ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ••• ไอ้หล่อ เค้าขอโทษ~ •••
Oh my friend!!! [สะดุดรักนายขาสั้น!!!]
#MarkSon
••• Ep.7 ไอ้หล่อ เค้าขอโทษ~ •••
|| "หล่ออ่า...อย่างอนเค้าสิ:( ดีกันน้า~ นะๆๆๆ><" ||
∆ Jackson Part. ∆
"เหี้ยเอ๊ย..."
"อะไรครับ^^?"
"มึงยังถามอีก รอยดูดแม่งโคตรชัดเลยห่า!"
"แหะๆ"
"นี่ขนาดกูโบ๊ะคอนซีลเลอร์แล้วแม่งยังเอาไม่อยู่!"
"ปล่อยไว้แบบนี้แหละ สวยดี"
"ห่า! มึงคิดว่าเดินเข้าไปคอเป็นรอยจ้ำแบบนี้เขาจะมองกูกันยังไง -_- ยิ่งไอ้เจบียิ่งแล้วใหญ่"
"แฮร่~"
"-_-"
"เอาน่า~ เห็นแค่รอยสองรอยเอง"
"ที่เหลืออยู่ใต้คอเสื้อเต็มเลยไง! ถ้าก้มทีก็เห็นอีก!"
"น่า ไปเรียนเหอะ ไม่เป็นไรหรอก หรือมึงจะเอาคืนก็ได้นะ ไม่ว่ากัน^^" มันพูดแล้วเอียงคอมาทางผม
"ไม่เอาเว้ย! แค่นี้ก็อายจะตายห่าแล้ว!"
"ฮ่าๆๆ งั้นไป ไปเรียนกันเหอะ"
"เออ"
"ว้าว! เมื่อคืนเพื่อนกูไปทำอะไรมาน้าา แม่งเป็นจ้ำๆเลยว่ะ" ไอ้ฮุนครับ
พอถึงมอ.ปุ๊บก็โดนลยกู -_-
"รอยช้ำขนาดนี้...สาวดูดหรือผัวดูดวะสั้น ฮ่าๆๆ" ไอ้บ็อบ
แม่ง...กูจะทำไงดี T^T สาวนี่ไม่ใช่แน่นอน ผัวเหรอ? ก็ยังไม่ใช่อ่ะ ยังไม่ได้เป็นไรกันเลย
"ฮั่นแน่~ มีเงียบครับ พี่สั้นมีเงียบ" ไอ้ฮุน
"เงียบแบบนี้...แม่ง ผัวแน่ๆ!"
"ปะ...ป่าวเว้ย!"
"แหนะๆๆ มีเสียงสูงๆ ฮ่าๆๆ" ไอ้บ็อบ
ไอ้คนข้างๆแม่งก็ไม่ช่วยอะไรผมเล๊ยยย เอาแต่กระตุกยิ้มอย่างเดียว เดี๋ยวได้เจอกูกระตุกตีน!
"ไม่ใช่ซะหน่อย คือ..."
"ยังไม่ได้เป็นว่างั้น?" ไอ้ฮุน
"เออ
.
.
เฮ้ย! ผัวเผออะไร! มะ...ไม่มี!"
"น้อวววว ผัวแน่ๆ ไอ้สั้นซุกผัวเว้ยเฮ้ย!" ไอ้ฮุน
"ว่าแต่...ใครวะ?" ไอ้บ็อบ
"มาร์ค"
"ไม่ใช่เว้ย!!!"
"อะไรมึงสั้น กุเรียกไอ้มาร์ค"
"อะ...อ๋อ"
"ว่า?" ไอ้มาร์ค
"มึงรู้จักผัวมันมั้ยวะ?"
"หึ รู้จักสิ...รู้จักดีด้วย เนอะ^^"
แม่งมีหันมาเนอะใส่ผมด้วย
"หว่ายยย พี่สั้นมีผัวครับ! พี่สั้นมีผัว~"
"เชี่ยฮุน! หุบปาก!"
"แหม มีโหดๆ ฮ่าๆๆ"
"ตกลงผัวมึงนี่ใครครับ?"
"ก็..ไม่มี ไม่มีเว้ย!"
"อย่ามาเนียนๆ เพื่อนกันนะมึง บอกหน่อยดิ" ไอ้บ็อบ
"ก็ไม่มีไงเล่า!"
"พี่สั้นปากแข็งนะครับ อ้อ!ไอ้เจบี"
"?"
"มึงอยู่คณะเดียวกับมัน เพราะงั้น...สืบเรื่องผัวมันมาให้พวกกูหน่อยนะ ฮ่าๆๆ"
"หึ ไม่เห็นยาก..."
"ว้าว! พี่บีพูดแบบนี้...รู้ใช่มั้ยครับ^^" ไอ้ฮุน
"แล้วมึงคิดว่าใครล่ะครับเซฮุน..."
"อืม...ไม่รุ้ว่ะ คิดไม่ออก"
"ก็บอกว่าไม่มีไงเล่า! พวกมึงนี่นะ!"
"หึ"
"อะ...อะไรไอ้เจบี มึง...อย่านะเว้ย..."
ผมบอกเสียงเบาในช่วงท้ายประโยค
"ทำไม...พวกมึงไม่ถามไอ้มาร์คล่ะ มันรู้จักดีนี่ รู้จักดีมากด้วย หึๆ"
"เพื่อนมาร์คคคค ใครเหรอครับ?"
"ก็..."
อย่านะไอ้มาร์ค อย่าาาา! ผมหันไปถลึงตาใส่มันเป็นเชิงห้ามแต่มันกลับยกยิ้มมุมปากแล้วยักไหล่ใส่เฉยเลยอ่ะ ไม่นะ! ม่ายยยย!
"ก็..."
"ก็?"
"เอาเป็นว่า กูจะบอกแค่ว่า...มันอยู่กับผัวมันตลอด แค่นั้นแหละ"
"ไอ้มาร์ค! กูไม่มีผัวโว้ย!!!"
"หึ"
"ไอ้มาร์คคค มันก็อยู่กับมึงอ่ะ แล้วกูจะรู้มั้ยว่าใครผัวมานนน ห่า!" ไอ้ฮุน
"มันก็บอกอยู่ ว่าแจ๊คอยู่กับผัวตลอด..." เจบี
"อยู่กับผัวตลอดเหรอ..." ไอ้ฮุน
"เหี้ย!" ไอ้บ็อบ
เฮือก! อย่าบอกว่ามัน...
"อะไรมึงเพื่อนบ็อบ?"
"ผัวไอ้แจ๊คไง! อย่าบอกว่า..."
"ใครๆๆ?!"
"มึงโงหรือมึงโง่วะเพื่อนฮุน ถ้ามันอยู่กับผัวตลอด ผัวมันก็ต้องเป็น...อะ...ไอ้มาร์ค!!!"
"เหี้ย!!!"
"ไอ้มาร์ค...มึง?"
แปะๆๆ มันปรบมือครับ เหี้ยเอ๊ย!
"เก่งนี่เพื่อนกู"
"หึ ทีนี้รู้ยัง" ไอ้เจบี
"เหี้ยยย! มะ...ไม่ใช่เว้ย! กูยังไม่มีผัววว!!!"
"เดี๋ยวก็เป็น" ไอ้มาร์คมันพูดได้หน้าตายมากครับ
"เฮ้ยนี่จริง?!" ไอ้ฮุน
"จริงดิ?!" ไอ้บ็อบ
"อือ กูจีบมันอยู่"
"ไอ้เหี้ยยยย! มึงได้กันแล้ว?!"
"ห่า! ยังเว้ย!" ผมนี่รีบตอบทันที
"เดี๋ยวก็ได้..." ไอ้มาร์ค
"เหี้ย!" ผมด่ามัน
"หึ"
"นี่มึงเอาจริงดิ?!" ไอ้ฮุนเหวอไปแล้วครับ
"เออ! แม่งน่ารัก..."
"ห๊ะ?!!"
"น่ารักไง สั้นๆเอ๋อๆดี"
"เชี่ย! กูป่าวเอ๋อ"
"หึๆ"
"เดี๋ยวมึง งั้นแสดงว่ารอยที่คอนั่น..." ไอ้บ็อบ
"ของกู"
"-0-"
"มาร์ค...คือมึง...เป็นเกย์?" ไอ้ฮุน
"ป่าว"
"แล้ว?"
"กูชอบมันคนเดียวไง ผู้คนอื่นกูไม่เอา"
"-0-"
"แล้วมึง...ชอบมันป่ะสั้น?" ไอ้บ็อบ
"เอ่อ...-0-" เอ๋อแดกแป๊บกู
"ว่าไง~" ไอ้บ็อบ
"คือกู..."
"คือกู?"
"กู...มะ...ไม่รู้ว่ะ"
"ฮั่นแน่~ ลังเลแบบนี้หลงเสนาห์มันเข้าแล้วสิท่า~" ไอ้ฮุน
"ปะ...ป่าวซะหน่อย..." ผมบอกเสียงอ่อย คือเอาจริงๆคือผมไม่รู้เลยอ่ะว่าคิดยังไงกับมัน
"หว่ายยย แบบนี้...มึงเริ่มมีใจแล้วว่ะสั้น~"
"กู...ป่าว คือกู...โอ๊ยยย! อย่าถามกูตอนนี้ได้มั้ย? กูไม่รู้..."
"มึงลังเลจริงๆว่ะสั้น แบบนี้มึงมีหวังแน่ไอ้มาร์ค><" ไอ้ฮุน
"หึๆ"
"น้อววว พี่มาร์คมีหวังครับๆ แบบนี้ได้ชัวร์ๆ!" ไอ้บ็อบ
"ได้อยู่แล้ว...เนอะ! ^^"
แม่งมีหันมาเนอะใส่กูด้วยอ่ะ ฮือออT^T
"หึๆ กูว่าไม่นานมึงเสร็จมันแน่สั้น ฮ่าๆๆ" ไอ้บ็อบ
"สาส..." ไอ้บ็อบแม่งเสือกT^T
"หึๆ" ไอ้เจบี
"พวกมึงแม่งรุมแกล้งกูววววT^T" ผมว่าแล้วเอามือปิดหน้าฟุบลงกับโต๊ะ
"อะโด่ววว พี่สั้นเขินครับ ฮ่าๆๆ"
"ฮื่อออ" กูล่ะอยากจะมุดแผ่นดินหนี!
"เขินแรงนะครับเนี่ย^^" ไอ้มาร์คแม่งได้ใจ!
"กูป่าวเขิน!" ผมพูดอู้อี้ๆทั้งที่ยังฟุบอยู่กับโต๊ะ
ฟึ่บ!
"ฮะๆ ครับ ไม่เขินก็ไม่เขินเนอะ^^"
เหี้ยยยยย! พูดอย่างเดียวไม่ว่า เสือกดึงกูไปซุกอกอีก กูจาร้องงงงงT^T
"อื้อออ ปล่อย~"
"หึๆ น่ารักว่ะ"
"ไป ไปเรียนกันได้ละ เดี๋ยวสาย"
"อือ" ผมตอบมันเบาๆแล้วรีบเดินนำไปยังอาคารเรียนทันที
.
.
.
"ง่วงว่ะ"
"เดี๋ยวก็จะหมดคาบแล้ว"
"ง่า~ เค้าง่วงอ่ะสั้น" มือมันเริ่มมาครับ ลูบอยู่นั่นแหละ ชอบจังเลยนะกับตูดกูเนี่ย!
"ไอ้มาร์คอย่ากวน"
"งืออออ"
"อย่าซนสิ..."
"อือ ก็ได้" มันว่าเสียงหงอยแล้วเอนตัวมาพิงผม
"มาร์ค กูจะเรียน"
"งือออ แต่กูอยากคุยกับมึงอ่า~"
"มาร์ค กูต้องตั้งใจเรียนนะ จบไปจะได้มีงานทำ จะได้สร้างอนาคต กูต้องทำเว้ย"
"ง่า~ ไม่ต้องทำงานดิ"
"ห่า! กูจะเอาไรแดกห้ะ! ไม่ได้รวนล้นฟ้าแบบมึงนะเว้ย"
"ก็ให้กูเลี้ยงมึงสิ"
"..." แดกจุดสิครับ
"เป็นเมียกูให้กูเลี้ยงแบบสบายๆ เอามั้ย?^^"
"ห่า! มะ...มึงมันบ้า! กะ..กูจะเรียนต่อแล้ว!" เหี้ยยย กูเขินอีกแล้วว่ะ ทำไมผมต้องเขินมันด้วยวะเนี่ย! ไม่ๆๆ! ตั้งใจเรียนๆ ผมคิดแล้วพยายามกลับไปสนใจเนื้อหาตรงหน้าต่อ แต่...ทำยังไงก็ไม่หายว่ะ เหี้ยเอ๊ย ทำซะกูเขินเป็นสาวน้อยเลยสัส!
.
.
.
หลังเลิกคลาสผมก็มานั่งโต๊ะเดิมเมื่อเช้าครับ สรุปว่าเมื่อกี้ทั้งคาบผมก็มองแต่โปรเจคเตอร์เลยไงล่ะ จะไม่ให้มองได้ไง หันซ้าย เจอสายตาล้อเลียนของไอ้เจบี หันขวา เจอสายตาหวานเยิ้มของไอ้มาร์ค กูนี่หันกลับมาที่อาจารย์แทบไม่ทัน
"ไงเพื่อน~ มาเร็วดีจัง ป่ะ ไปหาไรกินกันเหอะ" ไอ้ฮุน
"เออ ไปๆ" ไอ้เจบี
พวกเรามากันที่ร้านอาหารหน้ามอ.ซึ่งเป็นร้านประจำของพวกเราครับ
"กินไรดีวะ" ไอ้บ็อบ
"อืม...ผัดไทมะ" ผมเสนอ
"เออ ก็ดีว่ะ" ไอ้บ็อบ
"พวกมึงอ่ะ เอาไร?"
"เหมือนแจ๊ค" ไอ้มาร์ค
"แหม~ เดี๋ยวนี้เขาเรียกชื่อกันเนอะ" ไอ้ฮุน
"ก็...ปกติป้ะวะ เรียกชื่อไม่ได้ไง?" ไอ้มาร์ค
"แหนะ พี่มาร์คเขินครับเขิน~"
"ก็เขินกับมันคนเดียวล่ะวะ..."
"อู้ยยย จัดไปหนึ่งดอก!" ไอ้ฮุน
"ขยันหยอดไว้มึง เดี๋ยวก็ได้ กูดูๆแล้ว...คงอีกไม่นานว่ะ ฮะๆ" ไอ้เจบี
"มะ...ไม่มีทาง!" ผมรีบแย้ง ไม่ๆ ไม่เด็ดขาด
"หึๆ ไม่มีทางไม่ได้น่ะสิ อย่างมึงน่ะเสร็จมันชัวร์! ยิ่งมึงอยู่ด้วยกันแบบนี้แล้ว...กูว่าไอ้แจ๊คเสร็จแน่ว่ะ ฮ่าๆๆ" ไอ้บ็อบ
"ไม่มีทาง! กูไม่มีผัวววว!"
"แหม แน่ใจเหรอครับหืม? ดูมึงออกจะหวั่นไหวด้วยซ้ำนะ~"
"ไม่! กู...ไม่เอาผัวเว้ย!"
"อย่าพูดแบบนั้นสิเพื่อนสั้น เดี๋ยวว่าที่ผัวมึงจะเสียใจเอานะครับ" ไอ้ฮุน
"ไม่ใช่ผัวเว้ย...กูไม่เอาผัว!"
"พูดแบบนี้...ไม่มีใจให้มันบ้างเลยเหรอครับ" ไอ้ฮุนถามต่อ
"ปะ...ป่าว ซะหน่อย..."
"จริงเหรอครับ~ ไม่รู้สึกไรเลย?"
"...". แดกจุดเลยสิกู -_- เอาจริงๆผมยังไม่รู้เลยอ่ะ...
"ว่าไงๆ เพื่อนกูรอคำตอบจากมึงอยู่นะเว้ย~"
ไอ้บ็อบพูด ผมจึงหันไปมองไอ้มาร์คและพบกับสายตาของมัน ที่ดู...เหมือนรอคำตอบ
"กู..."
"..." พวกมันเงียบครับ แล้วแม่งจ้องมาที่ผมทุกคนเลยไง
"อย่ากดดันกูดิวะ..."
"..."
"พวกมึงอ่า..."
"..."
"แจ๊ค..."
"หะ...หืม?" ผมตกใจนิดหน่อยที่อยู่ๆไอ้มาร์คก็เรียกขึ้น
"อย่างกูนี่ไม่มีทางจริงๆใช่มั้ยวะ..."
"เอ่อ..." สายตาแบบนั้นคือไรวะ กูควรทำยังไง ควรพูดอะไรออกไปดี
"อืม กูเข้าใจแล้ว"
"เฮ้ยมึง คือ..." คืออะไรวะ? เออ!กูก็ไม่รู้: (
"แดกเหอะ". มันพูดแล้วตักผัดไทขึ้นมากิน
ซึ่งพวกไอ้ฮุนไอ้บ็บไอ้บีมันก็คง...ทำไรไม่ถูกเหมือนกันเลยนั่งกินอาหารของตัวเองไป
"อะ...อืม" ผมรับคำแล้วลงมือกินบ้าง
ตุบๆ!
หืม? ใครเขี่ยตีนกูวะ??
ไอ้ฮุนมันขยิบตาให้ผมแล้วทำปากประมาณว่า 'กูเอง'
'?'
มันไม่ตอบแต่กลับบุ้ยปากไปทางไอ้มาร์แทน ผมหันตามไปก็พบว่า...มันนั่งแดกอยู่ครับ แต่สายตานี่...โคตรงอน!
'ทำไรหน่อยดิ'
'ทำไรวะ?T^T'
'มึงก็คิดดิ'
'กูไม่รู้วว'
"เข้าห้องน้ำกับกูหน่อยสั้น"
"อะ...เออ" ผมลุกขึ้นแล้วเดินตามไอ้ฮุนไป
ห้องน้ำ...
"มึงงง กูคิดไม่ออก"
"ก็คิดวนไปสิ ดูท่าแม่งโคตรงอนเลยว่ะ สรุปนี่ใครรุกใครรับกันแน่วะ หรือมึงรุก?"
"ป่าว มันรุก..."
"ฮะ...เฮ้ย! ป่าวเว้ย!!! คือ...กูไม่ได้เป็นอะไรกับมันสักหน่อย..."
"แล้ว...ไม่รู้สึกไรเลย?"
"ก็...ไม่รู้ว่ะ"
"เออๆ ช่างเหอะ แต่ตอนนี้...มึงไปง้อมันก่อน"
"แล้วกูจะง้อมันยังไงวะ..."
"คิดสิครับคิดด~ มึงเคยทำอะไรให้มันใจอ่อน หรือว่ามันชอบให้มึงทำอะไรให้บ้างหรือเปล่า?"
"อืม...กูก็เคย..." เหี้ย! ให้กูจ๊วบให้มันอีกเนี่ยนะ?!
"เคยอะไร? เคยอ้อน? รึป่าว"
"อะ...เออใช่ๆๆ เคยอ้อนๆ"
"งั้นมึงก็อ้อนมันสิ"
"อ้อนเหรอ...ยังไงดีวะ?"
"แบบว่า...ที่รัก~ไรงี้ ฮ่าๆๆ"
"สัส! กูไม่อ้อนแบบนั้น..."
"เออๆ จะแบบไหนก็เรื่องของมึงเหอะ แต่รีบๆง้อมันละกัน ง้อผัวอ่ะไม่ยากหรอก เชื่อกู" มันพูดแล้วตบไหล่ผมเบาๆ คือ...จริงๆแล้วมันไม่ได้ร้ายแรงถึงขั้นต้องทำหน้าจริงจังขนาดนั้นมั้ย ไอ้ฮุนเล่นใหญ่ว่ะ ฮ่าๆๆ
"มึงเคยง้อหรือไง?"
"ก็เออดิ"
"-0-!!!"
"เฮ้ย!!! คือ...กูหมายถึง เอ่อ...เคยง้อ...ง้อ...ง้อแฟน! ใช่ๆๆ กู...กูง้อแฟน คือ...ไม่ใช่ผัว เอ่อ ไม่ใช่ผู้ชายซะหน่อย"
"จริงเหรอ?"
"อืม จริงดิวะ อย่างกูเนี่ยนะจะมีผัว ฮะๆ"
"เออๆ"
"มึงเอ่อ...ไปง้อไอ้มาร์คได้แล้วไป"
"เออ จะไปอยู่เนี่ย~"
"อืม"
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะครับ ซึ่งตอนนี้ทุกอย่างยังคง...เงียบสงัด
ผมกลับไปนั่งที่เดิมข้างๆมันแล้วกินของตัวเองต่อจนหมด
"กูกลับก่อนนะ" ไอ้เจบี
"เออ กูด้วย กลับละ บาย~" ไอ้บ็อบ
"เอ่อ...กลับแล้วนะ" ไอ้ฮุน
พวกมันทิ้งกูวววT^T
"เอ่อ...มึง กลับกันเถอะ"
"อืม" มันตอบแล้วเดินไปขึ้นรถ
ในรถ...
"มึง"
"หืม"
"คือกู...กู..." กูอะไรวะT^T
"อืม ช่างเหอะ ไม่ต้องพูดหรอก กูรู้มึงไม่ได้รู้สึกอะไร..."
"มึง..."
"..."
เอาไงดีวะกู...
"จุ๊บ~"
"?!" มันหันมามองอย่างอึ้งๆ คงไม่คิดว่าผมจะหอมแก้มมันแบบนั้น
"กู...ขอโทษนะ"
"อะ...อืม"
"มึงพูดเป็นแค่อืมรึไง"
"เออ"
"มึงหายงอนกูดิ~ นะๆ"
"..."
"มาร์ค..."
"..."
"หายงอนกูนะ...นะครับ" ผมเริ่มอ้อนแล้วเอนไปซบไหล่แกร่งนั่นเบาๆ
"..."
"มาร์ค~"
"..."
"ไม่งอนสิครับ: (..."
"..."
"หล่ออ่า...อย่างอนเค้าสิ : ( ดีกันน้า~ นะๆๆๆ><"
ผมอ้อนแล้วยื่นนิ้วก้อยไปหามัน
มันแวะจอดรถข้างทางก่อนจะ...
"จูบก่อน..."
หมับ!
ผมไม่ตอบแต่รั้งท้ายทอยมันลงประประกบจูบอย่างอ่อนโยนแต่แฝงไปด้วยความลึกซึ้ง โชคดีที่รถมันติดฟิลม์ดำ เราจึงสามารถจูบกันได้แบบสบายๆ
"อืม..." ผมครางออกมาเบาๆเมื่อมันเริ่มรุกไล้บดเบียดริมฝีปากลงมาอย่างแนบแน่น ผมปล่อยให้มันรุกไปเรื่อยๆจนแผ่นหลังแนบชิดกับประตูรถ...
มันจูบผมอยู่นานก่อนจะค่อยๆผละออกเบาๆ
"รักมึงนะ..."
"อะ...อื้อ"
"หายงอนกูนะ นะครับ..."
หมับ!
"อื้อ"
มันคว้าผมเข้ามากอดแล้วตอบเบาๆ
ดีใจว่ะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น