คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHARTER 2 - 2
แรปะทะแสนหนัหนาพาร่าบอบบาอพลโทสาวถอยออมาไม่ห่ามาวาู่หวานเยมอเ้าอยศพลเรือเอแห่อทัพ สถานาร์ะนี้เป็นเพียส่วนหนึ่ในารฝึฝนโยรอบบริเวรายล้อมเหล่าพลทหารน้อยให่ที่เหยียบย่ามามเพื่อูเป็นัวอย่าในเรื่ออทัษะ
าาวนวลราวน้ำนมอนบอบบา..
" แม่หนูน้อยออทัพเธอะไม่เ้ามาเหรอ.. " พลเอหยอล้อหลานัวน้อยพลโทาร์ป าแรารปะทะอันหนัหนาระหว่าพลเอและพลโทส่ผลบริเวพื้นที่เหยียบย่าเปรียบัสนามประลอพัทลายลายเป็นหลุมนาน้อยให่อยู่หลายแห่
" พลโทลูฟี่อย่าไปยอมนะรับ!! "
" พลเอิารุ! "
" พลเอ่าหาที่ไม่ยอมเ้ามา..หนูไม่ยอมหรอ! " นบอบบามุ่หมายไปทาพลเอเรียมปะทะโยฝั่ิารุเอเรียมรับมือับแรอลูฟี่เ่นัน ทว่าในัหวะะปะทะร่าบอบบาเลือหยุะทันหันระโปรทรเอำามที่สวมบนายลับาเผยาอ่อนนวลาวภายใน
แว!
" อ่ะ.. " นบอบบาทรุัวนั่บนพื้นเพียวามยับแรายอันมาเินวรรส่วนปลายระโปรแหว้าเลยาะทันหัน บรรยาาศรอบายราวหยุ่วเวลาไปั่วรู่เหุาร์ไม่าฝันปรา่อสายาึ่ยาะนับไหว
และท่าทานที่็อมาว่าใรไม่พ้น 4 หน่อ..
" พลโท! " ั่วัหวะเหุาร์ไม่าถึทหารร่าให่ 3 นายยืนประบร่าพลโทสาวในมุมมอภายนอไม่อาะเห็นไ้ ผ้านหนูผืนยาวถูเลื่อนผูบนเอวบาปปิส่วนปลายระโปรที่แหวา่อนนายทหาระประอพลโทสาวลับไปเปลี่ยนระโปรัวใหม่
" ทำไมไม่ยอมบอพวผมว่าระโปรมันแน่นเินไปรับ "
" ใร้ายัเลย อย่ามาุนะ.. "
" หาระโปรแน่นไปรีบบอพวผมเลยนะรับ " แพรผมำสวยเลื่อนไหวหึหัามแรพยัหน้าอนบอบบา โยนายพลทหาร 4 นไม่ว่าล่าวอย่าใเพราะเป็นเพียเหุสุวิสัย
หลัโยนบอบบาถูพาออาปลายเหุสุวิสัยรอบาย่าหมุนเวลาลับเลื่อนมาัเิม ทหารหลายนายอ้าปา้าอยู่บาส่วนหาแ่ทหารที่ใไม่อาแ็พอย่อมพบว่านเอเลือำเาไหลวบนสลบามันไปอยู่หลายแถว
พลัทำลายล้ามหาศาล..
" แม่หนูน้อยพันาไปมารวมถึเ้า 4 หน่อนั่น้วย " ไหวพริบอพลทหารร่าให่ 4 นายยอเยี่ยมมานิารุล่าวมเยอยู่ภายในใ เพียั่วพริบาไหวพริบอันโเ่นพุ่มาหาพลโทสาวโยแทบไม่้อไร่รออื่นใ
ุบ!
" ันไม่ไหวแล้ว.. "
" พวนที่เหลือรอ! แบนที่สลบออไปถือว่าเป็นารออำลัายแล้วัน "
ระโปรทรเอำามปลายแหว้านิหน่อยถูสวมลบนายบอบบา ลูฟี่ยับเลื่อนไหวร่าายเล็น้อยท่าทาระโปรัวใหม่ะพอีใส่สบายแบบหมห่ว เมื่อลูฟี่เหยียบย่าออมาาห้อเปลี่ยนุนัยน์าหวานพานพบหิสาวผู้มียศนาวาโทนั่รอนเออยู่
" พอีันะมาวันาร่าายพลโท เนื่อาันถูพลทหาร้าายพลโทลูฟี่วานอมาน่ะ่ะ "
" วััวเหรอ.. " ปลายรอยยิ้มหวานบาเบาเผยอยู่บนริมฝีปาอนาวาโทสาว ไม่ยอมรอนบอบบาสสัยไปให้มาวามหิสาวึลมือวัทาบนารูปร่าสัส่วนใส่แผ่นระาษาวสะอาา
" เรื่อานรื่นรมย์ที่ะัภายในสัปาห์หน้า เห็นพวเาบอว่าะลมือัุให้พลโทเอันทราบมาแ่นี้ " ถ้อยำวอนออนายทหารยัำไ้แม่นยำหิสาวแอบบหัวเราะอยู่ภายในใ เนื่อาพลโทเป็นหิสาวหาะให้ผู้ายไปวัร่าายไม่สมวร
พวเาน่ารัมา..
" เรียบร้อยแล้ว..ันอัว่อน "
" อบุนาวาโทมารับ " แผ่นระาษถูมอบแ่นายทหารร่าให่ โยหมห่วเรื่ออนาไปบาส่วนที่เหลือะเริ่มทยอยัามแบบโรร่าที่ถูออแบบเป็นอย่าีให้เรียบร้อยภายในสัปาห์หน้า
" ไม่มีอะไร..ที่พวเราทำไม่ไ้หรอ ุพลโทะโเ่นว่าใรันมั่นใ "
พลทหารร่าให่ 2 นายย่าเท้าามพลโทลูฟี่มุ่หมายะไปอาารอาหาร โถทาเินผ่านประอบ้วยนายทหารเป็นบาส่วนหาาารไม่ยาะทราบว่าทหารส่วนให่ยัไม่ื่นาารสลบ เพียาอ่อนาวนวลลับ่อารถวายเลือำเาไหลไปมา
พลัทำลายล้าแบบนี้ถือว่าเป็นฮาิไหมนะ..
" ทำไมไม่บอว่าะเป็นนัุเอ "
" ผมว่าะบอ.. " ไม่ทานทันะเอ่ยประโยว่าวามบใบหน้าหวานสวยหันมาหาแ้มอวบลมพอลมอย่าน่าเอ็นู ทว่าเพียสามำอพลโทส่ผลให้พลทหารทรุัวหนั
" ะฟ้อปู่.. "
- สามำแห่วามยิ่ให่
- อบุอมเม้น์ที่อยให้ำลัใรับ
ความคิดเห็น