ร้ายซะไม่มี ระหว่างนายสุดซ่ากับยัยสุดโหด

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่2

***ณ โรงเรียนมัธยมปลายคิตะไซเซน***

“เฮอ!! มาทันจนได้ ว้าย! เหลืออีก10นาทีเองต้องไปดูห้องแล้ว”

***ณ ห้องเรียนปี 1ห้องA***

“ไชโย!!มาถึงจนได้ อุ๊ย!ขอโทษค่ะ”เมื่อมิรูโกะมาถึงห้องก็รีบเปิดประตูทันที แต่ยังไม่ทันจะเข้าไป ก็ชนกับใครคนหนึ่ง

“เออ ไม่เป็นไรค่ะ เธอเป็นนักเรียนห้องนี้หรอ”

“ค่ะ ชั้นชื่อ ฮิโต มิรูโกะ เธอละ”

“ชั้น เอโดงาว่า มิกะ จ้ะ เป็นนักเรียนห้องนี้เหมือนกัน”

“จริงหรอ ดีใจจัง เปิดห้องมาก็มีเพื่อนแล้ว”

“นี้!!พวกเธอ นั่งที่ให้เรียบร้อยได้แล้ว”

“เออ เราไปนั่งที่กันดีกว่านะ เดี๋ยวโดนอาจารย์ว่าเอา”

***ณ ในห้องเรียน หลังจากนักเรียนนั่งที่กันหมดแล้ว***

“เอาละ ฉัน อิตาชิมะ รุอิโกะ จะมาเป็นครูประชำชั้นของเธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป กฎของห้องนี้คือ ถ้าใครทำผิดก็จะถูกลงโทษ เข้าใจไหม”

“เข้าใจค่ะ/ครับ”

“ดีมาก งั้นก่อนอื่น เรามาแนะนำตัวกันก่อน แล้วค่อยเลือกหัวหน้าห้องกัน เชิญ!!”

“ ผม โทโรคุ ทาเคชิ ครับ”

“ฉัน ฮิโต มิรูโกะ ค่ะ”

“ผม มิซาริ โทรุ ครับ”

“ฉัน โอคาว่า มิกะ ค่ะ”

“ ฉัน……………” (คิดซะว่าบอกหมดแล้วละกันนะ ขี้เกียจคิด)

“.........หมดแล้วใช่ไหม ครูจะให้เวลาพวกเธอ1ชั่วโมงเพื่อทำความรู้จักกันก่อน แล้วค่อยเลือกว่าจะเอาใครเป็นหัวหน้า”

ครืดดดด ปัง!

“โอ้โห!! มิกะจัง ทำไมครูดุจังเลย(  0o0)”มิรูโกะถามมิกะอย่างจริงๆจังๆ

“ไม่รู้เหมือนกันซิ มิรูโกะจัง แต่ยังไงเราก็อย่าทำผิดก็แล้วกัน เดี๋ยวจะโดนทำโทษเอา (-_-;; )”

ขณะที่มิกะและมิรูโกะคุยกัน อยู่ๆก็มีคนๆหนึ่งตรงเข้ามาหา มิกะ

“ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมจะปกป้องคุณเอง ผมมิซาริ โทรุ ครับ ผมอยากบอกว่าคุณน่ารักมากยังไงเป็นแฟนผมได้ไหมครับ”

โป๊ก!

ทันใดนั้นก็มีหนังสือเล่มหนาลอยมากับสายลม

“โอ๊ย!!ทำอะไรของนายเนี๊ย ทาเคชิ(  >o<)

“ก็นายมัวแต่หลีสาวอยู่ได้ ระวังเหอะเดี๋ยวจะโดนตืบเพราะความเจ้าชู้ของนายจากสาวๆที่นายไปขอเป็นแฟนด้วยหรอก (-_-  )”

“เออๆ แต่มันอดใจไม่ไหวนี้ เจอสาวสวยทีไรเผลอทุกที”

“เออ…ขอโทษนะค่ะจะทะเลาะอีกนานไหมค่ะ (  -o-)”มิรูโกะเริ่มรำคาญ

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วยละ ‘ยัยไผ่เน่า’ ”

“เอ๊ะ!!(  0_o) นี่นาย.....หมาที่อยู่ในปากมันออกมาเดินเล่นหรือไง ทำไมถึงปากร้ายอย่างนี้”

“อ้าว!! ยัยไผ่เน่าเธอด่าฉันปากหมาหรอ ยังงี้มันหาเรื่องกันนี้”

“อ้าว!! อยากรับก็รับไปซิฉันไม่ได้บอกซะหน่อย แล้วใครกันแน่ที่หาเรื่องก่อนนะ”

“เอาเลย!! เข้ามาซิ ฉันไม่มีวันแพ้คนอย่างเธอหรอก ยัยไผ่เน่า”

ตอนนี้ภายในห้องเรียนกลายเป็นสนามมวยไปซะแล้ว แล้วทั้งคู่จะเป็นไงต่อละเนี้ย คนในห้องก็ต่างพากันมองยัยไผ่เน่ากับนายปากหมากันว่าจะเป็นไงต่อไป

“นี้ๆ(-o-;; )พวกเธอพอได้แล้วน่า…พวกฉันอายเขาจะแย่อยู่แล้ว”มิกะพยายามพูดห้าม

“จริงด้วยครับพอเถอะ (-_-;; )ดูซิทุกคนในห้องมองกันเป็นตาเดียวกันเลย”

“ชิ!! ฉันยอมก็ได้ ถ้าไม่เป็นเพราะมิกะจัง กับ คุณโทรุขอร้องละก็ นายโดนแน่”

“เชอะ!! คนอย่างเธอนะน่ะจะทำอะไรฉันได้ แค่โดนลมพัดก็ไม่รู้ว่าจะยืนอยู่หรือเปล่า”

“หนอย…(  o_0)นายนี้มัน!!…”

ครืด…..!!

“พวกเธอทำอะไรกันนะ เสียงดังออกไปถึงห้องพักครูเชียว”

“เออไม่มีอะไรหรอกครับ ก็แค่สุนัขกัดกันเท่านั้นเองครับ” มีนักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้น

“คนไหน!! บอกครูมาเดี๋ยวนี้!!”

“............. โทโรคุ กับฮิโต ครับ”

“โทโรคุ! ฮิโต! ตามครูมานี้เดี๋ยวนี้!!”

‘โธ่!! โดนดุจนได้ นี่!!(  >o<) ถ้าไม่เป็นเพราะเจ้าทาเคชิอะไรนั้น เราก็คงไม่เป็นอย่างนี้หรอก’มิรูโกะคิด

***ณ ห้องพักครู***

“เอาละ! ครูจะไม่ถามและรับฟังคำแก้ตัวของพวกเธอ เพราะได้บอกไปแล้วว่าใครทำผิดจะต้องถูกลงโทษ ได้ยินแล้วใช่ไหม”

“ค่ะ/ครับ”มิรูโกะและทาเคชิตอบอย่างหน้าละห้อย

“งั้นก็ดี! เย็นนี้พวกเธอห้ามกลับบ้านจนกว่าจะทำความสะอาดและทำงานให้ครูเสร็จ ถ้าใครหนีกลับบ้านก่อน คนนั้นโดนดีแน่ เข้าใจไหม!”

“ค่ะ/ครับ” ทั้งมิรูโกะและโทรุพูดอย่างหมดอะรายตายอยากยิ่งกว่าเดิม

“ถ้างั้นก็ไปได้ เดี๋ยวครูจะตามไปที่ห้อง”