รักสุดใจนาย(PLAY BOY) คนนี้

ลำดับตอนที่ #1 : นายเหรอ"Play Boy"

              " ฮารุโนะ โซระ" เด็กหนุ่มหน้าตาดีของโรงเรียนมัทธยมปลายเมเซอายุ17ปี เค้าเป็น "เพลย์บอย" ตอนนี้เค้ากำลังสนใจสาวน้อยน่ารักคนหนึ่งที่เป็นรุ่นน้อง "ซากุราอิ  นานะ" อายุ16ปี ที่มีนิสัยขี้อาย(ไม่น่าสนใจเลยงิ)
เช้าวันพุธที่ร.ร.เมเซ
     "อากาศวันนี้ดีจัง ว่ามั้ยมิกะจัง" นานะพูกกับเพื่อนที่เดินตามมาข้างหลัง
"ดีตรงไหนงะ น่าเบื่อนะ นานะ" มิกะเรียกนานะด้วยน้ำเสียงแปลกๆ
"อะ อะไร" (ทำไมทำหน้าแบบนั้นละ)
"อากาศวันนี้สำหลับเธอมาน~จา~ไม่ดีได้ไง "
".............."
"ก็เธอได้เห็นหน้ารุ่นพี่ โซระทุกวันนี่นา.....ส่วนเรา (ไม่มีแฟนตลอดอายุ16ปี)
"มิกะ........"
นานะทำหน้าแดงก่ำ(มาก)
"รีบไปเถอะจะเรียนคาบเช้าแล้วนะ"
นานะเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว
"เธอกำลังอายนะ อิอิ"
นานะไม่พูดอะไรเอาแต่เดินท่าเดียว
........เลิกเรียน ตอนเย็น(ๆ)
นานะเดินกลับบ้านคนเดียว นานะเดินเร็วมากโดยไม่ดูทาง(รีบกลับไปให้ทันรายการโปรด)จนทำให้นานะเดินชนชายหนุ่มคนหนึ่ง
ตุบบ!!!!!
"อ๊ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษ"
นานะตกใจและก้มหน้าขอโทษลูกเดียว
"เธอ  ไม่เงยหน้ามามองหน่อยหรอ"
นานะเงยหน้าขึ้นมา
".............!!"
"ไง...."
"รุ่น รุ่นพี่ โซระ"
"เรียกทำไม"
"ป่าวค่ะ ขะ ขอโทษค่ะ!"
"หึ หึ เธอนี่น่ารักดีนะ"
นานะหน้าแดง ตะลึง(สุดๆ)
...ไม่เคยมีใครมาชมเราแบบนี้เลย ดีใจจัง...
นานะคิด
"ฉัน ต้องกลับแล้วค่ะ ขอโทษนะค่ะที่วิ่งชนรุ่นพี่"
"นี่ เธอ"
โซระเรียกนานะด้วยนำเสียงไม่พอใจ(อะไรบางอย่าง) นานะชะงัก
"........อะไรค่ะ"
นานะก้มหน้า(แดง)และยืนนิ่งมาก
...ใจเต้นแรงจัง รุ่นพี่จะได้ยินมั้ยนะ...
นานะคิด
"ฉันยังไม่บอกให้ไป"
โซระยื่นหน้าเข้ามาจังกับนานะและทำท่าจะจูบ
"อ๊ะ"
นานะก้มหน้าลง(นานะเขินจัด)
"หึ"
โซระยิ้มแบบเจ้าเล่ห์
"อือ~เธอชื่อไรนะ นานะใช่มั้ย"
นานะตอบอย่างรวดเร็ว
"ค่ะ ค่ะ!"
...ตกใจหมดนึกว่าจะ...หัวใจเต้นแรงถ้าจูบก็คงจะ...
นานะคิดและทำตาปรอยๆ
"นานะ ทำตาแบบนั้นนะ เธอกำลังยั่วฉันอยู่นะ"
"ปะ ป่าวน๊ะค่ะ!"
"ช่างเถอะ ว่าแต่เธอนี่ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ"
"เอะ!!!"
นานะสะดุ้งหน้าของนานะซีดลงอย่างหนักมาก ความรู้สึกของนานะตอนนี้คือ
...อะอะไรรุ่นพี่ ชมเราว่าน่ารัก ยะ ยังงั้นหรอ ดีใจจัง...
นานะคิดหนัก(มาก)
โซระมองนานะด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
"ฉันชักชอบเธอขึ้นมาแล้วซิ"
โซระพูดพร้อมใช้มือสัมผัสแก้มของนานะเบาๆ
"ว้าย!!"
...มือของรุ่นพี่!!!!...
"ทำไมน๊ะ คนน่ารักแบบเธอ ฉันถึงมองข้ามไปได้นะ นานะจัง"
...อะ อะไรกัน รุ่นพี่เรียกชื่อเราด้วย เรียกเหมือนสนิทกัน มานานแล้วตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว เรียกแต่นานะ...
"นิ่งทำไมนานะ"
"....................!!!"
"เอาไงดีละ อุตส่าทอดสะพานให้แล้วไม่คิดจะจีบฉันเหรอ"
"เอ๊ะ!"
"ถ้าได้ควงคนน่ารักๆแบบเธอเดินเล่นคงน่าอิจฉาน๊ะ"
...ละ ลืมได้ไงรุ่นพี่ นะเป็น...ที่ชมก็แค่เล่นๆเท่านั้นนี่นา...
นานะคิดและกำลังจะเดินหนี โซระคว้าจับมือนานะไว้ทัน
"จะไปไหน"
"เอ่อ ฉันต้องไปแล้วค่ะ"
นานะก้มหน้า และหน้าแดงก่ำมาก
"เขินละสิ ฮึ เล่นตัวจังเลยนะเธอนิ"
"ปล่อยนะ!"
นานะสบัดมือของโซระออก
"ปล่อยก็ได้ เธอชอบฉันนะ อย่าคิดว่าฉันม่รู้นะ นานะ"
"เอ๊ะ!!!!!"
"ฉันผ่านผู้หญิงมาเยอะแล้วนะนานะ อย่านึกว่าฉันไม่รู้ว่า..."
"ตะ ต้องการอะไรกันแน่ รุ่นพี่นะ จู่ๆก็มาพูด..อะไรแบบนี้!!"
นานะตะคอกใส่โซระ
"เอ~ ต้องการอะไรดีน๊า"
นานะมองโซระด้วยแววตาที่มีน้ำตาคลอเบ้า
"จะร้องไห้รึไง เฮ้!"
นานะวิ่งหนีจากโซระ
...รุ่นพี่ นิสัยแย่จริง แต่ไม่นึกว่าจะแย่ขนาดนี้เลย...
(ตัดฉากมาทางด้านของโซระ)
"นานะ นี่แหละที่น่าสนใจ"
...โซระคิดและยิ้มแบบเจ้าเล่ห์...