คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2
ดวงอาทิตย์อุทัยสีแดงก่ำอันยิ่งใหญ่ที่กำลังแผ่รังสีสีทองรำไพออกมาเพื่อให้ความอบอุ่นให้แก่ดินแดนทั้งสาม คือ สวรรค์วิมานแห่งเทพ นรกสรวงสรรค์แห่งภูต โลกแห่งมวลมนุษย์ ซึ่งรวมกันเรียกว่า ดาวแห่งความอุดมสมบรูณ์ หรือ โลก ซึ่งเป็นเป้าหมายแห่งการยึดครองของเหล่าสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในจักรวาล ซึ่งหนึ่งในสิ่งมีชีวิตที่ต้องการยึดครองโลกนั้นก็คือ ปีศาจที่ร้ายกาจที่สุดในบรรดาสิ่งมีชีวิตที่ต้องการยึดครองดาวโลกและเป็นอริกับมนุษย์มาช้านาน แต่ลำพังปีศาจก็ไม่มีกำลังพอ ที่จะสามารถยึดครองโลกอันสวยงามดวงนี้ได้ แต่สิ่งมีชีวิตชั้นสูงอย่างเทพ มนุษย์ และภูตบางส่วนกลับร่วมมือกับพวกปีศาจ จึงทำให้เทพ ภูต และมนุษย์ที่ต้องการปกป้องดาวดวงนี้ให้พ้นจากเงี่ยมมือของผู้ที่คิดร้ายก็เริ่มตั้งตัวเป็นอริกันและทำให้ก่อให้เกิดสงครามขึ้น
“หน่วยแอทแท็คที่99ตามมาเร็ว”เสียงเรียกดังก้องฟังดูหนักแน่นและอ่อนโยนไปในขณะเดียวกัน
“พวกนายทั้ง5น่ะเด็กใหม่ใช่ไหม”
“จงเชื่อใจชั้น ชั้นขอสัญญาว่าจะไม่ทำให้เกิดอันตรายขึ้นกับพวกนายแน่ เพราะภารกิจครั้งนี้มันเป็นเรื่องของชั้นและเกี่ยวข้องกับ3ภพด้วยคงเข้าใจนะ”เด็กชายเทพลูกครึ่งภูต ผู้มีปีกสีขาวแสดงถึงความเป็นเทพ มีเรือนผมสีทองยาว นัยน์ตาสีทองดำคม อายุ1500ปี(เท่ากับ15ปีของมวลมนุษย์)ใบหน้ากลมคมคายแสดงความอ่อนโยนอย่างเด่นชัด ซึ่งใบหน้าของเขาตอนนี้ไร้ซึ่งความสับสนเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นเหมือนมีได้แบกรับภาระอันหนักอึ่งเกินภูติธรรมดานามของเขาคือ ลูซิเฟอร์
“เริ่มภาระกิจได้”ลูซิเฟอร์ผู้เป็นหัวหน้าหน่วยเฉพาะกิจผู้ถูกคัดเลือกมาออกคำสั่ง
“ผมขอถามอะไรหน่อยครับพลเอก พลเอกเป็นลูกของฮาเดสสินะ”เด็กชายชาวเทพผู้เป็นหนึ่งในทีมครั้งนี้เอ่ยถาม
“หัวไวดีนี่ แล้วทำไมถึงรู้ล่ะ”ลูซิเฟอร์ถาม
“ก็สร้อยที่ห้อยอยู่ตรงคอ”เด็กชายชาวเทพถาม
“ท่านเบบี้ฮาเดสครับเจ้าจอมเทพโมซาสมันเอาแหวนแห่งมิคาเอลทั้ง5วงไปได้แล้วครับ"
ทหารผู้น้อยรายงานสถานการณ์
"มันไปเอาแหวนอีก5วงที่นรกรึยัง"ชายลูกครึ่งเทพผู้เป็นหัวหน้าหน่วยเฉพาะกิจถาม
"มันกำลังไปครับ"ทหารผู้น้อยรายงานสถานการณ์อีกครั้ง
"ถ้างั้นสั่งเปิดประตูข้ามพรมแดน"ผู้มีเรือนผมสีทองยาวสั่งอย่างรอบคอบ
"แต่............"ทหารผู้น้อยติดโอ่ง
"ไม่ต้องแต่"
"ข้ารับผิดชอบเอง"
"ครับ"ทหารผู้น้อยรับคำพร้อมกับใช้เวทย์เคลื่อนย้ายไปที่ประตูข้ามพรมแดนเพื่อทำตามคำสั่งไม่นานนักข้าก็รวบรวมสมาธิจับตำแหน่งผู้ก่อการกบฏนามโมซาส
"แย่แล้วมันไปถึงประตูข้ามพรมแดนแล้วไม่ได้การแล้ว"ลูซิเฟอร์พูดประเมินสถานการณ์พร้อมกับใช้เวทย์เคลื่อนย้ายตามไปโผล่ที่ประตูข้ามพรมแดน ข้าไปทัน ขณะที่จอมเทพโมซาสกำลังจะฆ่านายประตู
"รีบไปปิดประตูข้ามพรมแดนซะ"หัวหน้าหน่วยเฉพาะกิจสั่ง
"ครับ"เด็กชายชาวเทพผู้ร่วมภารกิจรับคำพร้อมกับวิ่งไปปิดประตูพรมแดน
"มาแล้วเหรอเจ้าหนูฮาเดส"โมซาสพูดทักทาย
ชายเรือนผมสีทองยาวไม่สนใจดึงดาบแห่งนรกภูมิ2เล่มออกมาไว้ในมือแล้วปล่อยอีก7เล่มพาดหลังไว้ดาบพวกนี้มันถือเป็นดาบที่ทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอดมาจากวิหารศักดิ์สิทธิ์แห่งนรกภูมิที่เขาไปขโมยมาอย่างยากลำบากพร้อมกับสุดยอดเคล็ดวิชาแห่งนรกภูมิและมันเป็นครั้งแรกที่ข้าใช้มัน
“พวกนายคุ้มกันประตูไว้พวกก่อกบฏต้องมาสมทบอีกแน่ ถ้ามันมาฆ่ามันเลย”บุตรแห่งฮาเดสสั่ง
"โมซาสเข้ามาเลย"ลูซิเฟอร์ท้าทาย
ไม่นานนักจอมเทพโมซาสก็เริ่มการต่อสู้ด้วยจานบินพิฆาตที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง300เท่า ลูซิเฟอร์เริ่มรวบรวมสมาธิอีกครั้งเพื่อจับสัมผัสของการเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง300เท่าของจานบินพิฆาตเพื่อปรับการเคลื่อนที่ของตนเอง ไม่นานข้าก็เริ่มการโจมตี
เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง! เกร้ง!
วิ่งตามจู่โจมจานบินพิฆาตอย่างทันท่วงที ไม่นานลูซิเฟอร์กระโดดออกมารวบรวมพลังเวทย์ไว้ที่ดาบ ไม่นานข้าก็วิ่งตามเข้าจู่โจมอีกครั้ง และอีกประมาณ5นาทีแล้วข้าก็กระโดดออกมา
เปร้ง! เปร้ง! เปร้ง!
จานบินพิฆาตเริ่มค่อยๆแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
"เป็นไปได้ยังไงข้านึกแล้วว่าเจ้าเป็นควากหนามชิ้นใหญ่"โมซาสอึ๋ง
"คราวนี้ตาเจ้าแล้วโมซาส"หัวหน้าหน่วยเฉพาะกิจเตือนก่อนพุ่งเข้าโจมตีไปพร้อมกับดายคู่กายมุ่งหน้าที่ตัวโมซาส ไม่นานนักข้าก็ประชิดตัวโมซาสได้แต่โมซาสก็ตอบโต้โดยเรียกดาบของมันออกมาป้องกันการโจมตีของข้าอย่างทันท่วงทีแต่ไม่นานนักข้าก็กระโดดถอยออกมาตั้งหลัก ไม่นานข้าก็จู่โจมเข้าไปปะทะกับโมซาสอีกครั้ง ทันทีที่ดาบปะทะกันระเบิดพลังเวทย์ขนาดมหึมาก็เกิดขึ้น ข้าและโมซาสจึงกระเด็นออกมาด้วยแรงระเบิดอันมหาศาลและรุนแรง ไม่นานหลังจากข้าและโมซาสกระเด็นออกมา ถึงเวลาต้องใช้เพลงดาบจตุรภพที่ไม่ทันได้ฝึกต้องใช้สดๆร้อนๆเลย ข้าค่อยๆนำมือล่วงคัมภีร์ออกมาศึกษาอย่างรอบคอบและถี่ถ้วนแต่โมซาสใช้โอกาสที่ข้ากำลังศึกษาใช้รวบรวมสมาธิเหมือนกำลังจะทำอะไรบางอย่าง
“สุดยอดเพลงดาบผีเสื้อศักดิ์สิทธิ์”โมซาสพูดพลางวาดดาบเป็นภาษาเทพว่าผีเสื้อ
ทันใดนั้นก็มีผีเสื้อโบยบินออกมามากมายมหาศาล บุตรแห่งฮาเดสรีบเก็บคัมภีร์เข้ากระเป๋าวาดดาบขึ้นมาไว้ในมือแต่ไม่ทันที่ข้าจะใช้ดาบก็ถูกผีเสื้อนับพันโจมตี
“เสร็จข้า”โมซาสพูด
ลูซิเฟอร์พยายามลืมความเจ็บแล้วนึกถึงเคล็ดวิชาในคัมภีร์อย่างถี่ถ้วน
อาวุธทั้ง 7 ใช้ความว่างเปล่าควบคุมอาวุธ 2 เล่มในมือ อีกเจ็ด 7 คือความว่างเปล่า
ลูซิเฟอร์นึกในใจ พลางใช้เวทย์ป้องกันเพื่อป้องกันร่างของตนเองแล้วใช้พลังเวทย์รักษาพร้อมกันไปด้วย หลังจากข้ารักษาเสร็จข้ารู้ทันทีว่าคงต้านได้อีกไม่นานข้าจึงรวบรวมสมาธิแล้วทำตามเคล็ดวิชานั้น
“อะ.....ไร...กัน”โมซาสติดอ่างเพราะผีเสื้อที่มันใช้โจมตีตอนนี้มันถูกทำลายด้วยดาบแห่งนรกภูมิทั้ง9เรียบร้อยแล้ว
เป็นยังงี้นี้เอง ดาบ2เล่มใช้มือควบคุมดาบอีก7เล่มควบคุมด้วยความว่างเปล่า ความว่างเปล่าก็คือพลังเวทย์ส่วนเกินที่ไหลออกมาในอากาศ
ลูซิเฟอร์นึกเคล็ดวิชา ไม่นานเขาก็วิ่งเข้าหาโมซาสเพื่อเล่นงานโมซาสโดยใช้เพลงดาบจตุรภพใส่โมซาส โมซาสแล้วใช้ดาบ1เล่มรับการโจมตีของดาบแห่งนรกภูมิทั้ง2แต่ไม่ทันได้ใช้เวทย์ป้องกันดาบอีก7เล่มก็เข้าโจมตีด้วยความว่องไวและรุนแรงใส่โมซาส ข้าคิดว่าควรเผด็จศึกข้าจึงถอยออกมาตั้งหลักพร้อมกับรวบรวมพลังเวทย์ไว้ที่มือขวาแล้วค่อยๆยกมือขึ้นมาเพื่อระบุไปยังเป้าหมาย
และพร้อมกับกล่าวว่า
SUPER HYPER BEEM!!!!!!!!!!(เป็นการโจมตีรวบรวมพลังเวทย์ไว้ที่ฝ่ามือแล้วเปลี่ยนเป็นลำแสงแล้วยิงสู่เป้าหมายซึ่งเเป็นลำแสงที่ใหญ่กว่าเร็วกว่าและรุนแรงกว่าลำแสงธรรมดา100เท่า)
ลำแสงที่เกิดจากการเปลี่ยนรูปร่างพลังเวทย์นี่พุ่งเข้าใส่โมซาส โมซาสพยายามที่จะหลบแต่ไม่ทันที่จะหลบเขาก็ได้รับลำแสงที่รุนแรงนี่ไปเต็มๆข้าไม่หยุดปล่อยลำแสง
ทันใดนั้นจานบินพิฆาตอีก1อันก็เข้าทำร้ายข้าจากด้านหลังทำให้ข้าต้องหยุดการปล่อยลำแสง
“ทำไมไม่ฆ่าข้า”โมซาสถาม
“เพราะแกยังไม่ได้รับการพิพากษาจากศาลแห่ง3พิภพ”ลูซิเฟอร์บอก
"แต่เก่งดีนี่"โมซาสกล่าวขณะที่ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลเต็มร่าง
"ทำให้ชั้นบาดเจ็บได้ไม่ใช่เล่นเลยนะเจ้าหนู"โมซาสกล่าวชื่นชมข้า(ทางอ้อม)แต่ไม่นานบาดแผลก็ค่อยๆหายไปเพราะเทวดาเป็นมนุษย์พลังเวทย์(มนุษย์พลังเวทย์คือร่างกายทุกส่วนล้วนเป็นพลังเวทย์ทั้งสิ้นเมื่อร่างกายบอบชํ้าก็สามารถใช้พลังเวทย์รักษาทำให้ร่างกายกลับสู่สภาพปกติแต่จะเสียพลังเวทย์ไปส่วนหนึ่ง)
"ตะกี้ชั้นประเมินแกตํ่าไป"โมซาสพูดถึงความผิดพลาดของตน
"แต่ต่อจากนี้แกจะได้สัมผัสพลังของว่าที่เจ้าพิภพ"โมซาสขู่
"หรอ"ข้ากล่าวยั่วอารมณ์
แหวะ!!!!!!!!!!!!ถุย!!!!!!!!!!!!!!
ข้าล้อเลียนอย่างหมันไส้(มากๆๆๆๆๆๆ)
"เดี๋ยวเจ้าก็จะได้เห็นว่าที่เจ้าพิภพแพ้ให้กับว่าที่เจ้านรก"
"โอหัง"โมซาสด่าอย่างสุภาพพลางพูดพึมพำอะไรบางอย่าง
"เวทย์ชั้นสูง"ลูซิเฟอร์พูดสิ่งที่โมซาสกำลังทำ
จงออกมาZDRAGA
ข้าตะโกนเรียกไม้ตายมารับมือ
"โมซาสแป๊ปนึงคือว่าไม้ตายข้ามันตื่นสายรวบรวมมนตร์จนกว่าไม้ตายข้าจะมาละกัน"
"OK"โมซาสรับคำ
หลังโมซาสรับคำแล้วก็ท่องมนตร์ต่อส่วนข้าก็ก้มตัวลงนอนอย่างสบายใจ
+++++++++++++++++++++ครึ่งชั่วโมงผ่านไป++++++++++++++++++++++++++
ครอก!ฟรี้! ครอก!ฟรี้! ครอก!ฟรี้! ครอก!ฟรี้! ครอก!ฟรี้! ครอก!
"มาแล้ว"
"โมซาสสู้กันต่อได้แล้วนะ"ลูซิเฟอร์บอก
หลังข้าพูดจบโมซาสก็ปล่อยมนตร์ที่ใช้เวลาในการท่องถึง1800วินาที ทันใดนั้นดาบนับพันก็ผุดขึ้นมาจากพื้นมาล้อมรอบที่ที่ข้าอยู่ซึ่งมันมีรูปร่างเหมือนคุก
"มหาเวทย์คุกดาบศักดิ์สิทธิ์(เป็นการเรียกดาบในตำนานจำนวนมากจนกลายเป็นคุกและเมื่อศัตรูถูกขังแล้วก็จะมีดาบจากข้างนอกเข้าเสียบศัตรูจนกว่าจะหมดลมแต่ความคมของดาบขึ้นอยู่กับสมาธิ พลังดัชนีและอื่นๆอีกมากมายที่มีอยู่ในตัวและถือเป็นท่าที่ต้องใช้พลังเวทย์มาก)"ลูซิเฟอร์พูดประเมินสถานการณ์
"ได้เวลาออกโรงแล้วZDRAGA"ลูซิเฟอร์เรียกไม้ตาย
"จบแล้วสินะ"โมซาสพูดอย่างสบายใจพลางค่อยๆถอนมนตร์ออกแล้วมองไปที่ข้างหลังของตนโดยไม่สนใจคนที่ตนเองคิดว่าตายไปแล้ว
“หัวหน้าครับอย่าตายนะ...”เด็กชายเทพทั้ง5กล่าวแต่ไม่ทันจะพูดจบก็โดนลอบท้ายจนสลบ
"ฟาด้ามาแล้วรึ"โมซาสถามอย่างเยือกเย็น
"ครับ"บุคคลปริศนารับคำแล้วค่อยๆปรากฏตัวขึ้น
"ลูซิเฟอร์"โมซาสเรียกชื่อคนที่ตนคิดว่าตายไปแล้ว
"นี่ฟาด้าน่ะนายหมายถึงเจ้านี่สินะมันบังอาจทำลูกน้องข้าตาย"ลูซิเฟอร์ถามพลางโยนร่างอันสมส่วนที่พึ่งจัดการไปตะกี้นี้
"เจ้านี่มีแหวนแห่งฮาเดสด้วย"ข้าบอก
"ส่งแหวนแห่งฮาเดสมาดีกว่าน่าไม่เห็นจำเป็นต้องอยากเจ็บตัวขนาดนี้เลยนี่นา"โมซาสพูดอย่างวางใจ
"เป็นไปได้ไงแกรอดมาได้ไง"
"ใช้เจ้านี่ไง"ลูซิเฟอร์พูดพลางนำมือไปลูบหัวมังกรในตำนาน(มังกรที่พัฒนาร่างไม่มีที่สิ้นสุด)
"เจ้านี่เป็นมังกรที่พ่อข้าให้มาหลังจากออกมาจากด่านฝึกหฤโหดน่ะ"ลูซิเฟอร์เล่าประวัติของมัน
"คราวนี้ข้าเอาจริงมั้งนะ"ลูซิเฟอร์กล่าว
ลูซิเฟอร์รวบรวมพลังเวทย์ทั้งหมดไว้ที่ฝ่ามือแล้วนำมือไปแตะร่างของมังกร ทันใดนั้นก็มีคลื่นพลังเวทย์มหาศาลรอบๆบริเวณนั้น เมื่อพายุเวทย์สงบลง โมซาสก็ถึงกับอ้าปากค้าง เมื่อได้เห็นร่างของข้าเมื่อรวมร่างเข้ากับมังกรแล้ว
"เทพบุตรนักรบมังกรในตำนาน"โมซาสพูดด้วยความตกใจ
"ข้าเข้าใจแล้วเจ้านำพลังเวทย์รวบรวมไว้ที่ฝ่ามือแล้วถ่ายไปให้มังกรเมื่อมังกรได้รับพลังของเจ้ามังกรก็จะพัฒนาร่างแล้วเจ้าก็รวมร่างเข้ากับมังกรถ้าเจ้าควบคุมพลังมังกรได้แล้วพลังเวทย์ ความเร็ว พละกำลัง ความสามารถทุกๆอย่างของเจ้าก็จะเพิ่มขึ้น10เท่าใช่มั้ยล่ะ"โมซาสวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วน
"เริ่มกันเลย"ลูซิเฟอร์พูดพร้อมกับพุ่งเข้าโจมตีอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วแสง3000เท่า แต่จอมเวทย์โมซาสเกลับหาะหนีลงไปที่ไหนสักแห่ง บุตรแห่งฮาเดสไม่รีรอเหาะตามลงไปพร้อมกับเปล่งลำแสงโจมตีเป็นระยะๆแต่มันกลับสร้างความบอบชํ้าให้กับโมซาสตอนนี้ข้าถือไพ่เหนือกว่าเพราะพลังเวทย์ของโมซาสหมดลงแล้ว ไม่นานข้าก็ตามโมซาสทัน
“เจ้าคงไม่ต้องสู้กับข้าแล้วล่ะเพราะบัดนี้สวรรค์กับนรกโดนจอมมารโดจาสยึดครองแล้วล่ะ”
โมซาสเจรจาสงบศึก
“งั้นเหรอ”ลูซิเฟอร์ไม่สนใจกระโจนเข้าโจมตีแต่ไม่นานก็มีปีศาจนับแสนโผล่ขึ้นมาเพื่อจับตัวหัวหน้าหน่วยเฉพาะกิจและลูกทีมไม่นานเทพและภูติที่ต้องการปกป้องโลกจากเงื่อมมือปีศาจทั้งหมดแต่พวกเขาก็โดนจับไปที่ลานประหาร
ความคิดเห็น