Jibaku shounen hanako-kun [Tsukasa × Oc]

       ฉันน่ะ. . . เคยคิดมาตลอดเวลาเลยนะ

 ว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไรไม่ตายๆไปซักที มีตัวตนอยู่เพื่อที่จะเป็นตัวแทนของใครสักคนอย่างนั้นหรือ? 

 [ เมงูมิ!! ] 

 เสียงเรียกชื่อของเด็กสาวที่กำลังยืนรับแสงแดดอยู่กลางสวนเพาะปลูกดังขึ้นใบหน้าขาวเรียบเนียนค่อยๆหันมาช้าๆ ปลายผมสีม่วงอ่อนที่ยาวเกือบจะถึงข้อเท้ากำลังพริ้วสไวตามกระแสลมอ่อนๆ นัยน์ตาสีแดงสดจ้องมองไปยังเพื่อนของตน

 [ เร็วเข้า! ไปเปลี่ยนชุดแล้วรีบกลับบ้านกันเถอะ! ]

  [ ขอโทษนะจ้ะ คาเอเดะจัง. . . ]

  [ พ--พอดีมาฉันมีนัดแล้วนะ! ] 

 เธอรีบกล่าวตอบเพื่อนสนิทของตนไปทันทีก่อนที่จะวางกระถางต้นไม้ลงพลางยิ้มส่งๆให้กับเพื่อนสาวของตน 

 [ อ่า. . . งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ! ] 

 เมื่อเด็กสาวพูดจบเธอก่อนเดินจากไปทิ้งให้เพื่อนสนิทของตนยืนอยู่ท่ามกลางสวนเพาะปลูกอยู่เพียงผู้เดียว

 [ เฮ้อ. . . ] 

เมงูมิเห็นดังนั้นจึงรีบกลับเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าของตนให้เรียบร้อย  โอ๊ะ. . . ? ลืมแนะนำตัวเองไปเลยสินะ 

 ซาระซากิ เมงูมิค่ะ อยู่แผนกม.ปลายปี 3 ห้อง B เป็นผู้ช่วยของสิ่งลี้ลับนามว่ายูกิ สึคาสะค่ะ! 

 ถ้าถามว่าทำไมถึงกลายมาเป็นผู้ช่วยของเขาอย่างนั้นหรอคะ?  คงเพราะ.  .  . 

 [ มีความปราถนาที่อยากจะทำ. . . ให้เป็นจริงค่ะ ] 

 ก็เลยผูกชะตากับสิ่งลี้ลับนั่นเอง! เอ๊ะ? สมัครใจหรอคะ? เปล่าเลยค่ะ. . . โดนบังคับต่างหาก. . . แต่ช่างมันเถอะยังไงก็คิดความปราถนาไว้แล้วนี่คะ? เพราะฉะนั้นก็มาทำให้ความปราถนานั้น เด็กสาวเดินไปยังห้องกระจายเสียงเก่าก่อนที่จะเปิดประตูออกก็พบกับเขตแดนที่เป็นห้องกระจายเสียง

 [ โอ้! มาแล้วหรอเมงูมิ!! ] 

 [ อ่า. . . มาแล้วล่ะ. . . ] 

 เด็กสาวเดินเข้ามาภายในห้องก่อนที่จะเดินไปยังเก้าอี้นั่น พร้อมกับถือหนังสือที่ได้เขียนข้อความอะไรสักอย่างเอาไว้

 [ ถ้างั้น! ]

 [ เมงูมิวันนี้จะเป็นเรื่องเล่าแบบไหนหรอ?? ] 

 [ นั่นสินะ. . . ] 

.

.

.

.

.

. 

.

.

.

.

 [ เคยได้ยินเรื่องเล่านี้รึเปล่าคะ? ]