บาปถวิล (บาปรักเสน่หา)
เพราะความถวิลหวามที่มีจนล้นอก ผลักดันให้เกิดเป็นรอยบาปเสน่หา
ผู้เข้าชมรวม
375
ผู้เข้าชมเดือนนี้
21
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บาปถวิล
ตัวอย่างในเล่ม
“อื้ออ อาเจตน์...รับสายสิคะ”
“ไม่...ปล่อยให้ดังไปอย่างนั้นแหละ อืมมม...”
“อาเจตน์นั่นแหละค่ะ ปล่อยน้องแพรได้แล้ว ทำไมเกเรจังคะ อ๊ะ...”
พิณแพรวาพยายามเบี่ยงตัวหลบริมฝีปากร้ายกาจที่ฉวยโอกาสกับเธออยู่ร่ำไป
ดูเอาเถอะ...ขนาดว่าเธอเดินหนีเขาเข้ามาในครัวแล้วชายหนุ่มก็ยังตามวอแวไม่เลิก แล้วแบบนี้เธอจะทำอาหารให้เขาทานได้อย่างไร
“ตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอคะว่าจะให้น้องแพรทำมื้อค่ำก่อน อื้ออ อาเจตน์!”
เสียงหวานหลุดตำหนิเสียงดังทำเอาคนเป็นอาถึงกับไปไม่เป็น เจตนิพัทธ์ยอมปล่อยมือจากเอวบาง แต่ก็กอดเคลียแนบไหล่ไว้เบาๆ พลางอ้อน ทิ้งลายคาสโนว่า
“ก็อาหิวนี่นา...”
ดรุณีน้อยกลั้นยิ้ม เธอไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้มาก่อน พิณแพรวาแกะมือใหญ่พร้อมหันมามองตอบคนตรงหน้า
“หิวก็นั่งรอเฉยๆ ค่ะ เก้าอี้อยู่ทางนั้น”
บุ้ยใบ้ไปด้านหลังของคนตัวสูง อีกฝ่ายยิ้มเผล่ บอกด้วยน้ำเสียงกะล่อน
“อาอยากกินน้องแพร”
นิยายโรมานซ์หื่นละมุน เยาะดราม่านิดๆ คลุกเคล้าเรทพอกรุบกริบ แต่ปริมาณน้ำตาลพุ่งสูงมาก!
หมายเหตุ : ดูหนังยังมีป๊อปคอร์น อ่านของยูงทองเรื่องนี้ต้องมีขนมกลีบลำดวน!
ผลงานอื่นๆ ของ ยูงทอง นักเขียน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ยูงทอง นักเขียน
ความคิดเห็น