[BaekTae]I meet You (END)

ลำดับตอนที่ #9 : I Meet You : 9

◊ SQWEEZ

(I Meet You)
***********
 

หลังจากแบคฮยอนกระดึ้บๆมาหาฉันแล้วก็บ่นว่าหนาวมากๆ ซึ่งมันก็ดู
ไม่เนียนเท่าไหร่(-_-*) ตอนนี้ใกล้จะถึง 6 โมงเย็นแล้ว ฉันต้องไป
หาไรกินซักหน่อย
'นี่แบคฮยอนกางเกงนายเปียกอยู่นะฉันไม่มีกางเกงผู้ชายให้นะ นายจะเอาไง' ฉันนึกถึงเรื่องที่ว่ากางเกงเปียกขึ้นมา

'หน....หนาวอ่ะ ถ...แถวนี้มีตลาดมั้ยอ่ะ'  แหมเสียงสั่นเชียวนะเออ555

'มีแต่ต้องขี่จักรยานไป ไม่งั้นขาอักเสบแน่นอน ไกลโฮกกก' มันไกลจริงๆนะ ฉันกะฟานี่เคยเดิน

'งั้นเดี๋ยวฉันจะไปซื้อกางเกงมาให้ฉันจะซื้ออาหารมาทำกับข้าวด้วย
นายเอวเท่าไหร่อ่ะ ไม่ดีกว่าขี้เกียจดู เอาเป็นแบบเชือกแล้วดึงๆเอาละกันง่ายๆ โอเคเดี๋ยวให้ฟานี่มาดูนายต่อละกันนะ ^^' 
ไปอยู่กับแม่หมีสีชมพูก่อนละกัน หวังว่านายนี่คงจะไม่กลัวฟานี่นะ คิคิ

ฉันพูดจบก็ออกจากห้องมาเลย

ฉันเดินไปหาฟานี่ที่กำลังเล่นโทรศัพท์ราคาแพงอยู่
'ฉันจะไปตลาดไปซื้อกางเกงให้นายแบคฮยอนนั่น เย็นนี้กินไรดีวะ
ยิ่งทำอาหารไม่เป็นอยู่ เออ... ฟานี่ถ้าฉันออกไปซื้อของอ่ะ
ขึ้นไปเฝ้าแบคฮยอนที่ห้องฉันด้วยนะฉันกะว่าจะไปซื้อยาให้ไอ้บ้าแบคฮยอนด้วย'  ฉันรัวคำพูดทีเดียวขี้เกียจพูดเยอะ *-*

'อืมโอเค >< งั้นเอาเป็นหมูสับหรืออะไรมาก็ได้ อยากกินไรอ่ะเดี๋ยวเย็นนี้เชฟฟานี่ฟรุ้งฟริ้งคนนี้ทำเอง'

'ก็ทำโจ๊กให้แบคฮยอนกิน แล้วเราก็.....อืมมม '

'หมูทอดกระเทียมก็ได้ ยิ่งทำอะไรไม่ค่อยเป็นอยู่-_-' 
ฟานี่พูดแบบนี้ก็จริงสุดๆเลย

'โอเคงั้นมี หมู กระเทียม แล้วก็ เอาหมูสับมาใส่โจ๊กให้แบคฮยอนด้วยนะ'

'แหมห่วงแบคฮยอนจังเลยนะ อย่าลืมสิเบค่อนน้อยของฉันนะ>_<'

'ผู้ชายทั้งโลกก็ของเธอหมดไม่ใช่หรอ-_-'

'เดี๋ยวเถอะ!!  ไปตลาดเลยฉันจะไปดูเบค่อนน้อยแล้ว'  ยัยฟานี่ยิ้มแป้น

ฉันเข็นจักรยานฝ่าต้นไม้ที่ล้มหน้าบ้าน จนมันสำเร็จ ฉันขี่ตรงไปที่ตลาด

. . . . . . . .  .. .  . .


Tiffany Part

นี่ล่ะ เวลาสุดฟิน คิคิ > < ได้ขึ้นไปหาแบคฮยอนซะที รอเวลานี้มานาน หุ หุ

ฉันเปิดประตูห้องแทยอนก็พบกับแบคฮยอนที่นอนอยู่ที่พื้นมีหมอนใบนึง
รองหัวเขาอยู่ แล้วก็เขาเอาผ้าห่มของแทยอนพันตัวของเขาแล้วดึงขึ้นมาปิดจนถึงจมูก

'นี่นายหนาวขนาดนั้นเลยหรอ' ฉันพูดพูดเดินไปนั่งขัดสมาธิข้างๆแบคฮยอน

'หน....หนาวสิ' เสียงเขาสั่นนิดหน่อย ขนาดป่วยนี่ยังน่ารักมากอ่ะ
ฟานี่ขอแชร์ความน่ารักนะคะ

'เดี๋ยวอีกแปปนึง นะ แทยอนจะไปซื้อยามาให้นายด้วยแหละ'

'จริงอ่ะ!!' เขาเปลี่ยนสีหน้าทันทีพอพูดถึงแทยอน โด่ววว ยัยแทอย่ามาแย่งเบค่อนฉันนะ

'จริงสิ เออนี่นาย ฉันอยากได้ฉันนั้นจัง' ฉันชี้ไปที่กำไลรูปหัวใจขนาดประมาณ 2 มม. แต่ที่แน่ๆสีชมพูอ่ะ อ้ากกก อยากได้

'เอ่อ มันมีอันเดียวอ่ะ แถมมันสำคัญมากจริงๆ ขอโทษด้วยนะ^^'

'ไม่เป็นไรหรอกหน่า นี่..ฉันมีอีกตั้งเยอะ' ฉันชูกำไลที่ฉันใส่มี่ข้อมือสีชมพูทั้งหมด

'5555' เขายิ้มแล้วก็หัวเราะแต่ดูไม่เต็มที่เหมือนตอนอยู่กะยัยแทเลยอ่ะ-3-

'แบคฮยอนนาย หิวมั้ย' ฉันไม่มีไรคุยเลยจริงๆนะ55555

'นิดหน่อย แหะๆ'เขาเกาหัวนิดนึงด้วยอ่ะ><

'น่ารักจัง' อุ๊ย!!หลุดปาก ตายแล่วววๆฟานี่ เอ้ยยย

'O_O'เขาตกใจตาจะหลุดแล้ว

'อะ...อะไรนะครับ' เขาตั้งสติแล้วถามฉันอีกรอบ

'อ่อ...เอ่อ.. คือ..ฉันหมายถึงว่า ตุ๊กตาของแทยอนน่ารักน่ะค่ะ' โอยย เกือบตายแล้วไงต้องขอบคุณเจ้าตุ๊กตานั่นซะหน่อย   เฮ้อ..โล่งอก

'แล้วนายไม่ไปนอนบนเตียงอ่ะ' ฉันว่าเปลี่ยนเรื่องดีกว่า แฮะๆ

'กางเกงเปียกหนะ'

'งั้นลุกแปปนึงย้ายไปนอนตรงพรมดีกว่า  ยัยแทไม่ว่านายแน่นอน'

เขาค่อยลุก แต่ผ้าห่มก็ยังคงพันตัวเขาเหมือนเดิม ถ้าเดินมาแบบนี้
ตอนกลางคืนนี่คือกรี้ดแตกแน่ๆ

ติงงง หน่องงงง  

'สงสัยยัยแทมาละ เดี๋ยวฉันไปเปิดประตูก่อนนะ เดี๋ยวทำโจ๊กให้ละกัน'

ฉันวิ่งลงไปเปิดประตูบ้าน แล้วก็หิ้วของทั้งหลายแหล่เข้าบ้าน

แทยอนเดินไปที่ครัวแล้วก็ช่วยกันทำอาหารมื้อเย็นอันแสน(เกือบจะ)อร่อย  ซักพักแทยอนวิ่งขึ้นไปข้างบน สงสัยเอายาไปให้ทานแน่ๆเลอ
อยากป้อนยาเบค่อนน้อยจัง ฮริ้งงง


Baekhyun Part

แอ๊ดดด........ แทยอนมาแล้วเย้ๆๆๆๆชีวิตรอดแล้วววไม่ต้องกลัวแม่หมีแล้ววววว     ผมมีเรื่องจะบอกแหละ ที่ผมตัวสั่นอ่ะอันนั้นผมตัวสั่นจริงๆนะมันเหมือนเดี๋ยวก็หนาวเดี๋ยวก็ร้อน

'นี่ฉันไปซื้อยามาให้ ขออ่านแป๊ปนะว่านายต้องกินตอนไหนบ้าง'
แล้วแทยอนก็อ่านยาทุกตัว อ่าา ทำไมยามันเยอะขนาดน้านนนน
'มา!!อย่างแรก  วัดไข้นายก่อนละกัน'  ยัยนี่เอาปรอทวัดไข้มาแล้วเธอก็จัดการเองหมดเลย ผมรู้สึกว่าตอนนี้เหมือนตุ๊กตาบาร์บี้ที่ให้เด็กๆเลี้ยงเลยผมได้แต่นอนนิ่งๆจริงๆ  ผมไม่คิดว่าป่วยแล้วมันจะเยินขนาดนี้
รู้งี้ไม่บ้าออกไปเลยจริงๆ ไอ้ชานยอลนี่ก็เดินไม่มีรอกันเลย
(ไรต์: ก็แกบอกเขาว่าไม่ต้องหันมาดูแกนิ)

'อ่ะ... กางเกง ไปเปลี่ยนก่อน  ลุกไหวมั้ย' แทยอนดิมาใกล้ผม
เป็นห่วงเค้าอ่ะดิ้><
จริงๆลุกไหว แต่ลุกไม่ไหวดีกว่า
'ช่วยหน่อย' ผมยื่นมือไปหาแทยอน แทยอนดึงผมขึ้นมา

'ห้องน้ำอยู่นั่น' แทยอนชี้ไปที่ห้องน้ำผมเลยค่อยๆเดินไป


.
.
.
ผมออกมาจากห้องน้ำ อย่างช้าๆ พอดีมึนหัวนิดหน่อย แต่โชคดีมีนางฟ้า
มาช่วย คิคิ
'กินนี่ด้วย อันนี้ ก่อนอาหาร'แทยอนยื่นยา2เม็ดให้ผมกับน้ำ
ผมรับมาแล้วกินไปพร้อมๆกัน

'อันนี้หลังอาหารอีก 2 เม็ด เดี๋ยวไปเอาโจ๊กมาให้โอเค๊'

ทำมายยยย    ยามันเยอะไปป่าวอ่ะ -3-

แทยอนลงไปเอาโจ๊ก ส่วนผมหยิบผ้าห่มแทยอนมาคลุมตัว
แต่ว่าที่แน่ๆ หอมมากกก กลิ่นตัวแทยอนที่ติดผ้าห่มนี่หอมมาก
ผมไม่ได้ประชดนะ เอ่อ... อย่าหาว่าผมโรคจิตนะ ผมไม่ได้เป็นคนโรคจิต

ซักพักแทยอนก็เข้ามา
'ไปนั่งที่เตียงฉันเลยห้องฉันมันเก้าอี้ขาดแคลนนิดหน่อย'
ไม่ใช่ขาดแคลนเรียกว่า ไม่มีเลยหรือว่าจะเรียกว่า หายสาบสูญไปเลยก็ได้-_-

'อ่ะกินซะ ' โถ่ววว ไม่ป้อนผมหรอครับนางฟ้าของผม

ผมรีบตักเข้าปากทันที 'ร้อนอ่ะ ฟู่ววว'

'หิวขนาดนั้นเลยหรอห๊ะ เดี๋ยวฉันจะไปกินข้าวละ ให้ฟานี่มาป้อนมั้ย'

'แทยอนนน  อย่าเพิ่งไปดิ ป้อนหน่อย' ผมอ้อนแทยอน
-*-

'ไม่ต้องก็ได้ม้างง นายไม่ได้เป็นง้อยไม่ใช่หรอ'
คิมแทยอนแทงใจดำที่สุด เชอะ!!

'ถือว่าช่วยคนป่วยตาดำๆนะ ' ผมทำหน้าแบ๊วๆ >-<

'แค่แป๊ปเดียวนะ หิวโว้ยย' แทยอนยอมผมแล้ว เย้เฮท!!

แทยอนตักขึ้นมา มันเป็นคำที่ใหญ่มากถึงแม่จะเป็นโจ๊กก็เหอะ
แทยอนเป่ามันแล้วก็ยัด เน้นคำว่า ยัด!! ไม่ใช่ป้อน ยัยนี่แกล้งผม
ยัยนี่ยัดๆๆ เข้ามาผมเกือบไม่ได้เคี้ยวหมูสับแล้วนะ!!
เดี๋ยวเหอะ อย่าให้ผมพ่นโจ๊กนะ มีเละ!!

ผมยกมือขึ้นมา ประมาณว่า พอเถอะ อย่าป้อนเลยคิมแท

'พอใจนายแล้วงั้นฉันไปกินข้าวนะ เดี๋ยวเรียกฟานี่ขึ้นมาให้ละกัน'

แล้วแทยอนก็ยื่นชามโจ๊กให้ผม แล้วเธอก็เดินออกจากห้องไปเลย


แหงะT^T ผมต้องอยู่กับฟานี่อีกแล้วหรอ ม่ายอาว

ผมรีบยัดๆโจ๊กเข้ามาแล้วก็กินยา แล้วผมก็แกล้งหลับ
หวังว่าแผนนี่ฟานี่จะไม่ชวนผมคุยหรือว่าขอกำไลผมนะ

เฮ้ออ.......   ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

แอ๊ดด..... นั่นไงฟานี่มาแล้ว ซวยแล้วแบคเอ้ยยย

 

>I Meet You<

 

เอาแล้วงัยล่ะ ฟานี่เริ่มเข้าใกล้แบคแล้วล่ะสิ หุ หุ

ตอนนี้ชานยอลหายไปไหนนะ555 นอนตีพุงอยู่บ้านน่ะสิ คิคิ