คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2...พิชิตรักดึกดำดื๋ย
......โรงอาหาร.....
“เซ็งๆ...โอ๊ยเซ็งมากมายเลยทำไมวันนี้ถึงได้เซ็งแบบนี้น่ะ - - *” กัสบ่นขึ้นขัดจังหวะในขณะที่พวกเรากำลังนั่งรับประทานอาหารกันอย่างสุขสบาย ไม่เข้าใจยัยนี้จะบ่นอะไรของมันหนักหนา คนที่ควรจะบ่นคือฉันต่างหาก ดูสิวันนี้ดวงซวยขนาดไหน...นี้ฉันก็มีรางร้ายเมื่อจะมีเรื่องไม่ดีเกินขึ้นด้วยน่ะ ตาขวากระตุกตั้งหลายรอบ
“เป็นอะไรของแกอ่ะกัส..วันนั้นของเดือนเหรอไง” ฉันถามแล้วเหล่ตาไปมองไอซ์และโดนัท ไอพวกนี้จะตัดขาดจากโลกภายนอกทันที..เมื่อถึงเวลากิน-*-
“เออ...ไม่ยุ่งสักเรื่องได้ป่าวว่ะไอนี้ - -+” ดูมันพูดคนอุตส่าห์เป็นหวงเหอะ
“เออขอโทษหล่ะกันน่ะ..ไม่อยากพูดก็บอกกันดีๆก็ได้ - -*”
เหอะงอนโว้ย...ไอเพื่อนบ้าจำไว้เลยน่ะเฟ้ย จะไปตายที่ไหนก็ไปเลยน่ะไอนี้ -*- คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วง
“...............”
“จะเงียบไปทำขนมไขว้พระจันทร์กันหรือไงห๊า” อ้าวไอนี้ชักวอนแล้วน่ะ มันจะเอายังไงของมัน- -+
“เออพูดถึงขนมไขว้พระจันทร์แล้วอยากกินง่า -.-”
“อื้มๆใช่แล้ว...คิดแล้วน้ำลายไหล”
เฮ้ยไอพวกนี้พูดถึงเรื่องกินเป็นไม่ได้เลยน่ะ...ตอนนี้เขาอยุ่ในหมวดเครียดกันอยู่น่ะเฟ้ย
“.....- -+”
“เป็นอะไรของแกว่ะต้า..ไม่ได้เอาปากมาเหรอไงกัน” ไอซ์พูดขึ้นพร้อมกับหยิบขนมปังในจานฉันไปกิน
“ป่าวเป็นอะไรทั้งนั้นแหละ...แค่มีคนแผร่เชื่อโรคเซ็งมาให้- -+”
“ซึ้งไม่ใช่ฉัน- -+” หนอยแกน่ะใช่เต็มๆเลย..คิดจะสู้สงครามสายตากับฉันเหรอ ไม่มีทางซ่ะหรอกย่ะเข้ามาเลยฉันชนะใสอยุ่แล้ว
“ไปเอาน้ำมาสาดดิโด...มันจะได้เลิกกัดกันสักที”
“ พวกฉันไม่ใช่หมา” ฉันกับกัสตะโกนขึ้นมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“ฉันว่าบอกแกเป็นหมาซ่ะเมื่อไรกันหล่ะ เนอะโด”
“เออใช่ ^.^” ได้เวลาเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลยน่ะ
“เออแล้วไอเรื่องตกหลุมรักแรกพบของแกในคาบคณิตนิคืออะไรว่ะไอต้า*-*” โดถามขึ้นพร้อมทำหน้าแบ๋วสุดฤทธิ์...เจ๊จะแบ๋วไปเพื่อใครเนี่ย
“ฝันค้างมันมั้งโด”
“เหอะบ้านแกสิกัส- -+”
“เออบ้านฉันแล้วเกี่ยวไรกับแกด้วยว่ะ - -+”
“เกี่ยวก็ทำไม...- -+”
“เออเลิกทะเลาะกันสักที..ไม่ใช่เด็กๆกันแล้วน่ะพวกแกน่ะ” ในที่สุดคุณแม่ไอซ์ก็มาห้ามสงครามได้ทัน อาเมน-.-*
“เออแล้วตกลงเรื่องที่แกถามฉันตอนคาบคณิตอ่ะ...แกไปตกหลุมรักแรกพบกับใครมาอ่ะเล่าให้ฟังหน่อยดิ”
“บ้าหน้าแก..ฉันเหรอจะไปตกหลุมรักแรกพบกับใครน่ะ...-///-”
“แล้วทำไมต้องหน้าแดง?”
“เฮ้ยบ้าโดแกเอาอะไรมาดูว่าฉันหน้าแดง ป่าวเลย >///<”
“สงสัยต้ามันจะไม่สบาย” กัสพูดพร้อมกับเอาหลังมือของมันมาทาบกับหน้าฉัน...อ๊ายฉันจะติดเชื้อบ้ามันป่าวเนี่ย
“เล่ามาเหอะน้าพวกฉันไม่ว่าไรแกหรอก...ขืนไม่เล่าน่ะจะโกรธเจ็ดวันเจ็ดคืนเลย โป้งๆ” เออก็ได้ว่ะโดฉันยอมให้พวกแกโกรธเจ็ดวันเจ็ดคืน...เพราะเด๋วพอครบเจ็ดวันเจ็ดคืนแกก็จะมาดีกับฉันเอง55+ สรุปฉันก็ไม่ต้องเล่าโฮะๆ
“ไม่เล่า...ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ไปตกหลุมรักแรกพบกับใครอ่ะ”
“แล้วไมต้องหน้าแดง”
“แดดส่อง”
“แดดบ้านแกเหรอจะส่องเข้ามาในโรงอาหารได้น่ะ”
“เออช่ายๆตกลงจะเล่าไม่เล่าห๊าพาสต้าเน่า”....อ๊ายเอาอีกแล้วน่ะโดแกว่าฉันว่าพาสต้าเน่าอีกแล้วน่ะ>0<
“แกไม่เล่าก็ไม่ต้องเล่าพาสต้า...ฉันไม่อยากจะฟังนักหรอกไอตกหลุมรักแรกพบอะไรนั้น” อ้าวมีงอนน่ะกัส...เฮ้ยแต่ฉันได้ข่าวว่าฉันงอนแกอยู่น่ะ- -*
“เออเล่าก็ได้...คืองี้แบบว่าตอนเย็นของเมื่อวานที่ฉันไปส่งรายงานของครูวันดาอ่ะ บังเอิญตอนที่กำลังเดินไปที่ห้องพักครูฉันอ่ะฉันโดนลูกบาสตกใส่หัว เจ็บมากเลย แล้วก็มีรุ่นพี่คนนึงเดินมาเอาบาสคืน..แล้วฉันก็..-///-”
“ตกหลุมรักเค้าว่างั้น”
“เฮ้ยบ้าไม่ใช่น่ะกัส...ฉันแค่รู้สึกแปลๆ”
“ไอแปลกๆของแกเนี่ยเป็นแบบที่แกถามฉันเมื่อตอนคาบคณิตใช่ป่ะ”
“อะ อื้ม คงงั้นแหละ”
“แม่นแล้ว....ไอพาสต้าเอ๋ยแกตกหลุมรักแรกพบพี่คนนั้นเข้าแล้วหล่ะ55+^0^”
“ โหเข้าขั้นนิยายน้ำเน่าน่ะเนี่ย *-*”
“เห็นด้วยอย่างยิ่งว่ะโด...เหอะบ้าป่าวเจอกันครั้งแรกก็รักกันซ่ะแล้ว” กัสพูดพร้อมทำท่าทางไม่ค่อยใส่ใจนัก
“เฮ้ยแล้วฉันบอกแกแล้วเหรอว่าฉันตกหลุมรักรุ่นพี่คนนั้นอ่ะ” ฉันเถียงคอเป็นเอ็น
“อาการมันฟ้องน่ะจ่ะพาสต้าสุดสวย ^0^55+” ไอซ์แกก็ล้อไม่เลิกน่ะ
แต่อันหลังฉันยอมรักน่ะฉันสวย55+
“เอาหล่ะเอาเป็นว่าแกชอบพี่คนนั้นก็แล้วกัน...อยากเห็นหน้าชิบว่าใครคือผู้โชคร้ายคนนั้นก๊ากก”
“พูดงี้เด๋วสวยน่ะโด”
“อ่อฉันสวยอยู่แล้ว”
“เออ...ฮะ เฮ้ยOo0”
“เป็นอะไรของแกทำหน้ายังกับดงบังบุกโรงเรียนเรางั้นแหละ”
“ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิกัส..ฉันจะกระโดดกอดคอแม็คแล้วคนแรกเลย-//-จริงป่าวต้า”
“........”
ไม่มีคำตอบใดหลุดออกจากปากฉัน เพราะมัวแต่อึ้งอยู่กับภาพตรงหน้า ชายผู้ที่ฉันอยากจะเจอหน้ามากที่สุดตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าโรงเรียนมา ตอนนี้เขาได้เดินมานั่งที่โต๊ะตรงข้ามซึ่งถัดไปอีกประมาณ4-5ตัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“พาสต้าเป็นไร...แกรู้จักกับพี่คนนั้นด้วยเหรอ? มองซ่ะตาไม่กระพริบเชียว”
“คะ คนนั้นแหละ...ที่ฉันเล่าให้แกฟังไง-///-”
O0o
O.O
-0-
-///-
“เตี้ย”
“ปากห้อย”
“ดูไม่ได้”
“รสนิยมห้วยมาก!!!”
“ไม่จริง..ออกจะเท่*-*”
“ไหนแกบอกว่าไม่ชอบเค้าไงหล่ะต้า...แล้วแกแก้ตัวแทนเค้าทำไม- -+”
“โหโง่จริงไอกัส..ไอต้ามันแค่ทำตัวเป็นนางเอกนิยายน้ำเน่าไง...ทำเป็นไม่รู้ใจตัวเอง55+”
“สุดท้ายก็ชอบเค้าอยู่ดีเนอะโด>.<”
“บ้าสิไม่ใช่สักหน่อย*///*” หน่อยๆๆที่แบบนี้ทำเป็นรู้ทันน่ะพวกแก
“ยังจะเถียงอีก..ถ้าไม่ชอบเค้าแล้วแกจะหน้าแดงทำด๋อยอะไรห๊าต้าบอกมาดิ” อื๋ยยัยกัสเริ่มโมโหซ่ะแล้วสิ แกถามฉันแล้วฉันจะตอบยังไงกันหล่ะเนี่ย...ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าฉันคิดยังไงกับพี่เค้าง่าT^T
“อะ เอ่อ....คือแบบว่า ฉันไม่รู้หรอก”
“ยัยบ้า”
“ใช่ยัยโง่”
“ช่ายยัยซื้อบื่อ”
เฮ้ยเล่นรุมกันเลยเหรอโห...นางเอกรับไม่ได้ทำไมนางเอกต้องชอบโดนรังแกด้วยน่ะฉันยิ่งเบาะบาง น่าถนุถนอมอยู่ด้วย กระซิก กระซิก
“ขอถามอีกครั้งแกชอบพี่เค้าใช่ป่ะ”
“.....”
“แกไม่พูดงั้นสรุปก็คือว่า....พาสต้าเน่าของเรากำลังมีความรักเย้ๆๆ....น่าภูมิใจชะมัดเลยเพื่อนฉันขายออกแล้ว^.^”
“น่าภูมิใจตรงไหน...ฉันบอกว่าไม่ได้ ชะ.....”
“ไม่ต้องเถียงเลยต้าเงียบแล้วฟังที่ฉันจะพูด”
“ฉันคิดว่าเราน่าจะปฏิบัติภารกิจพิชิตใจเจ้าชายเตี้ย ห้อยให้เพื่อนเรา”
“ใช่ๆ ฉันเห็นด้วยน่ะโด ไม่นึกว่าแกก็คิดอะไรดีๆกับเค้าได้ด้วย”
“เออ...แล้วแกหล่ะกัสจะช่วยในภากิจนี้หรือป่าว”
“หือ...เอาดิน้าหนุก”
“ที่นี้แกก็จะได้สมหวังในความรักแล้วน่ะต้า..พวกเราจะเป็นคิวปิดให้แกเองเชื่อมือเราเหอ ^.^” ม้ายยยยน้า..ฉันอยากบอกให้พวกแกเก็บความหวังนี้นั้นใส่กระเป๋าเด๋วนี้เลย เพราะฉันไม่ต้องการT^Tช่วยด้วย
“แต่ฉันไม่ได้ชอบพี่เค้าจริงๆ” ฉันยังคงเถียงข้างๆคูๆไปเรื่อยๆทั้งๆที่รู้ว่าไม่เป็นผล
“ไม่เป็นไรน้าต้า..เราเข้าใจ ว่าแกน่ะชอบพี่เค้ามากจนไม่กล้ายอมรับกับตัวเอง”
“อื้มๆช่ายๆ”
“เชื่อมือพวกเราเหอะน่ะต้า....งั้นฉันจะขอตั้งชื่อภารกิจนี้ว่า ภารกิจพิชิตรักดึกดำดื๋ย!!^0^”
“ห๋า!!...ม้ายน้า ฉันไม่ต้องการT[]T”
-----------------------------------------------------------------------
อ๊ายย!!ทำไมคนเข้ามาอ่านน้อยอย่างนี้เนี่ยเหรอว่าฉันไม่มีความสามรถพอ
เหอะๆ อยากจะร้องไห้ ไม่เป็นไรเราต้องสู้ต่อไป ย้ากกกก....55+ เฮ้อ!!!
เอาเป็นว่าคนที่หลงทางเข้ามาอ่านเรื่องนี้ก็ช่วยเม้นวิจารณ์กันหน่อยน่ะ
ว่าควรปรับปรุงต้องไหนบ้าง
โดยส่วนตัวเราน่ะเราว่า...เนื้อหาห่วนๆแปลกๆน่ะ55+ อ่านแล้วฉับฉน*-*
เอิ๊กกกก!! ไปแล้วแล้วจามาอัพบ่อยๆๆก๊ากกก คงไม่มีทาง เหอะๆๆ T^T
ความคิดเห็น