不忘 [ไม่ลืม] #ปู้ว่างป๋อจ้าน

" อี้ป๋อ ฉันชอบเสียงฉิน "

" งั้นผมจะฝึกเล่นให้ฟังเอามั้ย? "

หากแต่ฉินที่ตนนั้นได้มา กลับสื่อสารกับวิญญาณได้นี่สิ..

เขาไม่เคยใช้มันสื่อสารกับวิญญาณเลยสักครั้งเดียว

จนกระทั่ง..

" อี้ป๋อ ฉันกำลังกลับบ้านนะ "

" ครับ ผมกำลังเตรียมอาหารเลย "

" ดีเลย หิวจะแย่แล้ว ขับข้ามแม่น้ำนี้ก็จะถึงแล้ว วางก่อนนะ "

" ครับผม "

" รักนาย.. "

โครม!!

เพียงแต่ครั้งนี้..อี้ป๋อแค่ต้องการคุยกับเซียวจ้าน

แม้เซียวจ้านจะเป็นวิญญาณไปแล้วก็ตาม..

" เซียวจ้าน..ได้ยินผมมั้ย "

        สวัสดีค่ะทุกคน ♡

เรื่องนี้ เราจะแต่งไปตามเนื้อร้องของเพลง " 不忘 " ( ปู้ว่าง ) ของ อี้ป๋อ นั่นเอง!

มันจะค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะคะ เนื้อเรื่องอาจไม่ตรงตามเนื้อเพลงจนหมด

เราปรับเปลี่ยนหลายๆอย่างไปตามที่เราแต่งถนัด

//; เพราะฉะนั้น! เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะทุกคน><

        รบกวนอ่านกันก่อนน้า

1. นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของไรท์เท่านั้น

2. เป็นนิยายชาย×ชาย ใครไม่โอเคกดออกได้เลยน้า

3. ไรท์ไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหาย

4. หวังว่าจะไม่มีดราม่าอะไรเกิดขึ้นกับฟิคของเรานะ^3^

5. No Coppy ทุกกรณี ไม่อนุญาตให้ดัดแปลงเด็ดขาด

♡