คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [C]hapter[3] = ทากายามากิ เอจิ
ขอเรียกนิยายเรื่องนี้ว่านิยายด่วนรับประทาน ( แ ด ก ) เพราะข้าพเจ้าคิดได้แต่ชื่อเรื่อง คิดเนื้อเรื่องไม่ออก = = ก็มาคิดแบบด่วยแ ด ก เลยตอนเปิดคอม ยังไงก็บอกนะถ้าไม่ชอบ หรือไม่ จะรออ่านจนกว่าจะสนุกเลยก็แล้วกัน เพราะข้าพเจ้าเองก็ขี้เกียจแก้ แต่อ่านแล้วอารมณ์เสีย มันไม่สนุกว่ะเฮ้ย
+++++++++++++++++++++++
เช้าวันรุ่งขึ้น
นิ๊งหน่อง~~
" นี่ ฮามาโตะ รินากิจัดไว้ให้แกอ่ะ ตอนเย็นมาทำงานด้วยล่ะ อย่าอู้ เข้าใจ๊ =O= " ชายกลางคนหน้าตาผ่านกาลเวลามานานนับสิบปี ผู้เป็นหัวหน้าพนักงานร้านสะดวกซื้อได้ยื่นข้าวกล่อง EASY Go มาให้ฮามาโตะ
" อือ =_@ "
" นั่นแกไปทำอะไรมาวะนั่น ตาบวมบู่มาเชียว 555+ อย่างฮาเลยว่ะ =u= "
" นี่ลุง ไม่ต้องพูดมากน่า ฮ้าวววววว ง่วงวุ้ย "
= =
" หน็อยแก ...นิ๊งหน่อง~~~
+++++++++++++++++
ในที่สุดผมก็ไม่ได้นอน ประเสริฐจริงๆ อุตส่าห์ได้กลับบ้าน 3 ทุ่ม เร็วกว่าปกติแล้วแท้ๆแต่ก็ไม่ได้นอน อุตส่าห์ได้เล่นเกมสบายใจเฉิบแล้วแท้ๆ ( อ้ะ! สม ทำไมเมิงไม่นอน ) ยัยแก่แร้งทึ้งยังมาปลุกไปอีก แล้วแผ่นดินก็ไหว ตาเลยบวม ไม่รู้กรมอุตุรู้ข่าวรึยังว่าแผ่นดินไหว โอย... =_@ เซ้งวุ้ย!
หนุ่มน้อยฮามาโตะผู้น่าสงสารเดินทางไปสู่โรงเรียนด้วยอารมณ์ขุ่นมัว ปนงง ปนทุกข์ เพราะอยู่ๆโลกก็หมุน แถมมีเสียง ตุบตับ! แล้วเค้าก็ได้ดวงตาคู่ใหม่ที่โตจรัสแสงกลับมา แถมแม่บังเกิดเกล้ายังไม่ให้กินข้าวเช้า ( ซึ่งก็ไม่เคยให้กิน ) ทำให้ฮามาโตะต้องหากินเองทุกวัน ตั้งแต่ขึ้น ม.ปลาย มา ฮามาโตะก็ต้องไปทำงานที่มินิมาร์ท เพราะแม่บอกว่ารายได้ทุกวันนี้จากอาชีพของแม่( เล่นไพ่ ) ไม่พอกิน เขาทำงานนี้มาได้ 1 ปีแล้ว ตอนนี้เรียนอยู่ชั้น ม.5 ของโรงเรียนเอกชน ต้อกต๋อยศึกษา ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากบ้านถึง 3 กม. = =
แล้วเด็กหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ก็เดินทางมาถึงโรงเรียน กร๊วกศึกษา อย่างปลอดภัย (ไม่ได้อยู่ 3 จังหวัดเว้ย) ป้ายหินหน้าโรงเรียนเด่นหราสะดุดตา จะไม่สะดุดได้ไงก็โรงเรียนท่านตั้งอยู่กลางทุ่งนากว่า 440 ไร่ เมื่อมองไปที่ทิวทัศน์อันสวยงามของท้องทุ่ง ท่านก็จะพบกับสัตว์เลี้ยงแสนรักประจำโรงเรียน นั่นคือ บัวลอย (บัวลอย~~เจ้าเพื่อนยากกก ) และบัวผัน = = คู่หูดูโอ้ บับฟาโล่กริ้กกริ้ว อันเป็นที่รักของโรงเรียนกร๊วกศึกษา (ชักงงแล้วว่าโรงเรียนมันอยู่ญี่ปุ่นหรือแถวทุ่งนาบ้านเรา - -)
ติ๊งหน่องๆ .... ติ่งนอง ติ๊งหน่อง
เขาเรียนแล้วเหรอวะ? เร็วจริง ๆ =_@
แล้วฮามาโตะก็ลากสังขารไปเข้าแถว
" สวัสดีตอนเช้านักเรียนทุกคน " อาจารย์ทุ่งหมาหลงได้เสรด็จเยือนแล้ว
" วันนี้เป็นเช้าวันศุกร์ที่สดใสเหลือเกิน นักเรียนคงอยากหยุดพักกันแล้วในวันพรุ่งนี้ วันนี้เรามีคณะกรรมการนักเรียนชุดใหม่ที่เพิ่งจะทำการโหวตกันในอาทิตย์ที่แล้วมาแนะนำ พวกเค้าคือ พรรครักเอย~~~ "
แล้วกลุ่มนักเรียนชื่อเสี่ยวก็ก้าวขึ้นมาบนเวมีอย่างสง่างาม ประกอบไปด้วยชายหนุ่มรูปร่างกำยำล่ำสัน เด็กแว่น เด็กคิ้วหน้าตัวแห้ง เด็กหนุ่มหน้าตาเจ้าเล่ห์ที่ดูดีกว่าคนอื่นหน่อยๆ และ ชายตัวเล็กในเรือนผมสีน้ำตาลสว่าง ผู้ส่งรอยยิ้มหวานทั่วเวที (ฮามาโตะ // คุ้นๆว่ะ =_@)
" สวัสดีครับพวกผมเป็นคณะกรรมการนักเรียนชุดใหม่ ที่ใช้ชื่อพรรคว่า พรรครักเอย " ชายหนุ่มหน้าตาเจ้าเล่ห์กล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่น
" ผม คิริทากะ เรียว เป็นประธานพรรคครับ และเป็นว่าที่ประธานคนใหม่ อยู่ชั้น ม.6 ฝากตัวด้วยครับ "
แปะๆๆๆๆ เสียงตบมือจากผู้ชม
แล้วเด็กแว่นก็ขึ้นมาแนะนำตัว
" สวัสดีครับผม คิม ฮารุ คือ...เอ่อ เป็นคนเกาหลีนะครับ เป็นกรรมการพรรค ฝากตัวด้วยครับ "
แปะๆๆๆๆๆ
" สวัสดีครับ " เด็กคิ้วหนาตัวแห้ง " ผมชื่อ เอจิเซ็น เรียวมะ (ขอโทษแฟนคลับเรียวมะอย่างแรง ขี้เกียจคิดชื่อ) เป็นกรรมการพรรคเช่นกัน ฝากตัวด้วยนะฮะ "
แปะๆๆๆๆๆๆ
" สวัสดีครับ ผมชื่อทากายามากิ เอจิ เป็นรองประธานพรรค ฝากตัวด้วยนะครับ ^^ "
"OO!!! ทากะยามากิ เอจิ" ฮามาโตะที่ยืนสัปหงกอยู่ข้างล่างถึงกับตาโตหลังจากที่ได้ยินชื่อนั้น
" อะไรของแกวะ " เท็นมะ หนุ่มร่างสูงเช่นกัน ผู้เป็นเจ้าของหน้าตาอันหล่อเหลา และเรือนผมสีดำสนิทดูลึกลับ เพื่อนสนิทที่ซู้ด ที่ยืนอยู่ข้างๆฮามาโตะกล่าวขึ้นหลังจากเหนท่าทีของเพื่อน
" มันคุ้นๆว่ะ คุ้นมากกกกก "
" อะไรคุ้น ทากะยามากิ เอจิเนี่ยเรอะ "
" อือ ช่ายยย "
" ก็ต้องคุ้นสิ แกเพิ่งเคยได้ยินชื่อเค้าเมื่ออาทิตย์ก่อนตอนเลือกตั้ง "
" ไม่นะ มันคุ้นเหมือนเพิ่งเคยได้ยินเมื่อวานเลย " แน่สิแก = =
" ฮะๆ นอกจากแกจะตาบวมแล้วยังพิลึกๆอีกนะวันนี้ เป็นอะไรมาวะ "
" ก็บอกแล้วไงวาเมื่อวานแผ่นดินไหว แล้วชั้นก็ตาบวมฉึ่งมาเนี่ย "
" แผ่นดินไหว! โอ๊ยยย พอเหอะเรื่องเนี้ยะ มันมีที่ไหน ไอ้บ้า "
" ที่นี่แหละโว๊ยยยย มันงงๆ เมื่อคืนแม่ชั้นใช้ไปซื้อเบียร์ แล้วนั่นแหละ งงเลย =_@ "
" ตูก็งงเมิงเหมือนกันไอ้เวงนี่ - - "
ความคิดเห็น