คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : พ่อปลาไหล - 07 - ไม่รู้ตัว
เรื่อนี้มี E-Book แบบบเรื่อที่แอป Meb แล้วน้าา (บับเ็มไม่ัา NC) พิมพ์ื่อนามปาา 'นัหมูปีศา' ที่่อ้นหา็เอเลย่ะ หรือะลิลิ์้านล่านี้็ไ้นะเผื่อใรไม่อยารอไปมาอ่านันไ้นะะ ิ้ม >>> https://shorturl.asia/ofNAl
EP 07
"ธะ เธอ"
ใบหน้าอทนายหนุ่มูแปลใเล็น้อยที่เห็นใบหน้าหวานอเยหอมีเียวอบาสวยอเธอแ่ำและ่ำน้ำ ร่าายอเธอสั่นเทาเล็น้อย เายอมรับเลยว่าเาอึ้ไปับสิ่ที่ไ้เห็น เธอลับมาบ้านไม่ไ้มีวามสุหรอหรือ
"ปล่อย"
น้ำเสียอเธอนิ่เรียบ และีสีหน้านิ่เหมือนปิอย่าที่เธอเยทำ ไม่รู้ทำไมอยู่ๆ เา็นึถึภาพที่เธอเินออมาาบ้านหลัโ เามอเธออยู่ทาระมอหลัอยู่ลอเวลา ท่าทาารเินเหมือนะไร้เรี่ยวแรและูเศร้าหมอ แ่อนนั้นเาไม่ไ้ิอะไรและไม่ไ้เอะใอะไรเลยแม้แ่น้อย แ่พอไ้เห็นหน้าเธอัๆ แล้ว มือที่ับแนเธอไว้มันลับับอย่าแน่นึ้น
"ันบอให้ปล่อยไ"
"เธอเป็นอะไรรึเปล่า"
"ันไม่ไ้เป็นอะไร ปล่อย" เธอยืนยันให้เาปล่อยแนเธอ น่าอายะมัเาไม่เห็นท่าทาน่าอายอเธอหรอนะ
"ันบอว่าะมารับ เธอ็อบลแล้วนี่"
เปลี่ยนาับแนอเธอเป็นว้า้อมือเล็อเธอเอาไว้แทนแล้วูเธอมาที่รถันหรูเาั้ใเปลี่ยนรถมารับเธอเลยนะเพราะิเอาไว้ว่าะเปิประทุนแล้วพาเธอับรถเล่นถ่วเวลาให้ไ้อยู่ับเธอนานสัหน่อย ถ้าเธอใี็ะยอมไปิน้าวับเา แ่เห็นเธอเป็นแบบนี้แล้วเาเอที่ไม่เยปลอบโยนใร็ไม่รู้ว่า้อทำอย่าไรเหมือนัน
"ึ้นรถสิ เี๋ยวันไปส่"
เปิประูรถให้เธอผายมือเาไปราวับว่าัวเอเป็นร่าำลออลุ้านับรถบ้านเธออย่านั้นแหละ หลัาที่เธอึ้นรถแล้วเา็ปิประูแล้วรีบวิ่อ้อมหน้ารถไปึ้นฝั่นับเ้าไปนั่ประำำแหน่นับรถทันที เาับรถออมาอย่า้าๆ ลอบมอูเธอที่มอออไป้าน้าอยู่ลอเวลา โยที่ภายในรถมีแ่วามเียบัน เธอไม่พู เธอไมุ่ย เธอนั่นิ่ๆ ราวับำลัเหม่อลอย หรือิเรื่ออะไรบาอย่าอยู่
ารัน์ลอบมอใบหน้าอเธอเป็นระยะสัเสีหน้าเธอ็พอะรู้ว่าน่าะมีเรื่อที่ไม่สบายใ วาู่สวยอเธอไม่แม้แ่ะหันมามอเาเลย้วย้ำ เธอมอไป้านนอ มอผู้นที่เินวัไว่ อบาและปลายมูเล็อเธอเริ่มแ่ำ วาู่สวยอเธอเริ่ม่ำน้ำ ใบหูและพวแ้มมีสีแระเรื่อปราึ้น มือเรียวที่วาเอาไว้ที่ับา็ำแน่น และสั่นเทาเล็น้อย ริมฝีปาบาอเธอสั่นนิๆ เธอำลั่มวามเ็บปว และพยายามเ้มแ็อยู่อย่านั้นเหรอนามีท่าทาแบบนี้เธอ็ยัูสวยส่า ใบหน้าที่สวยามอเธอราวับาบ้วยน้ำแ็ที่เย็นเยือ หาเาทำลายำแพน้ำแ็อเธอลไ้สีหน้าอเธอะเปลี่ยนไปบ้าไหมนะ
"อ่ะ นะ นี่! ไม่ใ่ทาไปอนโันนี่"
"ไปับรถเล่นัน มื่ำแบบนี้ถ้าไ้นั่รถเล่นเธอะสบายใึ้นไม่ใ่เหรอ"
"ันไม่ไ้เป็นอะไร พาันลับนะ"
"ันไม่ินเธอหรอนะ ันไม่อบทำอะไรนที่ไม่เ็มใ" ส่ยิ้มโปรยเสน่ห์ออมา่อนที่หิสาวะเบือนหน้าหนี
"ถ้านายทำอะไรัน ัน่านายแน่"
"้ะๆ ไม่ทำหรอ้ะ" พูอบอย่าอารม์ี อย่าน้อยๆ เธอ็อบโ้เาบ้าแล้วแหละ หลัาที่เถียันเมื่อรู่ภายในรถ็อยู่ในวามเียบันอีรั้หิสาวยัมอไป้านนออยู่อย่านั้นเธอ็รู้นะว่าไม่วรไว้ในแปลหน้าแ่เาเป็นเพื่อนอแฟนเพื่อนเธอ็ะไม่ทำอะไรเธอหรอมั้
ะที่ำลัมอไป้านนออยู่นั้นเธอ็ิอะไรไป่าๆ นานาหลายๆ นอาะอบ่วเวลาลาืนเพราะร่มเย็น เพราะเป็นเวลาเลิาน เป็นเวลาพัผ่อน เป็นเวลาที่ะไ้ออมาวาลวลายในสถานเริรมย์ หรือแม้แ่เป็นเวลาที่ะไ้อยู่ับรอบรัว แ่ับเธอมันไม่ใ่เลย สำหรับเธอแล้วเธอรู้สึว่า่วเวลาลาืนมัน่าน่าเศร้าอะไรนานี้ มอไปทาไหน็เศร้า ทำไมใรหลายๆ นถึสามารถยิ้มไ้ใน่วเวลาลาืนที่มันเหาแบบนี้นะ แ่ับเธอเพียแ่ิ็อยาะร้อไห้ออมาแล้ว
เธอ้อทนอยู่ในบ้านหลันั้น เธอ้อถูราหน้าว่าเป็นลูอผู้หิายัวแ่เธอไม่ไ้โรธเลียแม่หรอนะเธอลับภูมิใในัวแม่เธอมาว่าที่เลี้ยเธอให้โมาไ้นานี้ เธอ้ออยหลบหลีพ่อเลี้ยที่อยแ่ใ้สายาลวนลามเธอ เธอ้ออยหลบเลี่ยพี่สาว่าสายเลือเพื่อให้เิารปะทะน้อยที่สุ เธอ้อหลบหลีพี่าย่าสายเลือที่อยพูาูถููแลนเธอ วามสุมันืออะไรนะ หน้าาอวามสุมันเป็นแบบไหนเหรอเธออยารู้ั
นอย่าันะมีโอาสไ้รู้ัับเธอไหมนะเ้าวามสุ...
"นี่ ลไปเินเล่นันไหมำลัไม่มีนเลย"
ะที่ำลัิอะไรไปเรื่อยเปื่อยอยู่ๆ รถันหรู็หยุเลื่อนไหวสายลมเย็นพัโรเ้าระทบับผิวหน้าเนียนใส เธอมอไป้านหน้า็เอเ้าับ ทะเลสีำ หิสาวหันมอหน้าเาอีรั้ายหนุ่มที่สอวันมานี้วุ่นวายับเธอเสียเหลือเิน เาพาเธอมาที่นี่ทำไมัน
"ไปเินเล่นเป็นเพื่อนันหน่อย เธอนั่เียบมาเป็นั่วโมแล้วันอึอัะายั"
"พะ พาันมาทะเลทำไม"
"ันไม่ไ้พาเธอมา ันอยามาเอ ลมาสิ"
ทนายหนุ่มลารถันหรูอัวเอแล้วเินมาเปิประูรถให้เธอ เาถือวิสาสะว้ามือเรียวอเธอมาุมเอาไว้ ่อนะพาเธอเินลัเลาะไปามายหา ใบหน้าอเธอยามูเศร้า็ยัสวย ลิ่นหอมอเธอ็ยัมีท่าทาอเธอแบบนี้ทำให้เาอยารู้เรื่ออะไรันที่ทำให้เธอทุ์ใไ้นานี้
"เรียนบแล้วะหาานทำเลยไหม"
เาถามึ้นเพื่อทำลายบรรยาาศะที่พาันเินเลียบายทะเล มือหนายัับประสานับมืออเธออยู่ไม่ยอมปล่อย ้อมอเสี้ยวหน้าอหิสาวรหน้า้วยวามรู้สึหลาหลาย
"็ะหาานทำ"
"ะทำานเลยเหรอ ไม่พั่อนเหรอ"
"ไม่ละ"
"ปิวันว่าๆ เธออบทำอะไร"
"็... รอแม่โทรมาวนไปเที่ยวแหละมั้ ถามทำไม" วาใสแป๋วที่หันมามอเาับับบรรยาาศยาม่ำืนอลมทะเลที่พัเ้ามา แม้ะมีเสียรถราับผ่านไปบ้า แม้ะมีแสไฟวเล็ๆ าร้าน้า้าทาบ้า แ่สำหรับเาสิ่เหล่านั้นราวับหยุยับเลื่อนไหวไปั่วะ
เาือทนายารัน์ผู้โ่ั และนที่มีระับ้อารัวมาที่สุในเรื่ออวามสามารถแถมยัมีสำนัานทนายวามื่อั และเป็นเ้าอโรแรมและรีสอร์ในสถานที่ท่อเที่ยวที่เป็นที่นิยมอีหลายแห่ เาือผู้ายที่ไม่เย้อทำแบบนี้ับใรเลยแม้แ่นเียวแ่ไม่รู้ผีอะไรเ้าสิเาลับรู้สึว่าอยาทำให้เธอสบายใสัรั้็ยัี ในอนที่เาไ้สบสายาับวาู่สวยู่นั้นเา็แทบไม่อยาะละสายาออาเธอเลย
"นี่! ะ ะทำอะไรน่ะ"
เสียอเธอทำให้เาไ้สิ เมื่อูอีทีนี่เาว้าัวเธอเ้ามาอโยไม่รู้ัวเลยั้นเหรอ ทุอย่าไม่ไ้หยุหมุนเพียแ่หัวสมออเา่าหาที่มันหยุเอ เธอิ้นลุลัอยู่ในอ้อมแนแร่อเาราวับว่าเป็นพวโรบ้าามโริอย่าไรอย่านั้น
"ปล่อยันนะ ไอ้บ้า มะ มาอันทำไม ปล่อยนะ!" ็ไม่รู้เหมือนันว่าอทำไม ไหนๆ ็อแล้ว ใระปล่อย่ายๆ ัน
"ปล่อยสิ ไอ้บ้าเอ๊ย ปล่อย! ไอ้..."
"อย่า่าัน" ปรามเธอน้ำเสียนิ่ แ่็ไม่ยอมปล่อยเธอให้ออาอ้อมแน
"็ปล่อยันสิ เป็นโริหรือไมาอันทำไม!"
"็เธอหนาว ันเลย่วยอไ" แถ้าๆ ูๆ
"หะ! ันหนาวอนไหน ปล่อยนะ"
"อย่าิ้นมาไ้ไหมไหนๆ ็อแล้วอะ็ยอมๆ ไปไม่ไ้รึไ"
❤ ________________ ❤
็แ่าม ็แ่พาไปทะเล ็แ่อไม่รู้ัวเลยริๆ
อ่านบแล้ว่วยไล์+อมเมน์เพื่อเป็นำลัใให้หมูหน่อยนะะ หรือถ้าเอำผิแ้หมูไ้นะะ
• แ้่าา ั้แ่ EP10 ึ้นไปนบ หมูะิเหรียสำหรับอ่านล่วหน้านะะ (6 เหรีย) ส่วนสายฟรี รอ 7 วันนะ และหลัาที่อัปนถึอนบแล้ว หมูะลับมาิเหรียแบบถาวรทั้หมอีรั้่ะ
• อัปทุวันเวลา 15.00 น. ่ะ / ออมเมน์ หรือไล์ เพื่อเป็นำลัใให้หมูหน่อยนะะ
• นิยายอหมูเป็นนิยายรั / นิยายโรมาน์ / นิยายอีโริ / นิยายโรแมนิ อาะมีารัอน NC ออไปบ้าเพื่อให้ถูอเว็บ วอนนัอ่านโปรเ้าในะะ
>>> หมูอฝา 'แฟนเพเฟบุ๊' นัหมูปีศาหน่อยนะะ พิมพ์ื่อ 'นัหมูปีศา' ที่่อ้นหา หรือสแน QR Code ้านล่านี้ไ้เลย ใรสะวิ้มลิ์ ิ้มเลย https://bit.ly/3PecuRW
>>> หมูอฝา 'ทวิเอร์' นัหมูปีศาหน่อยนะะ พิมพ์ื่อ 'นัหมูปีศา' ที่่อ้นหา หรือสแน QR Code ้านล่านี้ไ้เลย ใรสะวิ้มลิ์ ิ้มเลย https://bit.ly/3cikmn2
ความคิดเห็น