ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : เริ่มการแสดง
“โฮ้!!!”
ู้ม!!!!
“อ้า!!!!”
พวมันำรามออมา้วยเสียอันัลั่น านั้นไม่รีรอพวมันยาบอันให่โอมันฟันไปที่วิลเลินที่ำลัะลึับพวมันอยู่
ิ๋ๆๆ
มันยาบที่เ็มไป้วยเลือึ้นมาและมอไปรอบๆ มันสัเุเห็นมนุษย์สอนทีู่ะอันรายมาที่สุ หนึ่ือมนุษย์ายที่มีปริมาพลัเวทย์ที่มาว่าหัวหน้าอพวมัน ับอีหนึ่นมนุษย์เพศหิที่มีหาปริมาพลัเวทย์อเธอ่อน้ามาเือบเทียบเท่าับหัวหน้าอพวมัน
วิ้ๆๆๆ
“ุอานอสะ!! ฝาุัารฝั่วา้วย่ะ!!”
ระหว่าพูเอรินะ็่อยๆวบุมพลัเวทย์สีรามออมาปลุมร่าายอเธอและหาอเธอ็่อยๆอออมาาหนึ่หาเป็นสอหา านั้นหาที่สามสี่และห้า็อออมา รวมเป็นทั้หมห้าหาไม่รอ้าพุ่ไป่อสู้ับพวมันทันที
‘หืม? ันรู้สึว่าเธอแ็แร่ึ้นแฮะ’
ทาอานอส็ไม่ยอมน้อยหน้าเา่อยๆวบุมพลัเวทย์สีแทมิฬอนเอนุมทั่วทั่ัว
‘ลอรั้แร่ายว่าที่ิแฮะ’
‘เอาล่ะ วันนี้อทสอบฝีมือนเอหน่อยเถอะ!!!’
อานอสพูึ้นมาในใ มืออเา่อยๆับไปที่้ามาบบริเวเอว้ายานั้น็ั้ท่าเหมือนเ็นอิสึ
“ปราออริินอลระบวนท่าที่1 สายฟ้าฟาวามเร็วเทพ!!”
พรึบ!!
อานอสหายไปารนั้นทันที แน่นอนว่าอานอสไม่ไ้ใ้พลัสายฟ้าเพราะเาไม่มี ถึในระบวนท่าะมีำว่าสายฟ้า็เถอะ มันเท่นี่นา!!!
ั๊วะ!!!!
าบออานอสผ่าโอเอร์ออเป็นสอส่วนเหมือนโโโนท่าผ่ามิิเลย านั้นอานอส็สะบัราบเลือ
“ไม่พัแฮะหรือเป็นเพราะเราเสริมเวทไปที่ัวาบัน”
อานอสมอูาบที่ไม่พัเพราะฟันแบบมั่วๆ แ่มีรอยบิ่นอยู่เล็น้อย อานอสาว่าใ้ไ้อี7-8รั้าบเล่มนี้ะพั
“่อไป”
อานอสหันไปมอโอเอร์วาที่เามอไปที่โอเอร์มีแสสีแเลือเ่นันี่ือเวลาที่อานอสใ้พลัเวทย์ เมื่อเาไม่ไ้ใ้พลัเวทย์วาอเาะเป็นสีำเหมือนห้วลึปิ
พวโอเอร์ัวสั่นพราะหวาลัวมนุษย์รหน้า ทาอานอสเาไม่ิสสารหรอถึนี่ะเป็นรั้แรที่เา่า นี่ไม่ใ่เวลามาลัเล ถ้าเาลัเลเานี่แหละที่ะายะเอ
อานอสและอารินะใ้เวลาไม่นานมานัในารวาล้าพวโอเอร์
ู้ม!!!!!!
‘นั่นบอสเหรอ?’
อานอสมอไปที่บอสมอนสเอร์ที่ัวให่ว่าพวที่เา่อสู้มานิหน่อยมันสูราวๆ2.5เมรมั้
“เอรินะ!!!ผลัมันมาทานี้!!!”
อานอสะโนออมาเพราะเาเรียมทลอลวเวทย์มนร์แล้ว
หัวหน้าอมันเินออมา็ถูเอรินะใ้ระสุนวัรที่ทำมาาเวทย์มนร์นระเ็นมาทาอานอส
‘ลว’
ั๊วะๆๆๆ!!!
อานอสใ้ลวที่สุ่มไ้พันร่าอโอเอร์านั้น็ใ้พลัเวทย์เสริมวามทนและรัมันนัวาเป็นหลายๆิ้น าย่ายไม่สมเป็นบอสเลย!!!
[+10]
[+12]
ะแนนอารม์เพิ่มึ้นอย่ารวเร็ว
“......”
“สัว์ประหลา!!!”
“ปีศา!!!!”
ทั้นัเรียนอาารย์หรือแม้ระทั่วิลเลินบาส่วนูพวเาอยู่็แสวามหวาลัวออมา โยเพาะวิลเลินทีู่ะลัวหนัว่าเพราะพวเา้อ่อสู้ับอานอส ทาอานอสเามอไปที่ไอาวะและเพื่อนอเาทีู่อยู่้านบน
“......”
เาไม่พูอะไร เพราะอนนี้เริ่มารแสแล้ว
วื้อๆๆๆ
มีเทอีหนึ่เทปราึ้น ทานัเรียนนอื่นหันไปมอทาเทสีำฟ้าที่มีเสียลื่นทะเลลอยออมา
“บ้าอะไรเนี่ย!!!!”
“ทำไมพววิลเลินถึบุUA่ายแบบนี้!!!”
“เมื่อไหร่อีะะมาเนี่ย!!!!”
่วที่อานอสำลัไป่อสู้อีะ็ถูนอื่นบอให้ไปเรียนพวอาารย์มา
‘ุอานอส เอรินะ...พวุเป็นใรันแน่’
โมโมะิึ้นมาเมื่อมอไปยัวาสีำที่ลายเป็นสีแออีฝ่าย
“ลิ่นบ้าอะไรวะ!!!!”
บาุโะโนอมาพราเอามือปิมู นอื่นๆที่ไ้ลิ่น็ปิเ่นัน
‘ลิ่นาวปลา?’
ไอาวะที่ำลั่อสู้ับวิลเลินอยู่็พูึ้นมาในใ ระหว่าที่เาำลั่อสู้อยู่และเหลือบมอลูศิษย์สอนอนเอ่าวิลเลินัวสีแย่าโหเหี้ยม แถมไม่ลัเลแม้แ่น้อยูาท่าทาอพวเา(ไอาวะและนอื่นๆิว่ามอนสเอร์พวนี้เป็นมนุษย์)
‘ลิ่นาวเหรอ...’
อานอสิัพัและมอไปที่เท เทในอนนี้เริ่มมีัวอะไรบาอย่าเินออมา ทันทีที่อานอสเห็นเา็ะลึในทันที
‘นั่นมัน...อ๋อ...ไอ้นั่นสินะ...เฟียเธอเ้าใเล่นีหนิ!’
อานอสนึออทันทีที่เห็นพวสาวอเทพเ้าเหล่านั้น านั้นอานอส็เริ่มแส
“อย่าบอนะว่า!!!”
อานอสเริ่มารแสอเาอีรั้ เทรั้นี้เป็นภาริอเฟีย สาวอเทพเ้าโบรา
“ุอานอส!”
เอรินะที่เห็นอานอสทำท่าทาใและพูออมา้วยเร่เรีย็ใ้วย เพราะเธอไม่เยเห็นอานอสเร่เรียมา่อนปิเาเป็นนสบายๆ่อให้นั่นเป็นาร่อสู้็าม แ่ราวนี้มันแ่า
“ุอานอสุรู้ัเหรอะ?!”
“อ่า...สาวอเทพเ้าน่ะ...”
“สาวอเทพเ้า!?!”
เอรินะมวิ้วทันที นี่เหมือนะไม่เหมือนในเนื้อเรื่อในมายฮีโร่เลย
“นี่ไม่เหมือน้นบับหรอนะ...เธอะเ้าใว่านี้เป็นโลู่นานในมายฮีโร่็ไ้...เี๋ยวัน่อยเล่ารายละเอียให้ฟัทีหลั”
“่ะ”
เอรินะอบลับะปิมูอเธอ เธอมีประสาทสัมผัสที่ไวว่านปิมาเพราะเธอเป็นิ้อ เธอมอไปที่ลุ่มนสวมุลุมปปิทั้ัว่อยไปเินออมา
“เหม็นะริ สาวอเทพเ้าริรึเปล่าเนี่ย!!!”
ถ้าเธอมูายแล้วไม่ไ้ลิ่นใระรับผิอบ!!!
.
.
.
.
.
.
.
ู้ม!!!!
“อ้า!!!!”
พวมันำรามออมา้วยเสียอันัลั่น านั้นไม่รีรอพวมันยาบอันให่โอมันฟันไปที่วิลเลินที่ำลัะลึับพวมันอยู่
ิ๋ๆๆ
มันยาบที่เ็มไป้วยเลือึ้นมาและมอไปรอบๆ มันสัเุเห็นมนุษย์สอนทีู่ะอันรายมาที่สุ หนึ่ือมนุษย์ายที่มีปริมาพลัเวทย์ที่มาว่าหัวหน้าอพวมัน ับอีหนึ่นมนุษย์เพศหิที่มีหาปริมาพลัเวทย์อเธอ่อน้ามาเือบเทียบเท่าับหัวหน้าอพวมัน
วิ้ๆๆๆ
“ุอานอสะ!! ฝาุัารฝั่วา้วย่ะ!!”
ระหว่าพูเอรินะ็่อยๆวบุมพลัเวทย์สีรามออมาปลุมร่าายอเธอและหาอเธอ็่อยๆอออมาาหนึ่หาเป็นสอหา านั้นหาที่สามสี่และห้า็อออมา รวมเป็นทั้หมห้าหาไม่รอ้าพุ่ไป่อสู้ับพวมันทันที
‘หืม? ันรู้สึว่าเธอแ็แร่ึ้นแฮะ’
ทาอานอส็ไม่ยอมน้อยหน้าเา่อยๆวบุมพลัเวทย์สีแทมิฬอนเอนุมทั่วทั่ัว
‘ลอรั้แร่ายว่าที่ิแฮะ’
‘เอาล่ะ วันนี้อทสอบฝีมือนเอหน่อยเถอะ!!!’
อานอสพูึ้นมาในใ มืออเา่อยๆับไปที่้ามาบบริเวเอว้ายานั้น็ั้ท่าเหมือนเ็นอิสึ
“ปราออริินอลระบวนท่าที่1 สายฟ้าฟาวามเร็วเทพ!!”
พรึบ!!
อานอสหายไปารนั้นทันที แน่นอนว่าอานอสไม่ไ้ใ้พลัสายฟ้าเพราะเาไม่มี ถึในระบวนท่าะมีำว่าสายฟ้า็เถอะ มันเท่นี่นา!!!
ั๊วะ!!!!
าบออานอสผ่าโอเอร์ออเป็นสอส่วนเหมือนโโโนท่าผ่ามิิเลย านั้นอานอส็สะบัราบเลือ
“ไม่พัแฮะหรือเป็นเพราะเราเสริมเวทไปที่ัวาบัน”
อานอสมอูาบที่ไม่พัเพราะฟันแบบมั่วๆ แ่มีรอยบิ่นอยู่เล็น้อย อานอสาว่าใ้ไ้อี7-8รั้าบเล่มนี้ะพั
“่อไป”
อานอสหันไปมอโอเอร์วาที่เามอไปที่โอเอร์มีแสสีแเลือเ่นันี่ือเวลาที่อานอสใ้พลัเวทย์ เมื่อเาไม่ไ้ใ้พลัเวทย์วาอเาะเป็นสีำเหมือนห้วลึปิ
พวโอเอร์ัวสั่นพราะหวาลัวมนุษย์รหน้า ทาอานอสเาไม่ิสสารหรอถึนี่ะเป็นรั้แรที่เา่า นี่ไม่ใ่เวลามาลัเล ถ้าเาลัเลเานี่แหละที่ะายะเอ
อานอสและอารินะใ้เวลาไม่นานมานัในารวาล้าพวโอเอร์
ู้ม!!!!!!
‘นั่นบอสเหรอ?’
อานอสมอไปที่บอสมอนสเอร์ที่ัวให่ว่าพวที่เา่อสู้มานิหน่อยมันสูราวๆ2.5เมรมั้
“เอรินะ!!!ผลัมันมาทานี้!!!”
อานอสะโนออมาเพราะเาเรียมทลอลวเวทย์มนร์แล้ว
หัวหน้าอมันเินออมา็ถูเอรินะใ้ระสุนวัรที่ทำมาาเวทย์มนร์นระเ็นมาทาอานอส
‘ลว’
ั๊วะๆๆๆ!!!
อานอสใ้ลวที่สุ่มไ้พันร่าอโอเอร์านั้น็ใ้พลัเวทย์เสริมวามทนและรัมันนัวาเป็นหลายๆิ้น าย่ายไม่สมเป็นบอสเลย!!!
[+10]
[+12]
ะแนนอารม์เพิ่มึ้นอย่ารวเร็ว
“......”
“สัว์ประหลา!!!”
“ปีศา!!!!”
ทั้นัเรียนอาารย์หรือแม้ระทั่วิลเลินบาส่วนูพวเาอยู่็แสวามหวาลัวออมา โยเพาะวิลเลินทีู่ะลัวหนัว่าเพราะพวเา้อ่อสู้ับอานอส ทาอานอสเามอไปที่ไอาวะและเพื่อนอเาทีู่อยู่้านบน
“......”
เาไม่พูอะไร เพราะอนนี้เริ่มารแสแล้ว
วื้อๆๆๆ
มีเทอีหนึ่เทปราึ้น ทานัเรียนนอื่นหันไปมอทาเทสีำฟ้าที่มีเสียลื่นทะเลลอยออมา
“บ้าอะไรเนี่ย!!!!”
“ทำไมพววิลเลินถึบุUA่ายแบบนี้!!!”
“เมื่อไหร่อีะะมาเนี่ย!!!!”
่วที่อานอสำลัไป่อสู้อีะ็ถูนอื่นบอให้ไปเรียนพวอาารย์มา
‘ุอานอส เอรินะ...พวุเป็นใรันแน่’
โมโมะิึ้นมาเมื่อมอไปยัวาสีำที่ลายเป็นสีแออีฝ่าย
“ลิ่นบ้าอะไรวะ!!!!”
บาุโะโนอมาพราเอามือปิมู นอื่นๆที่ไ้ลิ่น็ปิเ่นัน
‘ลิ่นาวปลา?’
ไอาวะที่ำลั่อสู้ับวิลเลินอยู่็พูึ้นมาในใ ระหว่าที่เาำลั่อสู้อยู่และเหลือบมอลูศิษย์สอนอนเอ่าวิลเลินัวสีแย่าโหเหี้ยม แถมไม่ลัเลแม้แ่น้อยูาท่าทาอพวเา(ไอาวะและนอื่นๆิว่ามอนสเอร์พวนี้เป็นมนุษย์)
‘ลิ่นาวเหรอ...’
อานอสิัพัและมอไปที่เท เทในอนนี้เริ่มมีัวอะไรบาอย่าเินออมา ทันทีที่อานอสเห็นเา็ะลึในทันที
‘นั่นมัน...อ๋อ...ไอ้นั่นสินะ...เฟียเธอเ้าใเล่นีหนิ!’
อานอสนึออทันทีที่เห็นพวสาวอเทพเ้าเหล่านั้น านั้นอานอส็เริ่มแส
“อย่าบอนะว่า!!!”
อานอสเริ่มารแสอเาอีรั้ เทรั้นี้เป็นภาริอเฟีย สาวอเทพเ้าโบรา
“ุอานอส!”
เอรินะที่เห็นอานอสทำท่าทาใและพูออมา้วยเร่เรีย็ใ้วย เพราะเธอไม่เยเห็นอานอสเร่เรียมา่อนปิเาเป็นนสบายๆ่อให้นั่นเป็นาร่อสู้็าม แ่ราวนี้มันแ่า
“ุอานอสุรู้ัเหรอะ?!”
“อ่า...สาวอเทพเ้าน่ะ...”
“สาวอเทพเ้า!?!”
เอรินะมวิ้วทันที นี่เหมือนะไม่เหมือนในเนื้อเรื่อในมายฮีโร่เลย
“นี่ไม่เหมือน้นบับหรอนะ...เธอะเ้าใว่านี้เป็นโลู่นานในมายฮีโร่็ไ้...เี๋ยวัน่อยเล่ารายละเอียให้ฟัทีหลั”
“่ะ”
เอรินะอบลับะปิมูอเธอ เธอมีประสาทสัมผัสที่ไวว่านปิมาเพราะเธอเป็นิ้อ เธอมอไปที่ลุ่มนสวมุลุมปปิทั้ัว่อยไปเินออมา
“เหม็นะริ สาวอเทพเ้าริรึเปล่าเนี่ย!!!”
ถ้าเธอมูายแล้วไม่ไ้ลิ่นใระรับผิอบ!!!
.
.
.
.
.
.
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น