Krieg und Sieg

ลำดับตอนที่ #23 : อินทรีย์ผงาด : ยุทธการกุสตาฟ 2

          ณ แนวหลังกองทัพแรกตัส ที่ๆ ปืนใหญ่วิถีโค้งถูกติดตั้งและระดมยิงใส่แนวกำแพงเมืองชไควร์อย่างต่อเนื่องจนทั่วทั้งบริเวณนั้นเต็มไปด้วยเสียงกัมปนาท ฝุ่นควัน และปลอกกระสุน

"ยิงเข้าไป!! บรรจุแล้วยิงไปเรื่อยๆ!!!" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนไปทั่วขณะที่เธอมองดูผลงานของกองร้อยปืนใหญ่ของเธอจากระยะไกลด้วยกล้องส่องทางไกล

"ร้อยเอกเอนริโกครับ!! ปากกระบอกปืนเริ่มร้อนแล้วครับ!!"

"ก็เปลี่ยนไปใช้ปืนใหญ่อีกชุดสิโว้ย!! จนกว่าคำสั่งหยุดยิงจะมาห้ามพวกเอ็งหยุดเด็ดขาด!!!" หญิงสาวร่างเล็กผมส้ม เอนริโก อดีตทาสซึ่งปัจจุบันเป็นนายร้อยกองทหารปืนใหญ่แห่งกองทัพรัฐอิสระแรกตัส เพราะเสียงปืนใหญ่ดังมาก เธอจึงต้องตะโกนเวลาสื่อสารกับบรรดาทหารปืนใหญ่ลูกทีมของเธอ ส่วนคำหยาบพวกนี้เธอติดมาจากทหารคนอื่นๆ อีกที

"ฮะๆๆๆๆๆ!! โดนแล้ว!! โดนเต็มๆ เลย!! ปืนใหญ่จงเจริญ!! แรกตัสจงเจริญ!!" เธอหันกลับไปส่องกล้องไปทางกำแพงเมืองชไควร์อีกครั้งพร้อมกับกระโดดโลดเต้นและหัวเราะเสียงดัง นับตั้งแต่เธอได้ประจำการในกองทัพสมใจ เธอก็เริ่มเสพติดความพินาศ

เหล่าทหารปืนใหญ่แรกตัสต่างเร่งบรรจุกระสุนปืนใหญ่อย่างขมักเขม้น และระดมยิงใส่กำแพงเมืองชไควร์ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งนายทหารที่เครื่องโทรเลขได้รับข้อความบางอย่าง ความหฤหรรษ์ของเอนริโกก็ถูกขัดจังหวะลง

"มีคำสั่งจากทัพหน้า!! ให้ยิงชุดสุดท้าย! กองทัพจะเริ่มการบุก!"

"อ๊า~!! กำลังสนุกเลย~!! ขออีกหน่อยน่า!!"

"ไม่ได้! กลับไปพักซะไป!" นายพันปืนใหญ่บอกกับเอนริโกที่ออกอาการงอแงอย่างเด็ดขาด เอนริโกซึมลงทันทีแล้วเดินกลับเข้าไปที่กระโจมแนวหลังท่ามกลางเสียงหัวเราะเบาๆ ของเหล่าทหาร เธอกลายเป็นมาสคอตของที่นี่ไปแล้ว

"ร้อยเอก! ยินดีต้อนรับกลับค่ะ!!" เสียงของเหล่าทหารหญิงเรียกเอนริโกทันทีที่เห็นเธอเดินเข้ามา

"ขอน้ำหน่อย....พอดีตะโกนมากไปหน่อยน่ะ" เอนริโกพูดพลางถอดหมวกชฎาสวมผ้าคลุมพลางหมวกออก ปล่อยผมของเธอที่มัดแกละข้างนึงให้เห็น สีของเส้นผมหม่นเพราะเขม่าดินปืนจากแนวปืนใหญ่

"ร้อยเอกเนี่ยน่าอิจฉาจังนะคะ.....ได้บัญชาการที่แนวหน้า ในขณะที่พวกเราได้แต่นั่งจับเจ่าอยู่ที่แนวหลัง....."

"แนวหน้าอะไรกันล่ะ! ก็แค่แนวปืนใหญ่เท่านั้นเอง! ไม่ต้องไปเสี่ยงตายกับศัตรูแบบนี้น่ะเค้าไม่เรียกว่าแนวหน้าหรอก!" เอนริโกพูดพลางนั่งลงบนเตียงสนามในกระโจม

"แต่ก็ได้ออกคำสั่งกับทหารด้านนอก ทำหน้าที่ไม่ต่างจากรบจริงเชียวนะคะ ทั้งๆที่พวกเรายังทำได้แค่นั่งรอคำสั่งสัพเพเหระอยู่ที่นี่เอง....." ทหารหญิงคนนั้นบ่นให้เอนริโกฟังถึงความเบื่อของตน เพราะกองทัพแรกตัสยังไม่มั่นใจถึงสักยภาพของทหารหญิง ทหารหญิงเกือบทั้งหมดจึงเป็นได้แค่ทหารพยาบาลและหน่วยพลาธิการ จะมีก็ส่วนน้อยอย่างเอนริโกที่ได้เป็นทหารหน่วยรบเต็มตัวอย่างหน่วยปืนใหญ่

"น่าอิจฉาอะไรกันเล่า! เสียงปืนใหญ่ดังจนแก้วหูแทบแตก! ชั้นว่าถ้าขืนอยู่ไปนานๆ มีหวังได้แก้วหูแตกตายก่อนจะโดนศัตรูฆ่าซะอีก!!"

"แต่ร้อยเอกก็ยิ้มร่ามาเลยนี่คะ"

"ก็แหม~! การได้เห็นศัตรูวินาศสันตะโรกับกลิ่นดินปืนมันเยี่ยมสุดๆ ไปเลยนี่นา!" เอนริโกเอามือจับแก้มและหายใจแรงๆ พลางสานธยายความบันเทิงส่วนตัวของเธอให้ทหารหญิงคนนั้นฟัง สิ่งที่เธอได้กลับมาคือรอยยิ้มเจื่อนๆ ของอีกฝ่าย

"จะว่าไปแล้ว.....ร้อยเอกมีคนที่ชอบรึเปล่าคะ?" ทหารหญิงคนนั้นเปลี่ยนเรื่องคุย

"หืม? จะมีก็มีอยู่น่ะนะ..."

"ใครเหรอคะ?"

"ไม่บอก!" เอนริโกแลบลิ้นใส่ทหารหญิงคนนั้น ก่อนจะลุกออกไป

. . . . . . . . . .

          กำแพงเมืองชไควร์ ณ ตอนนี้เหลือแต่ซาก ทันทีที่ปืนใหญ่แรกตัสบดขยี้ประตูและกำแพงเมือง ทหารม้าแรกตัสก็เปิดฉากบุกทันที

การโหมบุกโดยทหารม้าแรกตัสทำให้เกิดการต่อสู้แบบตะลุมบอนขึ้น ส่งผลให้ทหารซิสทีเรียไม่กล้ายิงปืนเพราะกลัวจะยิงโดนพวกเดียวกัน ในขณะที่ทหารม้าแรกตัสสามารถเลือกสังหารเหยื่อของตนได้ตามสะดวก

เยเซลนำการบุกด้วยตัวเอง นายทหารหนุ่มโหมโจมตีใส่ศัตรูด้วยไฟแค้นและคมดาบ สังหารทหารซิสทีเรียทุกๆ คนที่ขวางทาง ในขณะที่ทหารม้าที่ตามหลังมาฟาดดาบและสาดกระสุนปืนใส่ศัตรูไม่ละเว้น เสียงร้องโหยหวนปะปนไปกับเสียงปืน สร้างความหวาดกลัวให้กับทหารซิสทีเรีย ณ ที่แห่งนั้นอย่างมาก

"ไอ้สวะหน้าไหนที่ไม่อยากตาย!!! รีบๆ วางอาวุธแล้วยอมแพ้ซะ!!!" เยเซลคำรามลั่น ม้าศึกสีขาวปนน้ำตาลของเจ้าตัว บัดนี้ถูกย้อมไปด้วยสีแดงจากเลือด ในสายตาของทหารซิสทีเรีย พวกเขามองเยเซลเป็นสัตว์ร้าย

. . . . . . . . . .

          "รายงาน! ประตูเมืองทิศตะวันตกแตกแล้ว! และข้าศึกกำลังบุกมาที่นี่เต็มกำลัง!!" ทหารส่งสารน์รายงานไซอันอย่างตื่นกลัว ไซอันซึ่งยังตื่นตระหนกไม่แพ้กันถึงกับใจหาย

"แตกแล้ว!? แล้วพวกทหารที่นั่นมันมัวทำอะไรอยู่!!?"

"พวกมันระดมยิงปืนใหญ่จนกำแพงพัง! แล้วให้ทหารม้าบุกมาตะลุมบอนเลย!! ทำให้เรายิงปืนใส่พวกมันไม่ถนัดครับ!!"

"อัศวินไวเวิร์นล่ะ!? ส่งพวกมันออกไปจัดการข้าศึกซะ!!!" ไซอันออกคำสั่งอย่างร้อนรน

"แต่ว่าในเมืองแบบนี้.....ถ้าใช้อัศวินไวเวิร์นล่ะก็ เมืองเราจะโดนเผาไปด้วยนะครับ!!"

"ก็ช่างแม่งสิวะ!! หรือพวกแกจะรอให้พวกมันบุกมาเชือดคอหอยพวกแกรึไง!!?"

"ค....ครับ!" ทหารนายนั้นรีบวิ่งออกไป ก่อนที่ไซอันจะหันไปทางสติกซ์และแม่ทัพคนอื่นๆ

"ไปเรียกระดมพลทหารส่วนอื่นๆ มาซะ! แล้วส่งทหารไปเสริมที่กำแพงตะวันตก!!"

"รายงาน!!!" ทหารส่งสารน์อีกคนวิ่งตาตื่นมาทางไซอัน

"อะไรอีก!!?"

"พวกชาวบ้านและทหารเกณฑ์ก่อจราจลครับ!! สถานการณ์ตอนนี้รุนแรงเกินควบคุมแล้ว!!"

"ว่ายังไงนะ!!!" คราวนี้ไซอันโกรธจนเลือดแทบขึ้นหน้า ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ชีวิตของตนกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายล่ะก็ ตนสาบานเลยว่าจะสั่งฆ่าชาวบ้านที่ต่อต้านทิ้งให้หมด

ตอนนั้นเองที่พวกไซอันหันไปมองทางทิศเหนือ พวกเขาเห็นโรงเลี้ยงไวเวิร์นกำลังลุกเป็นไฟ

"แย่ล่ะ! โรงเลี้ยงไวเวิร์น...!" เหล่าแม่ทัพซิสทีเรียพากันสิ้นหวัง กองทัพแรกตัสรู้อยู่แล้วว่าอีกฝ่ายจะต้องใช้ไวเวิร์นแน่จึงส่งทหารบุกไปทำลายโรงเลี้ยงไวเวิร์นซะก่อน เพราะไวเวิร์นเหล่านั้นถูกล่ามเอาไว้กับหลักเพื่อไม่ให้อาละวาด พวกมันจึงบินหนีไม่ได้ กลายเป็นเหยื่อระเบิดและกระสุนปืนใหญ่อย่างดี ถึงจะมีบางส่วนหลุดออกมาไล่โจมตีทหารแรกตัสก็ตาม แต่ก็ถูกจัดการลงได้อย่างรวดเร็ว

"ไปเตรียมกองทัพที่เหลือซะ! พวกเราจะถอย...!" ไซอันไม่เหลือความหวังในชัยชนะอีกแล้ว เขากัดฟันพูดอย่างเจ็บแค้น นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่เจ้าตัวต้องหันหลังให้ศัตรูกลุ่มเดิม

"จะหนีไปที่ไหนล่ะครับ?" สติกซ์ถาม

"เราจะหนีไปที่บรอเดนเบิร์ก ตั้งหลักที่นั่นแล้วค่อยรวมทัพกับทัพหลวงบดขยี้พวกมันอีกที!!" ไซอันบอกกับเหล่าทหารแล้วรีบไปที่โรงเลี้ยงม้า เหล่าทหารและแม่ทัพทั้งหลายพอเห็นทางรอดก็รีบตามไซอันไปทันที

. . . . . . . . . .

          ณ ด้านนอกเมืองชไควร์ ทิศเหนือ กองทัพแรกตัสอีกส่วนหนึ่งตั้งทัพอยู่นิ่ง มองดูความพินาศของเมืองชไควร์จากบนเนิน

"รายงานครับ!! พบกองทัพข้าศึกกำลังล่าถอยออกจากเมืองไปทางทิศตะวันออกครับ!!" ทหารม้านายหนึ่งควบม้ามารายงานอย่างเร่งรีบ ชายหนุ่มผู้นำทัพยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

"ตามแผนเลย.....ทั้งหมด!! ขึ้นม้า!!" เพียงชายหนุ่มออกคำสั่ง ทหารแรกตัสทั้งหมดที่นั่งพักอย่างสบายอารมณ์ก็รีบลุกขึ้นแล้วขึ้นขี่ม้าทันที พวกเขามีจำนวน 5,000 นาย และเป็นทหารม้าทั้งหมด

"มาเล่นไล่จับกันดีกว่า ไซอัน!" โดร่าพูดขึ้นพลางกระชับหมวกชฎาของตนให้แน่น ก่อนที่กองทหารม้าแรกตัสทั้งหมดจะควบม้าไปทางตะวันออกสุดกำลัง

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .