♤

ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

APPLICATION

"อืม"

ชื่อ :: กษิมา บวรฤทธิ์ | Kasima Bowonrit 

ชื่อเล่น :: กระเต็น | Kraten 

สัญชาติ :: ไทย

อายุ :: 18

ชั้นเรียน :: ม.6

ห้อง :: 9

ลักษณะภายนอก :: ดูเป็นคนนิ่งๆ หยิ่งๆ เย็นชา หน้าตาร้ายกาจ ชอบอยู่คนเดียว ทำตัวเหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา โดยรวมแล้วดูน่ากลัว ไม่น่าเข้าใกล้

ลักษณะนิสัย :: เป็นคนง่ายๆ ยังไงก็ได้ สายช่างแม่ง ออกไปทางความรู้สึกช้า คิดช้า ทำช้า ตามประสาคนขี้เกียจ ด้วยภายนอกที่ดูนิ่งดูคูลเลยทำให้ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นคนเย็นชา แต่ถึงภายนอกจะดูน่ากลัว แต่ภายในกลับเป็นมิตร หัวโบราณหน่อยๆ นอกจากนี้ยังช่างสังเกต เป็นคนที่สังเกตทุกอย่างอยู่ตลอดเวลา แต่ทำเหมือนว่าไม่สนใจใคร ฉลาดเป็นกรดแต่ดันขี้เกียจ เวลามีเรื่องให้ตกใจหรือทำอะไรไม่ถูกจะนิ่งไว้ก่อน ต้องคีพคูล ต้องเก๊กเข้าไว้ มีความคิดว่าปล่อยให้คนอื่นเข้าใจตัวเองว่าเป็นคนคูลๆนั่นแหละดีแล้ว อย่าให้เขารู้ความเด๋อที่อยู่ภายในเลย เป็นคนไม่คิดร้ายกับใคร อยากเป็นมิตรกับเขา แต่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เลยได้แต่เก็บไว้ในใจ แต่ความจริงแอบเดินตามเขาไปแบบเนียนๆ (คือแบบเก๊กว่าไม่สน ไม่อยากมีเพื่อน แต่ความจริงคือสน คืออยากได้เข้าเป็นเพื่อน งงมะ55555)

ลักษณะการพูด :: ไม่ค่อยพูดกับใครก่อน (เพราะตามเขาไม่ทัน /อ้าวผิด) อยากจะคุยกับเขาแต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร เวลามีคนถามเลยตอบสั้นๆแค่ อืม อ่า อ่อ ไม่ชอบแสดงความคิดเห็นให้ใครรู้ เป็นแค่ผู้ฟังแล้วทำเองคิดเองคนเดียวก็พอ แทนตัวเองว่า ฉัน เรียกคนอื่น เธอ/นาย

งานอดิเรก :: สังเกต/สำรวจสิ่งต่างๆ

สิ่งที่ชอบ :: ช็อกโกแลต

สิ่งที่เกลียด :: ช็อกโกแลตที่ละลาย

สิ่งที่กลัว :: ความตาย เพราะยังไม่อยากตายไง เอ้อ555555

สิ่งที่แพ้ :: -

โรคประจำตัว :: -

ประวัติ :: พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่อยู่ม.ต้น ด้วยความเลือกไม่ได้ว่าจะอยู่กับใครเลยย้ายมาอยู่หอพักซะเลย (ได้หรอ5555555) ฐานะปานกลางค่อนไปทางดี มีน้องสาวที่ไม่ชอบหน้ากันอาศัยอยู่กับแม่

เพิ่มเติม :: งงมั้ยอ่ะ ฮือ งงถามได้ รู้สึกตัวเองเขียนงงมากมาย เหมือนเข้าใจคนเดียว5555555

จำลองสถานการณ์กับกระเต็น

×เมื่อ กระเต็น ตื่นขึ้นมา แล้วพบว่าตัวเองมาโผล่ที่ไหนไม่รู้ จะมีท่าทีและทำอะไรต่อไป

• ตกใจ แต่ก็ต้องนิ่งไว้ก่อน คีพคูล เราจะไม่โวยวาย ทำแค่มองไปรอบๆ แล้วเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

×เมื่อ กระเต็น พบเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ จะมีท่าทีและทำอะไรต่อไป

• ตีเนียนเดินเข้าไปหาแบบไม่ให้เขารู้ว่าเดินไปหา ไม่พูดอะไรด้วยหรอก คิดไม่ออก เราต้องหาเพื่อนไว้ก่อน (รู้สึกคนเดียวว่าเขาเป็นเพื่อน แต่เขาไม่คิด เขาคิดว่าอยากอยู่คนเดียวอ่ะ น่าสงสารจริม5555) ต้องเกาะกลุ่มอยู่ใกล้ๆเข้าไว้ ฉันต้องไม่อยู่คนเดียว

×เมื่อมีบุคคลปริศนา บอกกับทุกคนว่า นี่คือการลักพาตัว ให้ทุกคนยินยอมเข้าร่วมเกม มิเช่นนั้นจะถูกฆ่าทันที กระเต็น รู้สึกอย่างไรในคราแรก

• ในใจคิดได้แค่ฉิบหายๆๆ แต่ก็ทำได้แค่ตอบ อืม โอเค

×หาก กระเต็น ต้องเล่นเกมนั้น ได้มีเพื่อนที่รักร่วมเล่นด้วย หาก กระเต็น เป็นหมาป่า ส่วนเพื่อนเป็นแม่หมอ จะรู้สึกอย่างไร และจะฆ่าไหม

• ก็คงต้องถือคติฆ่าได้ฆ่า ใครตายช่างมัน เพราะนี่ก็ไม่อยากตายเหมือนกัน555555

×ถ้า กระเต็น รอดออกไปจากที่แห่งนี้ จะทำอะไรเป็นอันดับแรก

• ไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้คนที่ตาย (/5555555555)

×คิดว่าจะรอดไปจากเกมนี้ไหม

• รอดค่ะ กระเต็นต้องรอด55555

คุยกับผปค.

×ดีฮะ ชื่อล่องแล่งฮะ ท่านละชื่ออะไร

• P-Pla

×หรอ… ท่านว่าลูกท่านจะรอดออกไปไหม

• ต้องรอดสิคะ เราต้องรอด /กอดแน่น5555555

×ล่องแล่งอาจมีดองเป็นระยะๆนะฮะ

• จย้า

×รบกวนผปค.ทำตามวิธีเล่นอย่างเคร่งครัดด้วยนะฮะ

• อะเคค่ะ

×ขอบคุณนะฮะ ขอให้โชคดีกับเกม

• ขอให้ลูกรอด