คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เด็กสาวคนหนึ่งซึ่งไม่เคยมีแฟน (ต่อ)
เด็กสาวคนหนึ่งซึ่งไม่เคยมีแฟน
"พี่วิน อาจารย์อะไรเรียกหรอ" ยังไม่ทันจะไปซื้ออะไรกินเลย พี่วินก็เรียกซ่ะก่อน
งง อ่ะดิ อยากรู้ใช่มั๊ยว่าพี่วินเป็นใคร พี่วินคือผู้ชายหมายเลข 2 ที่ฉันปิ๊งปั้งด้วย ฉันคนเดียวนะที่แอบชอบเค้า ส่วนเค้าคิดยังไงกับฉันก็ไม่รู้
ฉันรู้จักกับพี่วิน ปีนี้ปีที่ 4 แล้ว แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกันซักเท่าไหร่อ่ะนะ ก็แค่อยู่ชมรมดนตรีเหมือนกัน เจอหน้ากันเกือบทุกวัน แค่เค้าจำชื่อฉันได้ ฉันก็ดีใจแล้ว
"อาจารย์แจ่มอ่ะ รีบไปเหอะ ไปพร้อมพี่เลยก็ได้ พี่ก็กำลังจะไปเหมือนกัน"
"เอ่อ ตอนนี้เลยหรอ" ถามอะไรโง่จังฉัน ตื่นเต้นไปหมดแล้ว
"อืม ตอนนี้เลยไปเถอะ นี่กระเป๋าออมรึเปล่า พี่ถือให้ ไปเถอะเร็วๆ เดี๋ยวโดนด่าอีก"
"อ๋อ อือ ไปก่อนนะ นี่เอากระเป๋ามา ถือเองได้น่า"
"ช่างมันเถอะ วิ่งเร็วๆ"
ระหว่างทางมีแต่คนมองฉันกับพี่วิน อาจเป็นเพราะว่าสังสัยว่าจะวิ่งกันทำไม หรือไม่ก็อยากรู้ว่าผู้หญิงที่วิ่งเป็นอะไรกับพี่วิน
อ๊าก พี่วินออกจะป็อบ คนก็ต้องมองมันก็ธรรมดา เฮ้อ...
"ออมเข้าไปก่อนนะ"
"ทำไมอ่ะ ทำไมไม่เข้าไปพร้อมกัน"
"ก็เข้าไปพร้อมกันแหละ แต่ว่าออมเดินนำละกัน"
ในเมื่อพี่วินขอมา ออมคนนี้ยินดีจัดให้ ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องชมรม พอก้่าวเข้าไป ก็จ๊ะเอ๋กับอาจารย์พอดีเลย
"จานแจ่ม หวัดดีค่ะ"
"ใครสอนให้เธอพูดกับครูอย่างงี้" อ้าว เวรกรรม สงสัยอารมณ์เสีย ถึงว่าพี่วินให้ฉันนำทัพ
"อาจารย์เรียกหนูมีอะไรรึเปล่าค่ะ"
"ครูเรียกเธอตั้งแต่เช้าแล้วนะ ทำไมเพิ่งมาป่านนี้" อ๊ะ ตั้งแต่เช้าหรอ ทำไมฉันไม่รู้อ่า
"อ๋อ คืออย่างงี้ครับอาจารย์ ผมตามหาออมไม่เจอครับ ก็เลยมาตอนเที่ยงแทน" คำหลังพี่วินพูดเสียงเบาพอสมควร
"เอาเถอะ เดี๊ยวไม่ต้องเข้าเรียนนะ มาจัดการกับชมรมก่อน เธอ 2 คน ไปช่วยกันทำความสะอาด ปัด กวาด เช็ด ถู เอาให้ห้องสะอาดเลยนะ แล้วเดี๊ยวครูจะไปดู"
"จานขา อย่างงี้ก็ขาดเรียนสิค่ะ ไม่เอาอ่ะ ต่อไปวิชาการงานด้วย หนูอยากเรียนอ่ะค่ะ วันอื่นนะค่ะ นะอาจารย์"
"ครูให้คนเอาใบขอเวลาเรียน ไปแจ้งแล้วเรียบแล้ว เพราะฉะนั้นรีบไป นายวิน มาลากยัยออมไปเดี๋ยวนี้เลย"
"ไม่เอาอ่ะค่ะ อาจารย์จะมาขอเวลาเรียนอย่างงี้ได้ไงอ่ะค่ะ ถ้าผู้ช่วยรู้นะ อาจารย์ต้องโดนแน่ๆเลย"
"พรุ่งนี้จะมีแขกมาเยี่ยมโรงเรียน แล้วผู้ช่วยก็เป็นคนสั่งด้วย รีบไปซ่ะ ก่อนที่ครูจะโมโหนะจ๊ะ"
"ไปเถอะออม พี่มีอะไรดีๆจะบอกด้วย"
พี่วินเดินมาลากฉันออกจากโต๊ะของอาจารย์ แล้วเราสองคน คือฉันกับพี่วิน ก็มุ่งหน้าไปที่ห้องดนตรี
"ที่พี่จะบอกก็คือ พวกเด็ก ม.ต้น มาช่วยกันทำความสะอาดตั้งแต่เช้าแล้ว"
"อ้าว...แล้วทำไมอาจารย์ให้มาทำอีกอ่ะ"
"ความจริงอาจารย์ให้ตามทุกคนแหละ แต่พี่หาออมไม่เจอ พี่ก็เลยสั่งให้เด็กทำไปก่อน คนที่ทำความสะอาดอ่ะต้องเซ็นชื่อกำกับด้วย แล้วในใบนั้นไม่มีลายเซ็นออม พออาจารย์รู้ก็เลยให้พี่เรียกออมมาทำความสะอาด"
"แล้วอาจารย์ไม่รู้หรอว่าเด็กมาทำความสะอาดกันแล้วอ่ะ"
"ก็ไม่เชิงว่าไม่รู้หรอกนะ พี่บอกอาจารย์ว่าห้องยังไม่ค่อยสะอาดอ่ะ อาจารย์ก็เลย...นั่นแหละ"
"แล้วเราจะมาทำอะไรอีกอ่ะในเมื่อห้องก็สะอาดแล้ว" ฉันถาม ก็คนมันสงสัยอ่ะ จะเรียกมาทำอะไรก็ไม่รู้
ความจริงฉันออกจากชมรมนี้ตั้งแต่จบ ม.3 แล้ว แต่เมื่อไม่นานมานี้ อาจารย์เดินมาบอกฉันว่า ฉันต้องเข้าชมรมนี้ ไม่อย่างนั้น อาจารย์จะให้ฉันออกจากโรงเรียน แล้วยังมาบอกอีกนะ ว่าที่ฉันอยู่โรงเรียนนี้ได้ เพราะว่าฉันเป็นเด็กชมรมนี้ เฮอะ ฉันไม่เชื่อที่อาจารย์พูดหรอก แต่ฉันก็ต้องกลับมาอยู่ชมรมนี้
ทุกเช้าทุกคนในชมรมต้องมาเอาเครื่องดนตรี แล้วไปบรรเลงเพลงชาติ แต่ฉันก็ไม่เคยโผล่หัวมาเลยซักครั้ง ถ้าฉันเป็นอาจารย์นะ ฉันคงจะไล่คนที่ทำตัวอย่างฉันออกแล้วแหละ
"ก็...ไม่รู้สิ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน" ใจนึงฉันก็อยากกลับไปเรียน แต่อีกใจหนึ่ง ฉันก็อยากอยู่กับพี่วิน
"เฮ้อ..." ฉันถอนหายใจ แล้วนั่งที่พื้นของห้อง
"แย่หน่อยนะ งั้นนั่งฟังพี่ดีดกีต้าร์ไปละกัน" พี่วินเดินไปหยิบกีต้าร์ แล้วดีดเป็นเพลง เสียดายที่พี่วินไม่ร้องเพลงไปด้วย แต่ถ้ามาคิดดูแล้ว บรรยากาศโรแมนติกนะ ฉันนั่งอยู่กับพื้น ข้างๆประตูของห้อง พี่วิน นั่งดีดกีต้าร์ข้างๆหน้าต่างของห้อง ถ้าพูดง่ายๆเลยก็คือ เรานั่งตรงข้ามกัน แต่มันชั่งห่างไกลกันเหลือเกิน... ข้างประตู กับ ข้างหน้าต่าง
"แหม...สบายกันเหลือเกินนะ คนนึงดีดกีต้าร์ คนนึงจะหลับ เป็นไง 3 ชั่งโมงทำอะไรกันบ้าง"
ว้าย ฉันนั่งฟังพี่วินดีดกีต้าร์ตั้ง 3 ชั่วโมงแล้วหรอเนี๊ยะ ฉันคิดว่ามันผ่านไปแค่ 10 นาทีเอง ทำไมเวลาเดินเร็วจัง
"จานครับ ผมเพิ่งดีดกีต้าร์ได้ซัก 15 นาทีเองนะครับ ส่วนเวลาที่เหลือ ผมกับออม ช่วยกันกวาด ถูห้องหลายรอบ เห็นมั๊ยครับอาจารย์ หยากไหย่ข้างบนเพดานก็ไม่มี" พี่วินตอบอาจารย์ เหอะๆ โกหกหมดเลย
"ดีมาก ออม วิน ช่วงปิดเทอมมาดูแลน้องๆซ้อมดนตรีด้วยนะ ส่วนวันเวลาเดี๊ยวครูจะบอกอีกที วันนี้กลับบ้านได้แล้ว ขอบใจมาก ออมถ้าเป็นไปได้ พรุ่งนี้ตอนเช้าครูอยากให้เธอมาดูแลน้องๆด้วย"
"ถ้าหนูตื่นเช้าหนูจะมาค่ะ" ฉันตอบไปอย่างไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่
"กลับบ้านกันเถอะ จะ 4 โมงอยู่แล้ว ล็อกห้องด้วยนะ แล้วกุญแจก็เก็บเอาไว้ด้วย พรุ่งนี้มาเปิดแต่เช้านะ ครูไปละ"
"พี่วินเก็บกุญแจไปเถอะ" ฉันบอกพี่วินทันทีที่ล็อกห้องเสร็จ
"ไม่เอาพี่ตื่นสาย กว่าจะมาก็พอดีอ่ะ ออมเก็บไว้เถอะ"
เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เดินเคียงคู่พี่วินออกมานอกโรงเรียน ครั้งแรกจริงๆ
"อ่ะ กุญแจเก็บเอาไว้" พี่วินยื่นกุญแจมาให้ฉัน
"ถ้าพี่วินไม่เก็บไว้ พรุ่งนี้ออมจะไม่ไปชมรม"
รถเมล์ช้าจัง เมื่อไหร่จะมานะ
"พี่วินรถมาแล้วออมไปนะ"
"พี่ไปด้วย สายนั้นก็ผ่านบ้านพี่" พี่วินพูดพร้อมรอยยิ้มที่สดใส เห็นแล้วบาดใจฉันจริงๆ อยากเก็บรอยยิ้มนั้นไว้คนเดียวจังเลย
พี่วินเดินขึ้นรถไปก่อนฉัน แล้วก็เลือกนั่งที่เบาะคู่
"ออมมานั่งซิ" พี่วินเรียกฉัน ตอนนี้สายตาของฉันไปสะดุดที่เบาะหลังพี่วิน เบาะนั้นมีใครอยู่นะหรอ เบาะนั้นมีนายคิ้วเข้มอยู่ไง ฉันจะทำยังไงดีหล่ะนี่
ความคิดเห็น