คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : - 2 LAWLUFFY -
- นิสัยอแมวัวโ -
ริมปาหยัโน้มับายเสื้อึสูหน้าท้อาวนวลปราสู่ภายนอ วามนุ่มนิ่มที่ลอว์ไม่เยสัมผัสร่าแมวัวโหูหาฟูไปมา ายเสื้อัวบาถูยสูแทบะเปิเผยเนินอ ปลายเท้าาวนวลถีบบนไหล่หนาเปลือยเปล่า
มาเินไปแล้วร่าแมวัวโเนี่ย!
" เ็บ.. "
" ยัไม่ทันออแรเลยนะพี่ลอว์ หือ! " เรียวานวลอลูฟี่ถูพี่เายพาบ่าสู ราวนี้ไม่ใ่เนินอนูนที่อยาลอละเลียิม ลอว์ลูบน่อาผิวพรรเรียบลื่น นัยน์ลมนิลเมียมอาาวนวลพาบ่าผิวแทนูลเอยนลูฟี่หลใหลั่วะ ริมปาหยัอลอว์ไลู่บน่อาหอมหวาน
ุ๊บ!
" พี่ลอว์ " เสียหวานผวาเอ่ยื่อายหนุ่มผิวแทน วใน้อยบนอฝั่้ายสั่นไหวระรัวพี่เาไลู่บามเรียวา นัยน์าใสั่ลูแมวปรือมอลูฟี่อยู่หลายัหวะ เินะบรรยายร่าายอลูฟี่วูบไหวไปหม
ท่อนบนเปลือยเปล่าผิวแทนแนบไปามเรียวาาวนวล มูมริมปาหยัลอเลียทาบทับเนื้ออ่อนนุ่ม ไม่มีวามรุนแรบัแ่อย่าใ เามอบสัมผัสอ่อนโยนแฝวามวาบหวามนลูฟี่อ่อนระทวย ้นาอ่อนย้วยนุ่มลีบปาหยัผละออ สายามายมอโรหน้าน่ารัเาทาบปาูบลูฟี่โยไม่ลัเล
ูบแร..
" อึ.. " วามหวานละมุนปลายลิ้นหนาโลมเลียเี่ยวลิ้นมพูนุ่มไปมา มือหยาบหนาฝั่นึประอท้ายทอย ฝั่นึโอบ้อนสะโพสวยทำส่วนลาายแนบินแทบหลอมละลาย ่อนอะไระเลยไปมาว่านี้ เายอมผละูบแสนน่าเสียายปรนเปรอพวแ้มนวลเป็นอย่าท้าย
" ูบแรอผม.. "
" เหมือนัน.. " ลมหายใร้อนผ่าวเป่ารารเนื้อผิวาย ยาะเื่อหูเรื่อูบแร ทว่าพอเยมอพี่เาใบหูอแมวัวโลับแน่าหยอล้อ แม้ผิวายะสีแทนวามแเรื่อไม่ไ้ลลเลย
มันน่ารัมาๆ
" ผมะไปนอนแล้ว "
" ยัินนมไม่หมเลย ินสิ " แ้วนมสทรสวยมือหยาบหนายทาบบนปาบานุ่ม นมรสหอมหวานไหลลอนอิ่มเอม ลอว์โลมเลียลีบปาบานุ่มวยรสนมสีาวละมุน
" อย่าเลียปานะแมวร่าเ้าู้ "
" นวปา่าหา "
" มั่วนิ่มนะสิไม่ว่าร่าแมวเ้าู้ " ริมปาบานุ่มยู่ลแมวัวโทำนัยน์าใสราบร่าแมวอมเ้าู้ มือหยาบหนาเสยผมลูระเือยับไหวยามลืนหยาน้ำลายนัยน์าลมนิลเมียมอายหนุ่ม เรื่อูบแรทำลูฟี่เริ่มไม่มั่นใ
แมวัวโเ็ี่ออปานนี้
" ิ้วมวไปหมปลาทูัวน้อยัวลอะไร "
" ผมไม่ใ่ปลาทูนะ เรื่อที่ว่าูบแรพี่พูริหรือเปล่า.. " ลอว์มอใบหน้าน่ารัเผยวามัวลปลายามนถูเยสานสายา โทนเสีย่ำแหบแทบหลอมละลายเอ่ย้าใบหูลูฟี่
" ริ.. "
ใรเาะโหรัแรอนเอ..
ร่าย้วยนุ่มอยู่ในุนัเรียน เวลาหโม ระยะทาาโรเรียนปลายทาถึบ้านไม่ไลมา ปิพี่ายสอนอยไปส่เ็หนุ่ม หาแ่เมื่อวานสภาพอพวพี่พาเ็หนุ่มไม่อยารบวน เ็หนุ่มน่ารัออเินทาโยรถเมล์ประำสาย
ลื่นลมโบพัแนบเส้นผมลับำ พวแ้มลมับสีแอ่อนภาพืนเมื่อวานหวนผ่านวนิเรื่อน่าเินอาย ลูฟี่บโรหน้าไปับระเป๋า
ใรันล่ะ!
" ลูฟี่มาเ้าั "
" นั่รถเมล์มาน่ะ "
" ถึว่ามาเ้า เพราะไม่โนพวบรา่อนฟัหอมนี่เอ " เ็หนุ่มน่ารัยู่ปาบานุ่มใส่เพื่อน ที่ันิพูมาไม่เินริลูฟี่มาสายเพียเพราะพี่ายฟัแ้มฟัหอม แ้มอลูฟี่ะย้วยเหมือนโมิยืแล้ว
" เ็ที่นายอบมอไม่ใ่เหรอิ " ยูสทัสละเหนือสายาออาเ็หนุ่มน่ารัราวว่าะปิเสธ หยาน้ำลายเหนียวลืนลอเาปิเสธไม่ล
" ระวัุหน่อยนะพ่อนัศึษาหนุ่ม "
" ยุ่น่า.. " เาร้านะสนใเพื่อน นัยน์าปรายมอร่าย้วยนุ่มำลัเินเ้าห้อเรียน ึะวิศวะอยู่ิับโรเรียนมัธยมแห่หนึ่ เ็สาววัยเหมาะหรือสาวมหาลัยยูสทัสเลือมอผ่าน วามสใสสมวัยอเ็หนุ่มน่ารัทำเาเผลอมอ าเผลอมอ็เปลี่ยนเป็นว่าเมื่อไหร่ที่เ็หนุ่มมาสายาอเาพร้อมหยุรนั้น
ไม่ให้ลา..
" พี่ันิมรมเรามี้อนโมิมาเาะอยู่้วยเหรอ? "
" ้อนโมิอมโมยนมมาว่า ะเอาิ้นไหนโมิ " พวแ้มลมแนบไปับระบานใสอมรมทำนม นในมรมเลยเรียลูฟี่ว่าายา้อนโมิ
" อบุน้า.. " ลูฟี่โบมือลานในมรม นมสี่ิ้นห่อถุระาษลายน่ารั าาวนวลเหยียบย่านั่รอพี่ายมารับที่หน้าโรเรียน
ถุนมหวานลายน้อระ่ายถูลายออไฟูุสอเบอรรี่ทำนัยน์ลมนิลแวววาว ี่ฟันาวเรียสวยับนมหวาน เนื้อแ้มย้วยนูนลมภายในปาบานุ่มรสวามหวานอมเปรี้ยวลัวอย่าน่าพอใ ภาพอเ็หนุ่มน่ารัแนบอยู่ในสายานัศึษาหนุ่ม
" ือ.. "
" มารับแล้วปลาทูน้อย " ่อนยูสทัสะทัทายายหนุ่มผิวแทนสบัหวะใ นัยน์าใสนุ่มลึหรี่ามอเาเยียบเย็น ายหนุ่มผิวแทนพาลูฟี่ึ้นรถไม่ปล่อยโอาสให้ยูสทัสทัทาย
" ทำไมพี่ลอว์มารับผม? "
" เอสับาโบไม่ว่านะเลยมารับแทน " ระแนบ้ารถยน์ายนัศึษาหนุ่มมอมาที่รถอย่าเหม่อลอย มุมปาหยัเผยรอยยิ้มเพียนิ
ถ้าแมวอย่าเายัไม่ไ้ิมนอื่น็อย่าหวั..
" เมื่อยั.. "
แอ๊!
" เอสเหรอ..หัเาะประูไ้แล้วนะ พี่ลอว์ หือ! " เสียหวานระลื่นหูเอ่ยบ่นเพราะิว่าเป็นพี่าย ร่าย้วยนุ่มหันัวรอบหน้าน่ารัระทบับแผออลอว์โยทันที สะโพลมสวยถู้อนร่าอลูฟี่ลอยเหนือพื้น วแนนุ่มโอบรอบอายหนุ่ม
" เ็บมูไหม? "
" นิหน่อย.. " มือบาลูบมูน้อย ลอว์ไม่ลืมที่ะปิประูลลอน แผ่นหลับานวลทาบไปับเียนอน ร่าายสีผิวแทนบบัร่าาวอเ็หนุ่มไร้ึ่ทาหนี ุนัเรียนมัธยมสีาวสะอาพอเหมาะับเรือนร่า าเทรสวยประำแบบนัเรียนูสั้นลถนัา
ัว็เท่านี้ลับมีเสน่ห์มามาย..
ลมหายใไออุ่นแนบรลำอนวล โรมูปะปนลีบปารูปหยัพรมสัมผัสวาบไหว พวแ้มนวล ลีบปาบานุ่ม แนบรสูบหวานราวที่สออเาและร่าาวนวล ุนัเรียนสีาวมือหยาบหนาปลระุมเลื่อนออทั้สอฝั่ ผิวพรรเรียบลื่นนุ่มนวลระ่าภายในภาพสะท้อนอวาเา
นัยน์าใสอแมวัวโแวววาวเหลือเิน!
" หืม.. " วามน้วยนุ่มที่ไม่เยถูสัมผัสราวลีบอไม้บอบบา ยออลมนูนสีมพูอ่อนทำภายในลำออายหนุ่มนั้นแหบแห้
ลีบปาหยัรลอเลียลาไหล่บา มอบสัมผัสอ่อนโยนทุรอยูบอ ร่าาวนวลไม่แื่นับารระทำ ะลีบปาะรอบยออลมนูนมือบาลับผลัไหล่อเา
" พี่ะทำอะไร นี่เินมาไปแล้วนะ "
" นว.. "
" หือ! โหแมวร่าเ้าู้ "
" ถ้าบอว่าอบไม่สิ รั่าหา..รัมานานแล้ว " ถ้อยำสารภาพแลใบหูที่แเรื่อผิาสีหน้าเยเมย ูไม่เหมาะสมสำหรับนพูน้อยอย่าพี่เา แ่็แอบปิเสธไม่ไ้เลยว่ามันือวามริใอแมวัวโ
" อือ..พี่ลอว์ " ปลายลิ้นหนาโลมเลียยออลมนูนสีมพูอ่อน ลูฟี่ห้ามแมวร่าเ้าู้ไม่อยู่แล้ว
ุ๊บ!
" พี่ะพราผู้เยาว์เหรอ..อย่าันมนะ! "
นัยน์าใสเหมือนลูแมวนั่นมันืออะไร!
_
- บับเรื่อแมวปลอม...รับผม
ความคิดเห็น