ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : - -\"แผนการซังกะบ๋วยไม่รู้เมื่อไหล่จะพอ- -\"
ผ่าง!!!
\" พวกนายฉันคิดแผนใหม่ออกแหละ \" เกรเกอร์ลี่พูดพลางยิ้ม ทำเอาเคร้าส์ และ แอนนาทำหน้าหน่าย
\" แผนของพี่น่ะ ปลอดภัยแน่หรอ \" เคร้าส์ถามอย่างกังวลสุดขีด
\" ใช่ พี่ก็น่าจะรู้แล้วนะว่า เจ้าชายคาโล เขา เต็มใจกับ เฟลิโอน่าน่ะ \" แอนนาตอบอย่างเอาตัวรอดเพื่อไม่ให้ตัวเองและเคร้าส์ เอาชีวิตไปแขวนอยู่บนเส้นด้าย
\" เอาเหอะ พวกนายวางใจได้ชั้นขอเวลาไปเตรียมแผนใหม่ก่อนนะ ระหว่างนั้นพวกนาย ทำตามแผนเดิมไปก่อนแล้วกัน
\" ง้าน........เรา.........จา........ไป......แล้ว.........น้า......ฝาก..........สวดศพ ไปให้ด้วยนะถ้าฉันเป็นอะไรไปอ่ะ \" เคร้าส์พูดก่อนจะเดินออกไปอย่างเบื่อหน่าย
\" อืม ได้ เฮ้ย ไอ้พวกบ้า \"
ณ ห้องอาหาร
งั่มๆๆ แจ็บๆๆ เสียงเจ้าตัวยุ่งกินอาหารทำให้ทั้ง เคร้าส์และแอนนาตกอยู่ในอาการโคม่า ทันที
\" เฮ้ พวกนายจะยืน ตาค้างตรงนั้นอีกนานมั้ยน่ะ \" เสียงครี้ดร้องเรียกทำให้สติของทั้งสองกลับมาเป็นปกติก่อนที่เคร้าส์ จะเดินไปถามครี้ดส์เบาๆ
\" เฟลิโอน่ากินอาหาร อย่างนั้นบ่อยไหมครี้ดส์ \" เคร้าส์ถามอย่างร้อนรน
\" บ่อยมากเลยล่ะ \" ครี้ดส์พูดพลางกลั้นหัวเราะ
\" คาโลคะ ฉันนั่งด้วยคนได้ไหมคะ \" แอนนาที่ไม่รู้เดินไปหาคาโลตั้งแต่เมื่อไหร่ถามขึ้น คาโลพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาติ
\" เฟลิโอน่าครับ ผมนั่งด้วยคนได้มั้ย \" เคร้าส์ถาม
\" ไม่ได้ \" คาโลตอบอย่างรวดเร็วพลางไปนั่งตรงที่ๆเคร้าส์กำลังจะนั่งอยู่พอดี
\" ทำไมล่ะ ถ้าฉันอยากจะนั่งมันเกี่ยวอะไรกับนาย \" เคร้าส์ถามอย่างกวรอารมณ์คนตรงหน้ามากที่สุด
\" เพราะฉันเป็นคู่หมั้นของเฟริน เพราะฉะนั้นฉันจะไม่ให้ชายคนอื่นมาแตะตัวเฟริน นอกจากฉัน \" คาโลตะโกนก้องให้ทุกคนได้ยิน
พรวดดดดดด
\" คาโลนาย พูดบ้าอะไรน่ะ \" เฟรินที่นั่งกินข้าวอยู่ดีๆถึงกับสำลักข้าวด้วยคำพูดของคนตรงหน้า
\" หรือว่าไม่จริง \" คาโลถามอย่างกึ่งยั่ว
\" ไม่จริง \" เกรเกอร์ลี่ที่เพิ่งเข้ามาตอบให้แทน \" เตือนสติเอาไว้ซะ คาโลในขณะที่ฉันยังอยู่นี่นายก็อย่าหวังที่จะได้ เฟลิโอน่าไปง่ายๆ เลย \"
ไอเย็นเริ่มครอบคลุมไปรอบๆห้องเผยให้เห็นถึงคนที่เส้นอารมณ์ขาด และในขณะเดียวกันไอร้อนก็เข้ามาแทนที่ พร้อมๆกับคำพูดของเฟริน
\" เมื่อไหร่พวกนายจะเลิกทะเลาะเรื่องบ้าๆนี่ซะที เกรเกอร์ลี่นายก็พูดบ้าอะไรของนายน่ะ หาเรื่องกันอยู่ได้ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่พวกนายคิดนะ ที่เห็นพวกนายทะเลาะกันแล้วจะดีใจน่ะ \" เฟรินตวาดนำตาลใสๆเริ่มเอ่อขึ้นมาในดวงตา
\" เอ่อ......ฉันขอโทษ \" เกรเกอร์ลี่กับคาโลพูดพร้อมกันในขณะเดียวกันคาโลกับเคร้าส์ก็สาวเท้าไปหาเฟริน ทำให้ดวงตาสีฟ้าเย็นเริ่มมีไฟลุกโชน ทำให้เคร้าส์ถึงกับสะดุ้งถึงแววตาของคนตรงหน้า
\" เฟรินเป็นอะไรมากรึเปล่า \" คาโลถามอย่างอ่อนโยนแววตาเมื่อคู่นั้นหายไปทันทีเมื่อพูดกับเธอ
\' ฉันพอจะรู้แล้วล่ะนะ แต่ยังไงซะฉันก็จำเป็นต้องทำตามแผนอยู่ดี \' แอนนาคิด ก่อนจะไปคว้าแขนคาโล
\" คาโลขา เราไปเรียนภาคบ่ายกันเถอะค่ะ \" แอนนาชวนเสียงหวาน แต่คาโลกลับไม่สนใจเดินไปกับเจ้าตัวยุ่งและเพื่อนซี้นักฆ่าแต่เคร้าส์ซึ่งไวกว่าเดินไปตัดหน้าคาโล
\" เรามาดวลกันไหมคาโล แล้วถ้านายชนะชั้นจะเลิกยุ่งกับนายทันที \" เคร้าส์ถามสีหน้าจริงจัง
\" ก็ได้แต่นายต้องเลิกยุ่งกับเฟรินจริงๆนะ \" คาโลพูด
\" ไม่เอานะคาโล ไม่ต้องไปดวลกับเขาหรอก \" เฟรินพูดอย่างนึกเป็นห่วง
\" ถ้าฉันไม่ดวลเขาก็จะไม่เลิกยุ่งกับนาย ขอให้ฉันได้ทำเพื่อเธอเถอะนะ \" คาโลพูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะโน้มตัวไปจุมพิตที่หน้าผากของเฟริน
\" บอกสถานที่มา \" คาโลถามอย่างจริงจัง
\" เดี๋ยวฉันจะพานายไปเอง ไปเจอฉันที่หน้าห้องอาหารหราก้อน คาโลพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปเข้าเรียน
................................................................^^..............................^^............................................................................
ถ้าไม่สนุกยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันโพสข้อความมานะคะ
\" พวกนายฉันคิดแผนใหม่ออกแหละ \" เกรเกอร์ลี่พูดพลางยิ้ม ทำเอาเคร้าส์ และ แอนนาทำหน้าหน่าย
\" แผนของพี่น่ะ ปลอดภัยแน่หรอ \" เคร้าส์ถามอย่างกังวลสุดขีด
\" ใช่ พี่ก็น่าจะรู้แล้วนะว่า เจ้าชายคาโล เขา เต็มใจกับ เฟลิโอน่าน่ะ \" แอนนาตอบอย่างเอาตัวรอดเพื่อไม่ให้ตัวเองและเคร้าส์ เอาชีวิตไปแขวนอยู่บนเส้นด้าย
\" เอาเหอะ พวกนายวางใจได้ชั้นขอเวลาไปเตรียมแผนใหม่ก่อนนะ ระหว่างนั้นพวกนาย ทำตามแผนเดิมไปก่อนแล้วกัน
\" ง้าน........เรา.........จา........ไป......แล้ว.........น้า......ฝาก..........สวดศพ ไปให้ด้วยนะถ้าฉันเป็นอะไรไปอ่ะ \" เคร้าส์พูดก่อนจะเดินออกไปอย่างเบื่อหน่าย
\" อืม ได้ เฮ้ย ไอ้พวกบ้า \"
ณ ห้องอาหาร
งั่มๆๆ แจ็บๆๆ เสียงเจ้าตัวยุ่งกินอาหารทำให้ทั้ง เคร้าส์และแอนนาตกอยู่ในอาการโคม่า ทันที
\" เฮ้ พวกนายจะยืน ตาค้างตรงนั้นอีกนานมั้ยน่ะ \" เสียงครี้ดร้องเรียกทำให้สติของทั้งสองกลับมาเป็นปกติก่อนที่เคร้าส์ จะเดินไปถามครี้ดส์เบาๆ
\" เฟลิโอน่ากินอาหาร อย่างนั้นบ่อยไหมครี้ดส์ \" เคร้าส์ถามอย่างร้อนรน
\" บ่อยมากเลยล่ะ \" ครี้ดส์พูดพลางกลั้นหัวเราะ
\" คาโลคะ ฉันนั่งด้วยคนได้ไหมคะ \" แอนนาที่ไม่รู้เดินไปหาคาโลตั้งแต่เมื่อไหร่ถามขึ้น คาโลพยักหน้าเป็นเชิงอนุญาติ
\" เฟลิโอน่าครับ ผมนั่งด้วยคนได้มั้ย \" เคร้าส์ถาม
\" ไม่ได้ \" คาโลตอบอย่างรวดเร็วพลางไปนั่งตรงที่ๆเคร้าส์กำลังจะนั่งอยู่พอดี
\" ทำไมล่ะ ถ้าฉันอยากจะนั่งมันเกี่ยวอะไรกับนาย \" เคร้าส์ถามอย่างกวรอารมณ์คนตรงหน้ามากที่สุด
\" เพราะฉันเป็นคู่หมั้นของเฟริน เพราะฉะนั้นฉันจะไม่ให้ชายคนอื่นมาแตะตัวเฟริน นอกจากฉัน \" คาโลตะโกนก้องให้ทุกคนได้ยิน
พรวดดดดดด
\" คาโลนาย พูดบ้าอะไรน่ะ \" เฟรินที่นั่งกินข้าวอยู่ดีๆถึงกับสำลักข้าวด้วยคำพูดของคนตรงหน้า
\" หรือว่าไม่จริง \" คาโลถามอย่างกึ่งยั่ว
\" ไม่จริง \" เกรเกอร์ลี่ที่เพิ่งเข้ามาตอบให้แทน \" เตือนสติเอาไว้ซะ คาโลในขณะที่ฉันยังอยู่นี่นายก็อย่าหวังที่จะได้ เฟลิโอน่าไปง่ายๆ เลย \"
ไอเย็นเริ่มครอบคลุมไปรอบๆห้องเผยให้เห็นถึงคนที่เส้นอารมณ์ขาด และในขณะเดียวกันไอร้อนก็เข้ามาแทนที่ พร้อมๆกับคำพูดของเฟริน
\" เมื่อไหร่พวกนายจะเลิกทะเลาะเรื่องบ้าๆนี่ซะที เกรเกอร์ลี่นายก็พูดบ้าอะไรของนายน่ะ หาเรื่องกันอยู่ได้ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างที่พวกนายคิดนะ ที่เห็นพวกนายทะเลาะกันแล้วจะดีใจน่ะ \" เฟรินตวาดนำตาลใสๆเริ่มเอ่อขึ้นมาในดวงตา
\" เอ่อ......ฉันขอโทษ \" เกรเกอร์ลี่กับคาโลพูดพร้อมกันในขณะเดียวกันคาโลกับเคร้าส์ก็สาวเท้าไปหาเฟริน ทำให้ดวงตาสีฟ้าเย็นเริ่มมีไฟลุกโชน ทำให้เคร้าส์ถึงกับสะดุ้งถึงแววตาของคนตรงหน้า
\" เฟรินเป็นอะไรมากรึเปล่า \" คาโลถามอย่างอ่อนโยนแววตาเมื่อคู่นั้นหายไปทันทีเมื่อพูดกับเธอ
\' ฉันพอจะรู้แล้วล่ะนะ แต่ยังไงซะฉันก็จำเป็นต้องทำตามแผนอยู่ดี \' แอนนาคิด ก่อนจะไปคว้าแขนคาโล
\" คาโลขา เราไปเรียนภาคบ่ายกันเถอะค่ะ \" แอนนาชวนเสียงหวาน แต่คาโลกลับไม่สนใจเดินไปกับเจ้าตัวยุ่งและเพื่อนซี้นักฆ่าแต่เคร้าส์ซึ่งไวกว่าเดินไปตัดหน้าคาโล
\" เรามาดวลกันไหมคาโล แล้วถ้านายชนะชั้นจะเลิกยุ่งกับนายทันที \" เคร้าส์ถามสีหน้าจริงจัง
\" ก็ได้แต่นายต้องเลิกยุ่งกับเฟรินจริงๆนะ \" คาโลพูด
\" ไม่เอานะคาโล ไม่ต้องไปดวลกับเขาหรอก \" เฟรินพูดอย่างนึกเป็นห่วง
\" ถ้าฉันไม่ดวลเขาก็จะไม่เลิกยุ่งกับนาย ขอให้ฉันได้ทำเพื่อเธอเถอะนะ \" คาโลพูดอย่างอ่อนโยนก่อนจะโน้มตัวไปจุมพิตที่หน้าผากของเฟริน
\" บอกสถานที่มา \" คาโลถามอย่างจริงจัง
\" เดี๋ยวฉันจะพานายไปเอง ไปเจอฉันที่หน้าห้องอาหารหราก้อน คาโลพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปเข้าเรียน
................................................................^^..............................^^............................................................................
ถ้าไม่สนุกยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันโพสข้อความมานะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น