คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : EP 20
" มึพูเรื่ออะไร " สายธารมอหน้าพายุ้วยวามโรธที่พายุพูเรื่อแบบนั้นับน
" หรือเรื่อทีู่พูมันไม่ริ " พายุลุึ้นนั่ที่ปลายเียสายามริบมอสายธารนิ่
" มันไม่ใ่เรื่อริ " สายธารระาเสียอบลับ
" หึ ั้นู้อทวนวามำมึแล้วสินะ ใร่อใร่าอยาเป็นเมียูทั้นั้น มีแ่มึที่เอาแ่ปิเสธ "
" มึอย่าูไปเปรียบเทียบับนพวนั้น ูไม่เยพิศวาสมึเลยสันิ สัรั้็ไม่เยมีในหัวูเลย " สายธารยัะอเสียใส่พายุไม่หยุ
ใบหน้าที่เยเรียบเยอนนี้ายแววโรธออมาอย่าไม่ปิบั พายุลุึ้นาเีย่อนะริ่มาหาสายธารมือหนาระาแนเล็เหวี่ยลเียแล้วามึ้นมาร่อมสายธารไว้เพื่อไม่ให้สายธารหนีไ้
" พายุ ปล่อยู " สายธาริ้นพล่านเพื่อพาัวเอออาุุนี้
" มึะสะีสะิ้ทำไม นมันเยๆันอยู่แล้ว ูับมึ็เอาันหลายรอบแล้วหนิ " พายุ้มหน้ามอนัวเล็แทบะิหน้าสายธารอยู่แล้ว
" พายุ "
สายธารมอหน้านัวสู้วยสายาสั่นระริ้วยวามลัวบวับวามเสียใ วาลมโมอไปยันที่ร่อมร่าอน้วยวามน้อยใ พายุเยเห็นเาเป็นนบ้าไหมหรือว่าเห็นสายธารเป็นผัเป็นปลาอยาะทำอะไรับน็ไ้
พายุมอเ้ามาในวาอสายธาร่อนะถอนหายใออมา แล้วัสินใ้มลหอมแ้มอสายธารทั้สอ้า่อนที่ะูบที่หน้าผาสวยเบาๆ พายุทิ้ัวนอนล้าๆสายธารแนแร่อที่เอวบาไว้แน่น หน้ามบลที่ออาวสูลมหายใเอาวามหอมเ้าปอ
สายธารนอนัวแ็นิ่้วยวามไม่เ้าใว่าเพราะอะไรันที่ทำให้พายุัสินใที่ะไม่ทำเรื่ออย่าว่าับน แ่พายุลับทิ้ัวนอน้าๆอนแทน นัวเล็หันมามอหน้าพายุิ้วสวยมวเ้าหาัน้วยวามสสัย
" อะไร " พายุเยหน้าึ้นมามอสายธารเนื่อาว่าเาสามารถรับรู้ไ้ว่ามีน้ออยู่
" เปล่า " สายธารรีบอบ
" ะปล่อยไ้หรือยั อึอั "
สายธารพยายามสะบััวออาารเาะุมอพายุ แู่เหมือนว่าพายุะมีวามสามารถพิเศษส่วนัวนั่นือมือาวอันเหนียวหนึบ ที่ไม่ว่าะแะะทุบนาไหนมัน็ไม่สามารถเอาออาเอวหรือ้อมือเาไ้เลย
" มึะใหู้นอนอเยๆหรือะเปลี่ยนเป็นเอามึ "
พายุเสนอทาเลือให้สายธารเมื่อนัวเล็ว่าพยายามแะมืออนออาเอวอย่าเอาเป็นเอาาย แู่เหมือนว่าไม่ว่าสายธาระเลือทาไหนล้วนแล้วแ่เป็นทาที่สายธารเสียเปรียบทั้นั้น นัวเล็ถอนหายใออมา้วยวามเหนื่อยใ
" ว่าไ "
" นอนอ " สายธารอบลับ้วยน้ำเสียระฟัระเฟีย แ่นัวสูลับยิ้มออมา้วยวามพอใ
" ั้นนอนเถอะู่ว "
" มึะบ้าหรอพายุ มึะนอนทั้ๆที่ไม่อาบน้ำเนี่ยนะ มึทำไ้ แู่ทำไม่ไ้ ู้อไปอาบน้ำ "
สายธารแหวใส่นที่นอนอนทันที เรียนทั้วันแถม้อมาานแ่ที่เนื้อัวมีแ่รีมแ่หน้า็ัเ็มแบบนี้ ใระไปทนไม่อาบน้ำไหว
" ไม่้ออาบมึ็หอม " พายุส่ยิ้มเ้าเล่ห์ให้นัวเล็
" พายุ ูถามริๆนะ มึไปโนัวไหนมาหรือมึไปินอะไรผิสำแมาหรือเปล่า ูว่าวันนี้มึแปลๆนะ " สายธารหรี่ามอนัวสูที่นอนอ่ายนไม่ยอมลุไปไหน
" อะไร "
" มึแปลๆ " สายธารยัมอหน้าพายุ้วยวามไม่ไว้ใ
" ไปอาบน้ำไป หรือมึะใหู้ไปอาบ้วย " พายุเลิิ้วถามนัวเล็แ่สายาลับมีวามวิบวับเหมือนับว่าำลัเอสิ่สนุ
" เรื่ออะไร " สายธารสะบััวออาารเาะุมอนัวโทันที
" แู่ว่ามันเป็นวามิที่ีนะ ประหยัเวลา้วย "
ไม่รอำอบานัวเล็พายุอุ้มสายธารลอยึ้นาเียริ่ไปที่ห้อน้ำทันที มือหนาเอื้อมมือมาล็อประูห้อน้ำอย่ารวเร็วเพื่อันไม่ให้นัวเล็หนี สายธารพยายามิ้นให้หลุาอ้อมแนแร่สุแร
" อย่าิ้นเี๋ยว "
พายุเอ่ยุนัวเล็ ร่าสูเินริ่ไปที่อ่าอาบน้ำที่ถูัเรียมไว้อย่าสวยาม สายธารหันไปมออ่าอาบน้ำที่ถูีฟอไว้บนผิวน้ำโรย้วยอุหลาบสีแสวยาม บนอบอ่ามีเทียนหอมที่ถูุไว้เพื่อสร้าบรรยาาศเพื่อให้นอาบผ่อนลาย
" เป็นไ อบไหม "
นัวสู่อยๆวาสายธารลพื้นอย่าแผ่วเบา สายธารหันมามอหน้าพายุสลับับอ่าอาบน้ำที่ถูัเรียมไว้พร้อมับลืนน้ำลายเหนียวๆลอ นัวเล็เริ่มรับรู้ถึอันรายที่ำลัะมาเยือนนในไม่้า สายธาร่อยๆถอยหลัหนีไปที่ประูห้อน้ำโยที่สายายั้อพายุที่ำลัปลเปลื้อเสื้อผ้าอยู่
สายธาร่อยๆย่อ้าๆอย่าพยายามทำทุอย่าให้เบาที่สุเพื่อให้ถึประูหน้าห้อน้ำอย่าใเย็น ริมฝีปานิ่มเม้มเ้าหาัน้วยวามันบวับวามื่นเ้น หัวใวน้อยเ้นระส่ำมือบา่อยๆเอื้อมไปที่ลูบิประูโยที่สายายั้อพายุอยู่ เมื่อเห็นว่าพายุยั่วนอยู่ับารปลเปลื้อเสื้อผ้า สายธารึอาศัยัหวะนั้นว้าหมับไปที่ลูบิประู่อนะ่อยๆหมุนมันเบาๆ
แ่่อนที่ลูบิประูะถูปลล็อร่าบาอสายธารลับลอยึ้นาพื้นอีรั้ สายธาราโหันมามอพายุ้วยวามในิว่านระทำทุอย่าเบาที่สุแล้วนะทำไมพายุถึยัับไ้อี
" ทำไมื้อ " พายุูบที่แ้มทั้สอ้านสายธาร้วยวามมันเี้ยว
" มึรู้ัวไ้ไ "
" มึิว่าเนียนมาหรือไ อย่าลืมว่าูเป็นใรรับสายธาร ูเป็นถึนายหัวนะรับแ่เมียะย่อหนีแ่นี้ทำไมูะไม่รู้ัว " พายุยยิ้มมุมปาอย่าเ้าเล่ห์
" ใรเมียมึ " สายธารแหวลับ
พายุมอหน้าสายธารพร้อมับยิ้มมุมปา่อนะโยนสายธารลอ่าอาบน้ำนน้ำในอ่าระาย ร่าบาทะลึ่พรวาน้ำ่อนะไอออมา้วยวามสำลั เสื้อผ้าที่นสวมใส่อนนี้เปียปอนไปหม สายธารมอหน้าพายุ้วยวามไม่เ้าใบวับวามโรธ
" มึทำเหี้ยอะไรเนี่ย " เสียหวานะอใส่นัวสูที่ยืนยิ้ม้วยวามุ่นเือ
" ในห้อน้ำ็ไม่เลวนะูว่า เห็น้วยไหม "
พูบพายุ็้าวามสายธารลมาในอ่าอาบน้ำทันที ร่าบาพยายามระถัวหนีาารุามอนัวสูนิับอบอ่าอีฝั่้วยวามลัว มือแร่ว้ามับเ้าที่้อเท้าเล็่อนะระานัวน้อยให้เ้ามาหาน
้วยวามที่อ่าน้ำลื่นบวับสายธารมัวแ่ใเลยไม่ทันั้ัวส่ผลให้ร่าบาถลาเ้าหาพายุทันทีแนแร่อรัเอวบาแน่น มูโ่มสันฝัลที่ออาว่อนะสูมลิ่นหอมหวาน้วยวามพอใ
" ัวมึเหมาะับารเปียน้ำริๆนะสายธาร มึโรน่าเอาเลยว่ะ " น้ำเสียทุ้มิะแหบพร่าเอ่ยึ้นพร้อมับลืนน้ำลายลอมือสาเริ่มุน
******************************************************************
ความคิดเห็น