[SF/OS BaekTae] Oreo Love Couple

ลำดับตอนที่ #5 : Friend Oreo BaekTae : 4

Oreo Baektae


 

สวัสดีค่ะทุกคน ฉันเป็นสาวแว่นคนนึงในห้องค่ะ จริงๆแล้วก็ไม่อยากใส่หรอกแว่นน่ะ แต่คุณคอนเเทคเลนส์เจ้าปัญหาหน่ะสิ ฉันทั้งใส่ทั้งยัดแต่มันก็ไม่ลงซะทีฉันไม่รู้ว่าตัวเองใส่ผิดหรือตาของฉันมันเล็กเพราะ ทั้งบ้านของฉันไม่มีใครสายตาสั้นเลยน่ะสิ! มีแต่ฉันคนเดียวที่ต้องใส่แว่นแสนรำคาญนี่ตลอด หากจะให้พระบิดร(?)ใส่คอนแทคให้ก็คงไม่ได้เพราะไม่เคยใส่กันเลย ฉันเลยต้องมานั่งเป็นสาวจืดสไตล์ไข่ต้มอยู่จนถึงทุกวันนี้  

ถ้าใครสงสัยว่าทำไมไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองบ้างหรอ (คำถามจากยัยยุนอาคนสวยของห้อง) ฉันคิดนะคะแต่ขี้เกียจทำทั้งนั้นแหละวันๆตอนเช้าตื่นมาออกกำลังกายส่วนที่เหลือก็เรียนตอนเย็นทำการบ้านและตอนกลางคืนก็....เล่นโทรศัพท์ นั่นแหละชีวิตฉัน

ตอนนี้เรียนคาบเลขค่ะ อะไรมันจะยากขนาดนี้ อาจารย์ก็ดุ แถมยังให้การบ้านเยอะอีก พระเจ้า!อยากจะนอนเป็นบ้าเมื่อคืนฉันเล่นเกมค่ะ แหะๆ เลยไม่ค่อยได้นอนเลย  เอาเป็นว่าขอเล่าเรื่องของห้องฉันหน่อยนะคะ

ห้องฉันเป็นห้องเด็กฉลาดค่ะ ซึ่งฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย อิอิ ห้องฉันมี 30คนค่ะ 15คนชาย15คนหญิง ครึ่งๆค่ะ แถมผู้ชายห้องฉันน่ะมี3หนุ่มฮ็อตสุดๆ! คนแรก ปาร์คชานยอล ตัวสูงๆขวัญใจสาวๆสุดๆเพราะนายนั่นน่ะเล่นกีตาร์เป็นเวลายิ้มก็ยังดูใจดีแถมยังเท่ห์สุดๆ คนที่สอง โอเซฮุน คนนี้ขี้เก๊ก เขาชอบมาตีสนิทกับฉันไม่รู้เป็นโรคอะไรนายนี่น่ะกวนบาทาฉันสุดๆ คนที่สาม บยอนแบคฮยอน ตัวไม่ได้สูงเท่า2คนข้างบนแต่นายเนี่ยเรียนเก่งสุดๆเวลามีผลสอบนะทั้งห้องตะลึง เขาก็ดูเหมือนอยู่พรรคพวกเดียวกับชานยอลทำให้นายนั่นมีความแบดนิดๆ แต่เซฮุนกับแบคฮยอนดูไม่เป็นมิตรกันสุดๆ แต่ฉันก็ไม่กล้าถามเพราะ เวลา2คนนี้โมโหไม่มีใครฉุดอยู่แม้กระทั่งพ่อแม่ ผู้ชายก็ผู้ชายเนอะปล่อยพวกเขาไปเหอะฉันไม่ค่อยอยากเสือกเรื่องของพวกเขาซักเท่าไหร่

"ทุกคนส่งชีทกับหนังสือที่แทยอนนะ" เสียงอาจารย์เริ่มดังขึ้น โอ้ม่ายยย ทำไมต้องเป็นนู๋ล่ะคะT-T

สักพักอาจารย์เดินมาหาฉันที่หน้าโต๊ะ "ที่อาจารย์ให้เก็บเพราะวันนี้ดูไม่มีสติเลยนะนักเรียนคิม เอาไปให้อาจารย์ที่ห้องพักครูตึก5ตอน4โมงด้วยล่ะ"  

"ได้ค่ะ ._." ฉันโค้งหัวให้อาจารย์ด้วยความเคารพT-T
พอฉันเงยหน้าขึ้นมาอีกที....อ่าว อาจารย์ไปแล้ว เจอแต่กระดาษมากองเต็มโต๊ะฉันไปหมดเลยอ่ะ
ฉันรีบรวบกระดาษทั้งหมดมาตั้งเป็นกองไว้ข้างๆให้เรียบร้อย ส่วนหนังสือของเพื่อนๆก็อยู่ตรงหน้าฉันนี่แหละเละไปหมดเลยเฮ้อ.... ฉันจัดการนับใบงานว่ามีกี่แผ่นเพราะถ้าหายก็คือซวยทั้งห้อง!! ฮือ ถ้าคุณหนังสือจะหนาระดับสิบขนาดนี้แล้วแขนฉันจะไปถือได้ไงวะตั้ง30เล่มนะเฮ้ย แถมเพื่อนผู้หญิงในห้องฉันแต่ละคนก็แขนเป็นหลอดเท่าๆกันหมด ส่วนผู้ชายในห้องก็ใช้ชีวิตระดับคุณชายในราชวัง เหอะๆอยากจะบ้านี่ก็อีกหนึ่งแค่ชั่วโมงจะ4โมงละฉันต้องรีบรวมงานแล้วสิ

 

เฮ้อ ในที่สุดวันนี้ก็หมดคาบเรียนซะที ผมรีบยัดของใส่กระเป๋า ก่อนจะมุ่งไปหาแทยอนทันที
"แทยอน"  สาวร่างเล็กหันขวับมาทันทีเมื่อรู้สึกเหมือนมีคนเรียก

"หือ?" เธอเริ่มเอียงคอเล็กน้อยให้กับความสงสัย

"แทยอนหนักรึป่าว มาเดี๋ยวช่วยถ...."    

ครืด...ครืด..  เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น เฮ้อ ให้ตายเหอะยังไม่ทันช่วยแทยอนเลย

[เซฮุนโอปป้า!! รีบกลับบ้านมาด่วนเลย แม่เป็นลม มาเร็วๆนะ!] เสียงของ โอ ซุนกยู น้องสาวแท้ๆของเซฮุนบอกอย่างรีบร้อนแถมน้ำเสียงยังดูไม่สบายใจสุดๆ ทำให้เขารีบวิ่งออกมาจากโรงเรียนแล้วขึ้นรถเมล์ออกไปทันที

ทำให้หญิงสาวร่างบางได้แต่ยืนงง

"อ..อ่าว" เธอหันกลับมาที่โต๊ะก่อนจะรีบเก็บอุปกรณ์การเรียนลงในกระเป๋า
เธอรูดซิบแล้วนำมาสะพายที่บ่าก่อนจะกระชับสายกระเป๋าในเรียบร้อยอีกครั้ง


ตอนนี้คนในห้องออกไปหมดแล้ว เวรทำความสะอาดสงสัยหนีไปแล้วแหละ เหลือแต่ฉันยืนโด่เด่อยู่ในห้องคนเดียว...อูยย ดูแล้วเงียบๆแปลกๆชักวังเวงแล้วไงงงงงT^T ฉันเอาหนังสือมาซ้อนกันเป็นตั้งสูงๆแล้ววางชีทเลขทับไว้ด้านบน ฮือ ทำไมชีวิตของแทแทคนงามต้องตกระกำลำบากขนาดเน้!!ลองคิดดูดิคนตัวเตี้ยๆหิ้วสมุดสูงลิบเลยคอมาหน่อย หิ้วกระเป๋าข้างนึงตัวนี่แทบจะเอนไปประมาณ45องศา-_-ฟังดูแล้วเว่อร์ๆเนอะ

ฉันเดินออกมายืนหน้าห้องแล้วล่ะ ไอ้คนพวกที่เดินผ่านก็ขำบางคนก็ซุบซิบแล้วก็เดินผ่านไป ว๊อท!?ทำไม...มั่ยมีคัยมาช่วยแทแทซักคน! แถมในห้องก็ยังตั้งกฎบ้าๆว่าใครออกจากห้องคนสุดท้ายคนนั้นปิดห้อง กฎบ้ากฎบอ-_-  ฉันเริ่มดันหนังสือขึ้นนิดหน่อยก่อนจะใช้เท้าเขี่ยประตูไปเรื่อยๆจนมันจะปิด ฉันเดินลงบันไดมาเรื่อยๆ โครตเมื่อยขาเลยว่ะ ห้องเรียนอยู่ชั้น3 แถมยังอยู่ตึก3อีก ต้องเดินเอาไปให้ครูที่ตึก5 คืออาร้ายยยยยยยยยย 

"พวกมึง วันนี้ไอ้จีดีมานะเว้ย" เสียงแบบนี้คงไม่พ้นพวกแก๊งผู้ชายเตะๆต่อยๆกันหรอก แถมยังดังมาจากชั้น3ที่ฉันเพิ่งลงมาเมื่อกี้ด้วย

"เฮ้ย!กูเป็นรุ่นพี่พวกมึงนะเว้ยเรียกไอ้เลยหรอวะแน่จริงๆมาต่อยกันดิวะ" ส่วนเสียงนี้ พี่จีดี!ชัวร์ๆตายๆอย่าเพิ่งมีเรื่องกันเถอะ ขอร้องถ้าจะมีไปมีตึกอื่นนู้นตึกนี้เพิ่งซ่อมแซมชั้น3เมื่อวานเองนะโว้ย

"แค่นี้เอง กากว่ะมาต่อยกันเส่!!"

"เอาดิวะ พวกมึงตามมันไป!!"เหมือนพี่จีดีสั่งลูกน้องเลยอ่ะทำไมรู้สึกเหมือนตึกจะถล่มอย่างงี้ล่ะตายแล้วๆเสียงวิ่งกำลังมาทางนี้ด้วย ฮือ หนูจะรอดมั้ยยย   ฉันพยายามเดินลงให้เร็วที่สุดถึงแม้คนอื่นจะดูว่ามันช้าก็เถอะเห้ย เดี๋ยวนะทำไมคนมันหายไปไหนหมดวะ เสียงวิ่งเริ่มใกล้เข้ามาเรื่อยแล้วอ่ะ ทำไงดีวะ

ตึกตึกตึกตึกตึกตึก   เสียงฝีเท้าของหลายๆคนกำลังใกล้เข้ามาแล้วฮือ...

พลั่ก "เฮ้ยยย!!"  แผละ  ตุ้บ    รุ่นพี่วิ่งมาชนฉันจนได้ แถมหนังสือ.....โอ้วววม่ายยย

"โอ๊ย" โป๊ก  หัวฉันนไปกระแทกกับกำแพงอีก OMG T-T

กองหนังสือกับชีททั้งหมดลงไปพร้อมกับตัวฉันหมดแล้ว สุดท้ายหนูก็ไม่รอดใช่มั้ยคะแม่T^T

รู้สึกมึนๆยังงัยๆก็ไม่รู้อ่ะ เสียงคนวิ่งเริ่มหายไปแล้วเหลือแต่ความเงียบ...

"แทยอน!!" ซอฮยอนมาเห็นก่อนจะตกใจแล้ววิ่งหายไปเลย โอ๊ยยัยบ้ามาช่วยฉันก่อนได้มั๊ยเนี่ย


[Seohyun's Part]
ฉันลืมหนังสือไว้ในห้องตอนแรกกะจะเดินขึ้นไปเอา แต่วิ่งขึ้นไปแล้วเจอแทยอนล้มหัวคว่ำจมกองหนังสือ ด้วยความตกใจฉันเลยรีบวิ่งออกมาค่ะ แถมฉันดันวิ่งออกมาไกลอีกตั้งหาก...ทำไงดี ทำไงดี ...บอกใครดีอ่ะ    มองซ้าย (*_*  ) (  *_*) มองขวา ...  อ๊ะ "แบคฮยอนนนน" ฉันตะโกนไปที่สนามฟุตบอลเห็นเขาเล่นบอลอยู่ คนเดียว?เดี๋ยวนะคนเดียวหรอ

แบคฮยอนก้มไปหยิบลูกบอลก่อนจะวิ่งมาหาฉัน
"มีอะไรหรอซอฮยอน"

"ไปช่วยยัยแทหน่อย ยัยแทล้มที่ตึก3อ่ะ ช่วยหน่อยนะๆ นายวิ่งเร็วไม่ใช่หรอไปเร็ว แม่ฉันโทรมาเรียกแล้วไปก่อนนะบาย" ฉันไม่ได้ชิ่งนะคะ คือเย็นนี้ต้องไปงานแต่งงานเพื่อนแม่ค่ะ- -แถมแม่ยังโมโหง่ายอีกฉันรีบคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกไป....


[Baekhyun's Part]
อะไรเนี่ย  แทยอนคนจืดยังอยู่ตึก3เนี่ยนะ ยัยจืดไม่รู้ข่าวรึไงว่าวันนี้มีแก๊งตีกันอ่ะ  ผมสะบัดหัวไล่ความคิดก่อนจะรีบวิ่งไปที่ตึกสาม เพราะสนามบอลที่ผมอยู่เมื่อกี้คือตึก4
.
.
.
ผมวิ่งมาถึงหน้าตึกแต่ก็ไม่เจอใครเลย ทำไมมันเงียบขนาดนี้เนี่ย อย่าบอกนะมียัยจืดคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องชาวบ้านอะไรกันเลยหรอ ใสซื่อเหมือนหน้าจืดๆนั่นชะมัด

ผมรีบวิ่งขึ้นไปเรื่อยๆจนเริ่มเห็นผู้หญิงคนนึงค่อยๆลุกออกจากกองหนังสือ นั่น! แทยอนแน่ๆ

ผมวิ่งเข้าไปช่วยพยุงแทยอนขึ้นมา

"O_oอ่าว!?" เห็นคนหล่อแล้วตกใจรึงัยกัน- -

"ทำไมเป็นแบบนี้เนี่ย นี่มันบ่ายสามห้าสิบแล้วนะ อีกแค่10นาทีตึกห้าอยู่ตั้งไกลมาทำอะไรอยู่ห้ะ"

"ฉันโดนพวกที่มันทะเลาะกันบ่อยๆวิ่งชนอ่ะ...อะไรนะเมื้อกี้นายพูดว่า.....บ..บ่ายสามห้าสิบ!!? O_O ตายแล้ว" แทยอนผลักผมออกก่อนจะก้มเก็บหนังสืออย่างรวดเร็วจนเล่มล่างๆมันร่วงแล้วร่วงอีก ถ้าไม่ช่วยก็คงไม่หล่อน่ะสิ ผมต้องช่วยสินะ

ผมคว้าหนังสือจากพื้นมารวดเร็วแล้วหยิบชีทเลขของเพื่อนขึ้นมาวางไว้กองบนหนังสือ ผมถือทุกอย่าในมือข้างเดียวเพราะมันไม่หนักอะไรมาก
แทยอนตกใจนิดหน่อยก่อนจะหยิบหนังสือที่พื้นอีกประมาณ8เล่มมาถือ แทยอนลุกขึ้นมาก่อนจะจับแขนผมแล้วค่อยๆเดิน

"อ่าว ทำไมขากะเผลกๆแบบนั้นอ่ะ" แทยอนจับแขนผมตลอดแถมยังเดินทุลักทุเลอีก ไหนความสุภาพสตรี

"ม..เมื่อกี้โดนหนังสือทับอ่ะมันเจ็บๆแปลกๆขอเกาะแขนนายก่อนนะ" แทยอนพูดแล้วกระชับมือของเธอยิ่งขึ้น   นี่ผมโดนลวนลามรึป่าวเนี่ย เสียหายนะ ให้แม่มาขอเลยยย

ตอนนี้ผมกับแทยอนเดินมาถึงตึก4แล้วครับ แถมยัง4โมงตรงเป๊ะอีก แทยอนต้องโดนอาจารย์ว่าแน่เลย นี่ผมต้องช่วยเธออีกแน่เลย กำอีก @_@

'ตุ้บ' หนังสือที่แทยอนถือมาด้วยแขนเล็กๆข้างเดียวหล่นลงไปบนพื้นครับ!! ผมก้มลงไปหยิบหนังสือเล่มนั้นก่อนจะคว้าอีกเจ็ดเล่มบนมือของเธอมาไว้บนกองผม แทยอนจะแย่งหนังสือไปถือแต่ผมใช้แขนข้างที่แทยอนจับดันออกไป

"ไม่ต้องถือหรอกฉันถือเองเบาๆ เธอเกาะแขนฉันไว้ละกัน" แทยอนพยักหน้าก่อนเราจะเดินไปตึกห้าต่อ
.
.
.
โชคดีห้องพักครูอยู่ชั้นแรก ไม่ต้องเดินให้เปลืองแรง
ผมเปิดประตูเข้าไปก่อนจะนำหนังสือและชีทไปวางบนโต๊ะอาจารย์ ซึ่งอาจารย์หันหลังอยู่

"มาช้าไป7นาทีนะแทยอน" อาจารย์พูดทั้งๆที่ยังหันหลังเก็บเอกสารอยู่

"พอดีแทยอนหกล้มน่ะครับอาจารย์ แถมยังโดนพวกนักเลงที่นัดต่อยกันวันนี้วิ่งชนด้วยครับ" ผมพูดออกไปทำให้อาจารย์รีบหันมาทันที

"O_Oน..นักเรียนคิม...อาจารย์ขอโทษละกันไปทำแผลด่วนเลย ดูหัวสิปูดไปหมดแล้ว" อาจารย์รีบคว้าแทยอนไปนั่งลงที่เก้าอี้

ผมมองหน้าแทยอนอีกที...เห้ยทำไมมันไม่เหมือนเดิมวะ หัวปูดเป็นลูกมะนาว แขนมีรอยจ้ำแดงๆ

อาจารย์วิ่งมาพร้อมกับอุปกรณ์ทำแผล
"อ๊ะ! นักเรียนบยอนฝากทำแผลให้นักเรียนคิมด้วยล่ะ อาจารย์ต้องไปสอนพิเศษเด็กป.1ที่ตึก2ไปล่ะเสร็จแล้ววางไว้ที่โต๊ะอาจารย์ก็ได้เดี๋ยวอาจารย์เก็บเอง" พออาจารย์พูดจบก็เดินออกไปเลย

ผมรีบเปิดกล่องอุปกรณ์ทำแผลขึ้นมาก่อนจะเดินเข้าไปหาแทยอน ผมลงมือทำแผลที่หัวก่อนจะทายาแก้ปวดที่แขน

"แทยอนขาเธอมันบวมอ่ะ" แทยอนรีบก้มลงไปดูทันที

"ฉันว่าเธอถอดรองเท้าออกก่อนดีมั้ย" แทยอนก้มลงไปถอดออกแต่แสดงสีหน้าเจ็บจี๊ดสุดๆ
พอแทยอนถอดเสร็จผมก็ไม่รู้จะทำไงอ่ะครับ ไม่ได้เก่งขนาดหมอ ถ้านวดผิดยัยจืดเป็นไรขึ้นมาผมก็ซวยสิครับ

"ท..ทำไมมันบวมงี้อ่ะไปหาหมอป่ะ เนี่ยโรงพยาบาลอยู่แถวๆนี้แหละนั่งแท็กซี่ไปก็ถึง"

"ไม่เอาอ่ะเดี๋ยวก็หายแหละ".....มั้ง

"ไม่ได้!ถ้ามันหักหรือว่าอักเสบขึ้นมาทำไงอ่ะ ขึ้นมานี่" ผมหันหลังแล้วย่อลงไป หวังว่ายัยจืดจะเข้าใจนะ

"ตัวฉันหนักนะ แถมนี่ไม่ได้ถ่ายซีรีย์ด้วย" จะได้ไปมั้ยโรงพยาบาล- -

"รีบๆขึ้นมาเหอะหน่าอย่าเยอะดิ...เธอเป็นคนแรกเลยนะที่ฉันยอมทำแบบนี้อ่ะ ขึ้นมาเลย" นี่ผมพูดบ้าอะไรออกไปเนี่ยไม่น่าพูดประโยคหลังออกมาเลย

ผมเหล่ไปดูยัยจืด แก้มแดงหรอ...ทำไมแก้มแดงแล้วน่าฟัดขนาดนี้วะ เห้ยๆไอ้บยอนใจเย็นๆ

.
.
.
.
โรงพยาบาล

ตอนนี้แทยอนเข้าไปคนเดียวครับไปถึงหมอจัดการให้หมดเลย เพราะ พวกเขารู้ไงว่าผมเป็นใคร ผมเป็นลูกเจ้าของโรงพยาบาลนี้เชียวนะ

ผมนั่งเล่นโทรศัพท์รอแทยอนไปก่อนละกัน   ผมกดเข้าเฟสบุ๊ค

ห...หือ? นั่น รูปผมกับแทยอนหนิตอนที่ แทยอนกำลังขี่หลังผมด้วย โอ้ยย คนไลค์กับแชร์เยอะชะมัด ไหนอ่านดิ....

'บยอน แบคฮยอน หนุ่มฮ๊อตทะลุโลก พาสาวขี่หลัง ไปโรงพยาบาล ชมรมนักข่าวลั่น หญิงสาวนิรนาม คือ คิม แทยอน เพื่อนร่วมห้องหน้าใส  อ่านต่อ....'

ผ่านไป5นาที แทยอนค่อยๆเดินออกมาพร้อมกับหมอ

"หมอครับตกลงเป็นอะไรครับ"

"แค่ขาพลิกธรรมดาครับคุณบยอนไม่ต้องห่วงครับ นี่ครับยาแก้ปวด นวดเพื่อบรรเทา : )" หมอก็โฆษณาซะ- -

"ขอบคุณครับ"  จริงๆผมจ่ายเงินแล้วแหละเพราะไม่อยากให้แทยอนรอนาน

ผมเดินจูงมือแทยอนมานั่งที่เก้าอี้แถวๆนั้น

"แทยอนข่าวที่เธอขี่หลังฉันอ่ะดังไปทั่วโรงเรียนแล้ว เธอ..ไม่โกรธฉันใช่มั้ย"

"ห้ะ! นายว่าไงนะ ข่าวหรอ" แทยอนคว้าโทรศัพท์ราคาแพงออกมาก่อนจะเปิดเพจของโรงเรียน
แทยอนอ่านด้วยความรวดเร็วก่อนจะกดเข้าไปดูรูป ที่เธอกับเขาอยู่ด้วยกันสองต่อสองก่อนหน้านี้

"ใครถ่ายอ่ะ แบคฮยอนนายอ่ะผิดคนเดียว ถ้าให้ฉันเดินปกติก็ไม่มีข่าวหรอกชิ ไม่รู้แหละนายผิด"

"อ..อ่าวก็เธอเจ็บขานะถ้าฉันไม่ทำแบบนั้นขาเธอจะยิ่งบวม ชิ "

"แล้วจะเอาไง วันนี้เพิ่งวันจันทร์เองนะ"

"แทยอนฉันไปอ่านเม้นในเฟสละนะ"

"แล้วไงอ่ะ"

"มีแต่คนเขียนนะว่าเชียร์ให้เราเป็นแฟนกันไปเลย แถมเมื่อกี้ยังมีเพจ แบคแท ขึ้นมาอีก"

"อะไรนะ เพจแบคแทหรอ น..นายพูดบ้าอะไรเนี่ย -///-"

"แทยอนไหนๆคนเชียร์เราเยอะแล้วนะ ง...งั้นเป็นแฟนกันแล้วนะ ^////^"

"น..นายบ้ารึป่าวเนี่ยมาขอเป็ดขี้เหร่อย่างฉันอ่ะนะ"

"ไม่รู้แหละวันพรุ่งนี้ฉันจะประกาศว่าเธอ-เป็น-แฟน-ของ-ฉัน เข้าใจมั้ยแล้วคืนนี้จะเรียกทิฟฟานี่นูน่าให้ไปเปลี่ยนจากยัยจืดเป็นนางฟ้าของแบคฮยอนคนเดียวด้วยเข้าใจมั้ย"

"-///////-ไอบ้าฉันก็เขินเป็นนะ"

ฟอดดดด "O_O"  อะ...อะไรเนี่ยอยู่ๆก็มาหอมแก้มฉัน!

"แก้มนุ่มดีนะ..ที่ฉันหอมเธอน่ะเพราะว่า...เราเป็นแฟนกันแล้วนะห้ามทำตัวน่ารักใส่คนอื่นเด็ดขาดห้ามเข้าใกล้โอเซฮุนห้ามไปไหนมาไหนคนเดียว เข้าใจมั้ย"

"ย๊าา! นายนี่มัน!!"

"หล่อ รวย แถมยังฉลาดอีก... จุ๊บ" ผมยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บที่ริมฝีปากบางๆของแทยอนแหละครับหวานจังเลย สงสัยพรุ่งนี้ต้องส่งคนไปสู่ขอแล้วมั้งครับ55555555



 เย้ คัมแบคคค  นานๆกว่าจะกลับมาที555 ขอโทษที่ทำให้รอนานนะคะรีดที่รัก

 

CR.SQW