รักนายสุดใจ~ เจ้าชายของฉัน ~

ลำดับตอนที่ #2 : ขอต้อนรับสู่ห้อง 1-D

\" อายะเธอคิดเหมือนเรามั้ย  ไม่ว่าใครก็ไม่อยากอยู่ห้องท้ายๆ \"  ฉันพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ



\" อือๆ ฉันก็ไม่อยากอยู่เหมือนกัน ฉันว่าน่ะ  ต้องมีแต่พวกเกเรแน่เลย  โฮย แล้วเราจะทำยังไงต่อไปเนี่ย \"  อายะพูดอย่างหมดกำลังใจ  แต่



ทันใดนั้น



\" เฮ้!!  พวกเธอ ครูเรียกตั้งนานแล้ว ไม่ได้ยินหรือไง \"  ตาหัวล้านเดินออกมาทำหน้ามุ่ย



\" ขอโทษค่ะ  แต่พวกหนูกำลังคิดอะไรเพลินไปหน่อย  ขอโทษจิงๆค่ะ \"  ฉันกับอายะรีบขอโทดตาหัวล้านอย่างรวดเร็ว  



\" เอาเถอะ  ครั้งนี้ครูไม่ถือสา  ตามครูมาสิ \"  ตาหัวล้านวางมาด



          เมื่อเข้าไปในห้องเรียนแล้ว  เอ๊ะ!! อะไรเนี่ย  เศษกระดาษปลิวว่อน  อ๊ะ เครื่องบิน  จรวด  ปลิวทั่วห้อง  นี่ยังเรียกว่าห้องเรียนอีกหรือ



เนี่ย  ให้ตายซิ  นี่ฉันต้องทนอยู่ที่นี่ 3 ปีเชียวเหรอ ไม่น่ะ!



\" เอาล่ะ  วันนี้เรามีนักเรียนเข้ามาใหม่ ย้ายมาจากจิบะ  เอ้า แนะนำตัวสิ \"  ตาหัวล้านพูดไปก้อไม่มีครัยฟังเลย แบ้วถ้าฉันพูดจะมีคนฟังเหรอ



เนี่ย



\" สวัสดีค่ะ  ฟูจิวาร่า  มิชิโย  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ \"  เอ๊ะ ทำไมไม่เห็นมีใครสนใจเลย



\" เอ่อ  อายะ นี่ฉันพูดเบาไปเหรอ \"  ฉันรีบถามอายะ



\" นี่!! เธออีกคนน่ะ รีบแนะนำตัวสิ \" ตาหัวล้านสั่ง



\" ไม่หรอก  เธอพูดดังแล้ว เด๋วฉันแนะนำตัวก่อนน่ะ \"  อายะจึงรีบแนะนำตัว



\" เอ่อ  อาจารย์ค่ะ  ทำไมถึงไม่มีใครฟังพวกเราเลยละค่ะ \"  อายะถามตาหัวล้านด้วยความสงสัย



\" เอ่อ..แบบว่า  เธอคงเข้าใจน่ะ  เพราะห้องนี้เป็นห้องสุดท้าย เลยมีแต่เด็กแบบว่า เกเร แต่ไม่ต้องเป็นห่วงน่ะ  ในห้องนี้ก็มีเด็กเรียนเหมือน



กัน \"  ตาหัวล้านเริ่มเหงื่อตก  ราวกับอายะถามเรื่องที่ไม่ควรถามออกไป



\" จารย์ครับ  แนะนำตัวเสร็จหรือยังคร๊าบบบบบ  นี่มันชั่วโมงเรียนด้วยตนเองน่ะครับ เมื่อไหร่จะไปซะที  \"  เด็กชายผมทองคนหนึ่งพูดขึ้น



\" เออๆ...เอาล่ะสุดท้ายครูก็ขอฝากนักเรียนใหม่ไว้กับเทอหน่อยนะ อายูคาว่าคุง \" ตาหัวล้านรีบพูดอีกแล้ว  ถามจริงเหอะ  นายกลัวนักเรียน



ขนาดนี้มาเป็นครูทำไมเนี่ย



\" ครับ  แล้วผมจะดูแลอย่างดีเลยครับ \"  หัวหน้าห้องอายูคาว่ารีบรับคำ เพราะเขารีบหันไปเล่นปาจรวดกับเพื่อนต่อ



          นายคนนี้ก็หน้าตาดีน่ะ  ไม่สิ  หล่อเลยต่างหากล่ะ  แต่ว่านายน่าจะไปอยู่ห้องอื่นมากกว่าห้องนี้น่ะ



\" นี่  เธอ 2 คนมีอะไรก็ไปถามอายูคาว่าคุงน่ะครูไปก่อนล่ะ \"  ตาหัวล้านท่าทางจะกลัวนักเรียนจริงๆ



          พูดจบ ตาหัวล้านรีบเดินออกไปจากห้องเรียนทันที  ทิ้งให้สาวน้อย 2 คนอยู่ในที่ที่อันตราย  แล้วใครล่ะ จะมาปกป้อง



\" เฮ้!! แม่นักเรียนใหม่  ยืนหัวโด่อยู่นั่นแระ  ว่าแต่เธอชื่ออะไรน่ะ จะได้เรียกถูก \"  นักเรียนชายคนหนึ่งตะโกนขึ้น



          เอ๊ะ!! ฉันว่า ฉันฟังไม่ผิดน่ะ  นาย...เมื่อกี้เรียกเราว่าแม่นักเรียนใหม่เหรอ  แล้วถามชื่อน่ะ  ไม่ได้ฟังที่เราพูดเลยเหรอเนี่ย



\" นี่! นายโมจิ  ชื่อฉันน่ะ ฉันก็เพิ่งแนะนำไปเมื้อกี้เอง  แล้วที่ยืนหัวโด่น่ะ  เราไม่รู้นิว่าที่นั่งเราอยู่ไหน \" ฉันรีบสวนคืน



\" นี่! เธอเรียกฉันว่านายโมจิเหรอ  ฉันมีชื่อว่า โคโตะ ยาบุ รู้ไว้ซะด้วยยัยปลาทอง \"  นายโมจิโวยวาย



\" งั้นเหรอ  นายจะชื่ออะไรก็ช่าง แต่ฉันจะเรียกนายว่า นายโมจิ แล้วนายจะทำไม \"  ฉันยังคงเถียงกับหมอนี่อยู่ จน



\" เอ่อ ชิโย  ฉันว่า เธอหยุดก่อนเถอะน่ะ \"  อายะรีบเข้ามาห้ามเพราะรู้ว่าไม่จบง่ายๆแน่



\" เฮ้! เธอคนนั้นน่ะ ชื่อรายอ่ะ \"  ชายที่มีผมปรกหน้าถามขึ้นด้วยท่าทางจริงจัง



\" ฉันเหรอ  ฉันชื่อนากาชิม่า  อายากะ  เรียกว่าอายะก้อได้ \"  อายะแนะนำตัวอย่างเป็นกันเอง



\" แล้วนายชื่ออะไรเหรอ \" อายะจึงเริ่มถามเขาบ้าง



\" ฉันชื่อ ยามาชิตะ  โฉะอง  เป็นรองหัวหน้าห้อง  เธอมานั่งตรงนี้สิ \" เขาพูดพร้อมกับยิ้มหวาน (เท่ห์มากเลย)



\" เอ๊ะ\" ฉันกับอายะเริ่มงง  เพราะเขาอยุ่ในกลุ่มนายโมจิด้วย ไม่น่าจะเป็นคนมีน้ำใจ  หรือว่าฉันคิดไปเอง



\" ฉันบอกว่าให้เธอมานั่งตรงนี้  เพราะเท่าที่สังเกตดูพวกเธอคงไม่มีที่นั่งล่ะซิ \" เขาพูดพร้อมกับเหล่มอง



\" เอ่อ.. ใช้ เราไม่มีที่นั่ง ขอบใจนายมากน่ะ \" อายะพูดขึ้นพร้อมกับส่งเสียงร่าเริง



          แต่ว่าก้อมีอะไรบางอย่างมาทำให้รอยยิ้มนั้นหายไป เพราะว่า



\" อย่าเข้าใจผิดล่ะ  ที่ฉันทำไปน่ะ มันเป็นหน้าที่  อย่าคิดเข้าข้างตัวเองล่ะ เพราะมันจะทำให้ฉันเสียหาย \" ลองเดาดูสิค่ะ ว่าเป็นเสียงของใคร  



ใชแล้วค่ะ เสียงของรองหัวหน้าห้อง ยามาชิตะ  โฉะอง  



\" แล้วใครคิดว่า พวกเราเข้าข้างตัวเอง  หน้าอย่างนายนะน่ะ  ให้ฟรียังไม่เอาเลย \" ฉันจึงสวนคืน เพราะทนไม่ได้กับนิสัยหลงตัวเอง



\" เฮ้!! พวกเธอน่ะ ฉันนั่งฟังมานานแล้วน่ะ  เมื่อไหร่จะหุบปากสักที  รำคาน!!\"  ยาโอโตเมะ  ฮิคารุ สงเสียงรำคานขึ้น



          เมื่อนายคนนั้นพูดจบ ทุกคนในห้องก็หันมาทางเรา และพวกผู้หญิงก้อส่งสายตาอาฆาตราวกับเด่นเกินหน้าเกินตา เธอไม่รอดแน่  



เหอะ แล้วคิดว่าฉันอยากงั้นเหรอ  ห้องนี้ฉันไม่อยากจะมาเหยียบด้วยซ้ำ



\" อายะ ฉันขอโทดน่ะ\" ฉันจึงขอโทดอายะ



\" เรื่องอะไรเหรอ  ถ้าคิดว่าเรื่องนี้ละก้อ ไม่ต้องหรอก  ถึงเธอไม่สวนคืน ฉันก้อต้องทำอยู่ดี เอางี้น่ะ  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะอยู่ด้วยกัน



ตลอดไปน่ะ \" อายะพูดพร้อมกับทำท่าจิงจัง



\" อือ สัญญาสิ \"  ฉันพูดไปด้วยท่าทางรู้สึกผิด



\" เฮ้!! พวกเธอ ยินดีต้อนรับสู่ห้อง 1-D อีก 7 วันข้างหน้าจะมีกิจกรรมต้อนรับน้องใหม่ เตรียมตัวไว้ล่ะ \" โอ้ววว เป็นอีกคนหรือเนี่ย อายูคาว่า



ไทโยคุง ฉันคิดว่านายเป็นคนดีแท้ๆเชียวน่ะ  เอ๊ะ กิจกรรมต้อนรับน้องใหม่เหรอ ไม่น๊า ทำไมย้ายมาวันแรกก้อมีเรื่องสวยๆเกิดขึ้นเลยล่ะ



แต่ไม่เป็นรัย  แค่นี้ ฉันไม่หวั่นอยู่แล้ว