ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสใสของยัยนักเวทย์

    ลำดับตอนที่ #5 : การซ้อมใหญ่

    • อัปเดตล่าสุด 28 เม.ย. 49


            

    " ตื่นๆๆๆๆๆๆ  ยัยจินไม่นั้นจะร่ายคาถาแล้วนะ ฉันได้คาถาแสงสว่างสำหรับปลุกเทอมาจากหนานด้วย "

    " อารัย  เวลมาปลุกฉันทำไมฉันก็ตื่นอยู่นี้ไง  แล้วนายนั้นไปไหนแล้วล่ะ แล้วเทอมานี้ได้ไง "

    " ทำไมฉันจะมาไม่ได้ล่ะยะ  ก็นี้มันห้องเรานิ  พวกเราก็นอนด้วยกันไง "

    ฉันมองดูรอบๆ  นี้มันห้องนอนนิ ไม่ใช่สวน  ทำไมฉันถึงฝันอะไรแปลกนะ  ชั่งมานเถอะ   ฉันไปอานน้ำดีกว่า

    " นี้กี่โมงแล้วเนี้ย  แล้วหนานไปไหนอ่า "

    " รายนั้นไปรับประทานอาหารเช้าตั้งนานแล้ว  ไม่แน่ใจนะ รับประทานอาหารหรือเขมือบกันแน่ แต่เทอรีบไปอาบน้ำดิ ฉันอุสาทรอนะเนี่ยยังไม่ได้กินข้าวเลย "

    เมื่อฉันอาบน้ำเส็ด  ฉันและเวลก็ไปกินอาหารเช้ากัน  อาหารเช้าของที่นี้หรูไม่แพ้อาหารเย็นเลย   

    " นักเรียนทุกคนโปรดฟัง    วันนี้มีการซ้อมของสายที่มาแข่งกัน  ทางโรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่มีการแข่งสายต่อสู้    ส่วนโรงเรียนคอร์นเนียร์  วายุเนตร  ยักษ์กอรี   ได้แข่งสายพรางตัว    พยากรณ์    ปรุงยา   ตามลำดับ    หลังจากนักเรียนรับประทานมื้อเช้าเสร็จแล้ว   ให้ผู้ที่เกี่ยวข้องกับการแข่ง  ให้ไปซ้อมที่ห้องซ้อมประจำสาย   ส่วนนักเรียนที่ไม่เกี่ยวข้องให้ไปเรียนตามปกติ  แล้วอาจารย์ใหญ่จะเดินไปเยี่ยมห้องของแต่ละสาย " เสียงของรองอาจารย์ใหญ่ประกาศจบลง

    " นี้เวล  หนานอยู่ไหนอ่า "

    " นั้นไง  ไปตามหนานไปซ้อมกัน "     ฉันผยักหน้าเป็นเชิงตอบรับ

    เราก็ไปตามหนานไป  แล้วเดินไปที่ห้องซ้อมประจำสายเราของโรงเรียนฟีนิกซ์   ระหว่างทางไปเราได้เดินผ่านห้องอาจารย์ใหญ่ประตูเปิดอยู่  ฉันมองเข้าไปเห็นมีผู้ชายน่าจะอายุเท่าฉันนั่งอยู่บนโต๊ะอาจารย์ใหญ่  เด็กคนนี้กล้าไปนั่งบนโต๊ะของอาจารย์เลยนะเนี้ย  เขามองมาแล้ว  ฉันรีบไปดีกว่า  เขายิ้มมาให้ฉันด้วย  ท่าทางการยิ้มเหมือนอีตาเรียวหัวเทาเลย ( ผู้แต่ง : เทอไปเปลี่ยนชื่อเขาตั้งแต่เมื่อไรกัน )( ก็เมื่อกี้แหละคร้า รู้นะว่าคิดรัยอยู่อย่าพูดมากนะ )( ผู้แต่ง : ขอโทดจิงๆคร้า  คุณจิน )

    ระหว่างฉันมั่วแต่ทะเลาะกับผู้แต่ง  พวกเราก็เดินไปถึงห้องซ้อมพอดี

    " นี้จินทำไมก็แต่คนมองเทออ่ะ " เวลถาม

    " นี้ซีซ่าดูซิ  คนนี้ไงที่เขาลือกันไปทั่วเลย  ว่าคนของตระกูลลี  ท่าทางจะเก่งนะ  หล่อด้วยหว่ะ "

    " ฉันว่าเทออย่าไปชอบพวกนี้นะ  ไม่แน่คนของตระกูลลีอาจไม่เก่งก็ได้  แหม  ทำมาเป็นวางมาดทอม  เทอดูยัยคนข้างซิ  ท่าทางจะเป็นดี้นะ  หน้าตาก็ไม่ได้เรื่องเลย  ริอาจมาเป็นดี้แล้วถัดไปจากอีดี้นั้นนะ  ท่าทางเฉิ่มหว่ะ "

    " ช่ายๆ ฉันก็ว่างั้นแหละ " เสียงการสนทนาของสาวหนึ่งที่มาร่วมการแข่งขันดังเช้าไปในโสดประสาทของพวกเรา 

    " สาวกลุ่มนั้นท่าทางจะนิสัยไม่ดีสู้ฉันไม่ได้ ดูใส่กระโปรงสั้น  เสื้อสายเดี่ยว ไม่เกรงใจสถานที่เลย  อยากรู้จังว่าอยู่โรงเรียนอะไร " ฉันพูดกับเวลและหนาน

     " ใช่ ฉันก็อยากรู้จังเลย  มาด่าว่าฉันเป็นดี้  ฉันนี้แหละผู้หญิง 100% "

    " ใช่ ฉันก็อยากรู้  มาด่าฉันเฉิ่ม " พอหนานพูดจบอาจารย์ประจำสายนี้ก็ประกาศว่า " วันนี้เป็นการซ้อมใหญ่และจะไม่มีการซ้อมอีก  การซ้อมครั้งนี้จะเป็นการจับฉลากเลือกคู่ โดยให้ตัวแทนของแต่ละโรงเรียนมาจับฉลากเลือกคู่ของตนเอง  จะแข่งกันทีละคู่  โรงเรียนที่ชนะก็ไปแข่งกับโรงเรียนที่ชนะของอีกคู่  ส่วนโรงเรียนที่แพ้ก็ไม่ต้องเสียใจไปแข่งกับโรงเรียนที่แพ้ของอีกคู่  จะมีโรงเรียนเดียวที่ไม่ได้รับรางวัล คือผู้แพ้  นักเรียนเข้าใจนะ ใครไม่เข้าใจก็ถาม  ถ้าไม่มีให้นักเรียนส่งตัวแทนมาจับฉลากเลย "

    " ทีมเราจะส่งใครไปล่ะ " ฉันถามเพื่อนผู้น่ารัก ( ษา )

    " เหอะๆๆ " ทำไมหนาน กับ เวลทำหน้าน่ากลัวอย่างนั้นอ่ะ  เหมือนจูออนเลย

    " ก็....เทอ...ไง...จ๊ะ..จิน "   หนาน และ เวลพูดพร้อมทำหน้าน่ากลัว ใส่ฉัน

    " ก็ได้ ก็ได้  พอเลยอย่าทำหน้าน่ากลัวใส่ฉันอีกนะ " ฉันพูดจบก็เดินไปเข้าแถวจับฉลาก  ไปเป็นคนแรกเลย  เพราะโรงเรียนอื่นยังตกลงกันไม่ได้

    " นักเรียนเร็วๆเข้า  ใครมาช้าไม่ได้จับฉลากเลือกนะ  เดี๋ยวอาจารย์ใหญ่และแขกของอาจารย์เขาจะเดินมาชมด้วย  ขอให้นักเรียนทำสุดฝีมือ  ทีมไหนชนะเลิศ  จะได้รางวัลพิเศษ  ส่วนทีมไหนแพ้  ก็ได้รางวัลเหมือนกัน 555 " อาจารย์คนนั้นหัวเราะอย่างเลือดเย็น  จนทำให้ทุกคนรีบมากขึ้น อาจเป็นเพราะกลัวอาจารย์จับกิน

    ฉันก็เริ่มจับฉลากกันฉันเป็นคนแรก  ฉันจับได้โรงเรียนยักษ์กอรี่ 

    " โรงเรียนยักษ์กอรี่ไม่ต้องจับแล้วนะ  ไปเตรียมตัว รออาจารย์ใหญ่มา  ไม่ต้องถามเพราะอารัย  ก็เพราะเทอมาทีหลังไงจ๊ะ " อาจารย์คนเดิมพูด

    ต่อไป  " วายุเนตร ไม่ต้องจับ ไปเตรียมตัว "

    " นี้จิน  เทอนี้ ซุปเปอร์เก่งๆๆเลย " หนานพูด

    " รู้มะโรงเรียนที่เทอจับได้อ่ะ " เวลพูดด้วยท่าทางตื่นเต้นดีใจ

    "โรงเรียนที่ฉันจับได้ทำไมหรอ"  

    " ก็เป็นโรงเรียนของยัยพวกที่ด่าเราไง " หนานและเวลประสานเสียง

    " นักเรียนทุกคน ทำความเคารพอาจารย์ใหญ่และแขกของท่าน "  ลองคิดดูซิว่าใครพูด  อาจารย์คนเดิมไง

    " สวัสดีครับ/ค่ะ "

    " สุดฝีมือนะนักเรียน  นี้ไม่ใช่แขกที่ไหนของอาจารย์หรอกเป็นหลานของอาจารย์เอง " แนะนำตัวหน่อยซิ เรียวอาจารย์ใหญ่กระซิบเรียว   เรียวหรอ  ฉันหันไปดู  นายนั้นนิ  อยากจะบ้าตาย เป็นหลานอาจารย์ใหญ่หรอกหรอเนี้ย 

    " สวัสดีครับทุกคน  ผม ฮันตะ เรียว  เรียกสั้นๆว่า เรียวก็ได้ครับ "แล้วนายนั้นก็ยิ้มออกมา  ละลายหัวใจสาวๆเป็นแถว  แต่ยกเว้นฉันนะ

    " อาจารย์ใหญ่ค่ะ  เชิญเลือกคู่ผู้แข่งขันคู่แรกเลยค่ะ "  อาจารย์คนเดิมผู้เชิญ

    " อืมเอาคู่ไหนดีล่ะ  ไหนเรียวเลือกซิ " อาจารย์ใหญ่ยกหน้าที่ให้เรียว

    " ผมขอเลือกคู่โรงเรียนซีเรีย vs ยักษ์กอรี่ครับ "  นายนั้นพูดแล้วหันมายิ้มกวนซ้นให้ฉัน  เดี๋ยวนายจะได้เห็นกันว่าฝีมือฉันก็ไม่ใช่เล่นๆหรอกนะ

    " นี้พวกเราเอาเต็มที่เลยนะ อย่าให้แพ้ล่ะเสียชื่อโรงเรียนเราหมด และที่สำคัญเดี๋ยวพวกมันจะด่าเราอีก "   แล้วพวกเราก็จับมือกันเผื่อรวบรวมสมาธิ

    "โรงเรียนซีเรีย กับ ยักษ์กอรี่ ถ้าพร้อมแล้วมารวมที่ลานแข่ง " แล้วพวกเราก็เดินไปที่ลานแข่ง  พร้อมกับพวกยักษ์กอรี่    อาจารย์ก็เริ่มอธิบายกติกาออกมาดังๆ     " กติกาก็คือให้นักเรียนเลือกมาคนหนึ่งเพื่อให้คนนั้นเป็นคนสำคัญ  ถ้าอีกฝ่ายจับตัวคนนั้นได้  ทีมที่อีกฝ่ายจับได้เป็นฝ่ายแพ้ แล้วรอแข่งอีกรอบ "

    " ซีเรียทีมเทอเลือกใคร " 

    " หนูเลือก หนานเฉินค่ะ "   กำลังคิดอยู่ล่ะซิว่าใครพูด   ฉันเองแหละ

    " เฮ้ย  ขายเพื่อนเลยหรอฟะ " หนานพูดทางจะงุดงิง

    " ก็เทอนั้นแหละ เหมาะที่สุดเทอมีคาถาแปลกป้องกันตัวเองได้ " เวลพูด

    " ใช่   ใช่ "

    " แล้วทีมยักษ์กอรี่ล่ะ เทอเอาใคร"

    " คีลิน ค่ะ"

    " พร้อมกันแล้วนะ  เริ่มได้เลย "อาจารย์คนเดิมบอกเริ่ม

    " คอยดูหนานด้วยนะ  เวล  ฉันบุกเอง "ฉันพูดจบก็เริ่มบุกตามที่พูด   ฉันเริ่มตั้งแต่เข้าไปเตะยัยซีซ่าอารัยนั้น โดยที่ยัยนั้นไม่ได้ตั้งตัว  ระหว่างที่ฉันกำลังต่อยซีซ่าซักหมัด ยัยเฟริ์น( น่าจะชื่อนี้นะเห็นยัยซีซ่าเรียก)ก็มาข้างหลังฉัน( อยากรู้ปะว่าทำไมฉันถึงรู้ ก็เพราะนายเรียวที่นั่งหันหน้ามาให้ฉันเขาเลยเห็นแล้วก็ ชี้ไปข้างหลังฉัน ฉันเลยรู้ไง )  แล้วใส่ขาซ้ายถีบไปโดนหน้าอกของยัยเฟริ์นพอดี  ฉันก็กำลังใช้ท่าคาราเต้จัดการกับยัยซีซ่า  และใช้ท่ากังฟูจัดการกับยัยเฟริ์น จนพวกนั้นสลบ  ก็เหลือแต่ยัยคีลินซินะ  อะรัยอ่ะ  เกินโดน  โชคดีที่แม่สอนคาถาโล่บริสุทธิ์มาก่อนนะเนี้ย   ยัยคีลินฉันเอาคืนแน่  มาร่ายคาถาลูกไฟมาตอนฉันเผลอหรอ  เดี๋ยวโดนแน่    ฉันรวบรวมสมาธิ " คาบิน  คุโบะ  โชตะ"  พอฉันร่ายเส็ดดาบน้ำแข็งก็พุ่งไปยังคีลินด้วยความเร็ว  อีกครึ่งเมตรก็ถึงตัวคีลิน  คีลินสลบไป  ฉันดีดนิ้วเพื่อให้ดาบหยุด  แล้วฉันก็เดินไปแตะตัวคีลินเบาๆ

    " หยุดการแข่งขัน  ทีมจากโรงเรียนซีเรียชนะ   ทีมจากโรงเรียนยักษ์กอรี่รอแข่งรอบต่อไป  ใครช่วยฉันเอาพวกนี้ออกไปทีซิ "อาจารย์คนเดิมพูด

    " ผมเองครับ " พูดแล้วหันมายกนิ้วให้ฉัน    แล้วก็ร่ายคาถาทำให้พวกนั้นตื่นขึ้น

    " คู่ต่อไปเลยครับ  ผมจะเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ "นายเรียวพูดแล้วก็ยิ้มละลายหัวใจสาวๆในห้อง( ไอ้ผู้ชายเจ้าชู้เอ๋ย )( ผู้แต่ง : หึงเขาอ่ะดิ )( คัยมิทราบที่หึงนายนั้น )( ผู้แต่ง : ก็เทอไงจ๊ะ )( พอเลย )( ผู้แต่ง : เจ้าค่ะ )

    ระหว่างฉันเถียงกับยัยคุนผู้แต่งการแข่งก็จบลงทั้ง 2 คู่  การแข่งของคู่ของโรงเรียนคอร์นเนีย vs วายุเนตร  วายุเนตรชนะ  ส่วนคู่ที่โรงเรียนคอร์นเนีย vs ยักษ์กอรี่   คอร์นเนียชนะ  ก็เหลือแต่คู่ของโรงเรียนเรียนฉัน vs  วายุเนตร

    เสียงเดิมพูดขึ้น " เริ่มการแข่งของโรงเรียนซีเรีย vs วายุเนตรได้เลยครัย "เขายักคิ้วข้างนึงให้ฉัน  เท่เป็นบ้าเลย ( ไม่ได้เราอย่าไปหลงเสน่ห์อีตาเจ้าชู้นี้ )

    " ฉันยังไม่หายเหนื่อยเลย   เวลเทอบุกนะฉันรับเอง " ฉันตกลงกับเวล

    " โอเค  ได้  พอเทอหายเหนื่อยแล้ว เทอต้องมาช่วยฉันบุกนะ "เวลพูด

    " งั้นฉันลุยเลยนะ "  เวลพูด แล้วระหว่างที่เวลสู้อยู่ฉันมองไปทางเรียวที่อยู่กับอาจารย์ใหญ่  อ้าวอาจารย์ใหญ่เดินออกไปแล้วอ่ะ  แล้วนายเรียวล่ะ

    " นี้เทอมองหาฉันอยู่หรอจ๊ะ  คนสวยจิน "อีตาเรียวฝากไว้ก่อนเถอะ

    " ใครมองหานายมิทราบยะ "ฉันพูด

    " ดูซิเพื่อนท่าทางจะแย่แล้วนะเนี้ย " เขาพูดแล้วชี้ไปทางเวล

    เวลกำลังถูกรุม  ฉันเห็นจึงรีบร่ายคาถากระจกสะท้อนที่ได้มาจากท่านมาอย่างเช่นเคย( ผู้แต่ง : แล้วเทอจะไปเรียนที่โรงเรียนทำไมยะ ) แล้วที่พวกนั้นใช้กำลังเวทย์บวกด้วยพลังต่อย ต่อยใส่เวล  แล้วเจอคาถากระจกสะท้อนของฉันเข้าก็โดนสะท้อนกลับ  ล้มคว้ำเลย  สมน้ำหน้าไอ้พวกสุนัขหมู่เอ๋ย  เอ่อฉันลืมไปเลยจิงๆไม่จำเป็นต้องใส่พลังตัวเองหมดก็ได้นิ ใส่เวทย์ผสมด้วยก็ได้ 

    " เวลเทอไปรับนะ เดี๋ยวทางนี้จักการเอง "ฉันพูดรหัสลับของทีมทำเอาพวกนั้นงงไปเลยว่า เทอไปรับคืออารัย  พอเวลกับไปที่จุดใกล้กับที่หนานยืน 

    " สู้เขานะจ๊ะ จินจ้า "  เสียงของเรียวดังขึ้น

    " นายพูด  จ๊ะ จ้าเป็นด้วยหรอ "

    " นี้จินจ้าระวัง ข้างหลังนะจ๊ะ "นู้นอ่ะ

    คนของทีมนั้นก็เตะเข้าที่ท้องฉัน 

    " โอ้ย!!!!  ไม่เจ็บหรอกจ๊ะ  ^_^  "   

    " ทำไมอ่ะ "  " ก็เพราะว่าฉัน  ไม่บอกหรอกจ๊ะ  อิ อิ "   ( ฉันร่ายคาถาเกราะป้องกันไว้ตั้งแต่แรกแล้วค่ะ )

    แล้วฉันก็ใช้พลังเวทย์บวกพลังจากท่าเตะ  เตะเข้าไปที่ท้องของอีกทีม  แล้วเขาก็ล้มลงไปกอง   ฉันก็รีบเดิน( แต่ยังวางมาดคุณหนูตระกูลลีอยู่ )ไปแตะตัวคนของอีกฝ่าย

    " โรงเรียนซีเรียชนะเลิศค่ะ " อาจารย์พูด

    " เดี๋ยวผมรับหน้าที่ประกาศรางวัลเองครับ " เรียวพูดกับอาจารย์อย่างสุภาพ

    " ทีมที่ชนะเลิศจะได้ลงชื่อในหนังสือแขกพิเศษของโรงเรียนฟีนิกซ์ และได้ไปร่วมรับประทานอาหารกับผมในงานเลี้ยงค่ำคืนนี้ครับ "แล้วนายเรียวก็ส่งยิ้มละลายหัวใจแก่สาวๆ

    ////////////////////////กรื้ด//////////////////////////// 

    ใครไม่ได้ก็ไม่ต้องเสียใจนะครับ

    " ทีมรองชนะเลิศได้ลงชื่อเป็นแขกพิเศษของอาจารย์ใหญ่ครับ   ทีมสุดท้ายนะครับได้ลงชื่อเป็นแขกของอาจารย์ใหญ่ครับ "

    " ทีมที่ชนะเลิศ  ไปพบผมที่ห้องอาจารย์ใหญ่ก่อน  งานเลี้ยงจะเริ่มนะครับ "

    นายเรียวพูดเส็ดก็หันมาส่งยิ้มอย่างมีเล่สนัยให้พวกเรา

    " นี้ จินฉันสังเกตมานานแล้วนะ ตั้งแต่เริ่มการแข่ง  หลานของอาจารย์ใหญ่  ไปรู้จักเทอตั้งแต่เมื่อรัยกันเนี้ย " เวลถามฉันอย่างสงสัย

    " ใช่  ฉันก็สงสัยเหมือนกัน เห็นเขาส่งยิ้มหวานมาให้เทอ แล้วก็มองเทอตลอดการแข่งเลย " " หรือเขาจะแอบชอบจินก็เป็นได้นะเวล " หนานเริ่มจินตนาการไปไกล

    " แต่ฉันว่าไม่  ฉันว่าจินกับหมอนั้นต้องรู้จักกันแน่ เพราะฉันเห็นหมอนั้นเรียกชื่อจินด้วย "  เวลพูดเหมือนฉันไม่อยู่ในเหตุการณ์เลย

    " โอ้ยๆ !!!  เจ็บนะเฟ้ย "  

    " นายเรียว  นายชนฉันแล้วเดินหนีหรอ เดี๋ยวไว้เจอกันก่อนเถอะฉันจะเอาคืน "

    นายนั้นชนฉันแล้วก็เดินยิ้มออกจากห้องไป  นายนั้นท่าทางจะเป็นโรคจิตนะเนี้ย

    ////////////////////////////////////// กรี้ด ////////////////////////////////////////

    " มีการเดินชนกันด้วย  ฉันอิจจายัยเนี่ยจังเลย ดูซิ  "

    เสียงพูดดังขึ้น  จากกลุ่มนักเรียนของยักกอรี่  ( ก็กลุ่มเดิมๆนะแหละ )

    " เวล หนาน ไปนอนกัน " ฉันพูดเองแหละ

    " อืมไปกัน " เวล/หนาน

    ............................................................................................................................

    .................................................................................................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×