แผนรักร้ายของยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #5 : >>$ ตอนที่ 5 $

แล้วฉันก็นั่งดู กระดังงาราตรีเฟส2 มาได้เกินครึ่งเรื่องแล้ว นี่ทนสุดๆภาค1 บอกสนุกมากๆยังไม่ไปดูเลยอ่ะ กลัวจัด ไม่นึกเล้ยว่าต้องมาดู ฉันนั่งอยู่ทางขวาของจิน จินก็ตั้งใจดูจริงๆ พรุ่งนี้มีสอบเกี่ยวกับเนื้อหาของเรื่องนี้หรือไง แอบมองจจินไปได้ซักพักก็หันไปที่จอใหม่ แล้วฉันก็เจอ...เจอ ผีกระดังงา ตาถลนเลือดโชกกกก



   \" หวาาา.... \" ฉันร้องออกมาเบาๆแล้วเอาหน้าซุกกับแขนขวาของจิน น่ากลัวมั่กๆ เลยง่ะ



   \" อะไรของเธออีกล่ะ \" จินกระซิบถามฉัน



   \" ไม่เห็นหรอ.. ผีง่ะ ฉันกลัว \"



   \" ถามหน่อยว่าน่ากลัวตรงไหน เด็กอนุบาลยังไม่กลัวเลย เงียบซะ ฉันจะดูหนัง \"

พอโดนจินว่ามาฉันเลยเงียบ แล้วหันไปดูต่อ ตึง!! จบเสียงผีกระดังงาก็โผล่มา ในแบบที่น่ากลัวกว่าเดิม กรี๊ดดด!! แล้วฉันก็ร้องออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็ไม่ดังเท่าไหร่นะ ตอนเนี้ยมีเด็กร้องไห้ออมาพอดีเลยช่วยกลบเสียงฉัน (สงสัยแม่ดูหนังเพลินจนลืมให้นมลูก คงไม่ใช่เพราะกลัวเหมือนฉันหรอก อิ อิ )



   \" ฮ่า ๆ ๆ เธอเนี่ยน้า ตลกเป็นบ้า \"



   \" ง่ะ ขำไรอ่ะ ก็แค่เผลอ \" กี๊ดๆๆๆ อันนี้ร้องในใจค่ะ จินหัวเราะแล้วน่ารักเป็นบ้า หน้าดูอ่อนกว่าวัยไปเป็นสิบปี เห็นไหมว่าไม่ต้องใช้โอเลคุณก็หน้าอ่อนวัยได้ 55+ น่ารักอ่าขนาดมืดๆนะเนี่ย(หรือว่ายิ่งมืดยิ่งหล่อ)



   \" ฉันเข้าใจแล้วว่าเธอกลัวจริงๆ ให้ฉันช่วยเอาปะ \"

แล้วสุดหล่อ (ในความมืด) จินก็เอาแขนขวาโอบพนักเก้าอี้ฉัน มือซ้ายจับที่วางแขนขวาของฉันไว้แล้วค่อยๆ เอาหน้าเข้ามาใกล้ฉัน มากขึ้น มากขึ้น  กี๊ดดดดๆๆๆๆ อ๊ายยย ฉันรู้นะว่านายจะทำอะไร ถ้าเป็นนายตอนนี้ฉันก็ยอมนะ เฮ้ย! ไม่ได้ๆ อย่าเผลอๆ ห้ามเคลิ้มตามสิ อย่าให้ตาบ้านี่มาพรากความบริสุทธิ์(ทางใจและกาย ) ของฉันไปนะ กว่าฉันจะคิดจบปากจินก็ห่างจางปากฉันไม่ถึงเซนต์ ฉันรีบถอยห่างจนตัวติดเบาะแล้วพูดว่า



   \" นายจะทำอะไรอ่ะ \" หัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว โหๆๆ >_<  ใกล้มั่กๆเลยอ่ะ นี่ถ้าจินไม่เอาหน้าห่างออกไปนะ มีหวังหลุดออกมาเต้น HIPHOP แน่ๆ



   \" เธอไม่รู้หรอ ก็จะจูบเธอไง \" โอ๊ยยย มีใครเค้าพูดออกมาตรงๆ แบบนี้บ้าง ไม่อายสิ่งศักดิ์ที่ปกปักรักษาโรงหนังรึไง(มีไหมเนี่ย) ฉันล่ะอายแทน



   \" จิงอ่ะ งั้นก็พอเหอะ หนังจบแล้วเห็นปะ เปิดไฟแล้วด้วย \" ถามไปงั้นแหละ เพื่อความแน่ใจ 55+



   \" จริงด้วยสิเนอะ \"

ยิ้มแฉ่งเลยนะอีตานี่ ก่อนเข้าโรงหนังมาเห็นบูดซะเน่ากลิ่งฟุ้งไปทั่วโรง(หนัง) ได้แกล้งคนอื่นแล้วสบายใจล่ะสิ -_-^^



   \" กลางวันเธอจะกินอะไร เดี๋ยวฉันเลี้ยง \"



   \" สุกี้ \" สั้นๆแต่ได้ใจความค่า 55+



   \" จะกินจริงง่ะ คนเยอะ อย่ากินเลย \" เยอะอยู่แล้ว เมื่อกี้เยลลี่พึ่ง SMS มาบอกว่าอยู่ที่ร้านสุกี้ ตอนนี้คนแน่เต็มร้านคิวยาวเหยียด



   \" นะ นะ นะ อยากกิน \"



   \" ถ้าให้ยืนรอคิวเกิน 5 นาทีเปลี่ยนร้าน \"



   \" ค่า ๆ \"

ฮิ ฮิ ไม่เกินหรอกไป เดินๆอยู่หน้าร้านเดี๋ยวคุ้กกี้ก็เรียกไปนั่งเอง ห่ะๆ แผนสูงจริงชั้น ว่าแล้วก็เดินไปที่หน้าร้าน คนเยอะอย่างที่คุกกี้บอก เยอะมั่กๆ



   \" ไม่ทราบว่าจองไว้หรือเปล่าคะ \" พนักงานถามแล้วแถมยิ้มแบบการค้ามาให้



   \" ไม่ได้จองค่ะ \"



   \" รอ 5 คิวนะคะ ขอชื่อด้วยค่ะ \" พอพี่เขาพูดจบคุ้กกี้ก็ตะโกนเรียกมาจากในร้าน



   \" เยลลี่! เยลลี่ใช่ปะ ตรงนี้ว่างๆ นั่งไหม \" คุ้กกี้ทำหน้าแบบตกใจๆหน่อยๆ ตีบทแตกมากๆ เก่งจริงๆ คุ้กกี้ สมแล้วที่เป็นเพื่อนกัน



   \" เห็นปะ ยืนไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ \"



   \" นี่เธอนัดกันไว้ใช่ปะ -_- + \"



   \" เฮ้ย! ป่าวน้า \" แอบรู้ทันอีก ฉลาดจริงๆเลย นับถือๆ

คุ้กกี้สั่งอารหารไว้ด้วย สั่งแค่กินคนเดียวเท่าอีกตะหาก เนียนจริงๆ แต่ฉันแอบเห็นสายตาที่เธอมองจินนะ มีการมองเองเขินเองด้วย ฉันไม่สนใจหรอกหันไปสั่งๆๆ อาหารกับพนักงาน



   \" เยอะขนาดนั้นจะกินหมดหรอ \" จินถามฉัน



   \" หมดสิ อีกอย่างฉักไม่ได้จ่ายตัง คุ้กกี้ จะเอาอะไรเพิ่มไหม \"



   \" ไม่เอาๆ เธอกินไปเถอะ \"



   \" เธอมาคนเดียวหรอ \" จินหันไปถามคุ้กกี้



   \" เปล่าหรอก มากับแม่น่ะ แต่แยกกันเดิน \" ฉันรู้นะคุ้กกี้ว่าเธอต้องบอกแม่ว่า นัดเพื่อนไว้ ไม่งั้นแม่ไม่ปล่อยให้เธอเดินคนเดียวหรอก



   \" จินเดี๋ยวมานะ ไปห้องน้ำแปป \" เหอๆ ปล่อยหนุ่มสาวคุยกันไปเถอะคะ แม้เทวดาในตัวฉันจะบอกว่า ทำแบบนี้มันไม่ถูกนะ มันดีกับตัวเธอแล้วหรอ แต่ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจมัน

...................................................................



   \" เธอนัดกับเยลลี่ไว้ใช่ปะ \" จินถามคุ้กกี้ด้วยสีหน้าที่เป็นจริงเป็นจังมากๆ



   \" เอ่อ..ก็ ไม่ใช่หรอก \"



   \" ช่วยพูดความจริงได้ไหม ขอร้อง \" คุ้กกี้ก้มหน้าหลบสายตาจินแล้ว พยักหน้าช้าๆ



   \" ยัยนั่น คิดจะทำอะไรกันแน่ \"



   \" ฉัน.... ชอบเธอ \"



   \" หือ.... \"



   \" เยลลี่รู้ว่าฉันชอบเธอ \" คุ้กกี้พูดตอนนี้เริ่มมีน้ำใสๆเอ่ออยู่รอบๆดวงตา \" เขาแค่พยายามช่วยฉัน \" แล้วคุ้กกี้ก็ร้องไห้ออกมา



   \" .......................ขอโทษนะ \" จินพูดสั้นๆ แล้วส่งทิชชู่ให้คุ้กกี้



   \" ไม่...ฉันไม่เป็นไร \" คุ้กกี้ก็เช็ดน้ำตาแล้วยิ้มให้จิน ตอนนี้เธอควรจะเลิกชอบเขาก่อนที่จะต้องเสียน้ำตาไปมากกว่านี้  \" ขอบคุณนะ ฉันต้องไปแล้ว \"

ทั้งหมดนี้คือคำพูดที่เยลลี่ไม่ได้ยิน แล้วเธอก็ไม่รู้ด้วยว่าเกิดอะไรขึ้น

...........................................................................



ฉันเดินกลับมาที่ร้านสุกี้เห็นคุ้กกี้กำลังเดินออกไป

   \" ไปไหนอ่ะ คุ้กกี้ ไม่อยู่ด้วยกันก่อนหรอ \" ฉันถามคุ้กกี้ คุ้กกี้หันมายิ้มให้ฉัน



   \" เมื่อกี้แม่โทรมา บอกว่าจะกลับแล้ว ฉันไปก่อนนะ \" ฉันมองตามคุ้กกี้ที่เดินจากไปอย่างงงๆ นี่มันอะไรกันเนี่ย!!?

ฉันเดินไปที่โต๊ะ เห็นจินกำลังเหม่อๆอยู่ เรียกแล้วก็ไม่ตอบ ช่างเหอะ กินดีกว่า แล้วฉันก็ตั้งหน้าตั้งตากิน



   \" เบาๆ สิ ถ้าเธอไม่เหลือให้คนจ่ายตังกิน ฉันจะกินเธอแทนนะ \"



   \" ก็เห็นนั่งเหม่อ นึกว่าไม่กิน \"



   \" ห่ะ ห่ะ ไหน ใครเหม่อ เธอมั่ว \" มาว่าชั้นมั่วอีกเรียกอยู่ตั้งนาน ไม่มีเสียงตอบไม่เรียกเหม่อแล้วจะให้เรียกอะไร ฝันกลางวันหรือไง



   \" กินสิๆ ช้าหมดนะ อะๆ ให้ \" ฉันใช้ช้อนที่ใช้ตักน้ำซุปตักเห็ดหอม ใส่ชามจิน ตอนนี้ชามจินมีแต่เห็ด 55+



   \" เธอไม่ชอบเห็ดหรอ -_-^^ \"



   \" ชอบ แต่วันนี้ไม่อยากกิน \" ความจริงก็ไม่ชอบนั่นแหละ ไม่กินเห็ดค่ะ ไม่กินเห็ด



   \" โกหก ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ \" นี่นายแน่ใจนะว่า ว่าฉันเรื่องเห็ด หน้าตานายมันดูจริงจังเกินไป



   \" จินไม่ชอบเห็ดเหมือนกันหรอ โทษที จะไม่ทำอีกแล้ว \" แล้วฉันก็ยิ้มให้จินอย่างสวยงาม แล้วฉันขอโทษจินทำไมเนี่ย เฮ้ออออ งงตัวเอง



                                                                                    ~+จบตอน+~



เม้นด้วยนะคะ โอม จงเม้น ๆ ใคร +คะแนนให้ด้วยขอให้คนนั้นรวยๆ ได้แฟนดีๆ สาธุ ๆ เพี้ยง