[Fic Durarara] My special Human (Izaya Orihara x Oc)

ลำดับตอนที่ #1 : Chess piece 1

     

     รุ่งเช้ามาเยือน ท่ามกลางเสียงวุ่นวายตามท้องถนน เหล่าผู้คนเดินพลุพล่านไปมา บ้างก็วิ่งบ้างก็เดินไปตามทาง เหล่านักเรียนม.ปลายชายหญิงในชุดเครื่องแบบสีฟ้าต่างเดินเข้าโรงเรียน เสียงพูดคุยการพบเจอเพื่อนเก่าและใหมาปะปนกัน

     หน้าประตูของโรงเรียนสไตล์โมเดิลมีแผ่นป้ายไม้ตั้งประกาศไว้อยู่ "วันปฐมนิเทศสำหรับนักเรียนเข้าใหม่ โรงเรียนม.ปลายไรจินยินดีต้อนรับ" อาจารย์หนุ่มสาวต่างคอยยืนเฝ้ากำกับบอกนักเรียนทุกคนให้เดินไปที่โรงยิม ซึ่งเป็นสถานที่ปฐมนิเทศของวันนี้ 

     เด็กสาวผมสีน้ำตาลเฮเซลนัทยาวเลยบ่าจนเกือบกลางหลัง ชุดเครื่องแบบสีฟ้าที่ติดกระดุมเสื้อคลุมที่คลุมเสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบร้อย กระโปรงนักเรียนสั้นสีฟ้าคู่กับตัวเสื้อคลุมและลักษณะเด่นที่สุดของเธอคนนี้ก็คือ ดวงตาสีฟ้าครามทะเลที่น่าดึงดูดที่ตัดจากโบว์สีแดงสนิทโดยสิ้นเชิญ 

     ใบหน้าขอเธอเรียบนิ่งเชิด เธอเดินไปตามทางที่อาจารย์บอก ภายในโรงยิมที่เต็มไปด้วยที่นั่งนับร้อย สายตาสีฟ้าครามปลสยตามองรอบๆอยู่สักพักก่อนจะเห็นป้ายกำกับห้องตัวเองไว้ ห้อง1-A เท้าเก้าเดินตรงไปยังโซนห้องตัวเอง เด็กสาวมองหาที่นั่งที่ว่างอยู่จนได้มาพบที่นั่งนึง ที่มีเด็กชายผมสีดำสนิทนั่งอยู่ข้างๆ

     "ตรงนี้มีคนนั่งรึเปล่า"เสียงใสเอยขึ้น สายตาของเด็กชายหันมาตามเสียงเรียกและได้สบตากับดวงตาสีฟ้าสวยดวงตาคู่นั้นทำให้เขาตกอยู่ในมนต์สะกดชั่วครู่อย่างผิดประหลาด 

     "สรุปแล้วตรงนี้มีคนนั่งไหม" เด็กสาวเอยเรียกสติเด็กชายอีกครั้งนึงเมื่อยังไม่ได้คำตอบจากอีกฝ่าย

     "ม่ะ มะ ไม่มีเชิญเลยครับ" เด็กชายพูดตะกุกตะกักเพราะด้วยความที่ไม่ชินที่ต้องคุยกับคนแปลกหน้า พลางเผยมือให้เด็กสาวนั่ง เธอพยักหน้ารับตอบกลับก่อนที่เด็กชายจะได้เอยทำความรู้จักกับอีกฝ่าย เสียงประกาศแหบพร่าของชายหนุ่มดังผ่านลำโพงขึ้น ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่บนเวทีอัตโนมัติ เสียงพูดคุยเริ่มเงียบลง 

     ชายในชุดสูทสีดำวัยกลางคนดูภูมิฐานที่มองแค่แวบเดียว ก็รู้ได้ทันทีว่าคนคนนี้คืออาจารย์ใหญ่แน่นอน ทุกคนในโรงยิมต่างเงียบฟังคำกล่าวปฐมนิเทศ

     "ครูเชื่อว่าพวกเธอจะต้องเป็นความหวังและสร้างอนาคตให้กับญี่ปุ่นได้........" เสียงกล่าวของอาจารย์ก็ยังคงดำเนินต่อไป บางคนก็หลับไปตั้งแต่ต้น บางคนก็นั่งคุยซุบซิบกันเองเพื่อแก้เบื่อ เด็กสาวนั่งฟังบ้างไม่ฟังบ้างกับคำกล่าว 

     ในหัวก็คิดเรื่องอื่นไปต่างๆนาๆ จนกระทั้งเธอสามารถรับรู้ได้ว่ามีสายตาของใครบางคนกำลังจ้องมองมาที่เธออยู่ เธอหันหัวซ้ายขวาไปมาเล็กน้อยไม่ให้เป็นพิรุทก่อนจะใช้หางตาปลายตามองตรงไปยังที่นั้งสำหรับอาจารย์ที่อยู่ด้านหลังไม่ไกลนัก 

     สายตาของครูหนุ่มที่กำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาที่ไม่น่าพิศมัยนัก ซึ่งถ้าคนปกติมองแล้วหันไปมองอย่างอื่นเธอเองก็คงไม่คิดอะไรแต่ทว่า ครูคนนี้กลับจ้องมองเธอตาเป็นมันไม่ละไปไหน 

     อาจารย์หนุ่มที่กำลังจ้องมองมาที่เด็กสาวเองก็ไม่ได้รู้สึกตัวว่าคนที่เขากำลังจับตาดูอยู่นั้นรู้ตัวเรียบร้อยแล้ว จนเมื่อเธอเห็นแบบนั้นจึงได้หันไปหาโดยตรงและกระนั้นเอง ครูหนุ่มคนนั้นจึงได้เบื้อนหน้าหนีเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     

     การกล่าวปฐมนิเทศดำเนินจนจบไปได้ด้วยดี ทั้งอาจารย์และนักเรียนต่างทยอยกันขึ้นห้องเรียนของตัวเองไป เด็กชายที่นั่งข้างๆเห็นว่าเด็กสาวมาคนเดียวก็กะจะทำความรู้จักเสียหน่อยแต่ก็ถูกขัดเสียก่อน

     "เฮ้ มิคาโดะ ไปห้องเรียนกัน " เพื่อนชายผมสีเหลืองที่ย้อมจนไม่เห็นโคนผมเลยได้กระโดดเกาะคอเพื่อนของตัวเอง ตะโกนเสียงดังโดยไม่เกรงใจหรืออายใครทั้งสิ้น 

     เด็กสาวผมสีเฮเซลนัทได้ลุกจากที่นั่งและเดินออกจากโรงยิมโดยทันที ไม่มีจังหวะให้เด็กชายได้กล่าวเอยทักแม้แต่น้อย เพื่อนหนุ่มที่เห็นก็ได้ยิ้มอย่างมีเลสนัย

"มีอะไร มิคาโดะ จะจีบหญิงรึไง" ชายหนุ่มผมทองแซวเพื่อนผู้เขินอายของตน

"มะม่ะ ไม่ใช่สักหน่อย"

 

      ตืดๆ มือถือที่ถูกตั้งให้เป็นระบบสั่น แจ้งเตือนขึ้น มือเรียวล้วนเข้าไปในกระเป๋ากระโปรง เปิดดูข้อความที่ถูกส่งมา เธอมองที่กล่องแชทข้อความสีดำ มีรูปโปรไฟล์ตัวการ์ตูนรูปคนสีส้มเด้งขึ้นมาพร้อมกับข้อความชวนน่าเหนื่อยใจ

     เธอถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะกดส่งข้อความรูปโปรไฟล์แมวสีชมพูกลับไป

date xx/xx/xx 08:30 P.M.

Kanra online 08:30 p.m.

Kanra: ปฐมนิเทศขึ้นม.ปลายเป็นไงบ้าง ที่รัก

Azure online  08:32 p.m. 

Azure: เรียกที่รักแล้วจะอ้วก 

Kanra: ใจร้ายจังหน้า คุณอะสุเระ

Azure: ถ้านายมีเรื่องแค่นี้ฉันไปนะ

Kanra: เดี๋ยวสิๆ 

Kanra: ฉันก็แค่อยากจะมาทักทายเธอก่อนเข้าเรียนเอง

Azure: .....

Azure: แค่นี้ใช่ม่ะ ไปนะ

Kanra: เธอนี้เป็นเด็กไม่น่ารักเลยนะ

Azure: ทำยังกะนายน่ารักตาย

Kanra: แน่นอนอยู่แล้ว

Azure: .....

Kanra: อีกอย่างฉันไม่ได้แค่จะมาทักทายเธออย่างเดียวนะ ฉันมีโชว์สนุกๆมาให้เธอด้วย

Azure: โชว์ห่วยละสิไม่ว่า

Kanra: อย่างพึ่งตัดสินการแสดงของฉันสิ คำใบ้ของการแสดงวันนี้ก็คือ 'กระเป่าเดินทาง'

Azure: ......

Azure: อย่าเรียกว่าคำใบ้เลยเหอะ 

Kanra: เอาน่า เตรียมรอดูไว้เลย คุณอาสุเระ

Azure: ฉันไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะไปดู

Kanra: ถึงเธอไม่มา ฉันก็จะไปรับเอง

Azure: ขนลุก

Kanra: งั้นตกลงตามนั้น

Azure: ยังไงก็เหอะ

Azure offline 08:50 p.m.

"กระเป๋าเดินทางงั้นหรอ" เธอพึมพำเบาๆเด็กสาวกดปิดหน้าจอมือถือ ก่อนจะเดินเข้าห้องเรียนของตัวเองโดยไม่ใส่ใจอะไร

อีกด้านของห้องแชท

Kanra: งั้นตกลงตามนั้น

Azure: ยังไงก็เหอะ

Azure offline 08:50 p.m.

     ชายหนุ่มในชุดและผมสีดำสนิท ถ้าให้พูดเลยคือทั้งตัวของเขาเรียกได้ว่ามีแต่สีดำเท่านั้นราวกับว่ากำลังจะไปงานศพใครสักคน 

     ในชุดเสื้อคลุมพร้อมฮูตที่มีขนสัตว์ประดับอยู่ประปรายซึ้งตัดกับสีผิวขาวอมเหลืองเล็กน้อย เขามองไปที่แชทของตนเองกับคู่บทสนถนา ทันใดนั้นเสียงเรียกเข้ามือถือได้ดังขึ้น เขากดรับสาย สิ่งที่ควรจะทำเป็นสิ่งแรกคือการทักทายแต่ทว่าปลายสายกับพูดอย่างอื่นแทน

"เป้าหมายที่คุณต้องการ คือ เด็กผู้หญิงโรงเรียนไรจิน ใช่ไหมครับ" เสียงปริศนาจากปลายสายถามข้อมูลจากอีกฝ่าย

"ใช่แล้วครับ ตามรูปที่ผมส่งไปพร้อมกับสถานที่นัดพบที่ผมส่งไปเลย" ชายหนุ่มพูดเสียงระรื่น

"เข้าใจแล้ว เตรียมรอสินค้าได้เลยครับ" อีกฝ่ายไม่ได้ตอบอะไรกลับก่อนจะกดตัดสายไป เขาหันไปทางหน้าต่างกระจกบานใหญ่ที่หันไปทางท้องถนนที่มีรถราและผู้คนมากมาย เขามองคนพวกนั้นจากมุมสูงที่เหมือนมองกลุ่มคนพวกนั้นเหมือนมดก็ไม่ปาน พลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนเป็นเด็กเล็กที่ตื่นเต้นพร้อมที่จะให้ผู้ปกครองรอดูผลงานที่ตัวเองทำมา 

"เตรียมตัวรอดูได้เลย ชิยูกิ"

TB