-
(ขออภัยถ้าเผลอสปอยล์) ไรท์เก่งมากกกก ชอบเรื่องนี้มากกกกกกก เรามาอ่านย้อนหลังเพราะเพิ่งกลับมาอ่านนิยายในเด็กดีได้ไม่นาน ปกติเป็นคนชอบหนังเรื่องไพเรทออฟแคริบเบี้ยนอยู่แล้ว พอเห็นว่าเป็นพล็อตแนวโจรสลัดก็เลยสนใจกดเข้ามาอ่าน ยอมรับเลยว่าชอบตั้งแต่ตอนที่1ยันตอนจบ มันมีความลึกลับซับซ้อน มีความรักทั้งรักชาติ รักเพื่อน รักแฟน(อิอิ) พออ่านแล้วรู้สึกเหมือนตัวเองเข้าไปอยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลย เหมือนดูหนังโจรสลัดอีกเรื่อง ถ้าถามคอหนังว่ามันเหมือนกันมั้ยระหว่างนิยายเรื่องนี้กับหนังเรื่องนั้นต้องบอกตรงๆว่ามีแค่เรื่องโจรสลัดกับทะเลเท่านั้นที่มีความคล้ายคลึงซึ่งมันเป็นเสน่ห์ให้น่าติดตาม ตัวเนื้อเรื่องแตกต่างกันมาก มีความเข้มข้นมากกว่าหนังด้วยซ้ำ นี่ไม่ได้อวยนะแต่เราพูดจริง ภาษาที่ใช้คือดีมาก สละสลวย อ่านเข้าใจได้ไม่ยาก ไรท์เก่งมากๆ โครงเรื่องดูสมเหตุสมผลดี เหมือนไรท์เคยออกเรือมาก่อน บรรยายได้เห็นภาพให้เรารู้ว่าบนเรือโจรสลัดเป็นยังไง สถานที่ต่างๆเป็นยังไง ตำนานเป็นยังไง ผจญภัยไปด้วยรู้เรื่องในอดีตไปด้วย โรแมนติกไปด้วย ส่วนตัวละครขอบอกเป็นคนๆไปเลยละกัน
ลู่หาน - สงสารลู่ช่วงแรกๆมากแต่เราชอบตรงที่ลู่ไม่ได้อ่อนแอ ไม่ได้เก่งเกินไปแต่ก็ฉลาด ที่สำคัญคือลู่จงรักภักดีมากและจริงใจ บางตอนรำคาญที่ลู่ออกรับแทนฮุนตลอดจนต้องคิดในใจประมาณว่า จะหาเรื่องใส่ตัวทำไมวะ รักอะไรขนาดน้านนนน รักตัวเองบ้างโว้ยยยย แต่พออ่านไปเนื้อเรื่องก็พาเราไปอยู่ในจุดที่เข้าใจตัวละครเองว่าทำไมเขาถึงรักและภักดีต่อกันขนาดนี้ เขิน โอ๊ย
เซฮุน - ไพเรทลอร์ดของเราเท่มาก ดูไม่งี่เง่าเหมือนพระเอกทั่วไป(ที่เจอนายเอกแล้วโดนใจก็ไม่กล้าทำอะไรทั้งที่ตัวเองเป็นแบดบอยไรงี้ ยอมนายเอกเพราะนากเอกสำคัญตั้งแต่ตอนแรกๆ) เซฮุนมีความเป็นโจรสลัดจริงๆ ไม่ได้เมตตาหรือโง่กับเรื่องรักขนาดนั้น เวลาเป็นเครื่องที่ทำให้เซฮุนเปิดใจเอง
คยองซู - เป็นตัวดีของเรื่องเลยก็ว่าได้ ทำหน้าที่ดีและอยากจะขอบคุณโด้หลายครั้งมากไม่งั้นพระนายตายไปแล้ว5555 ตอนช่วงท้ายเรื่องของโด้กับไคทำเราหน่วงมาก เข้าใจทั้งคู่เลย ฮือออ
ไค - อารมณ์ประมาณโด้ในช่วงท้าย เราชอบไคตรงที่รักโด้จริงๆภักดีจริงๆถึงจะร้ายไปบ้างก็ทำเพื่อโด้ทั้งนั้น
ชานยอล - เก่งจริง ร้ายจริง เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเป็นคนแบบนั้น จะไม่โกรธเกลียดพี่ชานนะคะน้องเข้าใจพี่ค่ะ ชอบตรงที่เราเห็นาพเลยว่าชานยอลเป็นผู้บัญชาการจริงๆทำงานจริงไม่ได้นั่งแค้นไปวันๆ เนื้อเรื่องดูสมเหตุสมผลขึึ้น
แบล็คมาร์ก - ถ้าเรื่องนี้ขาดนางไปคงขาดสีสัน555 ร้ายจริงแต่ก็มีความฮาซ่อนอยู่ รู้บุคลิกเลยว่าเป็นยังไง ความขี้โวยวายกับความกะล่อนเนี่ยแหละที่เราชอบตัวละครนี้มาก โผล่ไปไหนก็สร้างความป่วนเขาไว้ที่นั่น ตอนแรกแอบลุ้นชานแบคแต่ตามฆ่ากันขนาดนี้คงไม่รอด ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าชานแบคจะไม่มีโมเม้น เกลียดกันมากแต่ก็มีบางตอนที่แอบช่วยกันโดยไม่ได้ตั้งใจ นิดหน่อยก็ชิปได้
ส่วนตัวละครที่เหลือไปอ่านกันเอง สนุกจริงๆเรื่องนี้อ่านสามวันติดยอมรับว่าติดงอมแงมเลย ขอบคุณที่แต่งฟิคสนุกๆแบบนี้ขึ้นมานะคะ เก่งมากจริงๆ เราไม่เคยวิจารณ์ผลงานใครเลยถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ