คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3 เริ่มไม่ใช่แล้ววววว!
warning :
อย่าคาดหวังเลยนะคะ ถึงเราจะรีเสริชมาแล้วแต่เนื้อเรื่องที่เราเขียนจำเป็นต้องตัดความเป็นจริงบางอย่างของเด็กเรียนหมอไป
โปรดอย่าดราม่าค่ะ
ผ่านมาแล้ว 3 วัน
12:09 น.
"มึงไหวไหมเพื่อน"พะแพงถามไนท์ขณะที่ทั้ง 3 คนแวะมากินข้าวพักเที่ยงที่แคนทีนโรงพยาบาลที่มาขึ้นวอร์ด
"ก็ผีมันเยอะนี่หว่า"ผมตอบเพื่อนเสียงเบา
"อ๋ออออ"สองฝาแฝดร้องอย่างเข้าใจอย่างพร้อมเพรียง
"ไหวไหมลาไปเลยดีไหมมึง"พะเพื่อนถามไนท์อย่างเป็นห่วง
"ทนได้แค่อีก 2 วันเอง"ผมบอกที่มันขัดกับความต้องการจริงๆ ผมเรียนหมอนี่นะ เวลาน้อยไปทุกทีแล้วด้วยผมยังต้องใช้ชีวิตต่อจะเอาเรื่องผีๆมาขัดขวางการใช้ชีวิตไม่ได้เด็ดขาด
"งั้นก็รีบกินกันเถอะเดี๋ยวต้องรีบไปเปลี่ยนเวรกับเพื่อนอีก"พะแพงว่าแล้วทั้งคู่ก็เดินไปเก็บของกันก่อนที่จะไปทำหน้าที่กันต่อ
22:11 น.
ในที่สุดก็ถึงเวลากลับ ไนท์เดินเกาะแขนพะแพงเป็นลิงเพราะกลัวผีที่เดินไปมาอยู่ตามทางที่ผ่านๆมา
"มึงก็เกาะกูเกินไปไหม"พะแพงบ่นไนท์ที่เกาะจนตัวแทบจะสิงร่างกันให้ได้
"มึงไม่เข้าใจอ่ะ"ผมบ่นให้พะแพงที่ไม่เข้าใจผม ที่ต้องมาเห็นสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น มองไปทางไหนก็เจอแต่ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี
แม่งมีผีเต็มไปหมดเลยเถอะ ไหนจะผีเด็กที่เดินตามแม่งทั้งวันอีก
"ช่างเหอะ ดีแล้วที่มันยังไม่บ้าอ่ะ"พะเพื่อนบอกน้องสาวตัวเองแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันกลับ
ผมเองก็ขับมอไซต์คู่ใจกลับเช่นกันไม่ลืมมีเด็กกุมารทองซ้อนท้ายไปด้วยอีกตนกอดเอวกูด้วย เหอะผมต้องทำเป็นไม่รู้สินะ5555555/หัวเราะแห้ง
"หู่ววว หวังว่าจะกลับได้รอดปลอดภัยนะมึง"ผมอวยพรตัวเองที่ดูเหมือนจะแช่งตัวเองไปด้วยจะไปหวังพึ่งกุมารทองที่มาจากไหนก็ไม่รู้ก็คงจะไม่ได้เหมือนกัน พอทำใจได้ผมก็สตาร์ทรถแล้วขับออกจากโรงพยาบาล
"ไอ้เวรเถอะ"ผมสบถเมื่อเข้าสู่เส้นทางป่าก่อนถึงหอพักที่คุ้นเคย
แต่มันก็ไม่คุ้นเคยอีกต่อไปเมื่อผมเกิดอุบัติเหตุเมื่อไม่ถึงอาทิตย์นั่น
เพราะเป็นป่าถึงจะไม่ค่อยมีข่าวหรือความเฮี้ยนสักเท่าไหร่ แต่พอผมเห็นผีเท่านั้นแหละถึงได้รู้ว่ามันค่อนข้างชุกชุมขนาดนี้อ่ะนะ ยุงยังไม่เยอะเท่านี้เลยมั้ง อาจจะเพราะว่ามันเป็นป่าแล้วมาหลอกคนโดยการโบกรถล่ะมั้งเท็กเจอร์ผีไทยคงจะประมาณนี้ ยังไงซะคนก่อนตายก็ต้องเคยเห็นในหนังผีมาบ้างแล้วเอามาทำตามละมั้ง
แต่ตอนเช้าก็ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอกแต่ตอนกลางคืนเหมือนว่าจะชอบมาแกล้งหลอกคนตลอด 3 วันที่ผมได้เผชิญมาน่ะนะ
จนเลี้ยวเข้าป่าทางเข้าแรกเริ่มก็ประเดิมด้วยผีผู้หญิงรู้ร่างสมบูรณ์ดีทุกส่วนแต่ดันไปห้อยหัวเป็นสไปเดอร์แมนอยู่บนต้นไม้แต่อยู่คนละฝั่งเลนกับที่ผมขับผ่านแต่นั่นน่ะออร์เดิฟ
"ไอ้ผีบ้า ถ้าม๊าเราตกใจล่ะก็เดี๋ยวฟ้องให้ป๊ามาจัดการ!"เสียงกุมารทองด่าผีผู้หญิงที่กำลังเล่นกายกรรมห้อยหัวบนต้นไม้อยู่
ดูเหมือนไอ้เด็กกุมารก็มักจะด่าผีพวกนี้ทุกคนวันที่ผมขับผ่านนั่นแหละครับ แต่เพราะมีกุมารทองตัวนี้ผมถึงไม่มีผีมาก่อกวนหรือเอาชีวิตนี่ล่ะ แต่ผมเองก็ไม่ยอมญาติดีด้วยหรอก ผมทำใจกล้าตาบอดขับรถผ่านด่านแรกมาได้ก็ต้องเจอกับด่านที่ 2 ที่อยู่ไม่ไกลเห็นมาตั้งแต่ด่านแรกแล้วแหละแต่มองไม่ชัดเฉยๆ
"ไมมันมืดจังวะ"ผมบ่นหลอกตัวเองอย่าไปสนใจผีในด่านที่ 2 ที่สภาพร่างกายเละเทะมองไม่เห็นใบหน้าเพราะหัวเหมือนถูกทุบด้วยของแข็งอย่างโหดเหี้ยมร่างกายส่วนอื่นนอกจากหัวก็สมบูรณ์ดีที่กำลังยีนเอาหัวโขกต้นไม้จนเลือดไหลท่วมตัว
ไม่นานก็ผ่านไปจนเข้าด่านที่ 3 มีคนนี้ยืนอยู่หลังเส้นแบ่งถนนทางเลนฝั่งผมยื่นมือมาข้างหน้าโบกรถผมด้วยสภาพที่สมบูรณ์เหมือนคนที่สุดแต่มันโบกแบบนี้มา 3 วันแล้วเพราะงั้นผมเองก็เลิกเชื่อไปแล้วล่ะว่ามันเป็นคนน่ะ ตั้งแต่วันแรกแล้วที่ผมไม่จอดน่ะกลางค่ำกลางคืนแบบนี้ควรมันจะมายืนโบกรถสบายใจแบบนี้กันล่ะ
ไม่นานก็ผ่านไปเข้าด่านที่ 4 ตัวนี้ดีหน่อยตรงที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของเลนเป็นสาวสวยห่มสไบสีเขียวตามสไตล์ผีไทย
อ่ะแน่นอนแล้วคร้าบบบ ผีตานีนั่นเองมีอยู่ต้นเดียวเลยด้วย55555555 เฮี้ยนชิบหายเลยอ่ะดิ ใครกามๆนี่ผ่านมาทางนี้ก็ระวังด้วยนะครับ
"หวัดดีครับพี่ตานีคนสวย!"เสียงไอ้เด็กกุมารร้องทักพร้อมกับโบกมือทักทายเรียกพี่ตานีที่กำลังยืนยิ้มพร้อมกับโบกมือให้กันอย่างมีความสุข
ก็มีแต่ไอ้เด็กนี่แหละที่ชอบทุกด้วยคำพูดเจ้าชู้แบบนี้อ่ะ
ผ่านไปด่านที่ 5 ด่านรองสุดท้ายนั่นก็คือออออ ผีหญิงสาวสวยที่กำลังเดินจะไปหาเรื่องกับผีตานีเพื่อทะเลาะกันเรื่องใครสวยกว่ากันอย่างทุกวันคนนี้ไม่มีอะไรหรอกครับ แต่ด่านสุดท้ายของจริงต่างหาก
"ฟู่ววว"ผมเริ่มพยายามทำใจแข็งเปล่าลมทางปากอย่างต้องการทำสมาธิก่อนที่จะเข้าหอพักจะมีด่านสุดท้ายรออยู่ นั่นก็คือ
"ควย"ผมต้องสบถจริงๆพอมาเห็นด่านสุดท้ายนี้กี่ครั้งก็ไม่ชิน มันพึ่งผ่านมา 3 วันนี่นะ หรือด่านให้ผ่านไปอีกกี่ปีก็ไม่ชินแม่งหรอก
"สงสัยต้องให้ป๊ามากวาดล้างแถวนี้สักหน่อยเหลือพี่ตานีไว้ก็พอและไม่เป็นไรนะม๊า"ไอ้เด็กกุมารทองพูดขึ้นถึงเจ้านายมันแล้วก็ลูบหน้าออกที่กอดเอวอย่างปลอบใจ แต่มันก็ยังไม่ทิ้งลายเจ้าชู้ พ่อมันก็คงจะเจ้าชู้พอกันนั่นแหละ
ผีด่านสุดท้ายนี่ของแท้ไอ้ด่านก่อนหน้าเน้นหลอกคนเอาสนุก แต่ด่านสุดท้ายเป็นผีที่ตายด้วยความแค้นเพราะเธอถูกคนขับรถแท็กซี่ฆ่าอยู่ก่อนถึงหอพักนี่สิ มันค่อนข้างน่าสงสารนะ เพราะอีกนิดเธอก็จะถึงที่พักและปลอดภัยแล้วแต่ก็ไม่รอด คนในหอพักก่อนที่ผมจะเข้ามาอยู่เล่าว่า ออกไปเรียนหมอเหมือนกันกับผม ปี 5 แท็กซี่มันเป็นฆาตกรต่อเนื่อง 3 ศพที่ปลอมตัวไปเรื่อยๆเธอเองก็ตกเป็นเยื่อ
เวลาที่เธอปรากฏอยู่ตรงนี้ผมก็มักจะใจสั่นได้เสมอเพราะร่างกายของเธอถูกโดยการหั่นไปตามร่างกายส่วนต่างๆเพื่อทรมาณเธอฟังเสียงร้องของเธอขณะหั่นไปตามร่างกายอย่างทรทาณจนเธอทนไม่ไหวก็ตายในที่สุด
เธอมักปรากฏด้วยร่างกายที่ถูกทรมาณพร้อมกับใบหน้าและแววตาที่โกรธแค้น แน่นอนว่าวิญญาณอาฆาตมักมีพลังตามความอาฆาตรแค้นเพราะงั้นเธอเลยยิ่งน่ากลัวสำหรับผมมากๆ
"มองอะไรป้า! นี่ม๊าผมถ้าป้ามายุ่งกับม๊าผมละก็ป๊าผมไม่ปล่อยป้าเอาไว้แน่!"ยกเว้นไอ้เด็กเวรนี่แล้วที่ไม่กลัวเหี้ยไรสักอย่างอ้างแต่ฟ้องป๊าอยู่นั่นแบ็คใหญ่แล้วทำกร่างแล้วดูมันไปเรียกเค้าดิจ้องตาแทบจะทะลุออกจากเบ้าแล้วนั่น ส่วนคนรับกรรมก็คงเป็นผมอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่ไอ้เด็กกุมารทองเวรนี่ไปปากดีใส่เค้าก่อนแท้ๆ
แต่ผมก็ทำใจแข็งขี่รถกลับหอได้อย่างปลอดภัย
"เฮ้อออ"ผมเดินเข้าห้องมาก็ตรงไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอนกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเรียนก็หนักแถมยังต้องมาเห็นผีในแต่ละวันอีก
ส่วนไอ้กุมารทองเหมือนว่าจะวิ่งแจ้นไปกินขนมที่ป๊ามันส่งมาให้นั่นแหละ
"มึงนี่ชีวิตเป็นผีดีเนอะ ใครส่งมึงมาทำไม"ผมเลยถามมันออกไปอย่างสงสัย
"ม๊าาา ม๊ายอมคุยกับผมล้วหรอ"ไอ้เด็กกุมารเห็นว่าผมยอมคุยด้วยก็รีบพุ่งเข้ามาหาผมจนผมต้องรีบยกมือกันเอาไว้มันถึงได้หยุดแล้วถามผม
"ก็เอออสงสัยปากมึงหาเรื่องผีแถวนี้ไปทั่วเลย สรุปใครส่งมึงมา ส่งมาทำไม"ผมตอบส่งแล้วถามที่ผมสงสัย
"ป๊าผมไงง ป๊าส่งผมมาให้ดูและม๊าคอยกันผีทั้งหลายให้ไง"เด็กกุมารทองตอบ
"ยังไงนะ ป๊ามึงเป็นใคร"ผมถาม
"ก็ป๊าไง"ไอ้เด็กกุมารทองตอบเหมือนกวนตีนเลยว่ะ
"แล้วกูจะรู้ไหมว่าใคร"ผมถามกลับ มันก็ทำหน้ามุ่ย
"งั้นม๊าก็ไปสำนักอาจารย์สมิงสิ"กุมารตอบ
"เคกูนอนและ"ผมตัดบทแล้วนอนทันที
ฟังชื่อแล้วก็ไม่น่าไปเท่าไหร่เลยนะไอ้เด็ก ไม่น่าแม่งเก่งจังที่แท้พ่อเป็นเสือล่ะสิ ท่าทางปากเก่งไปหมด หยอดผีสาวสวยก็ปากไม่ธรรมดาพอกันกับด่าผีนั่นเลย
ผมเลิกคิดฟุ้งซ่านเนื่องจากเที่ยงคืนและพรุ่งนี้ก็ต้องไปแต่เช้าอีก
จบไปอีกตอน
เจอกันตอนหน้าค่ะ
ผ่านมาแล้ว 3 วัน
12:09 น.
"มึงไหวไหมเพื่อน"พะแพงถามไนท์ขณะที่ทั้ง 3 คนแวะมากินข้าวพักเที่ยงที่แคนทีนโรงพยาบาลที่มาขึ้นวอร์ด
"ก็ผีมันเยอะนี่หว่า"ผมตอบเพื่อนเสียงเบา
"อ๋ออออ"สองฝาแฝดร้องอย่างเข้าใจอย่างพร้อมเพรียง
"ไหวไหมลาไปเลยดีไหมมึง"พะเพื่อนถามไนท์อย่างเป็นห่วง
"ทนได้แค่อีก 2 วันเอง"ผมบอกที่มันขัดกับความต้องการจริงๆ ผมเรียนหมอนี่นะ เวลาน้อยไปทุกทีแล้วด้วยผมยังต้องใช้ชีวิตต่อจะเอาเรื่องผีๆมาขัดขวางการใช้ชีวิตไม่ได้เด็ดขาด
"งั้นก็รีบกินกันเถอะเดี๋ยวต้องรีบไปเปลี่ยนเวรกับเพื่อนอีก"พะแพงว่าแล้วทั้งคู่ก็เดินไปเก็บของกันก่อนที่จะไปทำหน้าที่กันต่อ
22:11 น.
ในที่สุดก็ถึงเวลากลับ ไนท์เดินเกาะแขนพะแพงเป็นลิงเพราะกลัวผีที่เดินไปมาอยู่ตามทางที่ผ่านๆมา
"มึงก็เกาะกูเกินไปไหม"พะแพงบ่นไนท์ที่เกาะจนตัวแทบจะสิงร่างกันให้ได้
"มึงไม่เข้าใจอ่ะ"ผมบ่นให้พะแพงที่ไม่เข้าใจผม ที่ต้องมาเห็นสิ่งที่ไม่ควรจะเห็น มองไปทางไหนก็เจอแต่ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี ผี
แม่งมีผีเต็มไปหมดเลยเถอะ ไหนจะผีเด็กที่เดินตามแม่งทั้งวันอีก
"ช่างเหอะ ดีแล้วที่มันยังไม่บ้าอ่ะ"พะเพื่อนบอกน้องสาวตัวเองแล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันกลับ
ผมเองก็ขับมอไซต์คู่ใจกลับเช่นกันไม่ลืมมีเด็กกุมารทองซ้อนท้ายไปด้วยอีกตนกอดเอวกูด้วย เหอะผมต้องทำเป็นไม่รู้สินะ5555555/หัวเราะแห้ง
"หู่ววว หวังว่าจะกลับได้รอดปลอดภัยนะมึง"ผมอวยพรตัวเองที่ดูเหมือนจะแช่งตัวเองไปด้วยจะไปหวังพึ่งกุมารทองที่มาจากไหนก็ไม่รู้ก็คงจะไม่ได้เหมือนกัน พอทำใจได้ผมก็สตาร์ทรถแล้วขับออกจากโรงพยาบาล
"ไอ้เวรเถอะ"ผมสบถเมื่อเข้าสู่เส้นทางป่าก่อนถึงหอพักที่คุ้นเคย
แต่มันก็ไม่คุ้นเคยอีกต่อไปเมื่อผมเกิดอุบัติเหตุเมื่อไม่ถึงอาทิตย์นั่น
เพราะเป็นป่าถึงจะไม่ค่อยมีข่าวหรือความเฮี้ยนสักเท่าไหร่ แต่พอผมเห็นผีเท่านั้นแหละถึงได้รู้ว่ามันค่อนข้างชุกชุมขนาดนี้อ่ะนะ ยุงยังไม่เยอะเท่านี้เลยมั้ง อาจจะเพราะว่ามันเป็นป่าแล้วมาหลอกคนโดยการโบกรถล่ะมั้งเท็กเจอร์ผีไทยคงจะประมาณนี้ ยังไงซะคนก่อนตายก็ต้องเคยเห็นในหนังผีมาบ้างแล้วเอามาทำตามละมั้ง
แต่ตอนเช้าก็ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอกแต่ตอนกลางคืนเหมือนว่าจะชอบมาแกล้งหลอกคนตลอด 3 วันที่ผมได้เผชิญมาน่ะนะ
จนเลี้ยวเข้าป่าทางเข้าแรกเริ่มก็ประเดิมด้วยผีผู้หญิงรู้ร่างสมบูรณ์ดีทุกส่วนแต่ดันไปห้อยหัวเป็นสไปเดอร์แมนอยู่บนต้นไม้แต่อยู่คนละฝั่งเลนกับที่ผมขับผ่านแต่นั่นน่ะออร์เดิฟ
"ไอ้ผีบ้า ถ้าม๊าเราตกใจล่ะก็เดี๋ยวฟ้องให้ป๊ามาจัดการ!"เสียงกุมารทองด่าผีผู้หญิงที่กำลังเล่นกายกรรมห้อยหัวบนต้นไม้อยู่
ดูเหมือนไอ้เด็กกุมารก็มักจะด่าผีพวกนี้ทุกคนวันที่ผมขับผ่านนั่นแหละครับ แต่เพราะมีกุมารทองตัวนี้ผมถึงไม่มีผีมาก่อกวนหรือเอาชีวิตนี่ล่ะ แต่ผมเองก็ไม่ยอมญาติดีด้วยหรอก ผมทำใจกล้าตาบอดขับรถผ่านด่านแรกมาได้ก็ต้องเจอกับด่านที่ 2 ที่อยู่ไม่ไกลเห็นมาตั้งแต่ด่านแรกแล้วแหละแต่มองไม่ชัดเฉยๆ
"ไมมันมืดจังวะ"ผมบ่นหลอกตัวเองอย่าไปสนใจผีในด่านที่ 2 ที่สภาพร่างกายเละเทะมองไม่เห็นใบหน้าเพราะหัวเหมือนถูกทุบด้วยของแข็งอย่างโหดเหี้ยมร่างกายส่วนอื่นนอกจากหัวก็สมบูรณ์ดีที่กำลังยีนเอาหัวโขกต้นไม้จนเลือดไหลท่วมตัว
ไม่นานก็ผ่านไปจนเข้าด่านที่ 3 มีคนนี้ยืนอยู่หลังเส้นแบ่งถนนทางเลนฝั่งผมยื่นมือมาข้างหน้าโบกรถผมด้วยสภาพที่สมบูรณ์เหมือนคนที่สุดแต่มันโบกแบบนี้มา 3 วันแล้วเพราะงั้นผมเองก็เลิกเชื่อไปแล้วล่ะว่ามันเป็นคนน่ะ ตั้งแต่วันแรกแล้วที่ผมไม่จอดน่ะกลางค่ำกลางคืนแบบนี้ควรมันจะมายืนโบกรถสบายใจแบบนี้กันล่ะ
ไม่นานก็ผ่านไปเข้าด่านที่ 4 ตัวนี้ดีหน่อยตรงที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของเลนเป็นสาวสวยห่มสไบสีเขียวตามสไตล์ผีไทย
อ่ะแน่นอนแล้วคร้าบบบ ผีตานีนั่นเองมีอยู่ต้นเดียวเลยด้วย55555555 เฮี้ยนชิบหายเลยอ่ะดิ ใครกามๆนี่ผ่านมาทางนี้ก็ระวังด้วยนะครับ
"หวัดดีครับพี่ตานีคนสวย!"เสียงไอ้เด็กกุมารร้องทักพร้อมกับโบกมือทักทายเรียกพี่ตานีที่กำลังยืนยิ้มพร้อมกับโบกมือให้กันอย่างมีความสุข
ก็มีแต่ไอ้เด็กนี่แหละที่ชอบทุกด้วยคำพูดเจ้าชู้แบบนี้อ่ะ
ผ่านไปด่านที่ 5 ด่านรองสุดท้ายนั่นก็คือออออ ผีหญิงสาวสวยที่กำลังเดินจะไปหาเรื่องกับผีตานีเพื่อทะเลาะกันเรื่องใครสวยกว่ากันอย่างทุกวันคนนี้ไม่มีอะไรหรอกครับ แต่ด่านสุดท้ายของจริงต่างหาก
"ฟู่ววว"ผมเริ่มพยายามทำใจแข็งเปล่าลมทางปากอย่างต้องการทำสมาธิก่อนที่จะเข้าหอพักจะมีด่านสุดท้ายรออยู่ นั่นก็คือ
"ควย"ผมต้องสบถจริงๆพอมาเห็นด่านสุดท้ายนี้กี่ครั้งก็ไม่ชิน มันพึ่งผ่านมา 3 วันนี่นะ หรือด่านให้ผ่านไปอีกกี่ปีก็ไม่ชินแม่งหรอก
"สงสัยต้องให้ป๊ามากวาดล้างแถวนี้สักหน่อยเหลือพี่ตานีไว้ก็พอและไม่เป็นไรนะม๊า"ไอ้เด็กกุมารทองพูดขึ้นถึงเจ้านายมันแล้วก็ลูบหน้าออกที่กอดเอวอย่างปลอบใจ แต่มันก็ยังไม่ทิ้งลายเจ้าชู้ พ่อมันก็คงจะเจ้าชู้พอกันนั่นแหละ
ผีด่านสุดท้ายนี่ของแท้ไอ้ด่านก่อนหน้าเน้นหลอกคนเอาสนุก แต่ด่านสุดท้ายเป็นผีที่ตายด้วยความแค้นเพราะเธอถูกคนขับรถแท็กซี่ฆ่าอยู่ก่อนถึงหอพักนี่สิ มันค่อนข้างน่าสงสารนะ เพราะอีกนิดเธอก็จะถึงที่พักและปลอดภัยแล้วแต่ก็ไม่รอด คนในหอพักก่อนที่ผมจะเข้ามาอยู่เล่าว่า ออกไปเรียนหมอเหมือนกันกับผม ปี 5 แท็กซี่มันเป็นฆาตกรต่อเนื่อง 3 ศพที่ปลอมตัวไปเรื่อยๆเธอเองก็ตกเป็นเยื่อ
เวลาที่เธอปรากฏอยู่ตรงนี้ผมก็มักจะใจสั่นได้เสมอเพราะร่างกายของเธอถูกโดยการหั่นไปตามร่างกายส่วนต่างๆเพื่อทรมาณเธอฟังเสียงร้องของเธอขณะหั่นไปตามร่างกายอย่างทรทาณจนเธอทนไม่ไหวก็ตายในที่สุด
เธอมักปรากฏด้วยร่างกายที่ถูกทรมาณพร้อมกับใบหน้าและแววตาที่โกรธแค้น แน่นอนว่าวิญญาณอาฆาตมักมีพลังตามความอาฆาตรแค้นเพราะงั้นเธอเลยยิ่งน่ากลัวสำหรับผมมากๆ
"มองอะไรป้า! นี่ม๊าผมถ้าป้ามายุ่งกับม๊าผมละก็ป๊าผมไม่ปล่อยป้าเอาไว้แน่!"ยกเว้นไอ้เด็กเวรนี่แล้วที่ไม่กลัวเหี้ยไรสักอย่างอ้างแต่ฟ้องป๊าอยู่นั่นแบ็คใหญ่แล้วทำกร่างแล้วดูมันไปเรียกเค้าดิจ้องตาแทบจะทะลุออกจากเบ้าแล้วนั่น ส่วนคนรับกรรมก็คงเป็นผมอย่างช่วยไม่ได้ทั้งที่ไอ้เด็กกุมารทองเวรนี่ไปปากดีใส่เค้าก่อนแท้ๆ
แต่ผมก็ทำใจแข็งขี่รถกลับหอได้อย่างปลอดภัย
"เฮ้อออ"ผมเดินเข้าห้องมาก็ตรงไปที่เตียงแล้วล้มตัวลงนอนกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายเรียนก็หนักแถมยังต้องมาเห็นผีในแต่ละวันอีก
ส่วนไอ้กุมารทองเหมือนว่าจะวิ่งแจ้นไปกินขนมที่ป๊ามันส่งมาให้นั่นแหละ
"มึงนี่ชีวิตเป็นผีดีเนอะ ใครส่งมึงมาทำไม"ผมเลยถามมันออกไปอย่างสงสัย
"ม๊าาา ม๊ายอมคุยกับผมล้วหรอ"ไอ้เด็กกุมารเห็นว่าผมยอมคุยด้วยก็รีบพุ่งเข้ามาหาผมจนผมต้องรีบยกมือกันเอาไว้มันถึงได้หยุดแล้วถามผม
"ก็เอออสงสัยปากมึงหาเรื่องผีแถวนี้ไปทั่วเลย สรุปใครส่งมึงมา ส่งมาทำไม"ผมตอบส่งแล้วถามที่ผมสงสัย
"ป๊าผมไงง ป๊าส่งผมมาให้ดูและม๊าคอยกันผีทั้งหลายให้ไง"เด็กกุมารทองตอบ
"ยังไงนะ ป๊ามึงเป็นใคร"ผมถาม
"ก็ป๊าไง"ไอ้เด็กกุมารทองตอบเหมือนกวนตีนเลยว่ะ
"แล้วกูจะรู้ไหมว่าใคร"ผมถามกลับ มันก็ทำหน้ามุ่ย
"งั้นม๊าก็ไปสำนักอาจารย์สมิงสิ"กุมารตอบ
"เคกูนอนและ"ผมตัดบทแล้วนอนทันที
ฟังชื่อแล้วก็ไม่น่าไปเท่าไหร่เลยนะไอ้เด็ก ไม่น่าแม่งเก่งจังที่แท้พ่อเป็นเสือล่ะสิ ท่าทางปากเก่งไปหมด หยอดผีสาวสวยก็ปากไม่ธรรมดาพอกันกับด่าผีนั่นเลย
ผมเลิกคิดฟุ้งซ่านเนื่องจากเที่ยงคืนและพรุ่งนี้ก็ต้องไปแต่เช้าอีก
จบไปอีกตอน
เจอกันตอนหน้าค่ะ
ความคิดเห็น