ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF/OS BaekTae] Oreo Love Couple

    ลำดับตอนที่ #1 : Oreo BaekTae : 1

    • อัปเดตล่าสุด 24 ธ.ค. 58


    **--**--**--**--**
     


    "ลูกชิ้นปิ้งไม้ละ12บาทคร้าบบ ลูกชิ้นปิ้งลวกต้มอร่อยๆเชิญทางนี้ค้าบบ"
    พ่อค้าขายลูกชิ้นมือใหม่ บยอน แบคฮยอน หนุ่มทะเล้นขี้เล่น อายุ23 ทำงานพาร์ททาร์มคือขายลูกชิ้น ข้างโรงเรียนย่านดังแห่งหนึ่ง

    'กรี้ดด แก คือหล่ออ่ะ มาเป็นผัวเถอะหน้าหยั่งงี้ไม่ต้องขายแล้วลูกชิ้น'

    'โฮยยยย คือ แซ่บเวอร์โอ๊ะๆ เหงื่อไหลๆ เท่ห์อ่ะแก....'

    'ขอซื้อพ่อค้าแทนลูกชิ้นได้ป่าว คงอร่อยกว่าลูกชิ้นแน่เลยอ่ะแก'


    ตอนนี้เป็นเวลากลับบ้านทำให้มีนักเรียนมากมายเดินเลาะข้างโรงเรียนเนื่องจากรถนั้นค่อนข้างเยอะและขับเร็ว แต่เมื่อสาวๆเห็นพ่อค้าขายลูกชิ้นมือใหม่ที่พึ่งขายข้างโรงเรียนก็ต้องอดใจไม่ไหวที่จะไม่ชม และซื้อกลับไปทาน ผ่านไปคนแล้วคนเล่าเขาก็ได้เพียงแต่อยู่หน้าเตาร้อนๆ ยิ้มให้ลูกค้า และคิดตังค์

    เขาใช้ผ้าขนหนูสีขาวผืนเล็กๆที่ถูกพาดไว้บนหลังคอ ยกขึ้นมาเช็ดเหงื่อเป็นประจำ

    "พี่คะ ขอลูกชิ้นถุงนึงค่ะ" เสียงผู้หญิงตะโกนสั่งลูกชิ้นดังเอาซะมากๆ

    เขาที่กำลังก้มหน้าก้มตาลวกลูกชิ้นก็ต้องเงยหน้าขึ้นมาดู คนที่ตะโกนใส่จนเขาแทบหูดับ

    ...อ่อ  ใส่หูฟังนี่เอง แต่ดูไปดูมานี่ก็อย่างกะเด็กเรียน
    ตัวเตี้ยๆ นี่อาจจะเพราะว่าอ่านหนังสือจนดึกไม่ได้นอนก็เลยเตี้ยแ
    ล้วที่ฟังเพลงก็อาจจะเพราะว่าไม่มีเวลาส่วนตัวเยอะขนาดนั้น รึป่าวนะ(?)


    เขาคีบลูกชิ้นใส่ถุงเรียบร้อยแล้วก็จะถามเธอที่ก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ราคาแพง

    'เอาซอสมั้ย'   ร่างเล็กพยักหน้าหนึ่งทีแล้วก้มหน้าก้มตาต่อ

    เธอนี่นะจริงๆเลยเล่นแต่โทรศัพท์ ไหนดูชื่อซิ คิม แทยอน
    ชื่อก็เพราะดีหนิหน่าา

    เขาตักซอสเผ็ดราดบนลูกชิ้นทำให้ดูยิ่งน่ากินเข้าไปอีก
    แล้วยื่นให้เธอ "ได้แล้วครับ 30บาท"

    "อ่าา..ฉันกินเผ็ดไม่ได้อ่ะค่ะ ขอโทษจริงๆนะคะ ช่วยทำให้ฉันใหม่ได้มั้ยคะ นะนะนะนะนะ" เธอถอดหูฟังออกแล้วทำท่าทางน่ารักๆกะพริบตาปริบๆแหม ทำซะแบบนี้จะมีหรอไม่ใจอ่อน

    "ได้สิ"  แบคฮยอนยิ้มให้หญิงสาวอีก

    "พี่น่ารักจังเลยค่ะ^^รู้มั้ยตัวเองอ่ะหล่อ 55555" ร่างบางพูดหยอกๆแต่เขาก็เขินมากหูนี่แดงเอาซะมากๆ 

    ปกติก็มีนะคนชมแต่คนนี้ตรงสุดๆอ่ะแบคชอบ^^

    "ขอบคุณนะ นี่อันนี้ชิมได้นะ" ผมลวกลูกชิ้นต่อไป

    "พี่ชื่อไรคะ จะมาขายอีกเมื่อไหร่อ่ะ" เธอจิ้มลูกชิ้นเข้าปากแล้วเคี้ยวตุ่ยๆถามเสียงอู้อี้

    "พี่ชื่อ บยอน แบคฮยอน เรียกพี่แบคเฉยๆก็ได้พี่ไม่ถือ พี่มาขายแค่ช่วงที่พี่ว่างนั่นแหละ แล้วเราล่ะ นี่ 6โมงแล้วทำไมเพิ่งออกจากโรงเรียนไม่กลับไปกินข้าวบ้านหรอ จะดึกแล้วนะ"

    "พอดีทำงานส่งอาจารย์นิดหน่อยเลยออกมาช้าหน่ะ ฉันอยู่กับป้าตลอด ป้าก็ไม่ค่อยสนใจฉันหลอกป้าเกลียดฉันจะตาย อ้อ...ฉัน คิม แทยอนนะพี่แบคฮยอน พี่มาขายบ่อยๆนะอร่อยดี "  

    "แล้วพ่อกะแม่ล่ะ" จู่ๆปากผมก็เผลอพูดออกไป จะบ้าตาย

    "........ไม่รู้สิ เห็นล่าสุดตอน7ขวบมั้งท่านไม่เคยห่วงฉันหรอก แม้แต่ญาติทุกคนยังไม่ชอบฉันเลย เฮ้อ.." ร่างบางทำหน้าเศร้า

    "ทำไมอ่ะ"

    "ก็เพราะว่าฉันมันนอกคอกไงล่ะ แย่ชะมัด ฉัน..เป็นแค่เด็กกำพร้าที่ไม่มีใครคบด้วยเลย ขนาดครูยังไม่ชอบฉันเลย ฟู่ว......" ร่างบางพ่นลงออกจากปากแล้ว นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆเก้าอี้ของแบคฮยอน

    เธอชันเข่าขึ้นมาแล้วกอดเข่าแน่น  วันนี้เป็นวันที่ใส่ชุดไปรเวท ทำให้แทยอนใส่กางเกงยีนส์มาเลยไม่ได้ดูโป๊เลย แต่ก็ดีแล้วล่ะ เธอเป็นคนแมนๆ  เธอมองเขาคีบลูกชิ้นใส่ถุงอีกครั้งจากด้านหลัง

    "อย่าไปเสียใจเลย นี่ไงแทยังมีพี่นะ5555 อ่ะลูกชิ้นๆ
    นี่ พี่จะเล่าไรให้ฟัง  จริงๆแล้วอ่ะพี่เป็นลูกของคนรวยนั่นแหละแต่ว่าพ่อของพี่เขาไม่เห็นว่าวันๆพี่ทำอะไรนอกจากนอนแล้วก็เล่นเกม พ่อพี่เลยไล่ให้มาขายลุกชิ้นงะ" เขาทำหน้าหมาหงอย  ทำให้แทยอนขำขึ้นมาอีกครั้ง

    "ทุกวันนี้พี่ไม่ได้อยู่บ้านหรอกเข้าบ้านไปพ่อก็ไล่พี่ออกมาพี่เลยไปเช่าคอนโดอยู่"  แทยอนจิ้มลูกชิ้นกินแล้วฟังเรื่องที่แบคฮยอนเล่าจนดึก

    .
    .
    .
    "หาว..... พี่แบคเนี่ยนะ!! อยู่คอนโดเดียวกันกะฉัน" แทยอนทำสีหน้าตกใจ

    "แทอยู่ชั้นไรล่ะ"

    "ชั้น 5"

    "จิงอ่ะะ!!!  พี่ก็ชั้นห้า"

    OMG!!ไม่น่าเชื่ออยู่คอนโดเดียวกันชั้นเดียวกันยังไม่เคยตรัสรู้มาก่อนเลยนิ

    "พี่แบค...กลับคอนโดกันเถอะ คันอ่ะ.." หญิงสาวบ่นแล้วเกาที่แขนบ้างขาบ้าง

    "คันไร"

    "ยุงกัดอ่ะดิ ยิ่งแพ้ยุงอยู่"

    "เอ้าแล้วก็ไม่บอก ไปๆๆ"

    "อ่าวแล้วร้านนี้อ่ะ"

    "เดี๋ยวมีคนมาขายต่อหน่า ร้านลูกชิ้นเนี้ยเปิด ทั้งวันเลยมีช่วงต่อๆกันไง"

    "อ่อ..ไป"

    จู่ๆแบคฮยอนคว้าข้อมือฉันแล้วลากไปขึ้นรถมอไซค์

    "จับดีๆนะ"

    ฉันเอามือจับเบาะ แล้วพอเขาเร่งเครื่องติดสปีท ฉันก็..

    "กรี้ดดดดดดดดด.... พี่แบคขับช้าๆเส้"

    เขาไม่ฟังขับเร็วตลอดจนถึงคอนโด

    เมื่อขึ้นลิฟท์มายังชั้น 5 ฉันก็บ่นกะแบคฮยอนตลอดทาง จนถึงหน้าห้อง
    ไม่น่าเชื่อเราอยู่ห้องตรงข้ามกันอีก บร๊ะ!!

    "ไม่อยากเข้าไปในห้องเลยอ่ะ" ฉันบ่น

    "ทำไมอ่ะ"

    "ป้าชอบไม่ให้ฉันเข้าไปซักเท่าไหร่"

    "สู้ๆนะ :)" โอยยย ตาย ตาย ตาย ยิ้มทีนี่ โอโหคือเทพบุตร

    ฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอป้านั่งตาขวางอยู่บนโซฟา
    ไม่ทันจะวางกระเป๋นักเรียนก็มีเสียงแทรกขึ้น

    "แหม เดี๋ยวนี้ติดผู้ชายหรอ ร่านหรอห๊ะนังเด็กไม่รักดี ไหนดูเรียนสิ แย่ขนาดนี้ยังไปติดผู้ชายอีก ออกไปจากห้องนี้เลยนะนังเด็กเลว!!" ป้าผลักฉันลงกับพื้นอย่างแรง         ..เจ็บก้นชะมัด

    "จะให้ฉันไปนอนไหนล่ะถ้าออกอ่ะ" ฉันพูดกับป้าแบบนี้ตลอดเพราะพูดดีๆป้าก็ด่าว่าตอแหลอีก ป้าต่างหาก

    "ไม่รู้ล่ะออกไปได้แล้ว ฉันรำคาญ มีหลานแบบแกฉันไม่มีซะจะดีกว่า"
    ป้าเข้าไปในห้องนอนฉันแล้วหยิบเสื้อทั้งหมดปาออกมานอกห้องเอาของทุกอย่างปาออกมานอกห้องเลยก็ว่าได้ ฉันยัดเสื้อผ้าลงในกระเป๋าเดินทางที่ป้าโยนออกมาเมื่อกี้

    เพราะถ้ามีคนมาเห็นเข้าจะไม่ดีถ้าเห็นว่าเสื้อผ้าฉันมันถูกคลุกคลีกับพื้นไปเรียบร้อย ฉันจะเข้าไปเดินห้ามป้าว่าอย่าปาเหอะหนูขอร้องแต่ป้าก็ผลักแล้วจิกหนังหัวแล้วลากมาทิ้งฉันไว้หน้าห้องอย่างกะเศษขยะชิ้นนึง เสียงลงล็อคประตูดังขึ้น ฉันร้องไห้ออกมาแต่ไม่มีเสียง เนื่องจากป้าเป็นคนเล็บแหลมมาก จิกจนหนังหัวเลือดไหลนิดหน่อย
    ฉันเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาก่อนจะเก็บของต่อไปถ้าเห็นพี่แบคมาเห็นต้องซวยแน่ๆเพราะ ฉันไปรู้มาว่าเพื่อนพี่เขาเป็นนักเลงหน่ะสิ น่ากลัวชะมัด ถึงฉันจะ'เกลียดป้าแต่ไม่รู้ทำไมฉันไม่กล้าทำร้ายป้าเลยซักนิด'

    ปกติฉันเป็นคนไม่ร้องไห้กับอะไรง่ายๆนะแต่ไม่รุ้ทำไมครั้งนี้มันออกมาเยอะ

    ฉันยัดข้าวของเข้าไปในกระเป๋าเดินทางและนักเรียน เหลือเพียงบางส่วนที่ยัดเข้าไปไม่ได้ฉันนั่งพิงประตูอย่างอ่อนแรง แล้วร้องไห้จนเสียงสนั่น ฉันอยากให้ป้าได้ยินบ้างว่าฉันก็เจ็บเป็นนะโว้ยย

    "ปัง!!" ฉันนึกว่าป้าเปิดประตูออกมาแต่ที่ไหนได้พี่แบคฮยอนน่ะสิ ซวยแล้วไง

    ฉันได้แต่ก้มหน้าไม่ให้พี่เค้าเห็นคราบน้ำตาของฉัน

    "แท ทำไมมานั่งตรงนี้" พี่แบคเข้ามานั่งยองๆข้างๆฉันแล้วจับแขนเบาๆ

    "...."

    "นี่ร้องไห้ใช่มั้ยห๊ะ...เราหน่ะ" พี่แบคจับหน้าฉันให้เงยขึ้นไปสบตาพี่เขา

    "ไหนเล่าให้พี่ฟังหน่อยสิ"  ทำไมพี่แบคอ่อนโยนผิดปกติ

    "ป้าโยนของฉันออกมา แล้วไล่ออกไปข้างนอก....."  ฉันกำลังก้มหน้าอีกครั้งเพราะจู่ๆน้ำตาก็ไหลลงมาอีก

    "โอ๋ๆ ไหน นี่รอยอะไรเนี่ยแท" เขาชี้ไปตามแขนและหัว ที่มีรอยช้ำและเลือด

    "..." ไม่ตอบดีกว่าเหนื่อย...

    "เจ็บมั้ยมา... ไปทำแผล คืนนี้นอนห้องพี่มั้ย พี่สัญญาว่าจะไม่ทำไรแท"

    ฉันไม่ได้พูดอะไรเขาก็ประครองฉันมายังห้องของเขาแล้วให้นั่งพักที่โซฟา  เขาเดินมาทำแผลอะไรให้หมดเลย ดีจังโอกาสแบบนี้จะมีบ่อยมั้ยนะ....


    เข้าให้ฉันไปอาบน้ำแล้วพอฉันออกมานั่งที่โซฟาอีกรอบ เพราะ เขาจะคุยกับฉัน

    "แทยอน" พี่แบคเรียกเสียงซะ ขนลุกเชียว

    "หืม..."

    "พี่.....ชอบแทยอนนะ"   บ...บอกง่ายไปมั้ยพี่แบค

    "O_O อ...อะไรนะคะ"

    "พี่แบคชอบแทยอน เป็นแฟนกันมั้ย"

    "พี่แบคคะ แต่แทไม่สวยไม่เพอร์เฟ็คไม่ตรงสเป็คพี่นะ"

    "ก็พี่ชอบแทไปแล้วหนิน่ารักซะขนาดนี้ไม่ชอบก็บ้าแล่ว....."

    ">///<"

    "แทรู้มั้ย ครั้งแรกที่เราเจอกันพี่ก็ชอบแทเลยนะรู้มั้ย ต่อไปนี้มาอยู่กับพี่นะ ไม่ต้องไปอยู่กับป้าแล้ว... ป้าแกดุก็ช่างป้าแกเนอะ"

    "พี่จะดูแลฉันได้หรอ.."

    "ผู้หญิงของพี่คนเดียวดูแลได้หน่า" เขาเอาจมูกมาหอมหน้าผากฉัน

    "ไอบ้า"

    "รักนะ"

    "รักเหมือนกัน><"




    -END-

    เขิลลล พาร์ทแรกเสิร์ฟก่อนนะจ๊ะ
    ฟินมั้ยอ่ะ อันนี้คือคิดสดเลย เกือบตันอ่ะตอนนี้ 5555
    CR.SQW
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×