ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    千代 (รับสมัครตัวละคร)

    ลำดับตอนที่ #1 : Detail X Application

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 95
      2
      16 ต.ค. 63

    B
    E
    R
    L
    I
    N
     

    สวัสดีผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านค่ะ เรียกเราว่า “พี” ก็ได้ค่ะ ความจริงนิยายนี้มันโดนดองมานานสักปี2018ได้ เเต่พอเข้ารหัสมา อ้าว ลืมนิยายไปเฉยเลย 5555 เรื่องนี้เเนวบู๊ๆหน่อยค่ะ เเต่ด้วยความที่เราเขียนฉากเเบบนี้ไม่ค่อยเก่งสักเท่าไร เลยจะมาเน้นเเนวคอมมาดี้นิดๆกน่อยๆเพิ่มความสนุกคลายเครียดเเล้วกันค่ะ

     

    ย้ำกันก่อนย้ำกันก่อนจ้าา

    เเนว::บู๊,เเอคชั่น,ตลก,กาวนิดๆ, romantic (?)

     

    คำเตือนนน

    เรื่องนี้อาจมีฉากเลือดสาดกระเซ็น (15+หรือโกงอายุก็ได้ค่ะ//เเฮร่ เพราะที่จริงฉากเเบบนี้น้อย) 

    มีมุกใต้สะดือ มุกเสี่ยว (ยังไงก็อดไม่ได้ค่ะ555 เเต่จะพยายามเล่นเเค่พอเหมาะๆน้าาา)

    ไม่เหมาะสำหรับคนโสด (อาจมีฉากฟินๆเล็กๆน้อยๆ เพราะมีคนชอบหยอกๆกันในเเกงค์ เเต่ถ้าโสดรับได้นี่ไม่เป็นไรค่ะ)

     

    เข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะะะะะ คือเรื่องนี้จะอยู่ในปี2020หรือปีนี้เเหละค่ะ สถานที่ดำเนินเรื่องคือญี่ปุ่น ที่เมืองโตเกียว ย้อนกลับไปโดยเมื่อเเต่ก่อน100กว่าปี มีผู้ชายที่มาจากต่างชาติ เขาพยายามคิดค้นทดลองเมื่อเขาได้มาที่ญี่ปุ่นค่ะ เขาทดลองไปเรื่อยๆ ก็มีพวกยากูซ่า(ตัวร้ายของเรื่อง)มาช่วยงานเขา จนเขาประสบความสำเร็จ เเละจากนั้นพวกเขาจึงพากันสร้างความปั่นป่วน จนชายคนนั้นไม่มีใครอยากคบ ยังโดนหาว่าเป็นผีร้ายอีกด้วย เขาที่รู้ดังนั้นจึงน้อยใจ เเละพึ่งพาภูตผี ให้นำทางเขาเข้ามาในปี2020 ซึ่งสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือ คาเฟ่เเห่งหนึ่ง เขาได้เข้าไปเพื่อนั่งจิบชา เเละเขาดันเจอกับพระเอกของเรา ที่กำลังเดินเข้ามาจดเมนู เเต่เมื่อเขากะพริบตา เหมือนเขาได้กลับไปอยู่100ปีเดิมนั้น และภาพที่อยู่ตรงหน้าเขา คือ ชายที่หน้าตาคล้ายกับเด็กที่กำลังจะจดเมนูให้เขา(พระเอก) เเต่ในมือชายคนนั้นจับคาตานะไว้เเน่น ก่อนจะทำการจบชีวิตเขา ที่สร้างความปั่นป่วน

     

    พวกเเกงค์ยากูซ่าโกรธมากค่ะ จึงสัญญาว่า จะไม่ทำให้ชายผู้สร้างความปั่นป่วนนั้นผิดหวัง โดยการฝึกคนใช้อาวุธให้เก่ง พึ่งพาพวกปีศาจร้าย เเละเมื่อญี่ปุ่นก้าวไกลขึ้น เเกงค์นี้ก็ก้าวไปไกลกว่าเดิมมากเช่นกัน

     

    ชายที่ทำการประหาร เขาคนนั้นคือผู้ก่อตั้งคาเฟ่นี้ขึ้นค่ะ เขาเป็นซามูไรฝีมือดี เเต่เมื่อวาระสุดเกือขสุดท้ายของชีวิต เขาได้ทำการก่อตั้งคาเฟ่นี้ขึ้น เเละเป็นสถานที่ฝึกลับๆให้กับนักดาบเเละผู้สนใจสมัยใหม่ เนื่องจากทางรัฐบาลไม่เห็นด้วยค่ะ อีกนิดค่ะ เขายังเป็นทวดของพระเอกเราด้วยนะคะ เเถมยังมีหน้าตาคล้ายเเสนคล้ายกัน อีกนิดเดียวเขาสองคนจะเหมือนกันเเล้วค่ะ

     

    อีกความจริง พระเอกกับเจ้าของร้านรุ่นนี้ เป็นญาติห่างๆกันค่ะ เเต่ว่าทั้งสองก็ต่างไม่รู้จักกัน

     

     

    คืออีกเรื่อง นิดนึ่ง นิดนึงจริงๆค่ะ ผู้คนที่เป็นนักดาบลับในคาเฟ่นี้ จะเเฝงตัวเป็นพนักงาน เพื่อควาทเเนบเนียนค่ะ เเละเเต่ละคนอาจจะมาขากที่ต่างกัน อายุต่างกัน ฝีมือเเตกต่างกันอย่างชัดเจน แต่ว่า พวกเขาทุกคน มีคำสัญญาให้กันว่า"เป็นเพื่อนตายตลอดไปค่ะ" ถึงเเม้อาจมีคนตายจริงๆก็ตาม

     

    ต่อไปนี้จะเป็นบทที่รับสมัครเเล้วนะคะ

     

    บทที่1 (พระเอก) /อายุ19 / ชาย

    เขาคือตัวดำเนินเรื่องราวทุกอย่าง โดยเขามีนิสัยเฉพาะตัว คือ ชอบเเซวคนอื่น ขี้เล่น กวนพระบาท(เเบบสุดๆ)เเละชอบหยอกสาวๆ เเต่ในเมื่อมีภารกิจ เขาที่ถูกยกเป็นหัวหน้าหน่วย กลับเปลี่ยนไปจากเดิม คือจะกลายเป็นคนค่อนข้างเย็นชา เต็มเปี่ยมไปด้วยความตั้งใจ รักสงบ เเละมีความเป็นผู้นำสูง สุดๆที่จะไม่หยอกล้อเล่นเเละคุยกับใคร เเบบว่ามี2บุคคลิกไปเลย เเต่เมื่อก่อน เเม่ของเขามีสามีใหม่เเละมีลูกชายคนหนึ่งค่ะ เขาเเละน้องชายต่างสายเลือดจึงได้ถูกส่งไปให้ผู้เป็นน้าสาวเลี้ยงดูค่ะ(นี้เป็นสตอรี่คร่าวๆที่ผปค.ไปeditเเละปรับเเต่งได้ค่ะ)

     

    บทที่2 /อายุ19 /หญิง

    เธอค่อนข้างตัวเล็ก ทำให้มักโดนสบประมาท เเละผู้คนตำหนิหลายครั้งค่ะ บังเอิญมากที่เเม่เธอรู้จักกับน้าสาวของพระเอกเรา สองคนนี้ได้พบกันบ่อยค่ะ ชอบทักเเชทไปหากัน เเต่คนอื่นเข้าใจปิด ความจริงทั้งสองก็เป็นคู่กัดที่พึ่งพากันในเวลายากลำบาก กลับมาที่เรื่องทักษะดาบของเธอ บอกเลยว่าโค-ตะ-ระ ห่วยเเตก ค่ะ เเต่เธอดันเป็นคนที่เหมือนสามารถหลบเเละปาอะไรได้อย่างเเม่นยำกว่าระเอกด้วยซ้ำ ที่ว่าขนาดตอนทดสอบยามกลางคืน เธอหลบมีดสปาด้า30เล่ม เเละซูริเคนอัก5อันที่{บทที่3}ปามาได้อย่างสบายๆเลยค่ะ เธอเป็นคนที่ทุกคนไว้ใจ เพราะมีจิตใจดี มองโลกในเเง่ดี อ่อนโยนเเต่ไม่อ่อนเเอค่ะ

     

    บทที่3 /อายุ21 /ชาย

    คนที่ตวัดดาบได้รวดเร็วเเบบสุดติ่ง วิ่งเเข่งงานกีฬาโรงเรียนยังได้ที่1 เขานี้เเหละค่ะ เขามีความเร็วมากๆ สปีดเต็มร้อยเกินหลักสิบ เวลาเสริฟน้ำในคาเฟ่เขาเป็นคนที่ได้รับความไว้วางใจจากเจ้าของร้าน เพราะส่งน้ำเเบบ ฟืบๆๆ พึบพีบๆๆ เร็วดุจความไวเเสงแต่ไม่หก น่าเสียดายที่ถึงเเม้เขาจะเป็นคนที่ได้รับความไว้วางใจจากหลายคน รวมถึงพระเอกของเราที่ตั้งให้เขาเป็นหัวหน้าคนที่2 ยามที่ตัวเองติดธุระ เเต่เขาไม่ค่อยมีเวลาว่างเนื่องจากชอบหมกตัวทำการบ้านที่บ้าน นอกจากนี้ เขายังเป็นคนที่เก่งเรื่องตีกลองด้วย เขาจัดว่าสูงเเต่น้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ เขาก็เลยชอบฝึกฝนตัวเองเเบบหนักๆค่ะ (ขอให้มีน้องสาว เเละเขาซิสค่อนด้วยจะดีมากค่ะ)

     

    บทที่4 /อายุ19 /ชาย

    เขาคือคนที่จัดได้ว่ามีมันสมอง ไอคิวสูง (เเต่ไม่เท่าไอสไตน์;-;) เป็นเพื่อนสนิทคนที่2ของพระเอก นิสัยชอบคิด ชอบลุย ชอบทำ ลงมือด้วยตัวเอง ผสมกับความโชคดีของเขานิดๆที่เรียนห้องเดียวกับพระเอก สองคนนี้มักปรึกษาเรื่องเรียนกันบ่อยๆ เพราะความเก่งเรื่องการคิดคำนวนใกล้เคียงกัน วิชาดาบยังถือว่าเก่ง นอกจากที่ตัวเองจะเก่ง ยังต้องการทำให้คนอื่นเก่งไปด้วย โดนเฉพาะอย่างยิ่ง ถึงเขาจะเห็น{บทที่7}เป็นเสมือนกระสอบทรายขี้บ่น เเต่เขาก็เป็นห่วงเธอเหลือเกินที่เรื่องการคิดคำนวนไม่รอด ถึงเเม้คุณพระเอกจะบอกว่า เฮ้อ ก็ยัยนั่นมันขี้ลืม เเต่เขาก็จะต้องพยยามทำให้คนที่ไม่เก่งไต่ถึงเขาให้ได้ เเต่ความจริงเขาเเอบชอบ{บทที่6}ต่างหาก (ขออิมเมจหนุ่มเเว่นค่ะ)

     

    บทที่5 /อายุ20 /ชาย (ของไรท์ค่ะ เขาเป็นลูกครึ่งฝรั่งเศส)

     

    บทที่6 /อายุ20 /หญิง

    สาวน้อยหน้าอึนๆ ที่เหมือนง่วงอยู่ตลอดเวลา เจ้าตัวเองก็เป็นคนเตี้ย เตี้ย เตี้ย เเบบสุดๆ ยิ่งกว่าตัว{บทที่2}ซะอีก มักถูกล้อจากเพื่อนผู้ชาย ว่าเตี้ยเเบบนี้จะไปทำอะไรได้ เเต่ก็ไม่ได้เเค่เตี้ยหรอก ตัวเล็กด้วย อยู่ห้องเรียนเดียวกับพระเอกเช่นกัน จึงมักออกมาช่วยงานพระเอกเเละ{บทที่4}เป็นบ่อยครั้ง เจ้าตัวฉลาดเเต่ไม่เท่าสองคนที่กล่าวมาเมื่อกี้ ถือว่าพึ่งพาได้เลยทีเดียว ถึงเเม้เจ้าตัวเองก็ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า{บทที่4}เเอบชอบอยู่ เพราะตัวเล็ก เเต่ด้วยความภาคภูมิใจที่ทุ่มให้กับงานที่ตัวเองมีเเบบสุดใจ ครั้งหนึ่งเคยจับดาบกนักๆได้นานมากๆโดยไม่ล้มเลยค่ะ ถือว่าเป็นคนที่สุดยอดคนหนึ่งในหน่วยลับนี้ เจ้าตัวยังรวยด้วยค่ะ ขี่รถหรูออกนอกเมือง เเละหาของดีๆมาเเจกคนในหน่วยตลอดค่ะ

     

    บทที่7 /อายุ18 /หญิง

    เธออายุน้อยที่สุดในกลุ่มลับนี้เเล้วค่ะ เเต่ความสามารถที่หลายคนเทียบความเเกร่งของเธอไม่ได้ คือ การงัดข้อ ฟันดาบ มวย ที่{บทที่2}ยังยอมเเละขอห่าง ความจริงเธอเป็นคนค่อนข้างเฟรนลี่ด์เเละจิตใจดีคนหนึ่งค่ะ อบอุ่น กล้าเเสดงออก ตลกเฮฮา เเต่ในสายตาผู้อื่นที่ไม่ได้อยู่ในคาเฟ่เนี่ย เธอเหมือนยัยคนโรคจิตขี้ขลาดชอบเก็บตัว เนื่องจากครอบครัวของเธอที่เป็นตระกูลเชื้อสายซามูไรระดับสุดยอด เธอเป็นลูกสาวคนที่2 มีพี่ชาย เเละน้องชาย เเต่พ่อชอบกดดันเธอ ให้ฝึกดาบ เเละบางครั้งยังทำร้ายร่างกายเธอ เธอเก่งร้องเเละเล่นเพลงญี่ปุ่นมาก เเต่เธอดันไม่เก่งเลข {บทที่4}สอนเธอประจำ เเต่เขาชอบทำตัวบ้าๆบอๆเเบบเอาดาบไม้มาฟันเธอในทีเผลอ จนเธอด่าเเละอารมณ์เสียใส่เขาบ่อยครั้ง

     

    บทที่8 /อายุ40-70 /ชาย เจ้าของร้าน

    เจ้าของคาเฟ่ในรุ่นนี้ค่ะ รักการขายของ จิตใจดี นอกจากนี้ตามใจเลยค่ะ

     

    ใบสมัคร

     

    [รูป อนิเม การ์ตูน งานอาร์ต ขอชัดๆ ไม่เเตก ยิ่งใหญ่ยิ่งดี]

     

    ชื่อ :: (ขอชื่อเเบบญี่ปุ่นนะคะ ใส่เป็นภาษาไทย/อังกฤษ)

    อายุ :: (ตามกำหนดค่ะ)

    บท :: (เช่นเลือกบทที่2 ใส่คำว่า 2)

    ลักษณะหน้าตา ::

    การเเต่งกาย :: (ยกตัวอย่างเป็นรูปมาก็ได้ค่ะ)

    ชุดทำงานคาเฟ่ :: (ยกเป็นรูป/บรรยาย)

    อาชีพในคาเฟ่ :: (เช่น เด็กเสริฟ,ผู้จัดการ ฯลฯ ทุกคนจำเป็นต้องมีค่ะเมื่อมาอยู่คาเฟ่ เพื่อบังหน้าไว้)

    อดีต/ประวัติ :: (ใส่ยาวๆเอามาม่าลงไป เเซบเท่าไรยิ่งดีค่ะ)

    นิสัย :: (เขียนยาวๆให้เห็นความเป็นตัวน่อง,เเบ่งเเยกหมวดหมู่)

    ขอบ ::

    ไม่ชอบ ::

    เกลียด ::

    กลัว ::

    เเพ้ ::(ไม่มีขีด-)

    รูปเเบบของดาบ ::(ใส่รูปหรือบรรยายก็ได้ค่ะ)

    อื่นๆ :: 

     

    Role play(บท8ไม่ต้องทำค่ะ)

    ท้ามกลางห้องเล็กๆ บรรยากาศดี โทนห้องตกเเต่งด้วยสีครีม ถึงเเม้จะไม่ได้เปิดเเอร์ที่อยู่ข้างบน เเต่ฝนตกปอยๆไม่หยุดทดเเทนความชุ่มชื้น

     

    “สวัสดีค่ะ ฉันเป็นเลขาฯของคุณเจ้าของร้าน มาที่นี่ตอนดึกๆเนี่ย ไม่กลัวเปียกฝนเหรอค่ะ ร้านปิดตั้งนานเเล้ว”

    หญิงสาวหน้าตาสละสวย ผมดีดำขลับ ปากทาลิปสติกสีเเดง เอ่ยถามคุณ 

    “(คำตอบ)”

    “อ๋อ อย่างนี้เองสินะคะ ดิฉันก็ไม่อยากเสียมารยาทสักเท่าไร เเต่ว่างานนี้เนี่ยมันเสี่ยง คุณต้องห้ามให้ทางรัฐรู้ คุณ(ใส่ชื่อตลค.)เเน่ใจเเล้วเหรอคะ ว่าจะปราบปรามพวกยากูซ่านั่น ทำลายล้างความวิบัติให้หมดสิ้น เเละต้องห้ามเผยเเพร่เรื่องพวกนี้ให้ผู้อื่น เเละจับดาบให้มั่น ยอมรับคนอื่นในหมู่เราได้ เเละต้องทำงานบีงหน้าที่นี้”

    “(คำตอบ)”

    คำตอบนั่น เหมือนทำให้ทั้งห้องยิ่งเงียบสงัดไปกว่าเดิม ถึงจิตใจจะเเข็งเเกร่งเเละยอมรับมัน กล้าเผชิญหน้า พูดออกมาสักเท่าไร เเต่หลายคนต้องมาจบชีวิตเเละทำงานนรกนี่ไม่ได้อยู่ดี 

    ฝนยังตก ฟ้าร้องเสียงดังสนั้น ทันใดนั้นก่อนที่นางจะเริ่มพูดต่อ ดันมีโทรศัพท์เข้า

    “(คำตอบ)”

    สองคนคุยโทรศัพท์กันอยู่นาน จนมีพนักงานสาวนำชาญี่ปุ่นมาเสริฟคุณ หน้าตาคุณดูก็รู้ว่าตอนนี้อิีมจนอยากจะอ้วกเเล้ว เเต่เพื่อไม่ให้เสียมารยาทคงต้องกิน 

     

    “(คำตอบ)”

    “อ่า…ขอโทษค่ะที่ดิฉันเสัยมารยาท ถ้าคุณเเน่ใจจริงๆ เราจะลองส่งจดหมายไปให้คุณที่บ้านอีกครั้งค่ะ ขอบคุณค่ะ เพราะว่าตอนนี้ลูกค้าร้านเราก็เยอะไม่น้อยเหมือนกัน ลาค่ะ”

    “(คำตอบ)”

    _________________

    คุยกับพีพี้พี

     

    สวัสดีค่ะเราชื่อพี

    ::

    ทำไมมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?

    ::

    ลูกคุณเป็นตัวเอกไม่ตายเเน่นอนค่ะ เเต่อาจบาดเจ็บนิดๆ

    ::

    ถ้าลูกคุณโดนจับจิ้น มีฉากเล็กๆน้อยๆเเต่ไม่ถึงเตียง รับได้ไหมคะ?

    ::

    ขอบคุณค่ะที่สละเวลามา รักค่ะ เเละจอบคุณมาก เเต่ตอนนี้ไปก่อนล่ะ

    ::

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×