ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แผนรักร้ายของยัยตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #1 : >>$ ตอนที่ 1 $

    • อัปเดตล่าสุด 1 เม.ย. 48




      กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง...................โอไฮ้โย......โอ่ไห้โย๊ะ....โอ่ไฮ้โหยยยยยยย....... ป๊าบ!!



       \" หุบปากซะ \" หึ เป็นแค่นาฬิกาปลุกชินจัง ทำมาพูดภาษาญี่ปุ่น เชอะ! นี่ถ้าไม่เห็นว่า คุ้กกี้ให้มาล่ะก็ฉันทิ้งแกไปนานแล้วย่ะ ว่าแต่กี่โมงแล้วเนี่ย ว่าแล้วก็หยิบเจ้าชินจังมาดู \" ห๊ะ 6.45 แล้ว หวาาาาา ตาย ๆ ๆ วันนี้เป็นเวรซะด้วย \" แย่แย้ว อาบน้ำ ๆ.............. ตึง ๆ ๆ ๆ ๆ



       \" ใจเย็นสิลูก จะรีบไปไหน เดี๋ยวก็ตกบันไดตายหรอก \"  โธ่ ไม่ตายหรอกจ้าแม่ แต่ถ้าไปสายน่ะตายชัวร์ เหอะ ๆ มีเพื่อนโหดค่า



       \" หนูไปนะคะแม่ ไม่ทันแล้ว \" แม่กำลังจะพูดว่ากิน...อะไรซักอย่างยังไม่ทันจบฉันก็วิ่งไปถึงปากซอยแล้ว ถ้านั่งกินข้าวเช้ากับแม่ล่ะก็ 8 โมงก็ไม่ถึงโรงเรียนหรอก เรื่องอะไร หุ หุ ในขณะที่ฉันวิ่งด้วยความเร็วเกิน 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ฉันก็ไปชนกับใครก็ไม่รู้  ตุ๊บบ!



       \" เธอ....กล้าดียังไงมาชนชั้นฮะ ยัยเซ่อ! \"



       \" ขอโทษนะคะ \" เหอะ แล้วนายเป็นใคร ถ้าไม่กล้าช้านจะชนนายไหมล่ะ โธ่! นู๋ยอมรับนะคะว่าหนูผิด แต่มันน่านักชั้นไม่ใช่ยัยเซ่อนะ ไอ้บ้านี่!



       \" ขอโทษ แล้วมันหายไหมล่ะ ยัยบ้า! \" โห สุดจะทนค่ะ ขอโทษมันแล้วมันยังไม่เลิกทั้งเซ่อ ทั้งบ้าเลยชั้น เย็นไว้ ๆ ว่าแต่ชั้นต้องรีบไปนะเนี่ย



       \" เอาน่าจิน เค้าก็ขอโทษแล้วเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก \" อ้าว มีอีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ทันสังเกตุแฮะ แต่นายนี่น่ารักชะมัด หล่อด้วย นิสัยดีอีกตะหาก ส่วนไอ้บ้านั่น ก็หล่อดีอยู่หรอก แต่นิสัยห่วยแตกสุดๆ ถ้าชั้นเป็นพ่อแม่นายล่ะก็ ไม่เลี้ยงให้หน้าตาดีขนาดนี้หรอก ฮึ้ยย โมโห ๆ ขอซักทีเหอะ เล้วฉันก็วิ่งไปกระโดดถีบ ไอ้บ้านั่น จนมันลงไปกองกับพื้นแล้วชั้นก็วิ่งหายไปอย่างรวดเร็ว



       \" โอ๊ยยยย! เธอทำอะไรน่ะ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ \" กลับให้โง่หรอ กลับไปชั้นก็ตายน่ะสิ แต่เครื่องแบบน.ร. ของนายนั่นมันคุ้นๆนะ เฮ้ย! มันอยู่โรงเรียนเดียวกับช้านเลย ซวยจริงๆ ขอให้ชาตินี้อย่าเจอกันอีก สาธุ สาธุ

    ................................................



       และด้วยความพยายามของสาวน้อยน่ารักของฉัน ฉันก็มาถึงโรงเรียน ตอน 7 โมง 5 นาที สายไป 5 นาที แต่ช่างมันเหอะ ทำเวรดีกว่า เช็ดโต๊ะอาจารย์ ลัล ลัล ลา เติมหมึกปากกา  โอ้ เย่ ๆ เอ...คุ้กกี้อยู่ไหนน้า โต๊ะอาจารย์ก็สะอาดแล้ว หรือว่า.....



       \" หึ หึ สบายใจจังนะ \"



       \" เออ.. ขอโทษค่า หนูจาไม่มาสายอีกแย้ว ขอโทษค่า \" ภายในเวลา15นาทีฉันพูดคำว่าขอโทษไปกี่ครั้งแล้วเนี่ย \" คุ้กกี้จ๋าาา ให้อภัยเค้านะ \"



       \" อภัยงั้นเรอะ เธอเคยมาทันบ้างไหมแค่วันพุธตอนเช้า วันเดียวเท่านั้นแค่มาทำเวรยังมาสาย ฮือออออออออ ๆ ๆ ทำไมช้านมีเพื่อนที่ความรับผิดชอบต่ำขนาดนี้นะ แงงงงงงงงง TT__TT จะมีเพื่อนทั้งทีทำไมไม่หาให้ดีกว่านี้นะ \" ไปกินอะไรผิดมานี่เพื่อนชั้น



       \" คุ้กกี้จ๋าาาาา เยลลี่ขอโทษน้าเที่ยงนี้ เค้าจะเลี้ยงข้าวตัวนะ อย่าร้องไห้นะ \" แล้วนังคุ้กกี้ก็ยังคงร้องต่อไป สงสัยไม่ได้ร้องมานาน



       \" ฮือ ๆ จะ 17 แล้วยังไม่มีแฟนเลย สอบคราวที่แล้วก็ได้ที่ 2 จินก็ไม่เหลียวแลเลย ฮือออออ \" มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย ได้ที่ 2 ยังไม่พอใจอีกเรอะ แฟนชั้นก็ยังไม่มีเหมือนกันนะ นึกแล้วอยากจาร้องตาม TT_TT แต่ จิน มันชื่อคุ้นๆเหมือนพึ่งได้ยินมาเมื่อเช้า นี่เพื่อนฉันไปหลงรักใครหรอเนี่ย



       \" จิน...จินไหนอ่ะ เธอชอบเค้าอ่อ ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย \" ทันทีที่ได้ยินคำถาม คุ้กกี้ก็หยุดรัองแล้วเอามือปิดปากทันที แต่ไม่ทันหรอก ฮิ ฮิ เธอพล่ามมากไปแล้วจ๊ะ ช้านรู้หมดแล้ว ว่าเธอชอบใคร



       \" เออ อ่า...หมึก..หมึกปากกายังไม่ได้เติมเลย \" เฉไฉเชียวนะ ไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวตอนเที่ยงชั้นจะให้เธอพาไปดูตัว สุดหล่อของเธอให้ได้ ไม่มีอะไรจะหยุดความอยากรู้อยากเห็นของฉันได้หรอก \" โฮ่ โฮ๋ ๆ \"



       \" มีอะไรน่ะ หัวเราะซะ \"



       \" ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ เติมหมึก ๆ \" เธอไม่รู้หรอกยัยคุ้กกี้ว่าฉันคิดอารายอยู๋ หุ หุ



    เมื่อไหร่จะเที่ยงซักทีน้า ฉันจะได้เห็นหน้าสุดที่รักของเพื่อน รสนิยมอย่างคุ้กกี้ต้องหน้าตาดีอยู่แล้ว ระหว่างที่รูปร่างหน้าตาที่ฉันวาดไว้เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง ฉันก็ได้ยินเสียง ซุบซิบ เรื่องสุดหล่อหน้าประตูมาตามหาใครก็ไม่รู้ ชั้นก็อยากรู้อีกนั่นแหละ เลยลุกขึ้นยืน(ก่อนหน้านี้นอนแผ่อยู่หลังห้อง) ทันทีที่ฉันลุกขึ้น ฉันก็อยากลงไปนอนใหม่ แต่ไม่ทันซะแล้ว ไอ้บ้าที่ฉันวิ่งชนเมื่อเช้ามันรู้แล้วว่าฉันอยู่ตรงนี้ แล้วมันก็พูดซะเสียงดัง



       \" อ๊ะ! เธออยู่ห้องนี้เอง รู้งี้มาห้องนี้ตั้งแต่แรกซะก็ดี\" นี่มันตามหาชั้นมาตั้งหลายห้องแล้วหรอ เหนื่อยหน่อยนะเพราะฉันอยู่ห้องสุดท้าย ม.5/5 ไง เอ๊ย! ไม่ใช่ๆ ฉันควรจะตกใจสิ ตอนนี้ทั้งห้องมองฉันเป็นตาเดียวเลย โดยเฉพาะคุ้กกี้ ฉันไม่ใช่อาหารของเธอนะ (จ้องเหมือนจากินช้านเลยอ่า)



       \" นังตัวดี! มัวทำอะไรอยู่ มานี่เดี๋ยวนี้นะ! \" หน็อย ตะคอกได้ ตะคอกดีเลยนะเมื่อเช้านายกินก็อตซิลล่านึ่งซี่อิ๊วมาหรือไง เชอะ!



       \" นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งชั้น ชั้นไม่ใช่ลูกนายนะ \" พูดไปงั้นแหละ ถึงชั้นเป็นลูกนายๆ ก็สั่งชั้นไม่ได้หรอก ตอนนี้ฉันอยู่บนดาดฟ้าโรงเรียน กับนายนั่นแล้วก็เพื่อนเค้าอีก 2 คน คนที่น่ารักเมื่อเช้ากับผู้หญิงอีกคนที่สวยใช้ได้ (แต่ชั้นสวยกว่า) ทำไมดาดฟ้าโรงเรียนชั้นไม่เหมือนในการ์ตูนนะ ร้อนจะตายซัก ไปคุยที่อื่นไม่ได้หรือไง มีอะไรก็รีบพูดเร็วๆสิ ฉันจะละลายไปกองกับพื้นอยู่แล้ว



       \" ฉันชื่อ จิน เธอชื่ออะไร \" จิน เอ๋!!? ไอ้บ้านี่อ่ะนะที่คุ้กกี้ พูดถึง เปนปายม่ายด้ายยยยยย (แต่เป็นไปแล้ว)



       \" ทำไมฉันต้องบอก \" เรื่องอะไรจะบอก บอกแล้วได้ตังไห๊มล่ะ



       \" เธออย่ามากวนประสาทชั้นนะ อยากตายรึไง \" แค่ไม่บอกชื่อ มันก็จะฆ่าชั้นเลยเรอะ ช่างเหอะบอกก็ได้ ยังไม่อยากตาย



       \" เยลลี่ คือชื่อของฉัน \" น่ากินไห๊มล่ะ ชื่อชั้น เหอะน่ากินจนอึ้งไปเลยล่ะสิ



       \" เยลลี่หรอ น่ากินดีนี่ \" ถ้ามันพูดอย่างเดียวชั้นไม่ว่ามันหรอก แต่นี่มันมองฉันด้วยสายตาหื่นสุดยอด สยองแฮะ(แอบสยิวหน่อยๆ)แล้วเรื่องที่มันจะพูดกับฉันล่ะ มันเรื่องอะไรกันแน่ คงไม่ได้เรียกมาถามชื่ออย่างเดียวหรอกนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจะด่าให้



       \" มีอะไรก็พูดมา \" ฮึ้ย! เสียเวลาจริงๆ ร้อนจะตายอยู่แล้วนะ



       \" ได้... ต่อไปนี้เธอต้องมาเป็นทาสของฉัน \"



       \" ฮ๊ะ! อะไรนะ ทาส...หอยทาก กาดึ๊บ กาดึ๊บ อ่ะหรอ \" หมายความว่าไงอ่ะ มันจะให้ฉันเป็นอะไรนะ



       \" เธอนี่ โง่จริงหรือแกล้งโง่ ชั้นไม่ได้ให้เธอเป็นหอยทาก แต่เธอต้องเป็นทาสที่คอย กาดึ๊บ กาดึ๊บ ตามฉันไปทุกที่ต่างหาก \"



       \" ทาส!! \" ม่ายยยยน้าาาาาาา ชั้นยังอยากมีอนาคต ไม่อยากเป็นทาสใครอ่ะ แล้วทำไมชั้นต้องเป็นด้วย เออใช่ ทำไม ถามมันเลยๆ \" ทำไมฉันต้องไปเป็นทาสของนายด้วยเล่า ฉันไปทำอะไรให้ \"



       \" ทำอะไรให้งั้นเรอะ!! \" มันพูดแล้วก็เดินเข้ามาหาฉัน อ๋าา ชั้นจะตายไหมเนี่ยทำไม 2 คนนั้นยืนดูเฉยๆล่ะเพื่อนพวกเธอ จะฆ่าช้านอยู่แล้วน้าาา



       \" นาย จะทำอะไร \" แล้วมันก็กดชั้นไปติดกับข้างประตูดาดฟ้า แล้วก็เริ่มตะคอก



       \" เธอลืมไปแล้วหรือไง! เมื่อเช้าเธอชนฉัน!! แล้วเธอก็กระโดดถีบฉัน!! เห็นไหมว่าฉันต้องมาโรงเรียนโดยที่เสื้อยับๆ! ต่อไปนี้เธอต้องเรียกฉันว่า จิน! ตอนกลางวันต้องมาหาฉันที่ห้องม.5/1! แล้วไม่ว่าพักไหนถ้าฉันใช้ให้ใครไปเรียกเธอก็ต้องมา! เข้าใจไหม!! \" พอจินพูดจบจินก็เดินไปกับเพื่อนของเค้าเลยอ่ะ(ชั้นแอบเรียกเค้าว่า จินตามที่บอกแล้ว หุหุ) เฮ้อ! เอาเหอะ กลับไปเรียนก่อนดีกว่า สายไป 10 นาทีแล้ว แล้วฉันก็วิ่งกลับไปเรียน ระหว่างเรียนตัวฉันก็แทบ พรุน จะอะไรล่ะ ก็คุ้กกี้น่ะสิ ส่งสายตาทิ่มแทงฉันทุก 2 นาที



       \" เธอไปไหนกับจินมาหรอ \" ถามได้ตรงมากคุ้กกี้ คำถามที่ทำให้ฉันนึกพักเช้า ที่น่าสยดสยอง อี๋ แต่ถึงไม่ถามฉันก็จะบอกเธออยู่แล้วล่ะ



       \" แล้วตอนพัก ฉันจะเล่าให้เธอฟัง \" ไว้ก่อน ๆ เหนื่อยจะแย่ไหนจะโดนอาจารย์ว่าอีก กระดูก ค้อน ทั่ง กรน ที่หูของฉันเต้นแทงโก้ได้ถูกจังหวะแล้วนะเนี่ย แล้วถ้าฉันต้องไปหาจินทุกวัน ฉันคงต้องเอาทิชชู่อุดหูก่อนไป เพื่อป้องกันความสามารถของกระดูกที่หู(กลัวว่ามันจะเต้นจังหวะอื่นได้)จากนี้ไปฉันคงเหนื่อยทุกวันแย่เลยฉัน



                                                                                      

                                                                                      *** จบตอน ***



      



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×