คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 ทำบุญ 9 วัด
warning :
อย่าคาดหวังเลยนะคะ ถึงเราจะรีเสริชมาแล้วแต่เนื้อเรื่องที่เราเขียนจำเป็นต้องตัดความเป็นจริงบางอย่างของเด็กเรียนหมอไป
โปรดอย่าดราม่าค่ะ
วันเสาร์
8:15 น.
และแล้วก็ถึงวันหยุด!!
วันนี้ผมเตรียมพร้อมอย่างดีในการไปวัดเนื่องจากทำบุญสักหน่อยอย่างน้อยๆก็อาจจะเจอแต่ผีที่ไม่อันตรายก็ได้ถึงแม้คำพูดของกุมารมันจะน่าคิดก็เถอะ
"พร้อมแล้วนะ ขึ้นรถเลย"พะเพื่อนรับหน้าที่เป็นคนขับรถในวันนี้สลับกับพะแพงในตอนบ่าย
"เออ ออกรถเลย"ผมบอกพะแพงเองก็นั่งอยู่เบาะหน้ากับพี่สาวฝาแฝดตัวเอง ส่วนผมก็นังอยู่เบาะหลังกับกุมารทอง
"ม๊าอย่าไปเลยนะ ไปหาป๊าดีกว่าไหมไปทำบุญผีก็ยิ่งชอบนะม๊าาา"แน่นอนว่ากุมารทองก็พูดกรอกหูผมตั้งแต่บนห้องยันขึ้นรถมันก็ยังไม่หยุด
"ม๊าไม่เชื่อผมหรอ ถ้าม๊าทำบุญเยอะผีจะยิ่งเข้าหามาขอส่วนบุญนะม๊าคนมีบุญเนื้อหอมกับผีจะตายนะม๊าาาา"กุมารทองไม่แค่พูดกรอกหูผมอย่างเดียวมันเริ่มจีบแขนผมแล้วด้วยและก็จับแขนผมได้เหมือนคนเฉยเลย
"ฮัลโหล ใครครับ ไม่ฟังครับเลิกพูดผมรำคาญแล้วอย่างนะกูยังไม่มีผัวไม่ต้องมาหลอกเรียกกูม๊านะ"ผมแกล้งหยิบโทรศัพท์มาพูดสายเหมือนด่าคนในสายแต่ผมพูดก็หันไปทางไอ้เด็กกุมารทองนั่นด้วยให้มันรู้ตัวสักที แน่นอนว่ามันหยุดและงอนตุบป่องนั่งพองลมแก้มกอดอกไปเป็นที่เรียบร้อย ผมเลยเก็บโทรศัพท์
"ใครโทรมาวะมึง"พะแพงถามอย่างอยากรู้
"มิจนั่นแหละโทรมาหลอกกูอ้างว่าเป็นลูกกูว่าไปทำอะไรก็ไม่รู้แล้วบอกให้กูโอนเงินให้อ่ะ กูยังไม่มีผัวเอาไรไปมีลูก"ผมแถๆตอบเพื่อนไป
"อ๋อออ เดี๋ยวนี้เค้ามีลูกเล่นว่ะ"พะเพื่อนพูดขำๆ
"เออ ก่อนมึงจะหลอกกูนี่ถามกูก่อนว่ามีผัวยัง"ผมก็ตอบกลับขำ ทุกคนคงคิดว่าผมอาจจะเป็นผู้ชายร่างสูงแมนๆ แต่จริงๆแล้วผมชอบผู้ชายนะครับ แล้วผมก็เป็นผู้ชายร่างเล็กด้วยแหละ ผมเกิดมาเพื่อเป็นเมียนั่นแหละ แค่ชีวิตผมผ่านมาสาหัสให้มาแอ็บเป็นคนเรียบร้อยก็ไม่ได้หรอก
"แล้วใกล้ถึงวัดแรกยัง"พะแพงถามแฝดพี่
"อีกไกลอยู่"พะเพื่อนตอบ
จนพวกเรามาถึงวัดแรกก็เริ่มทำบุญตามปกติทั่วไปมีถ่ายรูปเช็คอินบ้างไรบ้างเสร็จแล้วก็ไปต่อที่วัดที่ 2 ก็ทำเหมือนเดิมกับวัดแรกไม่ว่าจะการทำบุญหรือถ่ายรูปเช็คอินก็ตาม นานๆที่จะได้ออกมาทำอย่างอื่นให้ได้โพสลงโซเชียลบ้างสองแฝดก็ไม่พลาดโอกาสนี้อย่างแน่นอน ส่วนคนรับหน้าที่เป็นตากล้องก็คือผมมีบ้างที่ใช้กุมารทองถ่ายให้ผมก็โกหกกับเพื่อนไปว่าตั้งกล้องจับเวลาแต่ก็มีแค่ผมคนเดียวที่เห็นและได้ยินกุมารทองนับเลขถ่ายรูปให้คนเดียวอ่ะนะ
"ไปหาไรกินกัน วัดนี้มีตลาดด้วย"พะเพื่อนชวนเราสองคน แน่นอนว่าไม่มีใครปฏิเสธ พากันเดินไปหาของกินก่อนที่จะไปวัดต่อไป
"เอาอันนี้ครับ"ผมสั่งขนมครกกับแม่ค้าโดยขอแยกตัวจากสองแฝดมาซื้อคนเดียว
"ม๊าาาา ผมอยากกินบ้างงงง"เด็กงอแงกระตุกชายเสื้อผมร้องอยากกิน ผมเลยหยิบเอาหูฟังบูทูธที่ซื้อในแอพช็อปออนไลน์ขึ้นมาใส่หูแล้วตอบไปว่า
"ไม่ให้กิน ไม่มีเงิน บอกพ่อเอ็งมาซื้อให้เอง"
แม่ค้าก็มองแหละแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรทำขนมครกของแกไปจนผมได้รับก็จ่ายเงินแล้วเดินออกจากร้าน
"ม๊าาาา ผมอยากกินบ้าง"เด็กกุมารทองตัวนี้ก็ยังไม่ลดความพยายาม
"ก็บอกว่าให้พ่อมึงซื้อให้ กูไม่มีเงิน"ผมพูดอีกครั้งคนรอบข้างก็หันมามองแต่ก็เลิกสนใจเช่นกัน ผมรีบเดินกลับไปหาเพื่อนๆ ส่วนไอ้เด็กกุมารก็งอนตุ๊บป่องเหมือนตอนในรถ และมันก็ไม่ลืมทำหน้าที่เฝ้าผมอยู่ดีถึงแม้ว่าจะงอนผมก็ตาม
"ไปวัดต่อไปกันเลยไหมเดี๋ยวไม่ครบ 9 วัด"ผมถามเพื่อนเมื่อทุกคนได้ของกินไว้ในมือ 2-3 อย่างแล้ว
"เออ ไปเถอะ เดี๋ยวไม่ครบ"พะแพงพูดเห็นด้วย เรา 3 คนก็เลยเดินกลับไปขึ้นรถแล้วเดินทางต่อ
แต่ก่อนจะถึงวัดที่ 3 บังเอิญเห็นวัดซะก่อนคนก็ไม่ค่อยจะมี พะเพื่อนเลยไปจอดรถอยู่ข้างทาง ระหว่างทางก็มีรถผ่านประปราย
"เค้าไปให้ปัจจัยสักหน่อยไหมมึงคนไม่มีเลยเผื่อพระคงจะลำบาก"พะแพงถามคนในรถเมื่อมองๆวัดดูแล้วค่อนข้างน่าสงสาร
"ม๊าอย่าเข้าไปนะผีมันอยากได้บุญเลยลงทุนสร้างวัดหลอกตาอ่ะ"เด็กกุมารทองเตือนผมพร้อมกระตุกชายเสื้ออย่างแรง
"ก่อนจะถึงวัดที่เราปักนี่มีวัดก่อนด้วยหรอวะ"ผมเลยตัดสินใจถามสองแฝดที่ไปหามา
"ก็ไม่มีนะ"พะแพงตอบ
"กูว่ามันแปลกไหมวะผมพูดให้สองแฝดคิด ผมเองก็เร่มเชื่อกุมารทองซะแล้วล่ะ
"ไม่หรอก อาจจะเพราะไม่ดังแล้วก็พึ่งสร้างคนเลยไม่รู้จัก เข้าไปดูก่อนก็ได้ป่ะวะ"พะเพื่อนบอกส่วนน้องมันก็เห็นด้วยพากันปลดสายเบลแล้วออกจากรถไป
"ไปกันเถอะ"ผมบอกกุมารทองให้ลงจากรถมาด้วย มันก็หงุดหงิดนั่นแหละ
"เข้าไปเลย! ไม่เห็นผีหลอกก็ไม่หลั่งน้ำตากันหรอก!!"กุมารทองว่าออกมาแล้วมีแค่ผมที่ได้ยินไหมอ่ะ
ที่ถูกต้องมันต้องพูดว่า ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตาไม่ใช่หรอวะ
"นู่นไงพระกำลังกวาดลานวัดอยู่พอดีเลยนะมึงเข้าไปกัน"พะแพงเห็นพระกวาดลานวัดอยู่หันมาชวนผมเข้าไป
"มึง"ผมเรียกรั้งเพื่อนไว้แต่พวกมันไม่แม้แต่จะฟังแล้วก็วิ่งเข้าไปผมก็ได้แต่ตามพวกมันไป
"ม๊าจะเข้าไปทำไมอ่ะ"กุมารทองวิ่งตามพร้อมกับตะโกนถามไนท์อย่างไม่เข้าใจ
"ก็ต้องเข้านั่นแหละ"ผมตอบ พอผมกับเด็กกุมารเข้าประตูวัดมาพระองค์นั้นก็หันขวับมามองทางนี้ด้วยหน้าตาหน้ากลัว
"พระคะ เราสองคนอยากจะมอบปัจจัยให้คะ ไอ้ไนท์มาให้หน่อยดิ!"พะแพงบอกกับพระแล้วหันมาบอกไนท์ ผมก็เดินเข้าไปรับเงินจากพวกมันมาแล้วมองไปที่พระที่กำลังยิ้มแย้มอย่างใจดี
"ให้ผมเผาไปให้ไหมครับพระ"ผมถามพระ สีหน้าที่ได้ยินผมพูดเหมือนจะโมโหนิดหน่อย
"เผาทำไมล่ะโยม"พระถามไนท์
"เผาให้ผีอย่างแกไง!"กุมารทองด่า
"พวกโยมรีบไปเถอะ อาตมาไม่ได้เดือดร้อนอะไร"พระได้ยินไอ้เด็กมันด่าก็ยิ้มแหละแต่ยิ้มแปลกๆเหมือนจะโมโหแต่เก็บอาการอยู่
"รับสักหน่อยเถอะนะคะพระ"พะเพื่อนคะยั้นคะยออยากให้
"ไม่เป็นไรหรอกโยมแถวนี้มีแต่ป่าเอาเงินมาก็ไม่มีประโยชน์อะไร รีบๆไปได้แล้วอาตมาต้องทำกิจของสงฆ์"พระบอกปัดๆแล้วหันไปตั้งใจกวาดพื้น
"ท่านรู้จักกิจของสงฆ์ด้วยหรอครับ"ผมถามพระอย่างกวนตีน
"จะไปไม่ไป"พระเหมือนจะไม่ทนหันมาพูดกับผมพร้อมสีหน้าที่ไม่เป็นมิตรอีกต่อไป
"ไปเถอะพวกมึงรีบไปวัดเดี๋ยวจะสายพอดี"ผมรีบลากแขนเพื่อนทั้งสองคนเดินออกจากวัดโดยเร็วแล้วพากันขึ้นรถ
"ไปเถอะมึงออกรถ"ผมบอกเพื่อนที่นั่งกันเรียบร้อยแล้ว
พะเพื่อนถึงได้ออกรถ รถยังไปได้ไม่ไกลพะแพงก็หันกลับไปมองอีกครั้ง
"เชี่ย!!"พะแพงหันไปมองหลังก็ร้องเสียงดังจนผมสะดุ้ง
"อะไรของมึง"ผมถามมัน
"แล้วมึงไม่บอกกูว่าผีวะ ไอ้เหี้ยไม่มีวัดว่ะพี่"พะแพงด่าผมแล้วหันไปพูดกับพะเพื่อนที่กำลังขับรถอยู่
"อ๋อออ กูก็บอกแล้วว่าไม่ดีมั้งมึงจะเข้าวัดนั้นอ่ะ พวกมึงก็เสริชเน็ตมาแล้วมันไม่มีวัด"ผมบอกเพื่อนทั้งสองที่กำลังช็อค
"ควยเหอะ ดีนะที่ไม่เป็นอะไรกันอ่ะ พึ่งไปทำบุญมา 2 ที่ก็โดนหลอกแล้ว"พะเพื่อนพูดอย่างขนลุกทั้งตัว
"ที่นิยายมันบอกว่าทำบุญแล้วเนื้อหอมกับผีน่าจะจริงแล้วแหละดีนะที่รอดมาได้"พะแพงพูดขึ้นเมื่อนึกถึง
"กลับเหอะไม่ทำบุญแม่งและกูขอเป็นคนบาปต่อไปดีกว่า"ผมบอกเพื่อนเมื่อเริ่มเชื่อประโยคนั้น
"ผมก็บอกแล้วว่าอย่ามา ม๊าเป็นคนบาปต่อไปก็รอดและ"ผมหันไปถลึงตาดุไอ้เด็กกุมารปากดีข้างๆ
"กลับก็กลับ"พะเพื่อนดีรถกลับทันที
"มึงไปทำบุญไว้ก็ดีนะมึงจะได้รอดเวลามีเรื่องอะไรขึ้นมา"พะแพงว่า
"มึงจะแช่งกูรึไง"ผมถามกลับ
"ก็เปล่า เค้าว่ากันว่าบุญเสริมบารมี อาจจะทำให้มึงรวยขึ้นก็ได้มั้ง"พะแพงว่าน้ำเสียงรู้สึกผิด
"แต่ก็แปลกที่รอดมาได้ มันไม่น่าจะปล่อยเลยนะ"พะเพื่อนที่ขับรถอยู่ก็สงสัยขึ้นมา
"ช่างมันเถอะ เรื่องลี้ลับมึงจะไปหาคำตอบยังไงไม่ทราบ"ผมบอกเพื่อนให้ลืมๆไป
"ม๊าก็บอกไปสิว่ามีผมที่เก่งเหมือนป๊าอยู่อ่ะ"กุมารทองพูดอวดตัวเอง ผมก็เมินๆไป
18:11 น.
หอพักไนท์
พะแพงขับรถมาส่งผมถึงหน้าหอพัก โดยที่วันนี้สองแฝดจะมานอนด้วยกันกับผม พี่เจ้าของหอเค้าก็มองแซวๆ แต่ผมก็แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปแค่เค้าไม่พูดจาเสียๆหายๆใส่เพื่อนผมก็พอ จริงๆพี่แกก้ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรเท่าที่ผมเห็นอะนะ ผมกับพี่เค้าไม่ได้สนิทกัน
เราสามคนเดินเข้าลิฟต์กดไปที่ชั้นผม ขณะที่กำลังไขกุญแจห้องอยู่ผมก็ถามสองแฝด
"แล้วพวกมึงจะนอนห้องกูกี่วัน"ถามเสร็จก็เปิดประตูเข้าห้องเดินตรงไปที่ครัวเตรียมกับข้าวกิน
"ก็วันจันทร์นู่นแหละ กูอยู่ใกล้มึงไปก่อนช่วงนี้กลัวโดนหลอกอีก"พะแพงพูดอย่างกลัวๆหลอนๆ
"พรุ่งนี้ก็ดูแลกันเองดีๆแล้วกันกูไปทำงาน"ผมบอกสองแฝด
"เออ เดี๋ยวซื้อข้าวมาทีเดียวเผื่อมึงตอนเย็นด้วยมึงไม่ต้องซื้อมานะ"พะเพื่อนว่าพร้อมกับเอากระเป๋าไปวางไว้ที่ข้างเตียง
"รู้แล้ว"ผมตอบเพื่อนแล้วก็ยกกับข้าวทั้งหลายไปวางที่พื้นเนื่องจากโต๊ะหนึ่งเดียวในห้องเป็นโต๊ะอ่านหนังสือไปแล้วโดยมีพะแพงช่วยยก เรา 3 คนนั่งกินข้าวอยู่ด้วยกันก่อนที่ผมจะไปอาบน้ำคนแรกแล้ว ส่วนพะแพงรอคิวต่อจากผมและพะเพื่อนทำหน้าที่ล้างจานที่กินแล้ว
เมื่อพวกเราอาบน้ำกันเสร็จเรียบร้อยก็มานั่งอยู่ข้างเตียงต่างคนต่างเล่นโทรศัพท์กันจน 3 ทุ่มก็พากันนอนโดยผมให้สองแฝดนอนข้างบนเตียงส่วนผมนอนฝูกด้านล่างข้างเตียง
โดนหลอกไปนิดหน่อย
ต้องหาครูภาษาไทยกับครูสอนมารยาทมาให้น้องกุมารทองบ้างแล้วนะปากดีมาก ภาษาไทยก็พูดผิดอีก
ความคิดเห็น