ผู้เข้าชมรวม
404
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สุดห้ามใจรัก
เพียงเธอเดินเข้ามา สบตาก็เจอแต่คำว่ารัก
“แล้วเพลินล่ะ คิดออกหรือยังว่าจะรับผิดผมชอบยังไง”
“คุณนี่ท่าจะบ้า!” เพลินจันทร์ตอบอย่างงุดหงิด
“ฉันต่างหากที่เสียหาย”
“ผมเป็นผู้ชายก็เสียตัวได้เหมือนกันนะ
หาความเท่าเทียมทางเพศให้ผมหน่อยสิ
หรือผมต้องเรียกร้องด้วยการไปเล่าให้ใครต่อใครฟังว่าคืนนั้นเพลินลากผมเข้าห้องได้ยังไง”
คราวนี้เพลินจันทร์ถึงกับหุบปากเงียบสนิท
เธอจำได้อยู่หรอกว่าเป็นคนลากเขาเข้าห้องเองจนเหตุการณ์มันลุกลามมากขนาดนี้
แต่ทำไมกลินท์ต้องยอมเธอด้วยล่ะ
คนตัวใหญ่อย่างกับยักษ์ ถ้าเขาไม่สมยอมมีหรือเธอจะไปข่มขืนเขาได้สำเร็จ
ไหนพอเสร็จสมแล้วก็ตามราวีต่อถึงห้องพักของเธอ
“คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่” เพลินจันทร์ถามอย่างเหลืออด
“หาของเล่นบนเตียงหรือไง ฉันไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของคุณนะ”
“ไม่ได้คิดอย่างนั้น”
คนหน้าตายตอบเนิบๆ เหมือนเคย “ก็แค่อยากให้เรามาคบกันดู”
“ไม่!”
หญิงสาวปฏิเสธเสียงแข็งทันที
ต่อให้กลินท์จะหล่อเลิศโปรไฟล์หรูไปสักแค่ไหนเธอก็ไม่เอา
เพราะในสายตาเธอผู้ชายคนนี้คือคนบ้า
จู่ๆ
ก็มาไล่ปล้ำ กำชับซ้ำๆ ให้เธอรับผิดชอบแล้วยังกวนประสาทอยู่ไม่หาย
อยู่ด้วยกันไปทุกวันคงประสาทกินแน่ๆ
ผลงานอื่นๆ ของ เกลียวแก้ว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เกลียวแก้ว
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น