ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Boyfriend Oreo BaekTae : 6
พรึบ!
อะไรเนี่ยจู่ๆไฟดับเฉยเลย!
ตอนนี้ฉันกำลังเรียนวิชาที่หนักหน่วงสุดๆในช่วงชีวิตเลยล่ะค่ะ เพื่อนทุกคนรวมถึงครูที่สอนก็ตกใจเหมือนกัน แหม ก็ดูฟ้าดูฝนช่วงนี้ด้วยเบาซะที่ไหน ไฟดับก็คงถือเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆแหล่ะเน้อะะ
อีกสักพักเดี๋ยวไฟก็ติดเอง
ครืนนน ครืนนน เปรี้ยงง!!
'กรี้ดด' ยัยทูน่าเพื่อนในห้องกรี้ดขึ้น
'O_o!!' โอยยย ใจสั่น ปกติฉันก็ไม่ได้กลัวเสียงพวกนี้มากซักเท่าไหร่ แต่เมื่อกี้เสียงมันดังไปหน่อย แหะๆ
ไอพวกกรี้ดๆนี่ก็ดูอ่อนแอเกิ๊นน เกิดมาเป็นหญิงแกร่งกันบ้างสิ-__-
หลังจากนั้นประมาณ5นาทีไฟมา เห็นมะ เหตุการณ์แบบนี้ ทัมด้าาาา ทัมดา ชิลๆชิคๆ โซ ฮอท โซ ฮอท อ้ะจ้ะ
เอ้อออลืมบอกกคนสวยที่อ่านอยู่เลยว่าที่ชิลๆนี่คือมีแฟนแล้วไง โฮ้ะๆ #ถือพัด ก็คือเค้ามาขอเราเป็นแฟนด้วยความที่ชอบเค้ามานานแล้วเหมือนกัน จะเล่าให้ฟัง เอิก เอิ้กก
คือเรื่องมันเป็นหยั่งงี้นะจ้ะทุ้กกกคนน ตั้งใจฟังตั้งใจอ่านล่ะ
'ตอนนั้นมีงานแสดงเป็นกิจกรรมระดับชั้น แล้วเราก็อยู่ห้องเดียวกับแบคฮยอนไง ด้วยความที่ว่าฉันแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จแล้ว ครูเลยสั่งให้ไปช่วยดูความเรียบร้อยของเพื่อนๆในห้องว่าใครยังไม่เรียบร้อยให้ทำให้กริบเลยนะ เราก็โอเคด้วยความเป็นเด็กดีก็เดินไป เจอกับแบคฮยอนพอดี
แบคฮยอนต้องทำหน้าที่เป็นพิธีกรใส่เชิ้ตสีพื้นๆเรียบๆ กระดุมที่แขนเสื้อเชิ้ตตรงข้อมือข้างนึง แบคฮยอน ยังไม่ได้ติด ฉันก็เลยเข้าไปติดให้เรียบร้อย เสร็จแล้วฉันก็เดินออกมา'
นั่นแหล่ะค่ะจุดเริ่มต้นที่แบคฮยอนชอบฉัน ทุกคนต้องอยากรู้แล้วใช้ม้าาว่ารู้ได้ยังไง แบคฮยอนบอกค่าา บอกว่าชอบตอนที่เราไปติดกระดุมให้ อุ้ยย เขินเลยตู-///- คราวนี้ล่ะไปต่อไม่ถูก แล้วแบคฮยอนก็ถามฉันกลับว่าชอบแบคฮยอนตอนไหนฉันก็ตอบได้อย่างไวเลยค่ะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
' ไม่รู้ '
เอ้าาาก็ไม่รู้จริงๆ รู้ตัวอีกทีก็ชอบเค้าแล้ว ช่างเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆนะคะ การที่คนที่เราชอบมาชอบเรานี่โครตเจ๋งเลยเนอะ
อ้ออ ลืมบอกไปเลย ที่นั่งในห้องเรียนฉันไม่ได้นั่งได้ตามใจ แต่ครูจัดที่นั่งให้ และแน่นอน ฉันเตี้ยค่ะถูกจับนั่งหน้าสุดเลยแต่ริมๆห้อง ข้างๆก็ไม่ใช่ใครที่ไหนมนุษย์เตี้ยเหมือนกัน 'ดีโอ' ค่ะส่วนข้างหลังฉันเป็นเซฮุน ข้างเซฮุนเป็นแบคฮยอนเองแหล่ะค่ะ ฉันกับดีโอ'สนิท'กันพอสมควรค่ะเพราะเรานั่งใกล้กันเวลาดีโอไม่เข้าใจเขาก็จะถามฉันและตามนั้นฉันก็ต้องอธิบายตามหน้าที่ ฉันเป็นคนที่เรียนเก่งระดับต้นๆของห้องเลยนะแต่ แบคฮยอนน่ะเก่งมากกกกกกกก
ตอนนี้กำลังจะไปเรียนวิชาพละค่ะ เรียนเทนนิสนั่นแหล่ะค่ะ ไม่อยากจะโม้ แบคฮยอนเก่งทุกด้านเลย เรียนเก่ง เทนนิสฟุตบอลว่ายน้ำ นู่นนี่นั่นเขาทำออกมาได้เพอเฟ็คสุดๆเลยค่ะ ส่วนฉันก็พอตีได้ ถึงจะเรียนเก่งแต่กีฬาก็ไม่ได้ดีเสมอไปนะคะ^_^''
ตอนนี้คนเกือบทั้งห้องลงมาอยู่ที่สนามเทนนิสแล้ว รอครูอีกสัก5นาทีคงจะมาเพราะว่าครูต้องไปสอนรุ่นน้องที่อีกตึกก่อนแล้วก็มาสอนคาบเราต่อทำให้ต้องใช้เวลาพอสมควร
ฉันกับยุนอาและซันนี่ เราเป็นเพื่อนสนิทกันค่ะ ตอนนี้กำลังนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างๆสนามน่ะแหล่ะ แก๊งเราชอบเม้าท์ค่ะเม้าท์ไปทั่ว สนุกดี55555555555
"แทยอน รู้สึกมั้ยว่าแบคฮยอนเค้าตีเหวี่ยงๆอ่ะ ดูสิไปอารมณ์เสียที่ไหนมาก็ไม่รู้" ซันนี่พูดขึ้นทำให้ฉันหันไปมองทางแบคฮยอน
ใช่ค่ะ แบคฮยอนกำลังเล่นเทนนิสอยู่ในสนามซึ่งมี แบคฮยอน กำลังตีโต้ กับ ดีโอ ค่ะแต่ทำไมแบคฮยอนเค้าตีแรงจังเลยอ่ะเหมือนพยายามจะ อัด ดีโอยังไงก็ไม่รู้เนอะ
"เออนั่นสิ .... เห้ยๆๆ เกือบโดนหน้าดีโอแล้วอ่ะเมื่อกี้" ยุนอาพูดสนับสนุนความเห็นของซันนี่ขึ้นมาทันที
"เค้าเป็นอะไรแกรู้มั้ยยัยแท หรือว่าเค้าหึงที่แก้ไปสอนเลขดีโอวันนี้อ่ะ" ซันนี่พูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะละสายตาจากสนามเพื่อหันมามองเพื่อนสาว
"ฉันก็ไม่รู้อ่ะ เดี๋ยวเล่นเสร็จแล้วค่อยถามก็ได้นี่หน่าา" คงไม่หึงหรอกมั้งง หรือ หึง(?)
เป๊าะ
เป๊าะ
เสียงลูกเทนนิสกระทบกับเอ็นไม้อย่างรุนแรงและถูกจังหวะทั้งสองตีโต้กันอย่างดุเดือด ไม่มีใครยอมใคร
เป๊าะ
'อ...โอ้ย'
เสียงดีโอดังขึ้นเมื่อแบคฮยอนตีอัดลูกเทนนิสไปยังท้องของดีโออย่างรุนแรง ทำให้ดีโอเกิดอาการจุกและนั่งลงกุมหน้าท้องพอดี
แบคฮยอนเดินไปยังฝั่งตรงข้ามแล้วนั่งยองๆลงด้านหน้าของดีโอ
"อย่ามาใกล้แทยอนของกูให้มาก อย่าหาว่ากูไม่เตือน"
แบคฮยอนพูดจบก็ผลักให้ดีโอล้มลงไปอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นด้วยความโมโห ทำเอาทุกคนที่ยืนอยู่ข้างสนามก็งงไปเหมือนๆกัน
แบคฮยอนเดินเข้ามาหาฉันก่อนจะลากฉันไปยังท้ายคอร์ดเทนนิสที่ไม่ค่อนมีคนอยู่สักเท่าไหร่
"น..นายตั้งใจรึป่าว" ฉันถามคนอารมณ์ร้อนตรงหน้า
"อืม..ตั้งใจ" แบคฮยอนตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"นายทำทำไม" ที่ถามเพราะปกติแบคฮยอนไม่ใช่คนที่อยู่ๆจะมาอารมณ์ร้อนง่ายๆ
"ก็หึง แม่งชอบอยู่ใกล้เธอ" แบคฮยอนพูดขึ้นมาพร้อมกับอารมณ์ที่ดูจะโมโหยิ่งกว่าเดิมนิดหน่อย แต่คำตอบของเขาทำเอา คนที่ถาม หน้าแดงม้วนไปหมด
"-////-"
"แล้วที่ถามว่าทำทำไมนี่เป็นห่วงมันหรอ"
"ป...ป่าวไม่ได้เป็นห่วงซะหน่อย"
"ก็..ดี อย่าไปใกล้มันมากฉันหวงเข้าใจมั้ยยัยเบ๊อะ"
"อื้อ....แต่วันหลังอย่าทำอีกนะ ฉันไม่ชอบให้นายใช้กำลัง"
"ทำไมกลัวฉันจะฆ่าเธอรึไง ฮ่ะๆ" แบคฮยอนยิ้มมุมปาก
"ก็เวลานายโมโหมันน่ากลัวน่ะสิ ขนลุกเลย" ฉันทำท่าถูแขนประกอบคำพูดไปด้วย
"อื้ม วันหลังฉันจะไม่ทำก็ได้ แต่ถ้าฉันทนไม่ไหวก็ไม่รับปากนะ"
"จ้าา พ่อคนเก่ง"
"เก่งแล้วหล่อมั้ยล่ะ" แบคฮยอนถามแล้วเสยผมเท่ๆ-__-
"ไม่หล่อ"
"ย๊าา!!" แบคฮยอนทำท่าจะเอาแขนมาล๊อกคอฉันไม่ให้หนีไปไหน
"ก็บ้าละ คิคิคิ" ฉันสลัดแขนแบคฮยอนที่ว่างอยู่ที่ไหล่ออกแล้ววิ่งไปหาซันนี่กะยุนอา
นี่แหล่ะน้าา มีแฟนหล่อแล้วยังหวงอีกน่ารักเน้อะ-////- ㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ
จบไปอย่างรวดเร็วกับตอนนี้นะฮะะ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกะตัวไรท์เอง แต่ว่ามีแต่งเติมจนเนื้อเรื่องหวานฉ่ำมากๆเกินความจริงในชีวิตไรท์สุดๆ ไปละ ที่สำคัญ
อย่าลืมเม้นนะคะ ถ้าเม้นน้อยเราจะไม่อัพให้แล้วน้ะ!! แง่ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น