ยัยจอมโกหกกับคุณชายนายกะล่อน

ลำดับตอนที่ #1 : อารัมภบท

อารัมภบท

   เสียงของคนแก่วัยกลางคน 2 คนที่กำลังนั่งหัวเราะกันอย่างสนุกสนานระหว่างวงเล่นหมากล้อม

   "ฮ้าๆๆๆท่านแพ้เราแล้ว"

   "เฮ้ย! เรายังไม่แพ้ท่านนี่น่า   ท่านขี้โกงเรานี่"

   "นี่ท่านดูดีๆสิ"คุณปู่เราก็มองดูแล้ว   ท่านแพ้จริงๆด้วย

   "จริงด้วย   เราแพ้ท่าน   ท่านเก่งจริงๆท่านอูโบดาเพื่อนรักของข้า"

   "ก็ข้าบอกท่านแล้ว"

แล้วคนแก่ทั้ง 2 ท่านก็หัวเราะยิ้มแย้มอย่างสนุกสนาน

   "คราวนี้ท่านจะต้องรักษาของเรานะ"

  "ได้เลย   ท่านว่ามาเลย   เรายินดีรับฟังท่านเสมอ"

  "ท่านลองจดหมายอันดูสิ"

   ปู่ของเรารับจดหมายอันนั้นมาดู   แล้วรีบเปิดอ่านดู(เพื่ออาจเป็นเงิน   เพราะท่านเป็นคนขี้งก   แถมยังขี้เหนียวอีกตั้งหาก   พูดโอ้เวอร์มากๆ)   พอท่านเปิดดูแล้ว   ท่านตกใจมากๆเลยถึงขนาดจะช็กเข้าโรงพยาบาลเลยนะ(เวอร์อีกแล้วนะเนี่ยเรา)

   "นี่!ท่าน   ท่านหมายความว่ายังไงกัน   เรางงไปหมดแล้วนะท่าอูโบดา"

   อูโบดา   ท่านรีบฉีกยิ้มอล้วหันมาพูดกับคุณปู่ว่า

   "ท่าจะตกลงกับเราแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะทำตามผู้ชนะ   แล้วข้าก็ชนะท่านแล้วท่านจะตอบตกลงหรือไม่ก็แล้วแต่ท่าน"

   "ตกลงสิท่าน(โถ่!คุณปู่ทำไมทำอย่างงี้ก็หลานอย่างเราอ่ะ)เรื่องอะไรจะไม่ตกลงล่ะก็เราแพ้ท่านแล้วหนิ   คนแพ้ก็ต้องทำตามคำสั่งของคนชนะสิท่านก็รู้ว่าเราทำตามสัญญาของท่านเสมอมานี่หน่า"

   ทั้ง 2 คนยิ้มให้อย่างรู้กันทำให้ชั้นกับอีตตานั่น(หมายถึง   ไอ้หมอนั่นที่จะต้องแต่งงานถึงกับนั่งหน้าซีดคอตกและโกรธคุณปู่แต่จะไงได้เหล่าแนะ   ก็ต้องทำตามคำสั่งท่านสิ  เฮ้อ!น่าเบื่อเชมัดเลย)