[Fic Kagerou daze] Black Snake

ลำดับตอนที่ #1 : 《INTRO》

《INTRO》
 

★I know this is what I want...★

  'ราชินี~ ท่านปรารถนาสิ่งใด'
  'ไม่! พอที!'
  'ฉันสามารถทำทุกอย่างตามประสงค์ของเธอเลยนะ~ ท่านราชินี'
  'ไม่...'

 เสียงสะอื้นและเสียงกรีดร้องดังกึกก้องยังคงสะท้อนอยู่ในโสตประสาท ก่อนที่ภาพเหล่านั้นจะค่อยๆเลือนรางลงไป...

.
.
.

  "!!!"
 ร่างเล็กที่นอนคดตัวอยู่บนเตียงขนาดไม่ใหญ่มากกระตุกเบาๆด้วยความตกใจก่อนจะลืมตาขึ้นมาทันที แววตานั้นแสดงออกถึงความกลัวอย่างไม่ปิดบัง
  ฝันร้ายอีกแล้ว...
 เธอคิด ก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจลุกจากเตียง แต่ก่อนที่เท้าจะสัมผัสกับพื้นห้องนั้น ประตูที่อยู่ตรงปลายเตียงก็เปิดออกเผยให้เห็นถึงผู้มาเยือน เจ้าของเรืนผมสีเขียวในเสื้อฮู้ดแขนยาวสีม่วงที่มองเผินๆก็อาจจะดูไม่ออกว่า แท้จริงแล้ว'เธอ'เป็นผู้หญิง
  "ฉันเข้ามารบกวนรึเปล่า"
  "เปล่า"
 "งั้นเหรอ ฉันจะเข้ามาบอกว่าวันนี้ฉันกับคาโนะจะออกไปข้างนอกหน่อยน่ะ" เธอพูดก่อนจะเดินจะเข้ามานั่งลงบนโซฟาในห้องที่เต็มไปด้วยชั้นวางหนังสือ
  "แล้วคิโดะกับคาโนะจะกลับมาเมื่อไหร่หรอ" เธอหันไปมองคู่สนทนาขณะพาร่างเล็กๆเดินเข้าไปหา
  "คงจะดึกหน่อยล่ะ" คิโดะทำหน้าหนักใจ เพราะรู้ดีว่าคนตัวเล็กนี้ขี้กลัวมากขนาดไหน
  "แล้วเซโตะไปด้วยรึเปล่า"
  "ไม่หรอก แต่เจ้านั่นต้องไปทำงานพิเศษน่ะ"
  "..." ดวงตาสีชมพูหลุบต่ำลงเล็กน้อยแสดงให้เห็นถึงความกังวลเล็กๆที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจ
  "ไม่เป็นไร วันนี้ เซโตะบอกว่าจะรีบกลับมาอยู่เป็นเพื่อน เพราะงั้นอดทนหน่อยนะ" มือข้างนึงวางลงบนเส้นผมฟูนุ่มสีขาวราวกับจะคลายกลุ่มก้อนความกังวลนั้น
  "อื้อ" เสียงเล็กตอบรับเบาๆ

  "มารี ผมไปก่อนนะครับ" ร่างสูงผมดำในฮู้ดสีเขียวราวกับกบตัวใหญ่พูดกับสาวน้อยดวงตาสีชมพูนั้น ก่อนจะยีหัวฟูๆนั้นอย่างอ่อนโยน "แล้วผมจะรีบกลับ"
  "จะรอนะ" เธอยิ้มบางๆให้เขาและยืนโบกมือส่งเขาที่หน้าประตูบ้านจนลับตา

 เมื่อส่งเซโตะเสร็จมารีก็ปิดประตูแล้วเดินมานั่งตรงโซฟาในห้องรับแขกและเอื้อมมือไปหยิบรีโมตทีวีเพื่อจะเปิดจอสี่เหลี่ยมใหญ่ๆที่อยู่ตรงหน้า มารีเลื่อนช่องไปเรื่อยๆก่อนจะหยุดลงที่รายการนึง ที่มีสาวหนัาตาน่ารักพูดด้วยน้ำเสียงฉะฉาน แม้เรื่องที่เธอคนนั้นพูดออกมาจะเป็นแค่เรื่องธรรมดาๆที่ถ้าคนทั่วไปมาพูดคงดูน่าเบื่อ แต่เธอคนนี้กลับทำให้มันดูสนุกและน่าตื่นเต้นตลอดเวลา
  "..." เมื่อมองดูสาวน้อยคนนั้น ความเหงาก็เข้ามาเกาะกุมหัวใจของเธอ ทำให้เธอนึกถึงใครบางคนที่เธอเคยรู้จัก ใครบางคนที่ดู  น่ารักและสดใสอยู่ตลอดเวลา...

เอเนะ...

 เธอไล่ความคิดฟุ้งซ่านนั้นก่อนจะปิดทีวีลง
  "เฮ้อ"
 ความเงียบเข้าปกคลุม มีเพียงเสียงลมหายใจ ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบๆ ร่องรอยของใครบางคนที่ไม่อาจจะพบเจอยังคงเหลือให้เธอคิดถึง ใครบางคนที่เธอเคยพบเจอในวันนั้นที่เธออยู่ในบ้านเพียงลำพัง...

โคโนฮะ...

 ความจริงหลังจากที่'คำสาป'นั้นจบสิ้นลงแล้วพวกเขาทั้งคู่ก็ได้ร่างกายที่ควรจะเป็นของเขากลับมาแล้ว เอเนะก็กลับไปเป็นทาคาเนะ และโคโนฮะก็กลับไปเป็นฮารุกะถึงจะผ่านมาเพียงแค่ไม่กี่เดือน แต่หลังจากที่พวกเขาได้ร่างกายนั้นคืนมา ดูเหมือนว่า พวกเขาจะกลับไปใช้ชีวิตที่วุ่นวายอีกเหมือนแต่ก่อน นั่นทำให้เธอแทบจะไม่ได้พบกัทั้งคู่อีกเลย 
ความรู้สึกเหงาเริ่มขยายตัวขึ้น ขณะที่เอนตัวลงบนโซฟา ดวงตาที่เริ่มหนักขึ้นพอๆกับหัวใจดวงน้อยๆนี้
ก่อนที่ความมืดจะเข้าปกคลุมสายตาที่มองไปข้างหน้า ความคิดและคำอธิษฐานก็ได้เกิดขึ้น

คำอธิษฐานของ'ราชินี'
.
.
.

อยากพบเหลือเกิน



 

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

26/11/57
ลองแต่งดูไม่รู้ว่าจะโอเคไหมนะ;w;