วัยทีนอินเลิฟ

ลำดับตอนที่ #3 : เรื่องวุ่นๆของเขาทั้ง 10

"ตรงนี้ด้วย...ตรงนี้ก็มี...เร็วๆสิ โอม ตรงนู้นอะ"แต้มยืนเท้าเอวสั่งโอมให้เก็บขยะในสนามเปตอง

"อืม...รู้แล้วๆ...มี 2 มือนะ…"โอมก้มลงเก็บขยะตามที่แต้มสั่ง

"มาๆ...ช่วยเก็บก็ได้"หลังจากที่แกล้งโอมอยู่นาน ก็เริ่มรู้สึกสงสารโอม

"อ้า...อี๊..."แต้มร้องเสียงดังลั่น โอมได้ยินก็วิ่งเข้ามาดูทันที

"555+ สมน้ำหน้าสั่งเราดีนัก 555+"โอมหัวเราะอย่างสะใจ ภาพที่โอมเห็นก็คือ แต้มลงไปนั่งกองอยู่กับ

พื้นที่มีขี้โคลนเละเทะเต็มไปหมด

"นี่แทนที่จะหัวเราะมาช่วยกันหน่อยได้มั้ยเนี่ย"แต้มตะโกนด่า

"ได้จ้า...."โอมตอบแล้วเข้ามาช่วยแต้ม

"แต้มหนักจังดึงไม่ขึ้นเลย"

"ถ้าไม่อยากช่วยก็ไม่ต้องมาช่วยเลย" แต้มพูดจบก็กระชากมือกลับ

แต่ผลที่ได้กลับทำให้โอมเสียหลักล้มลงมา คร่อมตัวของแต้ม

"ว้าย..."แต้มร้องเสียงดัง แล้วทั้งสองก็สบตากันดั่งเวลาจะหยุดลงแค่ตรงนั้น

"ขอ...ขอโทษครับ"โอมค่อยๆยันตัวขึ้น และช่วยดึงแต้มลุกขึ้นมา

"เออ...เป็นอะไรมั้ย" "....."

เงียบไม่มีเสียงตอบจากแต้ม แต้มลุกขึ้นมาได้ก็รีบเดินจากโอมไปเพื่อปิด

บังความอาย ตั้งแต่นั้นทั้งคู่ก็รีบเก็บของอย่างรวดเร็ว และเดินขึ้นห้องไป โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรกันอีกเลย

+ + + อีกด้านหนึ่งที่โรงยิม

ระหว่างที่ พิงค์ วิ้งค์ เพลิน ป่าน จัดข้าวของที่โรงยิมอยู่นั้น

"ของวางเกะกะจังเลย แล้วเมื่อไรพวกเราจะจัดกันเสดละเนี่ย"เพลินบ่น

"โอ๊ย"เพลินที่มัวแต่เดินบ่น เดินไปชน ชั้นวางของเก่าๆที่อยู่มาหลายปีพังครือและลงมาทับตัวพิงค์ที่ยืน

อยู่แถวกล่องนั้นทันที

"ปึ้ก!โครม!!!!!"       "พิงค์...พิงค์....เป็นยังไงบ้างพิงค์"วิ้งค์ร้องเสียงหลง

"ฮือ...ฮือ....เพลิน...วิ้งค์....ช่วยด้วย เจ็บอะ...."

"อื้บบบ~ ~ ~ ~"เพลินรีบเข้าไปยกชั้นที่ทับพิงค์อยู่อย่างสุดแรงแต่แรงอันน้อยนิดของเธอก็ไม่ได้ทำ

ให้ชั้นนั้นขยับเลยสักนิด

"เพลิน...วิ้งค์...ไปเรียกตนอื่นมาช่วยเร็วเข้า"ป่านบอกแล้วรีบเข้าไปยกชั้นที่ทับตัวพิงค์อย่างเต็มแรง

"อืมๆ"ทั้งสองคนตอบแล้ววิ่งไปหาคนมาช่วย

ป่านพยายามออกแรงอย่างเต็มที่ ทำให้ของชั้นนั้นค่อยๆขยับ และขยับมากขึ้นๆ จนสามารถเอาออกมาได้

"พิงค์ พิงค์ เป็นยังไงบ้าง"ป่านวิ่งเข้าไปพยุงพิงค์ที่นอนอยู่

"ขะ...ขา...ของเรามัน..."ป่านอุ้มพิงค์ขึ้นอย่างทะนุดถนอม พิงค์สามารถสัมผัสถึงความอ่อนโยนของ

ป่านได้ทำให้พิงค์ยิ่งประทับใจในตัวป่านมากขึ้นอีก.....

เพลินและวิ้งค์วิ่งไปตามทางและก็พบกับอ.ลำธารที่เดินมาพอดี

"อาจารย์ค่า พิงค์....พิงค์.... พิงค์ เค้า..."

"ใจเย็นๆตั้งสติหน่อย...พิงค์เปนอะไร"

"คือ....พิงค์เค้าโดนชั้นล้มลงมาทับค่ะ"

"ที่ไหนรีบพาครูไปเร็วเข้า"

"ทางนี้ค่ะ"

"วิ้งค์ไปตามเพื่อนๆที่เหลือมาด้วย"

"ค่ะ"วิ้งค์วิ่งไปตามที่เหลือให้มาสมทบที่ห้องพยาบาล

+ + + ที่ห้องอ.ลำธาร (ฝ่ายปกครอง)

"ไรฟร่ะ บอกให้ช่วยจัดเอกสารแต่ตัวเองก็เดินไปไหนไม่รู้"ไนท์พูดแกมโวยวายเล็กน้อย

"อย่าโวยวายให้มันมากนัก มาช่วยๆกันจัดเหอะ บ่นอยู่ได้"นิ้งค์พูดแบบรำคาญ

"นิ้งค์...."วิ้งค์ผลักประตูเข้ามาในห้อง

"นิ้งค์...พิงค์เค้าโดนชั้นล้มทับ"วิ้งค์พูดด้วยความเหนื่อย

"หา!ว่าไงนะ"นิ้งค์ถามวิ้งค์

"อย่าเพิ่งถามอะไรมากเลย รีบไปกันเถอะ"วิ้งค์ตอบ ทั้ง 5 คนก็วิ่งออกจากห้องไป

"ว้าย!...."นิ้งค์อุทานขึ้นเนื่องจากไปสะดุดก้อนหินที่พื้น

"หมับ...."ขณะที่นิ้งค์ใกล้ล้มลงไป ทันใดนั้น ไนท์ก็จับแขนนิ้งค์ไว้ได้ทัน แต่เนื่องจากความตกใจและ

สัญชาตญาณส่วนตัว นิ้งค์หันไปชกท้องไนท์อย่างไม่ได้ตั้งใจ

"นี่แหนะ.....เฮ้ย!!!ไนท์เราขอโทษ นายเป็นไรมากหรือเปล่า"นิ้งค์ถามแต่ไม่มีเสียงตอบจากไนท์
 

ไนท์จุกและทรุดตัวลงไปกับพื้น "เราขอโทษนะ ไม่ตั้งใจอ่า... ก็!!นายทามเราตกใจนี่นา"นิ้งค์ช่วยพยุงไนท์


อย่างทนุถนอมเพราะกลัวไนท์เจ็บอีก


"ยังว่าเราอีกหรอนี่"ไนท์พูดกับนิ้งค์


"ก็ไนท์นั่นแหละ.....ทำเราตกใจเองนี่" นิ้งค์เถียง...แต่ก็ยังคงช่วยพยุงไนท์ไปเลื่อยๆแล้วทั้งคู่ก็ค่อยๆเดิน


ตาม 3 คนนั้นไป

+++ห้องพยาบาล

แต้มกับโอมซึ่งรู้ที่หลังรีบวิ่งมาที่ห้องพยาบาล

  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

ตอนที่ 2 แล้วเป็นงายบ้าง 555+ แต่งกันไม่เป็นอันเรียนเลยนะเนี่ย

อ๋อ....ต้องขอบคุณเพื่อนอีกคนที่ช่วยแต่งด้วยน้า............................

อืมปายและบ๊ายบาย...

P_Group