It's time for a checkmate.(yaoi)

ตอนที่ 1 : checkmate :1

กริ้งๆ

(ไอ่เต้)

"ห้ะ"

(อยู่ไหน)

"เว่นอ่ะเอาไรป่ะ"

(ไม่มาเลย ครูใกล้มาล่ะ)

"อ้อเคๆ"

ชิบหาย!!ขอโทษนะทะเลกูพึ่งตื่น...;-;

ดีนะกูแอคทัน เวรเเล้ว!!!!ผมรีบลุกจากเตียงหยิบผ้าขนหนูและตรงดิ่งไปทีห้องน้ำทันที

แม่มึงไอเลรู้กัดหัวกูแน่เลย;-;

.

.

"ไอ่ลาเต้!!!"

ชิบหายแล้ว...!! 

"จ้าาาา"ทำเสียง4ก่อนเพื่อมันเห็นใจ

"มึงตอแหลกูว่าอยู่เว่น"

"กูเปล๊า"

"พ่อมึงสิไม่ยอมรับตอนกูโทรไปกูอยู่เว่น!!!"

"โทษทีกูเล่นเกมส์กับไอ่เดย์ดึกอ่ะมึงงงงง"

"เออๆกูเห็นว่ามาทันนะ"

"แล้วไอเดย์อ่ะ"

"บนห้อง "

"เคๆ ไปๆขึ้นห้อง"

ผมรีบดันตัวมันขึ้นห้องผมกลัวมันกัดหัวจริงๆนะมันเคยกัดเพราะผมทำงานมันร่วงอ่ะเลือดออกเลย เจ็บแล้วจำครับโผ้มมมม

.

.

"มาแล้วอ้อ"

"ไอ่เดย์ไมมึงว่ะ"ผมเอ่ยถามมันเล่นเกมกับผมจนดึกแล้วทำไมมาไวกว่าผมว่ะ ยอมมั่ยด๊ายยยยย

"ก็แหกตาตื่นมานอนที่นี้ไง"

"เออว่ะ คิดได้"

"แล้ว ฮาร์ทอ่ะ "ไอ่เลเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นหัวเพื่อนอีกคน

"ไม่รับสาย"

"สายอีกล่ะ"

"แล้วเอเเคลร์กับสมายด์อ่ะ"ผมเอ่ยถามเมื่อสมาชิกกลุ่มที่ไม่น่ามาสายสองคน พวกเธอคือผ.ญในหมู่ผ.ชโดยสมบูรณ์ เอเเคลร์หน้าไปทางหวานๆเรียบร้อย แค่หน้านะ มือหนักพอๆกับไอ่เลแหละ สมายด์คือผ.ญสายห้าว ถ้าไม่มีนมก็คิดว่าผ.ชแล้ว 

"เดี๋ยวก็มา"เดย์ตอบด้วยท่าทางชิวๆ

แอ๊ดด~

เสียงประตูเปิดทำให้นักศึกษาแต่ล่ะคนในห้องหันไปดูสมาชิกใหม่ที่เดินเข้ามารวมถึงกลุ่มผม

"ฮึก...พวกมึงงฮื่ออออออ"

ไอ่แคลร์ร้องไห้?!!

"เห้ยๆๆๆ เดี๋ยวๆมึงร้องไห้ทำไมเนี่ย"

"ฮึก.พะ..พี่จากัวร์เค้า .."

"ไอ่นั่นมันทำไรมึง!!"ผมที่เริ่มโมโหเอ่ยถามด้วยน้ำเสรยงไม่พอใจ

"เค้าบอกว่าอย่ามาชอบเค้า เพราะเค้าไม่เคยเเลคนแบบกูเลย"

"ไอ่สัสแรงไปป่ะว่ะ!!"ไอเดย์พูด

"กูนี่อยากเสยหน้าแม่งมาก!!  ถ้าไม่ติดว่ามันรวยนะ!!"

"กูไปเสยหน้ามันเองก็ได้!!"ตอนนี้ผมโมโหจัดมาก!!!  ปฏิเสธกันก็ไม่ควรพูดจาหมาๆป่ะว่ะ?

ผมลากไอแคลร์ไปทันทีที่เอ่ยจบ

"มันอยู่ไหน!!"

"เราจะเรียนแล้วนะมึง อึกไม่เป็นไรหรอก"

"กูไม่ยอมไอ่สัสนั่นหรอก"

"อยู่ไหน!!"

"ลานคณะฮึก.."

ผมตรงดิ่งไปที่ลานคณะทันทีพ่วงด้วยไอเเคลร์และไอเลที่มาห้าม

ปึก!

ผมกระแทกมือลงบนโต๊ะของกลุ่มชายที่ได้ชื่อว่าสมบัติคณะทันที ทั้งกลุ่มทำสีหน้างุนงงเล็กน้อย

"พี่ชื่อจากัวร์ใช่มั้ยครับ" ผมถามออกไปพร้อมมองไปที่ผ.ชคนนึงทรงผมเหมือนไม่ได้เซ็ดแต่กลับดูดีซ่ะจนผ.ชที่ผมเคยเห็นเทียบไม่ได้แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

พี่จากัวร์เลิกคิ้วเล็กน้อย"อื้อ"ก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเย็น

"พี่ปฏิเสธเพื่อนผมอ่ะ ปฏิเสธดีๆไม่ได้หรอครับ?!"ผมถามด้วยเสียงที่ดังพอสมควรทำให้คนบางหันส่วนมาสนใจ

"..."ไม่มีเสียงตอบกลับยังมีเพียงสายตามึนๆกวนๆนิ่งส่งมาเหมือนปกติ

"ผมไม่รู้ว่าพี่หล่อรวยมาจากไหนแต่ถนอมน้ำใจอ่ะทำเป็นมั้ย!!"

"ทำแบบนี้ได้ไงว่ะ"

"ผมไม่ชอบเลยที่ทำตัวแบบนี้  แคลร์มันเป็นผ.ญนะพี่พูดอะไรให้เกียติกันหน่อยดิ"

"จบยัง?"พี่จากัวร์เอ่ยถามเสียงเย็นพร้อมทำหน้าบล็อคเดิม

"กูเป็นคนแบบนี้ หรือจะให้กูเป็นของมึงหล่ะ"

"ห่ะ?!"

"เดี๋ยวนะเมื่อกี้พูดไร"เชี่ย!!??บอกทีว่าหูกูปกติดี 

"กูพูดไม่ชัด?" พี่จากัวเลิกคิ้วถามพร้อมกับยืนขึ้น ทำไมสูงจังว่ะ กูนี่คนแคระเลย

"ปะ..เปล่า.คือผมหมายถึงความหมาย"

ผมเลิ่กลั่กมากๆจนลืมเรื่องที่มาอะระวาดไปแล้ว

"ก็ตามที่พูด ไม่คิดว่าจะขนาดนี้"ไอไม่คิดว่าจะขนาดนี้นี่คือด่ากูว่าโง่??? แรงมาก;-;

"อะ..เอ่อ..."มึนครับ คำเดียวสมองไปไม่ทัน

"ไปเรียนเดี๋ยวนี่วันนี้มึงเรียนเช้าหนิ "

พี่จากัวร์เดินไปพร้อมกับกลุ่มเพื่อนเขาที่เดินตามไปทิ้งให้ผมโดนไอ่เลกับแคลร์ลากมาที่ห้องแบบอึนๆแล้วอิพี่จากัวร์มันรู้เวลาเรียนกูได้ไงวะ?

ผมปล่อยความงงนี่ต่อไปเพราะเมื่อมาถึงห้องก็อาจารย์มาพอดีจึงยังไม่ได้คุยอะไรกัน

.

.

.

.

.

จบแน้วววว เป็นไงกันบ้างคะ?  โอเครึเปล่าอ่ะ ติชมได้นะะ มีคำผิดก็ขอโทษนะคะจะมาแก้ให้