะให็ฉันนอนไหน ห้องแกมีเตียงอยู่อันเดียว บอกเลยนะ ฉันไม่นอนพื้นเป็นอันขาด\" เธอพูดแล้วเดินเข้าห้องนอนของพี่ชายทันที
[เดี๋ยวมาอัพต่อนะค่ะ]
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    ต้นเดือนพฤษภาคม อากาศที่เชียงใหม่กำลังสบายๆมีฝนตกบ้าง
    \"แม่กุสุมา หยกจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว ขืนหยกอยู่ที่นี่มีหวังได้ฆ่าคนแน่\" เสียงสาวน้อยชาวเหนือพูดกับแม่ตัวเอง
    นี่คือ ใบหยก วชิโนรส ลูกสาวเจ้าของโรงงานทอผ้าใหม่ที่ใหญที่สุดของเชียงใหม่ โรงงานวชิโนรสนั่นเอง
    \"แล้วลูกหยกจะไปอยู่ที่ไหน\" แม่กุสุมาพูดกับลูกสาวตัวดีเจ้าอารมณ์
    \"หยกจะไปกรุงเทพ\" เธอตอบซึ่งแม่กุสุมาก็ได้แต่หัวเราะแล้วโบกมือบอกประมาณว่า จะไปก็ไปเถอะ ใบหยก หรือ หยก จึงรีบจัดแจงเก็บกระเป๋าแล้วบินไปกรุงเทพทันที
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    \"เอ้า พวกแกกินได้ตามใจชอบ วันนี้ฉันเป็นเจ้ามือเว้ย\" เสียงเฮฮาดังมาจากหน้าห้องพักห้องหนึ่งของคอนโดสูงใจกลางกรุงเทพ
    \"ไอ้กิ่ง แกเป็นอะไร แกแน่ใจรึเปล่าวะที่จะเป็นเจ้ามือวันนี้\" ไอ้เล้งหนึ่งในเพื่อนของนายกิ่งถามเพื่อความแน่ใจ
    \"ไอ้เล้ง แกพูดได้ถูกต้องเลยวะ อย่างแกนี้นะคิดจะเป็นเจ้ามือ ไอ้พวกชอบตุกติกอย่างแก ช้าน-ม่าย-เชื่อ-แก-วะ\"
    \"ไอ้พีช แกจะกินมั้ย ถ้าแกไม่อยากกินก็ไปไกลๆส้นเลย\" กิ่งเริ่มอารมณ์เสียกับไอ้พวกเพื่อนบ้าๆนี้แล้ว
    \"ถ้าแก เลี้ยงฉันไม่เกรงใจแน่ แต่แกอย่ามาเล่นตุกติกทีหลังก็แล้วกัน\" บุรุษคนที่สี่ที่ไม่ได้พูดอะไรพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจพลางเดินไปเปิดประตูเข้าห้องของเจ้าของห้องอย่างไม่สนใจว่าใครเป็นเจ้าของ
    \"ไอ้ศิ แกเข้าห้องก่อนเจ้าของห้องได้ไงวะ\" กิ่งเริ่มโวยเมื่อเห็นไอ้เพื่อนตัวดีเข้าไปเริ่มทำนู้นทำนี่ในห้องของเขา แต่เจ้าคนที่ไม่รู้จักกาลเทศะกลับตีหน้าเฉยราวกับไม่ได้ยินประโยคเมื้อกี้ กิ่งเลยได้แต่สบถด่าไอ้เพื่อนตัวดีในใจ
    และแล้ววงสุราการพนันก็เริ่มขึ้นในห้องเล็กๆ โดย นายกิ่งเป็นเจ้ามือ ส่วน นายศิ นายพีช และ ไอ้เล้ง เป็นผู้ร่วมวงที่ดี
    ติ๊ง ต่อง ~ ติ๊ง ต่อง เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น แต่ทว่าไม่มีใครในห้องให้ความสนใจกับมันเลย
    และแล้ว
    ....
    ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง....
    การกดออดแบบไม่ยั้งก็เกิดขึ้น ซึ่งเป็นที่แน่นอนคนในห้องให้ความสนใจกับมันทันที
    \"ใครหน้าไหนบังอาจมากดออดห้องกูเล่นวะ\" เสียงเจ้าของห้องระเบิดขึ้นเป็นคนแรก
    \"ไอ้เล้งแกไปดูดิ ว่าไอ้บ้านนอกตัวไหนมันสะเออะมากดออดห้องกู\" เสียงคำสั่งของกิ่ง แบบที่ไอ้เล้งปฏิเสธไม่ได้
    \"ไอ้พีช แกไปจับไอ้บ้านนอกที่กดออดไว้\" เขาสั่งไอ้พีชอีกคน และแล้วทั้งคูก็ต้องละสายตาจากการเล่นไปจัดการกับคนกดออดรัวนั่น โดยปล่อยให้อีกสองคนที่เหลือเล่นต่อไปอย่างสบายอารมณ์
   
    และแล้วประตูก็ถูกแง้มเปิดออกโดยไอ้เล้ง
    \"ว้าว สาวที่ไหนนี่ มาผิดห้องรึเปล่าจะ\" ไอ้พีชเริ่มพูดเมื่อเห็นผู้มาเยือน เป็นสาวน้อยหน้าหวานร่างเล็ก แต่บัดนี้กลับบูดบึ้งเหมือนไปกินรังแตนที่ไหนมา
    ไอ้พวกทุเรจ!
    สิ่งที่เธอเกลียดที่สุด คือไอ้พวกผู้ชายตลอแหล ขี้หลี ปลิ้นปล้อน หลอกลวง เสือผู้หญิง
    ตายสะเถอะ!!
    โครม!!!!!!!
    เสียงหน้าประตูทำให้บุรุษที่อยู่ในห้องทุกคนสะดุ้งทันที โดยเฉพาะไอ้เล้งผู้ที่เห็นเหตุการณ์ สดๆร้อนจากน้ำมือของสาวน้อยหน้าห้อง
    หน้าหวานหล่อๆขอไอ้พีชคงพังยับก็งานนี้!!
    เพราะไอ้กระเป๋าเป้ขนาดเหมาะมือของสาวน้อย ถูกเธอเหวี่ยงมาฟาดหน้าอย่างเต็มแรง
    \"อ้ายกิ่งทอง แกเอาเพื่อนเลวๆของแกออกไปเดี๋ยวนี้\" เสียงออกคำสั่งอันคุ้นหูดังขึ้นมาทางหน้าห้องของบุรุษผู้ถูกเรียก
    ยัยหยก!!!
    \"ไอ้ศิ แกรีบเก็บให้หมดเลย ก่อนที่มันจะถูกเผา\" เขาสั่งเพื่อนที่ได้แต่ทำหน้างงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน
    \"ยัยหยก แกมาทำอะไรที่นี่ พี่บอกแล้วไงว่าไม่ให้มา แล้วแกทำอะไรกับเพื่อนพี่อีก\" เขาว่าพลางสะกิดให้ไอ้เล้งพาไอ้พีชเข้าไปที่ปลอดภัยทันที
    \"ฉันจะมาอยู่ที่นี่ แม่กุสุมาอนุญาติแล้ว\" เธอว่าพลางสอดสายตาสำรวจห้อง แล้วกลิ่นตุๆก็โชยมา
    \"อ้ายกิ่งทอง แกกินไอ้นั่นใช่ไหม\" เธอถามพลางลากไอ้พี่ชายตัวดีเข้าห้องไป
    \"ยัยหยก แกปล่อยเดี๋ยวนี้\" เขาพยายามสลัดยัยน้องสาวตัวแสบออกทันที
    \"ฉันยังไม่ชำระที่แกว่าฉันเป็นไอ้บ้านนอกเลยนะ\" เธอทำเสียงขู่พี่ชาย
    \"ถ้าแกทำอะไรฉันได้นะ\" เขาตอบน้องสาว แต่น้องสาวเขาก็สาวเท้าเข้าห้องที่มีวงของเขากับเพื่อนทันที
    ผาง
    เธอเปิดประตูโดยไม่สนใจพวกบุรุษที่อยู่ในห้อง
    ไอ้หน้าหวานถูกกระเป๋าฟาดแค่นี้ทำเป็นสำออย!
    ไอ้หน้าตี๋ตาตี่ ขี้หลีนี่ก็อีกคน สักวันเธอจะดัดสะให้เข็ด
    ส่วนไอ้ขี้เก๊ก เสือผู้หญิงชัดๆ เธอจะต้องเตะมันให้ได้เลยคอยดู
    แล้วตัวสุดท้าย ไอ้พี่ชายตัวแสบ ไอ้นักเรียนหมอโรคจิตนี่ เธอต้องสั่งสอนเป็นพิเศษ ดูเพื่อนมันแต่ละคน
    \"ไอ้ตัวเล็กนี่หรอที่ทำให้พวกแกต้องวุ่นวายไปหมด\" ไอ้ขี้เก๊กพูดขึ้น
    ตัวเล็ก!!
    บังอาจ!!!
    \"อ้ายกิ่งทอง นี่เพื่อนแกใช่ไหม ฉันขอเตะปากมันทีหนึ่งเถอะ\" เธอจะเดินไปเตะไอ้ขี้เก๊ก แต่ไอ้พี่บ้าของเธอก็ดันจับเธอไว้
    \"ยัยหยก แกอยู่นิ่งได้ไหม\" เขาพูดแล้วกอดเอวน้องสาวทันที
    ยัยนี่ไวเป็นปรอท ไม่กอดแน่นๆมันหลุดแน่
    \"ไอ้กิ่ง แกบอกมาดิ ว่าอีแสบตัวน้อยนี้มันเป็นใคร\" ไอ้พีชที่เริ่มลุกขึ้นนั่งได้หลังจากได้น้ำแข็งประกบ ถามไอ้กิ่งทันที
    \"นี่สาวน้องกูเอง ใบหยก ขอโทษเพื่อนพี่กับพฤติกรรมแย่ๆของแกซะ\" เขาสั่งน้องสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของเขา
    \"ไม่ ฉันไม่ผิด\" เธอตอบด้วยเสียงที่แน่วแน่ บ่งบอกว่าไม่มีวันเปลี่ยนคำตอบ
    \"ใบหยก\" เสียงพี่ของเธอเอาจริงพร้อมรัดเธอแน่นขึ้น
    อ้ายกิ่งทอง ฝากไว้ก่อนเถอะแก!!
    เธอรู้ว่าถ้าพี่ของเธอโกรธหรือเอาจริงนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากอย่างหนึ่ง เธอจึงได้แต่จิกเล็บลงแขนพี่ชายเป็นการแก้แค้น
    \"ขอโทษแบบไม่เต็มใจ\" เธอพูดแบบที่พยายามเน้นคำว่า \'ไม่เต็มใจ\'
    กิ่งได้แต่ถอนหายใจ เพราะนี่คงเป็นที่สุดแล้ว แต่ไอ้พวกเพื่อนมันนี่สิทำท่าหัวเราะกันระแนวแบบนี้
    ยัยนี่แตกแน่ๆ!!
    \"พวกแกขำอะไรนักหนา\" เธอตวาดเสียงลั่นห้อง
    \"น้องแกใช่ได้เลยว่ะ\" ไอ้เล้งพูดเริ่มอย่างไม่กลัวตาย
    \"ใช่เลย โอ๊ย! เจ็บชะมัด\" ไอ้พีชที่ยังไม่หายซ่าต่อ
    \"แกหุบปากของพวกแกไปเถอะ ยัยตัวแสบมันอาละวาดแกแน่ถ้าพวกแกไม่หุบปาก\" เขาเตือนเพื่อนด้วยความหวังดี แต่ตอนนี้ในใจของเขาชักอยากปล่อยน้องสาวนี้ไปอาละวาดแล้ว
    \"ข้ากลับก่อน แล้วเจอกันพรุ่งนี้ กิ่งทองใบหยก\" ไอ้ขี้เก๊กบอกลาเจ้าของห้อง แต่ก็ไม่วายแซวทิ้งท้าย ซึ่งทำให้ไอ้สองตัวที่เหลือหัวเราะกันจ้าละหวั่น
    ไอ้พีช มันไม่เจียมสั่งขาร
    พวกนี้มันน่านัก
    และในที่สุดเขาก็ตัดสินใจปล่อยยัยปิศาจตัวน้อยในอ้อมกอดเขาไปอาละวาดทันใด
    และเมื่อเธอถูกปล่อยออกมาก็หันมายิ้มให้เขาทีหนึ่ง เหมือนกับบอกว่า แกเตรียมตัวไว้เลย แต่เธอก็ไปจัดการเตะพวกเพื่อนเขาก่อน
    ซึ่งเป็นที่แน่นอนเมื่อไอ้เล้งโดนน้องสาวของเขาใช้วิชามวยปล้ำเล่นงานเป็นคนแรก ไอ้พีชแม่งก็วิ่งหางจุกตูดทันที ปล่อยให้ไอ้เล้งเป็นของเล่นของน้องสาวเขา
    รายการท่าทางต่างๆที่เธอชอบเล่นตั้งแต่สมัยเด็กๆถูกงัดมาใช้อย่างไม่อั้น
    ขืนปล่อยไว้ไอ้เล้งตายแน่!!
    เขาตัดสินใจเดินไปอุ้มน้องสาวของเขาที่นั่งทับหลังไอ้เล้งแล้วใช้ท่าฤาษีดัดตนกับไอ้เล้งออกทันที
    \"อ้าย ยุ่งอะไร ปล่อยฉันนะ\" เธอโวยวายทันที เมื่อร่างเล็กของเธอโดนพี่ชายอุ้มชึ้นอย่างสบาย
    \"เล้งแกไม่ตายใช่ไหม รีบออกไปเร็วๆเดี๋ยวนี้ กูไม่อยากมีศพในห้องเว้ย\" เขาตะโกนสั่งเพื่อนให้ออกไป ซึ่งมันก็รีบวิ่งออกไปโดยดี
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    เขาอุ้มน้องสาวไปโยนลงบนเตียง ซึ่งมันก็นั่งลงได้ด้วยท่าที่สวยงาม แล้วเขาก็เริ่มบทพิพากษาทันที
    \"หยกมาเข้าเรื่องได้แล้ว\" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังแล้วพิงตู้เสื้อผ้าพลางจ้องมาที่เธอ
    \"หยก น้องมาทำอะไรที่นี่ มีเหตุผลด้วย\" เขาถามแล้วสั่งน้องสาว และเมื่อไหร่ที่พี่ของเธอเปลี่ยนสรรพนามเรียกเธอว่า \'น้อง\' เมื่อนั้นคนๆนี้ก็คือพี่ชายที่ไม่ใช่คนขี้เล่นของเธอแล้ว นี่คือนักเรียนแพทย์ที่จริงจัง ไม่ใช่ไอ้นักเรียนหมอโรคจิต
    \"หยกอยู่ที่เชียงใหม่ไม่ได้แล้ว ถ้าอยู่หยกได้ฆ่าคนแน่\" เธอบอกพี่ชาย
    \"เหตุผล?\" กิ่งถามเสียงเข้ม
    \" ไอ้ณภัทร มันหลอกจีบหยก ไอ้นั้นมันเลว มันรักหยกที่หยกเป็น วชิโนรส แล้วมันก็เที่ยวไปมั่วกับผู้หญิงอื่น มันเอาชื่อหยกไปขาย มันเห็นหยกเป็นไอ้หน้าโง่ ขืนหยกอยู่ที่เชียงใหม่ หยกได้ฆ่ามันแน่\" แล้วเธอก็ระเบิดน้ำตาทันที
    คิดแล้วเจ็บใจที่สุด!!
    ทั้งที่เธอรักและตามใจมันทุกอย่าง แต่วันนั้น วันที่เธอไปเดินไนท์บาร์ซ่า เธอเห็นมันควงกับผู้หญิงคนอื่น แถมยังพูดถึงเธออย่างเสียๆหายๆ ซึ่งเธอก็ยังจำได้จนถึงเดี๋ยวนี้
    \"แหม ณภัทรก็ทนอยู่กับยัยเปี๊ยกไม่มีอะไรดีได้ไงค่ะ\" เสียงผู้หญิงที่ควงอยู่กับแฟนของเธอ \'ณภัทร\' พูดขึ้น
    \"อ้อ ยัยโง่วชิโนรสนั่นนะหรอ ยัยนั่นไม่มีอะไรเท่าเธอ ที่รักของผมหรอก มันเป็นแค่ยัยโง่ที่ให้ผมไดผลาญเงินมันไปวันๆนั่นเอง แค่ผมต้องแสดงบทรักกับมันผมก็จะอ้วกจะตายอยู่แล้ว ยัยนั่นทั้งแบน ทั้งเตี้ย ไม่ได้เท่าที่รักของผมหรอก\" เขาพูดแล้วจูบผู้หญิงที่เขาเรียกว่าที่รัก
    \"ณภัทรก็ บ้าจังเลย\" เธอพูดขึ้นหลังจากจูบที่ดูดดื่มอันเนิ่นนาน อย่างไม่เกรงสายตาประชาชี
    และแค่นั้นเธอก็แทบบ้า เธอร้องไห้กลางไนท์บาร์ซ่าแล้วรีบกลับบ้านทันที
    เธอจะฆ่าเค้าให้ได้!!
    แต่เธอก็ไม่อยากฆ่าเค้าคนนั้น!!
    เพราะฉะนั้นทางเดียว เปลี่ยนสถานที่ ย้ายมาอยู่กรุงเทพ
    แล้วให้เหตุการณ์บ้าๆนี้เป็นบทเรียน
    เกลียด!
    สิ่งที่เกลียดที่สุด!!
    พวกผู้ชาย ไอ้พวกตลอแหล ขี้หลี ปลิ้นปล้อน หลอกลวง
    \"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฉันบอกแกแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับไอ้นั่นก็ไม่เชื่อ มันทำแกขนาดนี้ก็สมน้ำหน้าแล้ว\" เขาระเบิดเสียงหัวเราะอีกระรอก
    \"คืนนี้แกนอนนี่ ฉันจะไปนอนห้องนั่งเล่น อาบน้ำแล้วก็นอนซะ\" เขาพูดแล้วเดินออกจากห้อง ซึ่งเธอก็รีบเช็ดน้ำตาแล้วไปอาบน้ำทันที
    พวกผู้ชาย เลวที่สุด!
    ยังไงพี่ก็เป็นผู้ชาย มันก็ต้องเข้าข้างกันเองนั่นแหละ!!
    เธอเดินปึงปังเข้าห้องน้ำทันที
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    โครม!!
    เสียงเตะอะไรบางอย่างดังขึ้นจากห้องนั่งเล่น แต่เธอไม่ได้ยินเพราะเสียงน้ำกลบไว้หมด
    ไอ้ณภัทร!
    แกทำไว้แสบ!!
    แกทำให้น้องสาวสุดที่รักฉันร้องไห้!!!
    แกได้รับคืนสมดังใจแน่!!!!
    ~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*
    แกรก... เสียงประตูห้องน้ำเปิดออกมา
    \"อืมแค่นี้นะจัดการมันด้วย\" กิ่งทองรีบกดวางทันที
    \"กิ่ง คุยกับใครหรอ\" เธอถามเมื่อออกมานอกห้องน้ำแล้ว
    \"ไม่เกี่ยวกับแก ไปนอนเลยไป้\" กิ่งไล่น้องของเธอ
    \"อะไรแค่นี้ทำไมต้องไล่ด้วย กินอะไรประหลาดมาหรือไงฮะถึงมาอาละวาดใส่ฉัน ฉันถามดีๆนะ ไม่เห็นต้องขึ้นเสียงกันเลย\" เธอตะโกนใส่พี่ชาย กิ่วงทองเมื่อน้องตะโกนกลับก็รู้สึกผิด
    เราไประบายอารมณ์ใส่หยกมันทำไม ทั้งที่มันตอนนี้
    เขาคิดพลางเหลือบมองน้องสาวที่ตาบวมเฉ่ง เพราะร้องไห้มาอีกแล้ว
    หยกที่แสนน่ารัก ร่าเริง ซุกซนของเขา ต้องเสียใจเพราะเรื่องพวกนี้
    \"ขอโทษ\" กิ่งพูดขึ้นส่วนหยกก็มองพี่ชายแบบงงๆ \"ขอโทษที่ขึ้นเสียงเมื่อกี้\" ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว
    รู้จักขอโทษด้วยรึเนี่ย พี่เราน้า
    น่ารักที่สุดเลย เธอเดินไปหยิกแก้มพี่
    \"โอ๊ย หยกแกหยิกฉันทำไม\" เขาร้องพลางเอามือลูบแก้มที่เธอหยิก
    \"ฉันไม่รับคำขอโทษของคนอย่างแกหรอก\" เธอบอกพี่ชายแล้วยิ้มแบบสะใจที่ได้แกล้งเขา
    ส่วนกิ่งทองก็ได้แต่ยิ้มพลางบ่นว่าน้องของตนหยิกเจ้บฉิบ
    \"คืนนี้จะให็ฉันนอนไหน ห้องแกมีเตียงอยู่อันเดียว บอกเลยนะ ฉันไม่นอนพื้นเป็นอันขาด\" เธอพูดแล้วเดินเข้าห้องนอนของพี่ชายทันที
[เดี๋ยวมาอัพต่อนะค่ะ]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น