สาวใสหัวใจกิ๊ง ปิ๊งรักสองหนุ่มฮอต

ลำดับตอนที่ #2 : อ๊าก อีตานั่นอีกแล้ว อ๊าก

    

                “ คุณหนูครับ ตื่นได้แล้วครับ ” เสียงของพ่อบ้านที่มักจะมาปลุกฉันตอนหกโมงตรงเป๊ะๆทุกวันแทนเสียงนาฬิกาปลุก

    

                “ อรุณสวัสดิ์ค่ะ ” ฉันขานรับ แล้วขยี้ตาอย่างงัวเงีย เมื่อคืนกว่าจะหลับได้ก็ล่อเข้าไปเกือบเที่ยงคืนเพราะเห็นแต่หน้านายนั่นตอนกวนประสาทฉันจนนอนไม่หลับ

    

                “ กระผมให้คนยกกระเป๋าลงไปให้แล้วครับ ว่าแต่วันนี้คุณหนูก็จะไปโรงเรียนแล้ว อย่างนี้ผมก็คิดถึงแย่สิครับ ” พ่อบ้านพูดแล้วดันฉันให้ลุกออกจากเตียงเพื่อจะเก็บให้เรียบร้อย

    

                “ แหม เดี๋ยวเฟิร์นก็กลับมาเยี่ยมทุกวันเสาร์กับอาทิตย์นั่นแหละค่ะ ที่โรงเรียนเค้าไม่ได้ห้ามสักหน่อยว่าห้ามไปไหน แค่อย่ากลับเข้าหอหลังสามทุ่มเท่านั้นเอง ” ฉันพูดแล้ววิ่งไปคว้าผ้าขนหนูจากนั้นก็ตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ

    

                ฉันใช้เวลาอาบน้ำกับแต่งตัวภายในสามสิบน้ำทีก็เสร็จ ( มันอาบหรือไรฟะ นานเป็นบ้าเลย ) แหมฉันนี่ก็สวยเหมือนกันนะ >_^ แอบชมตัวเองหน่อย ฉันมองเครื่องแบบนักเรียนที่ต้องบอกว่าถูกใจมาก เครื่องแบบที่มีเสื้อแขนยาวสีดำไว้ใช้คลุมทับเสื้อสีขาวแขนสั้นที่มีโบว์สีแดงติดอยู่ที่ปกเสื้อ และกระโปรงสีเทาเข้าชุดมีจีบรอบๆยาวพอดีหัวเข่า ถูกใจที่สุด

    

                ฉันเดินออกจากห้องแล้วเดินลงไปข้างล่าง ก็เห็นว่าพี่ไอซ์กำลังคุยกับจีนอยู่ แหม! มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไม่คิดจะให้ใครมาบอกฉันเลยหรือไง แล้วเหมือนว่าจีนจะพึ่งเห็นฉัน เธอจึงร้องทัก

    

                “ เฮ้ มัวแต่ทำอะไรอยู่ย่ะ ”

    

                “ ขี้อยู่มั้ง ” ฉันตอบแล้วยิ้มให้จีนแบบสนุกสนาน “ ถ้าเธอเห็นว่าเป็นงั้นนะ ”

    

                “ เออ ฉันเห็นว่าเธอขี้อยู่ *^_^* ”

    

                “ =_=!! ”

    

                “ โอ๋ ล้อเล่น เราไปกันเถอะสายแล้ว ” จีนบอกแล้วจูงมือฉันให้เดินไปขึ้นรถ พี่ไอซ์ตามมานั่งข้างๆฉัน แฮ่ม @_@ ขอแนะนำพี่ไอซ์หน่อย พี่ไอซ์เป็นพี่ชายที่หล่อมากถึงมากที่สุด แล้วก็เป็นประธานนักเรียนปีนี้ พี่เค้ามีแฟนคลับด้วยแหละ ไม่อยากจะพูดเดี๋ยวอิจฉา อิอิ เรื่องส่วนสูงน่ะหรอร้อยแปดสิบกว่าๆ (^ ^)โดนอ่ะดิสูงขนาดนี้ รู้นะ #_#!!

    

                “ เฟิร์น ” พี่ไอซ์เรียกฉัน

    

                “ คร้าบพี่ ” ฉันแกล้งตอบแบบผู้ชายแล้วลากเสียงยาว



                “ เมื่อคืนยังไม่ได้บอกพี่เลยนะว่าทำไมถึงกลับดึก ”

    

                “ ไปเดินเล่นในเมือง แล้วก็เจอผู้ชายคนหนึ่งเข้า ” ฉันพูดแล้วหยุดรอให้พี่ไอซ์สักต่อ

    

                “ ผู้ชาย? ”

    

                “ ค่ะ ทีนี้เค้าเดินมาชนเฟิร์นแล้วผมของเฟิร์นก็เข้าไปเกี่ยวในกระดุมเสื้อของเค้า กว่าจะแก้ออกก็นาน มันก็เลยเสียเวลาน่ะค่ะ ”

    

                “ ฉันเชื่อเธอได้แค่ไหน ” ยัยจีนหันมาถามฉัน เธอนี่นะ เป็นเพื่อนกันภาษาอะไร (- - )

( - -) เคยเชื่อกันมั่งมั้ย

    

                “ ถ้าฉันโกหกก็ขอให้ฟ้าผ่าเธอเลยเอ้า ”

    

                “ ไอบ้า ผ่าเธอสิ มาผ่าฉันทำไม ” จีนร้องอย่างตกใจ ( งั้นแสดงว่ามรึงไม่เชื่อใจกรูอ่ะดิ )

    

                “ ก็แกจะได้เชื่อฉันไง เพราะถ้าไม่ใช่เรื่องจริง ฉันจะสาบานให้แกโดนฟ้าผ่าทำไม ” ฉันบอกออกไปอย่างร่าเริง พี่ไอซ์ก็แอบขำกับท่าทางของจีนอยู่หน่อยๆจนแทบจะกลั้นหัวเราะไม่อยู่

    

                “ เชื่อก็ได้ ” แล้วหลังจากคำพูดของจีนนั้น พวกเราก็มาถึงโรงเรียนโดยที่ตลอดทางไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย



                 ~ สาวใสหัวใจกิ๊ง ปิ๊งรักสองหนุ่มฮอต ~



    

                 “ ครับ ผมก็ขอเปิดพิธีการศึกษาของภาคเรียนที่หนึ่งอย่างเป็นทางการ ” เสียงพี่ไอซ์พูดออกไมค์ในฐานะประธานเปิดงาน “ ก่อนอื่นเลย ผมก็ต้องขอแนะนำหัวหน้าหอหญิงและก็หอชายครับ ” พอพี่ไอซ์พูดจบ ฉันก็เดินขึ้นเวทีไปพร้อมกับผู้ชายอีกคน ซึ่งค่อนข้างที่จะสูง ขาว และหน้าตาดีใช่ย่อย เพื่อที่จะแนะนำตัวกับทุกคน

    

                “ ค่ะ ดิฉัน น.ส. ณัฐธิดา นักเรียนชั้นม.ปลายปีสองห้องสาม เรียกสั้นๆว่าเฟิร์น เป็นหัวหน้าหอหญิงในปีนี้ ยังไงก็ต้องฝากตัวด้วยค่ะ ” ฉันกล่าวจบก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น ก่อนจะเงียบลงเพื่อที่จะให้อีกคนแนะนำต่อ

    

                “ ครับ ผมนายแก้วหทัย นักเรียนชั้นม.ปลายปีสองห้องหนึ่ง เรียกสั้นๆว่าปังปอนด์ หรือปอนด์ก็ได้ครับ เป็นหัวหน้าหอชายปีนี้ ขอฝากตัวด้วยครับ ”

    

                แล้วฉันกับปอนด์ก็เดินลงจากเวที เฮ้อ! &_& ค่อยยังชั่วที่ผ่านไปด้วยดี

    

                “ นี่ขอโทษครับ ”

    

                “ …… ”

    

                “ ขอโทษครับ ขอถามหน่อยว่า……เธอ ” ฉันหันไปมองคนที่สะกิดฉัน

    

                “ นายเชน ” ฉันตกใจจนแทบช็อกเมื่อเห็นว่าเชนเป็นคนเรียกฉัน “ นายมาทำอะไรที่นี่ ”

    

                “ ฉันเป็นนักเรียนมาใหม่กับโม แล้วเธอล่ะทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ”

    

                “ หา….นักเรียนมาใหม่ OoO?? ” ฉันทวนคำเผื่อว่าจะได้ยินผิด

    

                “ ก็ใช่ เธอยังไม่ได้ตอบคำถามของฉัน ”

    

                “ ข้อแรกฉันชื่อเฟิร์นไม่ได้ชื่อเธอ ข้อที่สอง ฉันเป็นนักเรียนที่นี่และเป็นหัวหน้าหอหญิง ” ฉันตอบเสียงดังฟังชัด “ ทีนี้ตาฉันถามบ้าง นายกับโมที่กำลังดังเป็นพลุแตกย้ายมาเรียนที่นี่จริงๆหรอ แล้วเมื่อวานนายติดคำขอโทษที่ผมฉันไปพันกับกระดุมนายทำให้ฉันร้องไห้ ”

    

                “ เธอนี่มัน… ”

    

               “ ฉันทำไม แล้วก็ตอบคำถามมาเดี๋ยวนี้ ”

    

               “ ข้อแรกฉันกับโมย้ายมาจริงๆ ข้อที่สองฉันไม่จำเป็นต้องขอโทษเพราะเธอก็เกือบจะทำให้ฉันโดนแฟนเพลงรุมทึ้งตาย ” อ๊าก >_< ตาบ้า นาย…นายมัน…..เฮ้อ!

    

                “ นายมันนิสัยเด็ก ” ฉันไม่รู้จะด่าอะไรก็เลยว่าไปอย่างนั้น จริงๆแล้วเชนไม่เด็กหรอก เพราะว่าใครๆก็รู้เรื่องความเป็นเพลย์บอยของเค้า

    

                “ เธอไม่เด็กกว่าหรอ มาว่าฉันเด็ก ” เชนย้อนฉันกลับ

    

                “ ฉันไม่เด็กแล้วนะ นายนั่นแหละเด็ก ”

    

                “ งั้นหรอ แล้วเด็กเค้าทำแบบนี้กันมั้ย ”

    

                “ อุ๊บ ”

    

                ฉันตกใจมากเพราะริมฝีปากของเขาและฉันกำลังประกบกันอยู่ ฉันทั้งดิ้นทั้งผลักให้เค้าออกไป เชนจูบฉันอยู่นานจนฉันแทบจะไม่มีแรงดิ้น ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เค้าถึงพึ่งปล่อยฉัน

    

                “ นะ…นาย… ” ฉันพูดด้วยความโกรธแล้วก็อายในเวลาเดียวกัน ฉันรู้ว่าตอนนี้หน้าฉันต้องแดงมากเลย แต่ว่าตาบ้านั่นไม่มีปฏิกิริยาอะไรนอกจากยิ้ม

    

                “ อย่างนี้เค้าเรียกว่าเด็กมั้ย ” เชนยิ้มเยาะอย่างได้ใจ “ ถ้าเธอไม่มั่นใจ จะให้ฉันทำแบบเมื่อกี้อีกทีก็ได้นะ ”

    

                “ นาย…. ” ฉันยกมือขึ้นจะตบหน้าเขาให้หายแค้นสักที แต่ตาบ้านั่นก็จับมือฉันไว้แล้วกระชากฉันเข้าไปกอด

    

                “ ปล่อยฉันนะ ” O//O ฉันพูดแล้วดิ้น

    

                “ ฉันไม่ปล่อยเธอหรอก ดิ้นเข้าไป ดูสิว่าเธอจะมีแรงดิ้นได้อีกนานแค่ไหน ”

    

                “ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ” ฉันเริ่มที่จะขึ้นเสียงแล้ว “ ฉันบอกให้ปล่อย ”

    

                “ แต่ฉันยังอยากกอดเธออยู่…. ”

    

                “ เชน ” เสียงของผู้ชายที่เรียกเชนทำให้เค้าปล่อยฉันออกทันที โอ้ >_< มันคือเสียงสวรรค์

    

                “ โม ขัดจังหวะพอดีเลย ” เชนพูดแล้วเดินไปหาผู้ชายที่ค่อนข้างจะสูง ผมสีดำสนิท ริมฝีปากสีชมพูออกจะติดแดงๆเสียด้วยซ้ำ

    

                “ จะไม่ให้ขัดได้ไง รู้รึเปล่าคนที่นายพยายามจะทำ….อะไรก็ตามนั่นน่ะ เป็นใคร ” โมพูดแล้วเดินมาหยุดอยู่ข้างๆฉัน ซึ่งกำลังใช้เค้าเป็นที่กำบังเชนอยู่

    

                “ จะไปรู้ได้ไง ” เชนตอบอย่างหงุดหงิด

    

                “ นายมองดีๆสิ ”

    

                “ เอ๋ เฮ้ย! นายอย่าบอกนะว่า….. ” เชนกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น

    

                “ ใช่ ลูกผู้อำนวยการโรงเรียนนี้ ”

    

                “ ซวยแล้วสิเรา ” เชนตบหน้าผากตัวเองไปแรงๆทีนึง “ เฟิร์น โทษทีนะ คือว่า… ”

    

                “ เฮ้ พวกนาย ” เสียงอาจารย์คนหนึ่งเรียกพวกเค้าทั้งสอง “ ขึ้นเวทีได้แล้ว ประธานนักเรียนเขาประกาศเรียกแล้ว ”

    

                “ ครับ / ครับ ” ทั้งคู่พูดแล้วรีบเดินไป

    

                นายเชนครั้งนี้ถือว่าโชคช่วยนายนะ ถ้าเจอกันครั้งหน้าฉันจะให้นายขอโทษฉันสักสิบทีแล้ววิ่งรอบสนามอีกห้ารอบเลย คอยดู >_<  



ู^O^O^O^O^O^O^O^O^O^O^O^O^



อาวมาลงตอนที่สองแล้ว วันนึงลงพร้อมกานสองตอนเลย จามีคัยว่าป่าวหว่า



อ่ะๆ นัยเรื่องอาจจะมีคำหยาบบ้างนะ ต้องเข้าจัยหน่อยอ่ะ แต่ถ้าม่ายชอบเราก้อจาพยายามตัดออกละกัน



มานจาม่ายปายขัดหูขัดตาคนอ่านอ่ะ



นี่ๆเม้นกานหน่อยจิ แค่เม้นก้อยางดีนะ อยากได้กาม ( จิงๆเราก้อหื่นกามอยู่แล้วนะ เจี๊ยก พูดเล่น ) ลางจัยอ่ะ



เม้นเถอะน้า สงสารเด็กตาดามๆ ปายแล้วค่า