ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Marvel] Am I a god ? (avengers x Oc)

    ลำดับตอนที่ #5 : Fate 4:Pillows fight

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.06K
      343
      9 ต.ค. 62

    Pillows Fight




    ยามเช้ารุ่งอรุณได้มาเยือนเยี่ยมแทนราตรี แสงแดดยามเช้าสาดส่องไปทั่วทุกพื้นที่ราชอาณาจักร ร่างของสตรีเด็กในชุดกระโปรงยาวสีขาวนวล เธอได้ตื่นขึ้นจากการบรรทม ดวงตาสีทองอำพันสวยดังแสงดวงอาทิตย์ได้ลืมตาขึ้น เธอได้ลุกขึ้นจากเตียงและได้เก็บที่นอนของตัวเองตามกิจวัตรประจำวัน เฟย์ลิเซียเด็กสาวในวัยเพียง5พรรษา ได้เดินออกจากห้องและเดินมุ่งหน้าไปยังห้องของพระเชษฐา 

    เธอเปิดประตูพลางเห็นร่างเด็กชายผมสีดำนิล กำลังหลับใหลใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ เฟย์เดินไปที่ขอบเตียง พลางสังเกตพี่ชายของตนก่อนจะปีนขึ้นไปบนเตียงแล้วนั่งอยู่ข้างๆ โลกิที่รับรู้ได้ถึงน้ำหนักที่ยุบจากเตียงก็ทราบทันทีว่าพระขนิษฐาได้มาปลุกตนเหมือนดังเช่นเคย แต่ก็ยังแกล้งทำเป็นหลับอยู่

    "โลกิอรุณขึ้นแล้ว ตื่นเร็ว" เฟย์พูดปลุกไปด้วยพลางเขย่าตัวพี่ชายของตนเบาๆ

    เมื่อเฟย์ที่เขย่าตัวโลกิแรงขึ้นแต่ก็ไม่แรงมากพอที่จะทำให้ใครเจ็บได้ พอคิดได้ว่าควรจะแกล้งน้องของตนแค่นี้จึงได้เลิกแกล้งทำเป็นหลับ ดางตาสีเขียวมรกตได้ลืมขึ้นด้วยความงั่วเงียพลางมองไปหาต้นกำเนิดเสียงเล็กใส ก่อนจะเอามือไปวางไว้ที่แก้มขาวเนียนนุ่ม

    "อรุณสวัสดิ์ โลกิ" เด็กสาวทักทายพี่ชายของตนอีกครั้งเมื่อเห็นดวงตาได้ลืมขึ้นมาแล้ว

    "อรุณสวัสดิ์ เฟย์" โลกิได้ยันตัวขึ้นจากเตียง "ตื่นเช้าเหมือนเคยเลย" 

    "ก็พวกเจ้าขี้เซานัก ข้าเลยมีหน้าที่ต้องมาปลุก" เฟย์กล่าวอย่างภูมิใจ

    "ถึงเจ้าจะตื่นเช้าแต่เกศาของเจ้าช่างยุ่งเหยิงนัก" โลกิเอย พลางขยี้ผมสีน้ำตาลของเด็กสาวให้ยุ่งขึ้น เด็กสาวร้องลั้นปัดมือของพระเชษฐาออก เฟย์เองก็พยายามใช้มือของตนจะขยี้หัวของพี่ชายแต่แขนของเจ้าตัวดันสั้นเกินไป

    โลกิหัวเราะเอ็นดูให้กับความพยายามของเฟย์

    "โลกิขี้โกง เจ้าแขนยาวกว่าข้า"


    "ข้าเปล่าเสียหน่อยเพราะร่างข้าโตกว่าเจ้าต่างหากเฟย์" เฟย์กระโดดลงจากเตียงเพื่อให้พี่ชายของเธอได้จัดการกับที่นอนของตน เด็กสาววิ่งไปที่ประตู

    "งั้นข้าไปปลุกธอร์ก่อนนะ" 

    "ธอร์เค้าตื่นยากหนัก ไม่รอข้าก่อนหรือ" โลกิหันมาหาเด็กสาวแต่ก็ไร้ซึ่งตัวของนางอีกต่อไป

    รีบร้อนจริงๆเด็กคนนี้

    ร่างเล็กวิ่งไปตามทางเดินก่อนจะเข้าไปในห้องขององค์ชายคนโต เด็กสาวเห็นหมอนและที่นอนกระจายไปทั่ว ช่างแตกต่างจากโลกิยิ่งนัก เฟย์เดินเข้าไปใกล้จนชิดขอบเตียงก็ได้เห็น เด็กชายผมสีทองยาวประบ่านอนกรน อ้าปากกว้างแบบไม่มีการปิดใดๆ

    "ธอร์ ธอร์ตื่น" เสียงของเล็กใสของพระขนิษฐาตะโกนเรียกพระเชษฐาให้ตื่น แต่ทว่าร่างที่นอนอยู่นั้นกลับไม่ตอบสนองใดๆทั้งสิ้น แถมยังนอยน้ำลายยืดเป็นสาย ชั่งเป็นภาพที่ไม่เหมาะกับเจ้าชายองค์โตยิ่งนัก

    "งืมม"

    ในเมื่อปลุกแบบวิธีธรรมดาไม่ได้งั้นก็ต้องใช่ท่าไม้ตาย

    เฟย์เดินไปที่โต๊ะเขียนหนังสือมุมห้องก่อนจะลากเก้าอี้ตัวสูงมา เธอตั้งมันไว้ข้างเตียงก่อนจะปีนขึ้นไปบนที่นั่ง เธอยืนขึ้นก่อนจะกระโดดทิ้งตัวลงไปที่ร่างของเด็กชายที่นอนบนเตียง


    "ธอร์ เจ้าพี่ขี้เซาตื่นดะ-" แขนของพระเชษฐาได้ตลัดเกี่ยวร่างของเด็กสาวก่อนจะเอาเข้ากอดไว้ในอ้อมอก 

    "เสร็จข้าหละ"

    เด็กสาวที่โดนกระทำก็ทั้งถีบทั้งพลักแต่ก็ไม่แรงมากพอให้อีกฝ่ายปล่อยได้

    "ธอร์ ปล่อยข้า ข้าหายใจไม่ออก" 

    "เจ้าตัวแสบข้าจับเจ้า ได้แล้ว" 

    "ขี้โกง เจ้าเล่นทีเผลอ ปล่อยข้านะ" คำห้ามไม่เป็นผล ธอร์กอดน้องสาวตัวเล็กไว้แน่นพลางซุกไปที่คอก่อนจะฝัดอย่างเต็มอัตรา กลิ่นอ่อนๆของเด็กสาวช่างหอมยิ่งนัก ความรู้สึกจักจี้แล่นไปตามตัวเด็กสาวดิ้นสุดแรงก็ไม่เป็นผล

    "ไหนๆใครกันแน่ที่เล่นที่เผลอหืมมม" ธอร์ได้ทำการจักจี้เด็กสาวตรงหน้าเป็นการลงโทษ 

    "ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆ ธอร์ข้าจักจี้" เด็กสาวหัวเราะลั่น ธอร์รู้ว่าน้องของตนบ้าจี้ที่คอจึงได้ใช้จุดนั้นเล่นซ้ำลงไป เด็กสาวหัวเราะดังกว่าเดิม น้ำตาไหลจากการหัวเราะมากเกินไป แต่ยังไม่ทันไรอยู่ดีก็มีหมอนได้ซัดเข้ามาที่หลังหัวของธอร์เข้าอย่างจัง

    "ให้มันน้อยๆหน่อยธอร์ เดี๋ยวนางก็สำลักเอาหรอก" เมื่อหลุดพ้นจากพันธณาการ เฟย์รีบลุกกระโดดไปหาโลกิทันที

    "โลกิเจ้าช่างลำเอียงนัก เมื่อครู่เฟย์พยายามจะจู่โจมข้าอยู่เลย" ธอร์แก้ตัว

    "ปล่าวสักหน่อย ก็เจ้าปลุกยากยิ่งกว่าหมีจำศีลในฤดูใบไม้ผลิเสียอีก ข้าเลยต้องใช่มาตราการขั้นเด็ดขาด" เฟย์บอกกล่าวพี่ชายของตน

    เนียนเก่งนะน้องคนนี้ 

    "ข้าเห็นด้วยกับเฟย์" โลกิเองก็เข้าข้าง แน่นอนเป็นใครที่ไหนจะไม่เข้าข้างน้องสาวตัวเองบ้างหละ

    "พวกเจ้านี้น่า" ธอร์นั่งขัดสมาธิเอามือไผหลังไว้

    "ก็ถ้าเจ้าตื่นเช้ากว่านี้เจ้าก็คะ-" ยังไม่ที่โลกิจะสิ้นคำพูดอยู่ดีๆ หมอนใบใหญ่ก็ได้เข้าพุ่งชนเข้าที่เด็กชายอย่างจัง เฟย์ที่เห็นก่อนหน้านั้นก็ได้ปล่อยตัวจากโลกิทันที 

    "ธอร์เจ้ารู้ใช่ไหมว่าเจ้ากำลังเล่นอยู่กับอะไร" โลกิมองต่ำใส่พี่ชายคนโตมือสองข้างเต็มไปด้วยหมอน ธอร์เตรียมตั้งท่ารับคุกเข่าข้างนึงมือก็ถือมองอีกข้างและ สงครามหมอนขนาดย่อมก็ได้เกิดขึ้นต่างคนต่างปาหมอนใส่กันแบบไม่ยอมกัน

    เฟย์ที่เห็นสมรภูมิรบกำลังดุเดือด ถ้าอยู่นานเข้าอาจจะโดนลูกหลงก็เป็นได้ เธอจึงค่อยเดินย่องออกจากห้องอย่างช้าๆ แต่ทว่ากลับมีบางสิ่งได้ปามาที่เธอ เด็กสาวเกือบล้มแต่ก็ยันเท้าไว้ทันเพราะแรงของหมอนก็ไม่ได้มากนัก 

    สงครามหมอนได้หยุดลงชั่วขณะ ธอร์และโลกิเมื่อเห็นว่าเฟย์ได้โดนลูกหลงของพวกเค้าก็ต่างหันมามองหน้ากัน โลกิที่อยู่ใกล้สุดก็ได้รีบเดินเข้าไปหาน้องสาวที่ยืนนิ่งหันหลังให้ 

    "เฟย์เจ้าเป็นไรไหมหัวโดนกระแทกเจ็บรึเปล่า" เด็กสาวหันมาก่อนจะฟาดหมอนเข้าไปที่พี่ชายของตนอย่างจัง เธอแลบลิ้นออกมา ก่อนจะวิ่งไปอีกฟากของห้อง

    "ฮ่าๆๆๆ โลกิเจ้าโดนเล่นแล้ว แอ็ค-" ธอร์เองที่หัวเราะเยอะโลกิเองก็โดนหมอนที่มาจากน้องสาวของตนไม่ต่างกัน 

    "เย้ๆ โดนทั้งคู่เลย" เฟย์หัวเราะร่าเริงเมื่อโจมตีเป้าหมายได้สำเร็จแต่หารู้ไม่ว่าพระเชษฐาทั้งสองนั้นได้ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายมือของพวกเค้าเต็มไปด้วยหมอน ซึ่งคำตอบก็น่าจะรู้แล้วว่าสิ่งที่ตามมาจะเป็นยังไง

    "หลอกเก่งดีนี่เจ้าตัวเล็ก/เฟย์" พวกเค้าทั้งสองพูดพร้อมกัน

    "อุ้ยโย" เด็กสาวอุทานออกมาก่อนจะเอามือขึ้นมาปิดปาก ไม่น่าเลยเรา

    .

    .

    .

    .

    .

    เวลาล่วงเลยผ่านไป องค์ราชาและราชินีที่ตื่นจากการบรรทมก็ได้ออกมายืนรับลมตรงระเบียง ปกติแล้วเวลานี้พวกเด็กๆตัวแสบทั้งสามองค์ของพวกเค้าน่าจะมาหาพวกเค้าได้แล้ว แต่ว่าวันนี้กลับแปลกออกไป ฟริกก้าและโอดินจึงได้ตัดสินใจว่าจะไปดูว่าพวกเด็กๆของพวกเค้าทำอะไรกันอยู่ เมื่อพวกเค้าได้เดินไปตามทางระเบียงก็ได้พบกับเสียงดังเจี้ยวจ้าวมาจากห้องของ ธอร์พี่ชายองค์โต ไม่รอช้าอยู่ใยพวกเค้าทั้งสองได้เปิดประตูไปก่อนจะพบกับสิ่ง

    ภาพตรงหน้าที่ห้องนอนเต็มไปด้วยขนนกที่หลุดออกมาจากใบหมอนกระจายไปทั่วห้องราวกับวันหิมะตก เฟย์ลิเซียที่กำลังขี่คอโลกิที่ในตอนนี้ธิดาตัวน้อยของพวกเค้ากำลังจะพยายามโยนหมอนไปหาธอร์

    สภาพของพวกเค้าทั้งสามเนื้อตัวเต็มไปด้วยขนนกไม่ต่างจากลูกนกที่พึ่งฟักออกจากไข่

    "นี้พวกเจ้าทำอะไรกัน" เสียงของบิดาพูดดังขึ้น เด็กทั้งสามหันมาหาต้นเสียง ซวยแล้วพ่อมา เด็กทั้งสามต่างทิ้งอาวุธของตนเองลงก่อนจะพูดพร้อมกันว่า

    "ธอร์เริ่มก่อน/โลกิเริ่มก่อน/พวกท่านพี่เริ่มก่อน" ต่างคนต่างชี้นิ้วไปหาตัวต้นตอและเฟย์ก็ได้ชี้นิ้วไปที่ท่านพี่ของทั้งสองแบบไม่ลังเล

    และพวกเค้าทั้งสามก็รู้ได้ทันทีว่าหลังจากการก่อสงครามขนาดย่อมนี้แล้วพวกเค้าจะต้องพบเจออะไรบ้างหลังจากนี้







    T
    B
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×