ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Feel my love 2
ทำไมผมถึรู้สึแปลๆนะ
"อบสิ..." เาเอาหน้ามาใล้มา ผม็ันอเาออ เาับ้อมือผมิำแพ ใผมเ้นแร อยู่ๆำพูุนไ็ลอยมาในหัว '
'เียนน่ะเาไม่ใ่นีเท่าไหร่หรอ ระวัหลลเ้าละ'
"ือผมเอ...อือ.." ยัพูไม่ทันบประโยริมฝีปาร้อน็ลบนปาอย่าไม่ทันั้ัว แล้วสอลิ้นเ้ามาในโพรปาบา ผมัืนแ่เา็ล๊อัวผมไว้
(เียนี part)
ผมพยามห้ามใแ่ปาอมมพูนั้นทำให้ผมลืมัวลิ้มรสวามหวานในโพรปา ผ่านไปไ้สัพั ร่าเล็็าอาาศ
"อื้อ..."
ผมผละูบออ มอร่าเล็อบโยอาาศอย่าเอาเป็นเอาาย
"ทำบ้าไรอพี่อ่ะ"
เามอแรใส่ผม ผมอมยิ้ม
"อยาน่ารัเอ่วยไม่ไ้นิ" เาผลัผมออแล้วเินไปนั่ที่โฟา
"มีานไรมั้ยับถ้าไม่มีผมะไปมรม"
"มีสิ านอนายือูแลันให้ี เอ่อันอยาินน้ำน่ะ" ผมเินไปนั่โฟาร้ามเา
"านอผมือ่วยานสภานิ"
"ไม่ไ้อ่าน็ลื่อใบสมัรรึไ" เามอหน้าผมอย่า ๆ
"อ่านอะไร?"
"านอนายือเลาสภานะ รู้แล้ว็รีบไปหยิบน้ำมาให้ัน" เามอหน้าผมแบบไม่สบอารม์ แล้วลุึ้นไปยน้ำ วาไว้รหน้าผม่อนะเ็บอในระเป๋าไปเ็บไว้โ๊ะ้าๆผม แล้วำลัะเินไปทาประู
"ะไปไหน" ผมหันไปมอเา
"ะไปมรม อเริ่มานพรุ่นี้นะ ไหนๆ็ทำโทษไปแล้วนิ"
(Wangyuan)
ผมพู่อนะเปิประูเินออมา ผมรู้สึไม่ปลอภัยถ้าอยู่ในห้อับเาสอน ทำไมถึวยนานี้ ผมเินไปอย่าไม่มอทานนับใรสัน
"โอ้ย! อโทษับ" ผมหันหน้าึ้นไปมอนที่น
"อ้าวน้อหยวน "
"พี่ื่อหมาทำอะไรหรอับ" ผมถามออไป แล้วมอนที่เินมา้าหลั
"ุนไ" ผมพูึ้นเมื่อเอเา เาหันมามอผม
"ำลัหาเลย ไปมรมมั้ย" ผมพยัหน้าเบาๆ่อนะเินไปที่มรมพร้อมับื่อหและุนไ ที่มรมสนุมา ไ้เล่นนรีหลายอย่าเลย ผมทำวามรู้ัับเพื่อนอีหลายน เวลาร่วเลยมาถึเย็น แ่ผมยัสนุับารเล่นรี
"พี่หมิีีาร์เ่มาเลยับ" ผมเอ่ยม พี่เาเป็นนที่perfectมา ีีาร์เ่ ร้อเพลเ่ เรียน็เ่ เ้นเ่อี
"อบุับ น้อหยวน็ร้อเพลเ่มาับ แถมยัน่ารัอี" ผมยิ้มให่เมื่อพี่เามผม เินัวลอยแล้ว^//^
"หยวน" เสียุๆ เอ่ยเรีย ผมึหันไป
"ับ?" สีหน้าเาูไม่่อยี
"ลับบ้านเหอะ" ผมไม่ทันไ้พู่อเา็ระา้อมือผมไป เอาะนในมรมหันมามอเป็นาเียว
"พี่หมิหยวนลับแล้วนะับ" ผมะโนไปพร้อมโบมือบ๊ายบาย
"หยวน" เาับแนผมแน่น แล้วทำหน้าุใส่อี
"พี่เป็นอะไรอพี่เนี่ย" เาถามออไป
"อย่าไปยุ่ับไอหมิมัน" เาพู้วยน้ำเสียุ ุอีแล้ว
"ทำไมอ่ะ ทำไมถึห้ามยุ่้วย" ผมถาม้วยสีหน้าสสัย
"็ไอหมิมีแฟนแล้วไ แฟนมันสั่พี่มา" ผมพยายามเ้าในะ แ่ทำไมุนไถึ้อโรธนานั้น้วย ั่มันเหอะ
"ับ ั้นลับันเหอะ" ผมนั่รถันหรูลับมาที่บ้านหลัให่ เาเินมาเปิประูรถให้ผม ผมเินเ้าไปในบ้าน แล้วมอไปยัห้อที่เป็นห้อริม ็อถามไม่ไ้
"ห้อนี้ห้ออะไรหรอับ"
"ห้อนรีน่ะ อยาเ้าไปู็ไ้นะ"
"ับๆ ไว้วันหลันะ ผมไปอาบน้ำ่อน"
ผมไปอาบน้ำเปิประูมา็ไ้ลิ่นหอมๆอ้าว เลยรีบวิ่พรวลมาทันที
"มาิน้าวสิ" ผมนั่ที่โ๊ะอาหาร
"น่าินั" ผมรีบัินไปสัพั็มอุนไที่เอาแ่นั่มอผมไม่วาา
"นี่ มอผมแล้วอิ่มรึไ"
"ันไม่หิวน่ะ ทำมาให้นายิน"
"อ๋อ" ผมหันลับมาสนใอาหารรหน้า่อ พอินเสร็็ึ้นไปนั่ห้อนั่เล่น ปึ ผมหันไปมอประูที่เปิออมา เาเินเ็ผมที่เปียน้ำาารอาบน้ำ แล้วเินมานั่บนโฟา้าๆผม ผมหันไปมอผมที่สะเ็น้ำอเา ปาอมมพู่ มูโ่ๆ
"หยวน"
" ... " ทำไมหล่อ
"หยวน"
" ... " ทำไมใผมเ้นแร
" นี่! "
"่ะ...ับ" สิผมลับมาเมื่อเาเย่าัวผม
"เมื่อี้เป็นไร ทำไมมอพี่แบบนั้น"
"เปล่านิับ" หือ..ผมเป็นไรอผมเนี่ย
"ินนี่มั้ยอ่ะ" ผมมอไปยัหน้า่า บ้านเา็สวยแถมยัวิวีอี
"นี่ ฟัอยู่มั้ย หรือ้อให้ป้อน" เายื่นเลย์มารปาผม ผม่อยๆัมัน
"หยวนวันนี้ับหยวนเมื่อวาน่าันัเนอะ"
"่ายัไ"
"็เมื่อวานยัว่าันอยู่เลย วันนี้ทำัวีเย" นั่นสิเมื่อวานผมยัไม่อบหน้าเาอยู่เลย
"็เพราะนาย่วยันไว้เมื่อเ้าไ"
"อ๋อ" ะพูไีละ
"เออ..ือ อบโทษนะที่เมื่อวานพูแบบนั้น" ผมมอหน้าเาอย่ารู้สึผิ
"ไม่เป็นไรหรอ แ่.." เาเว้นำพูไว้
"อะไร?"
"เรียว่าพี่สิ ันโว่านะมีหาเสีย้วย"
"ับพี่.." เาลูบหัวผมเบาๆ ผมหลบอีามเย
เราเปิหนัูันนึ แล้วผม้หลับไปเมื่อไหร่็ไม่รู้
(Junkai)
หนัำลัสนุเลยแ่ัวเล็หลับไปั้แ่เมื่อไหร่็ไม่รู้
"หยวน" ...
ผมเรียเาแ่็ไม่มีสัาอบรับ หลับแล้วสินะ น่ารัริๆ นาหลับยัน่ารัเลย ผมอุ้มร่าอเาไปยัห้อนอนแล้วัารับท่านอนเาให้เรียบร้อย มืออผม่อยๆลูบใบหน้า ผม้มหน้าเ้าไปใล้ นปลายมูสัมผัสัน นี่มันไม่ีนะ ็น้อน่ารันิ
วามิผมีัน อใไว้่อนเถอะ ผมลุึ้นไปปิไฟนอน ไม่ี่นาที็หลับไป
อาาศยามเ้าสใส หยวน่อยๆลืมายันัวึ้นาที่นอน
"พีุ่นไับ ื่นเหอะ" สิน้าๆ
"ะรีบื่นไปไหน ยัไม่6โมเลย"
ผมหันไปมอนาฬิา 05:58 โอ้ยยย! หยวนละยอมใอี2นาทีสินะ พออาบน้ำออมาุนไ็ยัไม่ลุอี
"ลุเหอะ หยวนรีบับ" เี๋ยวโนทำโทษอี น่าเบื่อะมั
หลัาใ้เวลาในารปลุมาเนิ่นนาน็ไ้มาถึหน้าห้อสภา แล้วะเ้าไปยัไี ไม่ล้าเอหน้าเลย ผมรวบรวมวามล้าเินเ้าไป
"มาเร็วีนิ ลัวโนทำโทษหรอ"
"มีไร็บอนะับ"
"ไปรับเอสารให้หน่อยึ4นะั้น9ห้อ9"
"ับ เอสารอะไร" เายื่นใบมาให้ผม ผมเินทาไปที่ึ4ทันที เินรไปหน้าลิฟท์
'ลิฟท์เปิ 09:00-16:30'
ลิฟท์ยัไม่เปิ ลับ่อนีว่า ผมเินลับไปอีรั้
"ลิฟท์ยัไม่เปิ เี๋ยว9โมผมึ้นไปเอาให้นะับ" ผมพูโยไม่มอหน้าเา
"แ่ันะเอาอนนี้"
"แล้วะึ้นไปเอายัไ" ผมถามออไป
"็เินสิ" พู่ายๆแบบนี้เลยหรอ
"ะให้เิน9ั้นเลยหรอ" ผมลุไปรหน้าเา แล้วเา็พยัหน้า ผมเินออมาาห้อ อย่าเร็ว บ้าะมั
ผมเินไปยัึ4แล้ว่อยๆเินึ้นเอาเอสารทั้หมมา อ็ไม่ใ่น้อยๆ ผมยอเอสารมาแล้ว่อยๆเินล พอถึั้น1็แทบะไป่อไม่ไหว เินรไปห้อสภา ผมยอเอสารไปวาไว้หน้าเาอย่าแร เาหยิบเอสารึ้นมาู
"นายเอามาผิ" ห้ะ อยาะบ้าาย โอ้ยยยยย
"ผิอะไรในใบที่ให้มา็แบบนี้นิ" ผมเทียลับเลย เหนื่อยะายอยู่แล้ว
"อ๋อ สสัยันะให้ไปผิใบน่ะ อะ" เายื่นให้ผม ผมรับมาแล้วเินไปอีรั้ เินไปถึ็ยเอสารมา ลบันไมาถึั้นที่5 ผม็รู้สึาอ่อนมา
"อ่าวหยวน ถืออะไรเยอะแยะเลย" เสียทีุ่้นเย พีุ่นไเอแหละ ผมรู้สึโี
"่วยถือหน่อยสิับ หยวนไม่ไหวแล้ว"
เาพยัหน้าแล้วมา่วยผมถือ แล้วถามำถาม่าๆนาๆ ผมรู้สึเหนื่อยมาเลย ผม้าวไปบันไ4ั้นสุท้ายแ่าหมแรเลยล้มลไป ทุอย่า็มืไปหม
-
-
#feel my love
สสารหยวนมา...โนเียนแล้ ิาม่อไปนะะว่าหยวนะโนอะไรอี
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น