คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
ท่ามกลางท้องพระโรงของราชอาณาจักรแอสการด์ราชาทวยเทพหรือที่รู้จักกันในนาม โอดิน และพระชายานามว่าฟริกก้ากำลังเดินเข้ามายังท้องพระโรงในอ้อมกอดของนางมีหอผ้าสีขาวนวลห่อหุ้มบางสิ่งไว้ทั้งทหารหรือนางกำนัลต่างออกมายืนต้อนรับการกลับมาของราชาและราชินีที่กลับมาจากการพบปะประชาชนในขณะนั้นเองร่างของเด็กชายสองคนทีกำลังวิ่งตรงไปยังราชาและราชินีที่กำลังมาถึง คนนึงมีผมสีทองอร่ามยาวประบ่า ดวงตาสีฟ้าครามดั่งมหาสมุทรมีนามว่า ธอร์ เจ้าชายแห่งแอสการด์เป็นพี่คนโตของเด็กชายอีกฝ่ายที่มีผมสีดำทมิฬ ดวงตาสีเขียวมรกตงามสง่า นามว่าโลกิได้วิ่งตามพี่ชายคนโต ทั้งสองวิ่งตรงไปหายังพระบิดาและมารดาของตน
"ท่านพ่อกลับมาแล้ว" ธอร์ตะโกนดัง
"พวกเรากลับมาแล้ว" โอดินตอบรับเด็กชายที่มารับตน
"พวกเจ้าเป็นเด็กดีใช่ไหมในระหว่างที่พวกเราไปข้างนอกมา" ฟริกก้าเอยถามบุตรของตน
"พวกเราเป็นเด็กดี/ธอร์แอบอู้การฝึก"คำตอบจากปากของเด็กชายนั้นต่างออกไป คำตอบที่ธอร์ได้ยินจากน้องชายของตนนั้นก็ใช่มือไปขยี้ผมสีดำให้ยุ่งด้วยความมั่นไส
"หยุดเจ้าพี่โง่ผมข้ายุ่งแล้ว"โลกิพยายามปัดมืออีกฝ่ายออกแต่ก็ไม่สามารถหยุดการอกล้งของอีกฝ่ายได้
"แล้วใครใช่ให้เจ้าขี้ฟ้องนักหละน้องข้า"
ทั้งฟริกก้าและโอดินที่เห็นบุตรทั้งสองนั้นแกล้งเล่นกันอย่างเอ็นดูแต่กระนั้นเองในความวุ่นวายเล็กๆนั้นโลกิก็สังเกตเห็นหอผ้าสีขาวปริศนานั้นจึงได้เอยทักถึงหอผ้านั้นเมื่อธอร์ได้ยินก็รีบหละจากหัวของน้องชายและหันไปตื่นเต้นกับหอผ้าปริศนานั้นด้วยเช่นกัน ฟริกก้าที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มเล็กน้อย
"นั่นของฝากหรอท่านพ่อข้าขอดูหน่อย"
ธอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นเพราะคิดว่าสิ่งที่บิดาของเค้าได้นำมานั้นคือของฝากดั่งเช่นเคยแต่ทว่ารอบนี้กลับไม่ใช่แบบนั้น โอดินและฟริกก้าได้ยินแบบนั้นก็ก้มตัวลงในระดับตัวของเด็กชายทั้งสอง
"ไม่ใช่ของฝากหรอกธอร์"ฟริกก้าเว้นระยะพลางดึงผ้าสีขาวนวลออกเล็กน้อยเผยให้เห็นร่างของเด็กทารกตัวเล็กที่กำลังหลับใหลอยู่ เด็กชายทั้งสองเห็นเช่นนั้นก็ก้มตัวลงมาดูเด็กน้อยใน. อ้อมกอดของมารดา
"เจ้าก้อนนี้มันอะไรกันท่านแม่" ธอร์ถาม
"เจ้าก้อนที่เจ้าว่านั้นหมายถึงเด็กทารกนะธอร์ก็เห็นกันอยู่"โลกิบอกพี่ของตนอย่างเอือมๆ "แล้วนั้นธิดาหรือโอรสหละท่านแม่"โลกิถามอย่างสงสัย
"นางคือธิดา"โอดินพูดตอบ
"และเป็นน้องสาวคนเล็กของพวกเจ้า ธอร์ โลกิ"ฟริกก้าเอยปากบอกกับลูกชายทั้งสอง
"แต่ว่านางมาจากไหนได้ไงกันก็พวกข้ายังไม่เห็นท้องของท่านแม่ใหญ่เหมือนกับหญิงครรภ์ในวังเลยหละ"โลกิที่เป็นเด็กฉลาดและพอรู้มาบ้างว่าที่มาของเด็กนั้นมาจากไหนก็สงสัยขึ้นมา
ในขณะนั้นเองท่ามกลางเสียงพูดคุยของครอบครัวโอดินก็ได้ไปปลุกการหลับใหลของทารกหญิงขึ้น เธอค่อยๆลืมตามองกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าอย่างสงสัย ธอร์และโลกิที่เห็นทารกตื่นจากการหลับทันใดนั้นเองเมื่อสายตาของเด็กชายทั้งสองและสายตาของเด็กทารกหญิงได้สบกัน ดวงตากลมโตสีเหลืองอำพันดังทองคำ กับปอยผมสีน้ำตาลแดงอ่อน ใบหน้ากลมแก้มยุ้ยน่าหยิกได้สะกดเด็กชายทั้งสองความรู้สึกแรกที่พวกเค้าเห็นก็คือ ความรัก รักแรกพบที่มีต่อเด็กหญิงตรงหน้า
ความรักที่อยากจะปกป้องคำถามที่ถามไปนั้นกลับลืมไปจนหมดสิ้นเมื่อได้เห็นเด็กสาวส่งเสียงมาหาพวกเค้า "แอ้ แอ้" เด็กหญิงในอ้อมกอดที่ยังไม่สามารถกพูดได้เป็นคำก็ส่งเสียงและยิ้มแย้มอย่างน่าเอ็นดู เหมือนเป็นการบอกกล่าวทักทายพี่ชายทั้งสอง ธอร์ได้ยืนมือไปสัมผัสแก้มนุ่มยุ่นเบาๆ ทว่ามือเล็กก็ได้ขว้าจับไว้แรงของเด็กทารกนั้นมิได้มีมากเท่าเด็กชายแต่ทว่าก็ทำให้มือของธอร์นั้นหยุดได้ โลกิได้ยืนหน้าเข้าไปใกล้เด็กสาวแต่ก็ถูกมือเล็กนั้นจับไว้ที่จมูกม่นของเด็กชายแทนนั้นถึงกับทำให้โลกิชักหน้ากลับทันที "แอ้ ฮ่ะ ฮ่ะ"เด็กสาวหัวเราะชอบใจ ด้วยความหมั่นไสจึงใช่มือของตนไปบีบจมูกของเด็กสาวเบาๆ
ฟริกก้าที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มและเอ็นดูกับการกระทำของเด็กชายทั้งสอง
"ข้าดีใจมากเลยที่พวกเจ้าทั้งสองรักและเอ็นดูนาง"ฟริกก้าเอยด้วยน้ำเสียงที่แปลมปลียิ่ง
"ธอร์ โลกิ"โอดินได้เรียกชื่อทั้งสองขึ้น
"พวกเจ้าสัญญาณกับพวกเราได้หรือไม่ว่าพวกเจ้าจะรักและดูแลนางอย่างที่พวกเรารักและดูแลพวกเจ้าจนสุดหัวใจ"โอดินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและแน่นอนคำตอบของเด็กชายทั้งสองก็คือ "แน่นอนพวกข้าจะรักและปกป้องนางจากอันตรายทุกสิ่งเลยท่านพ่อ"ธอร์ทำหน้าจริงจังและมองไปยังท่านพ่อเพื่อเป็นการบอกว่าพวกเค้านั้นจริงจังถึงโลกิจะไม่พูดอะไรแต่ด้วยทั้งสายตากับการกระทำก็พอเดาได้แล้วว่าเค้ารักนางมากแค่ไหน
"แล้วนางมีนามว่าอะไรรึท่านพ่อ"โลกิกล่าวถาม โอดินได้หันไปมองกับฟริกก้าที่ยิ้มอย่างโอนโยนก่อนจะเอยนามของเด็กสาว
"นางมีนามว่าเฟยลิเซีย เทพแห่งโชคลาภและโชคชะตา
ความคิดเห็น