Sehun X You จิ้นนักร้กซะเลย - นิยาย Sehun X You จิ้นนักร้กซะเลย : Dek-D.com - Writer
×

    Sehun X You จิ้นนักร้กซะเลย

    เห้อ จะอะไรซะอีกหล่ะ ฉันชื่อ “ซังฮุน” โอ้ยให้ตายสิเพื่อนๆในห้องจับฉันไปจิ้นกับอีตาบ้าอย่าง “โอเซฮุน” ให้ตายสิ้!!!

    ผู้เข้าชมรวม

    210

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    210

    ความคิดเห็น


    12

    คนติดตาม


    37
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  8 ก.พ. 59 / 18:47 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    อ้ากกกกกก กรี้ดดดดด เมื่อไหร่ เมื่อไหร่ เพื่อนๆในห้องจะเลิกจับฉันไปจิ้นกับอีตาบ้านี่สักที อุ้ยขอโทษทีลืมแนะนำตัว +_+
    ฉันชื่อ “ซังฮุน” สาวสวยประจำโรงเรียนผู้แสนเลิศเลอ//ไม่ใช่แล้วๆ- -
    เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน เมื่อ1เดือนก่อนมีคนย้ายเข้ามาอยู่ข้างๆบ้านฉัน แม่ของฉันเลยให้ฉันไปทักทายกับเพื่อนบ้าน 
    กริ้ง~~ ฉันไปกดกริ่งหน้าบ้านของเขา สักพักประตูบานใหญ่ก็เปิดขึ้นพร้อมกับหนุ่มหล่อตาคม จมูกเป็นสัน ปากมีสีชมพูอ่อนๆ คางแหลม คิ้วโค้งราวกับสะพาน ด้วยหน้าตาของเขา ทำให้ฉันหยุดนิ่งไปหลายนาที ก่อนที่จะรู้สึกตัวเพราะเสียงของอีกฝ่าย
    “นี่เป็นอะไรรึป่าว” ชายผู้มีใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยถามฉันที่ได้แต่ยืนตะลึงความหล่อของคนที่อยู่ตรงหน้า
    “อ้ะ อ๋อพอดีคุณแม่ให้ฉันมาทักทายคุณหน่ะค่ะ นี่ของฝากเล็กๆน้อยๆค่ะ” ฉันยื่นผลไม้ที่แม่ของฉันฝากมาให้คนตรงหน้า พร้อมยิ้มให้ แต่พอดูดีๆเขาก็น่าจะอายุเท่ากับฉันนะ น่าจะประมาณ 17-18 ละมั้ง 
    “นี่คุณอายุเท่าไหร่เหรอคะ” ฉันถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง แต่กลับได้คำตอบที่ชวนเอาเท้ายัดปากมาก 
    “จำเป็นต้องรู้ด้วยเหรอ” เขาพูดออกมาด้วยสีหน้ายียวน กวนประสาท หล่อก็จริงแต่พูดจาหน้าตบมาก
    “นายนี่มัน....หึ่ย ชื่ออะไร แม่ฉันฝากมาถาม ตอบดีๆด้วยหล่ะ” ฉันพยายามเก็บอารมณ์โกรธไว้ให้ได้เท่าที่ทำได้ 
    “ฟังดีๆหล่ะ ฉันชื่อ โอ!!เซ!!ฮุน!!” เขาพูดเสียงดังจนหูเกือบแตก
    “พูดเบาๆก็ได้หย่ะ ฉันกลับหล่ะ” ฉันบอกลาเขาก่อนจะนึกขึ้นได้ว่า พรุ่งนี้โรงเรียนเปิด ให้ตายเถอะ
    “ยัยบ้าไม่คิดจะบอกชื่อหน่อยเหรอ” ในระหว่างที่ฉันกำลังตกใจเรื่องพรุ่งนี้โรงเรียนจะเปิดนั้น ก็มีเสียงไม่พึงประสงค์ดังแทรกเข้ามา หึ่ย น่ารำคาญ
    “ใครบ้าวะ ฉันชื่อ ซังฮุนเว้ย” ฉันพูดพร้อมกับท่าทางที่โมโห แล้วเดินก้าวขายาวๆเพื่อที่จะไปไกลๆอีตานี่ให้เร็วที่สุด 

    วันต่อมา
    “เช้าแล้วเหรอเนี่ยยย หาววว” เห้อวันนี้ไปโรงเรียนอีกแล้วเหรอ นี่มันเป็นความฝันรึป่าว ปิดเทอมผ่าไปเร็วจริง- -
    “ซังฮุน ลงมากินข้าวได้แล้วลูก” เสียงแม่เรียกฉันให้ลงไปกินข้าวดังขึ้นเหมือนทุกๆเช้า “ค่าาาา” ฉันตอบแม่กลับไป ไม่นานนักฉันก็ลงไปกินข้าวเพื่อที่จะได้ไปโรงเรียน ระหว่างทางเดินฉันก็เผลอคิดถึงอีตานั่นขึ้นมา ฉันยังคงคาใจว่าเขาอายุเท่าไหร่กันแน่.... แต่ช่างเขาเถอะ 
    โครม!!
    “เห้ย เดินยังไงวะ ของหล่นหมดเลยเห็นมั้ยเนี่ย” ซังฮุนบ่นพลาง เก็บของที่หล่นเกลื่อนพื้นพลาง “ขอโทษครับ” เอ้ะ เดี๋ยวๆ เสียงนี่มันคุ้นๆนะ ซังฮุนเงยหน้าขึ้นมองคนที่เดินชนเธอ
    “นี่นาย!!!!!!”
    “นี่เธอ!!!!!!”
    เป็นไงกันบ้างสนุกมั้ย >< ผิดพลาดตรงไหนก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น