First Love สุดว้าวุ่นของนายวายร้าย - นิยาย First Love สุดว้าวุ่นของนายวายร้าย : Dek-D.com - Writer
×

    First Love สุดว้าวุ่นของนายวายร้าย

    นี่ฉันต้องย้ายไปอยู่คอนโดกับยัยจูเนียร์แค่สองคนยังไม่พอ ชีวิตฉันยังต้องมาเจอกับอีตาบ้าข้างห้องอีก แล้วฉันจะได้อยู่แบบสงบๆบ้างมั้ยเนี่ยซีเนียร์ที่น่าสงสาร...

    ผู้เข้าชมรวม

    253

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    253

    ความคิดเห็น


    12

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 พ.ค. 52 / 13:11 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                                                       1
                                                                นายวายร้าย



    ฉันที่กำลังนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ถึงกับเกือบจะตกจากเตียงเลยทีเดียวเมื่อได้ยินเสียงตะโกนเรียกชื่อฉันมาแต่ไกล เอาอีกแล้วนะยัยจูเนียร์ชอบมารบกวนการนอนของฉันที่สุดเลยยัยน้องบ้า...
    \"พี่ซีเกิดเรื่องใหญ่แล้ว\" ฉันเห็นก็เรื่องใหญ่ทุกทีเวลาเธอเข้ามาที่ห้องฉันเนี่ยฉันเลยทำหน้าเบื่อๆใส่ซะเลย
    \"โถ่...พี่ซีอย่าทำหน้าแบบนั้นดิจูรู้ว่าจูมารบกวนการนอนของพี่ซีนะแต่นี่มันเรื่องใหญ่จริงๆนะ\" พูดไม่พอยังทำหน้าเวอร์แบบน่ารักอีก
    \"ก้ว่ามาดิเอาแต่เนื้อนะไม่เอาน้ำ\"
    \"ไม่ใช่ก๋วยเตี๋ยวนะพี่ซีสั่งแบบนี้อ่ะนี่มันความเป็นความตายเลยนะ\" ยังไม่พออีกเล่นรัยเนี่ยปรึกษากันหน่อย
    \"\"\"\"
    \"ล้อเล่นนะจ๊ะพี่ซีเนียร์สุดสวย...คือว่าพ่อกับแม่อ่ะจะไปเมืองนอกแล้วจะทิ้งเราสองคนไว้ที่นี่\"
    \"แล้วยังไงก็ไม่แปลกทุกทีก็เป็นแบบนี้แต่ที่ไม่ได้ไปคราวนี้ก็คงเพราะเราใกล้เปิดเทอมแล้วไม่เห็นมีอะไรเลย เสียเวลานอนมากเลย\" 
    \"ไม่แค่นั้นนะพี่ซีพ่อจะให้เราไปอยู่ที่คอนโดของเพื่อนพ่อ\" แล้วยังไงไม่เห็นเป็นไรแต่...
    \"อะไรนะบ้านเราก็มีทำไมต้องให้ไปอยู่ที่คอนโดด้วยอ่ะ เดี๋ยวพี่ต้องไปคุยกับพ่อสักหน่อย\"

    ฉันเด้งตัวลุกจากที่นอนแล้วตรงไปยังห้องทำงานของพ่อเล่นเอาเดินเมื่อยเลยอ่ะก็บ้านฉันมันใหญ่อย่างกับปราสาทนี่แม่ก็บอกว่าจะทำลิทฟ์ไม่รู้ว่าจะอะไรกันมากมายพอเดินมาถึงก็เล่นเอาเหนื่อยเลยนะเนี่ยอยู่กันพร้อมหน้าเลยฉันถามและพอจะสรุปเรื่องราวได้คร่าวว่าพ่อกับแม่ฉันจะต้องไปดูงานที่ฝรั่งเศสประมาณสามเดือนแล้วระหว่างที่ไม่อยู่เนี่ยก็เลยถือโอกาสจะต่อเติมบ้าน(แค่นี้ยังไม่พออีกหรอเนี่ย)แล้วก็ตกแต่งภายในท่านเลยเป็นห่วงระบบทางเอดิหายใจของเราเลยให้ย้ายไปอยู่ที่คอนโดของเพื่อนพ่อสักพักไม่ได้ให้ไปอยู่ถาวรเรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ


    และแล้ววันทีฉันต้องย้ายมาอยู่คอนโดก้อมาถึงฉันไม่มใจมานักหรอกอยู่บ้านสบายกว่าตั้งเยอะแต่ที่ยอมออกมาเนี่ยเพราะว่าฉันยื่นขอเสนอกับพ่อไปว่าถ้าจะให้ฉันออกมาอยู่ที่นี่ต้องไม่มีบอดี้การ์ดมาคอยคุมเด็ดขาดไม่อย่างนั้นฉันจะนอนสูดฝุ่นอยู่ที่บ้านทั้งพ่อกับแม่เลยยอมฉัน อิอิ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกับจูเนียร์ได้ออกมาอยู่ข้างนอกโดยที่ไม่มีคนมาคอยควบคุมและก็ไม่ต้องอยู่ในสายตาของพ่อแม่ตลอดเวลามันก็น่าดีใจเหมือนกันนะเนี่ย หุหุ
    \"เก็บของกันเสร็จเรียบร้อยแล้วนะสองคนทีนี่ก็ได้เวลาไปส่งพ่อกับแม่แล้วนะ\" ฉันเดินออกมาจากห้องนอนที่เพิ่งจะเก็บของเข้าที่เรียบร้อยที่จริงฉันก็เป็นคุณหนูที่เก็บของเองเป็นนะไม่ใช่ต้องใช้คนอื่นอยู่ตลอดเวลา แล้วก็เดินไปกอดพ่อทีแม่ทีชื่นใจจัง
    \"แหม๋ซีเนียร์มาแย่งซียจูได้งัยอ่ะไม่ยอมๆ\" จูเนียร์วิ่งตรงมาที่เราสามคนจากนั้นเราสี่คนพ่อแม่ลูกก็กอดกันกลมเลยล่ะ อิอิครอบครัวฉันน่าอิจฉาไหมล่ะ (วันนี้คุณกอดท่านทั้งสองรึยังค่ะ)เราไม่ได้สร้างภาพแต่มันเกิดมาจากความรักของครอบครัวเราต่างหากล่ะ


    ปัง!! พลั่ก!! ตุ๊บ!!
    เสียงอะไรเนี่ยใครมาทำอะไรแถวนี้นะคงจะหลับจะนอนไม่รู้รึไง ฉันที่กำลังจะหลับตาเขาสู่นิทราต้องตื่นเพราะเสียงข้างๆห้องทำอะไรไม่รู้เสียงดังน่ารำคาณที่สุดไม่รู้ซะแล้วว่ารบกวนการนอนของซีเนียร์แล้วจะเป็นยังไงเจอดีแน่ พอฉันขับรถไปส่งจูเนียร์ที่เรียนพิเศษเสร็จฉันก็กลับมาหวังว่าจะงีบสักหน่อยแต่เสียงมันดังขนาดนี้ฉันจะนอนได้ยังไงกันเล่า
    ก๊อก ก๊อก ก๊อก
    ฉันยืนเคาะประตูห้องข้างๆฉันไหนพ่อบอกว่าคอนโดเพื่อนพ่อ Private สุดๆไงแล้วนี่มันอะไรกันเนี่ยเคาะตั้งนานแล้วยังไม่ยอมเปิดอีกไม่มีมารยาทเอาซะเลยแย่ที่สุด ชิ และในจังหวะเดียวกันที่ฉันหมดความอดทนฉันเลยถีบประตูและคนข้างในก็เปิดประตูพอดี
    หมับ!!
    สภาพฉันตอนนี้คือเขากำลังพยุงฉันอยู่ถ้าไม่ได้เขาพยุงฉันคงจะแย่น่าดูแต่ตอนนี้หน้าเราชิดกันมากเลยนะทำให้ฉันสัมผัสได้ถึงพลังหล่อขั้นเทพของเขาเลยทีเดียวทุกส่วนของใบหน้าเขาช่างดูงดงามเหลือเกินลืมบอกไปว่าฉันเป็นโรคแพ้คนหล่อซะด้วยซิ เหอๆๆ
    \"นี่เธอจะจ้องฉันด้วยหน้าตาหื่อนๆแบบนี้อีกนานไหม\" 
    \"\"\"\" อะไรกันความหล่อกับนิสัยนายนี่มันช่างสวนทางกันที่สุด
    \"ใครอยากมองหน้านาย ชิ\"
    \"แล้วเธอจะอยู่ท่านี้อีกนานไหมหรือว่าจะให้ฉัน...\" เขายื่นหน้าเข้ามาใหล้ฉันมากขึ้นฉันเลยรีบผลักเขาออก ฮู่ว์...เกือบไปแล้วซีเนียร์
    \"นี่นายสะกดคำว่าเกรงใจเป็นรึเปล่าทำเสียงดังเอะอะน่ารำคาญที่สุด\" ฉันพูดพร้อมกับวางฟอร์มให้มากที่สุด
    \"ฉันชื่อ อาร์ตี้ ไม่ได้ชื่อนายอย่างที่เธอเรียกกรุณาทำความเข้าใจใหม่ด้วยนะแล้วอีกอย่างเธอคงเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่คงไม่ได้อ่านใบติดประกาศว่าห้องของฉันจะทำการตกแต่งภายในจึงต้องมีเสียงดังกันบ้างซึ่งทุกคนที่คอนโดนี้เข้าก็เข้าใจฉันกันหมดนะยกเว้นยัยตุ่นอย่างเธอ\" เขาพูดไม่พอยังเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีก
    \"ฉันก็ไม่ได้ชื่อยัยตุ่นเหมือนที่นายเรียกเหมือนกันฉันชื่อซีเนียร์ แล้วเมื่อไหร่ห้องนายจะทำเสร็จล่ะมันเสียงดังรบกวนฉัน\" ฉันพูดแล้วก็ชะโงกหน้าเข้าไปใกล้เขาบ้างนึกว่าทำได้คนเดียวหรอยะ
    \"หึหึ กล้ามากนะคุณหนูซีเนียร์\"
    จุ๊บ
    \"\"\"\" นายอาร์ตี้นั่นพูดเสร็จก็ยื่นหน้าเข้ามาจุ๊บทีแก้มของช้านนนนนนนนนนน
    \"เดี๋ยวเย็นนี้ก็คงเสร็จคงไม่รบกวนการนอนของเธอหรอก ฮ่าๆ\"
    \"...\" แล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องเฉยเลยฉันนี่สิเดินจับแก้มข้างที่โดนเขาทำร้ายมาแล้วก็เข้ามาในห้องจากนั้นฉันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกเลย...



    \"\"

    เอาเพลง First Love มาหั้ยฟังจ๊ะ
    เพราะดีนะน่าจะเขากับเรื่องที่สุด อิอิ 

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น