ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เอ่อ .... ผมเป็น <= MaSoChisM => [Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #2 : [C]hapter[2] = ราตรีที่แสนยาวนาน

    • อัปเดตล่าสุด 11 ธ.ค. 49


     
    2.06 น.

    โครมๆๆๆ

    " ฮามาโต่~~~~~!!!! "

    " ....... "

    โครมๆๆๆๆ

    " ฮามาโตะ ตื่นเดี๋ยวนี้นะแก๊~~~!!!! "

    โครมๆๆๆๆๆ

    " ฮามาโต่~~~~!!!!! "

    " ฮ้าวววววววววววววววววว -O- ปลุกทำไมแม่!~! ยังไม่เช้าเลยนะ ยุ่งจริง "

    " หน็อย ... - - ไอ้ลูกเวร ไปซื้อเบียร์ให้หน่อยซิ ที่ซุปเปอร์น่ะ "

    " ซื้ออะไรตอนนี้ ไปนอนไป๊ "

    ปึง!

    = = หน็อยแน่ะฮามาโตะ ลูกเวรนี่

    โครมๆๆ ครามๆๆๆ

    " ไอ้ลูกเว๊นนนนนน ตื่นเดี๋ยวนี้นะแก!!! "

    " ว้ากกกกก ทำไมไม่ไปซื้อเองเล่ายัยแก่!! "

    " อะไรนะ *_* เมื่อกี้ว่าไงนะ "

    " (เวรแระตู) เอ่อ .... ป่าวๆ เดี๋ยวไปซื้อให้ เงินมาๆ "

    " ชิ! ลวดลาย เอ้า! "

    ทำไมต้องเราตูด้วยฟะ ... หยั่งงี้ทุกคืนเลยสิน่า ต้องตื่นตั้งกะไก่ยังไม่ออกจากไข่ไปซื้อเบียร์ ยัยแก่แร้งทึ้งก็เอาแต่เล่นไพ่ กินเหล้า ทำเป็นอยู่แค่เนี้ยะ แล้วบอกทำมาหากิน โด่ ! ต้องลำบากลูกชายสุดหล่อคนนี้ทำงานเหน็ดเหนื่อยแล้วไหนจะต้องตื่นมาเอาใจกัน นี่ตูเพิ่งนอนได้ 2 ชม.เองนะเนี่ย =.,= ง่วงวุ้ย.....

    ++++++++++++++++++++++

    นิ๊งหน่อง ~~~

    " หวัดดีฮานะจัง ^^ " เด็กสาวในชุดยูนิฟอร์มของร้านสะดวกซื้อเอ่ยทักหลังจากเสียงกริ่งดังขึ้น

    " ดี .... = = รินากิ ยังไม่กลับบ้านกลับช่องอีกเรอะ " ชายหนุ่มร่างสูงเจ้าของผมสีน้ำตาลเข้มยุ่งเหยิงกล่าว ทั้งๆที่ตายังไม่ยักเปิดเต็มที่

    " ฮะๆ ^^ ฉันไม่ได้ต้องตื่นไปเรียนแต่เช้าเหมือนฮานะจังนี่ เบียร์เหรอจ๊ะ? "

    " อือ = = เร็วๆ ง่วง "

    " ฮิฮิ .... ได้แล้วจ้า 1800 เยนจ้า "

    " อือ = = "

    " พรุ่งนี้เช้าจะเอาอะไรล่ะ เดี๋ยวจะจัดไว้ให้ "

    " อือ = = "

    " ฮิฮิ ฮานะจังเนี่ย เอ้า! เดี๋ยวรินะจัดให้นะ พรุ่งนี้เช้าเจอกันจ้ะ บาย "

    นิ๊งหน่อง~~~~

    ++++++++++++++++

    แคร๊กๆๆ ...... (ซาวแทร็กรองเท้าแตะสัมผัสพื้น)

    ร่างสูงของฮามาโตะในชุดนอนกำลังเยื้องกรายอยู่ในซอยบ้านหลังจากกลับจากร้านสะดวกซื้อ

    " ฮ้าววววววววววววว = O= "

    โครม!

    เพล้ง...

    โอ๊ย..

    " OO แผ่นดินไหว!!! " ร่างสูงในชุดนอนร้องลั่น แต่ก็ต้องหุบปากลงทันที หลังจากเหลือบเห็นใครบางคนที่พื้น

    " เฮ้....นั่นนายทำอะไรอยู่ตรงนั้น "

    ชายตัวเล็กในเรือนผมสีน้ำตาลสว่าง ยูนิฟอร์มนักเรียน นั่งลูบก้นป้อยๆอยู่ที่พื้น

    " แหะๆ โทษทีครับ ผมชนคุณน่ะ แผ่นดินไม่ได้ไหวหรอกครับ ^^" "

    " งั้นเรอะ - - แล้วไป "

    " ขอโทษนะครับ ขอโทษๆ "

    " อ่าๆๆ = = "

    " ลาล่ะครับ "

    หลังจากร่างเล็กนั้นลุกจากพื้น ฮามาโตะก็ตะเกียกตะกายกลับบ้านเพราะความง่วง และต้องการถึงเตียงให้เร็วที่สุด (?)

    แอ๊ด~~

    " ชักช้าจริงเลยแก ไหนล่ะเบียร์ชั้น!!! "

    " โด่ .... มาแล้วยายแก่ นี่ไ..."

    " ไหนเบียร์ ห้ะ!!! นี่แกลืมซื้อเรอะ ตื่นได้แล้วไปลูกเวร ไปเอาเบียช้านมาาาาาาาาาาาา!!! "

    แล้วฮามาโตะก็ถูกเหวี่ยงออกจากรัศมีวงไพ่อย่างรวดเร็วหลังจากก้าวเข้าบ้านได้ 2 วิ โอ้วววววววววว

    +++++++++++++++

    ณ ซอยเดิม

    " ไหนเบียร์ว้าาาา " ควานๆๆๆ (ทำไมแกไม่ลืมตามองวะเนี่ย - -)

    หาต่อไปไอ้มดแดง

    " สวยจ๊างงงงง คนอาไร้ หึหึหึ"

    " ฮะๆ น่าสัมผัสว่ะเมิงงงงง "

    " อ้ะ...ไม่ๆ ผ..ผมเป็นผู้ชายนะครับ >< "

    " เสียงไรวะ - - ผีชัวร์เลย รีบหาๆๆๆ " หาเบียร์อ่ะนะ = =

    " อ๊าาาาา ......ม่ายอาววววววว ฮือ .... ผมเป็นผู้ชายจริงๆนะครับ "

    " โกหก แม่ชั้นยังขี้เหร่กว่าเธอเลยสิ "

    " มาเป็นของพี่น้าจ๊าาา ม่ายหวายแล้วววววว >///< "

    " อ๊า....ช่วยด้วยก๊าบบบบบบบบ "

    " OO ใครวะ!!! " ตั้งนานเฮียแกเพิ่งรู้

    แล้วฮามาโตะหันหลังไปพบกับ!!!! ชายผอมแห้งหน้าตาหื่นกาม 2 คน กำลังรุมล้อมบางอย่างที่ดิ้นขลุกๆขลักๆอยู่อย่างทุลักทุเล ด้วยความตกใจ เค้าจึงวิ่งเข้าไป...

    " ทำไรอ่ะเพ่!! =O= " โผล่หน้าเข้าไปในวงล้อมนั้น พร้อมทั้งมีตัวอะไรแว้บๆมาอยู่ข้างหลัง

    " จึ๋ย! OO ไอ่หอยนี่มันมาได้ไงวะ "

    " ไม่รู้ว่ะเมิง เสีย'รมๆ "

    " เฮ้ย! ไอ่เหียก ไปไกลๆเลยไปแกอ่ะ อยากตายรึไง ห๊า!! "

    " หือ? ผมถามเพ่ดีๆนะเพ่นา "

    " ไอ้ชุดนอนนี่กวนบาทาประชาชีหลายเด้ คนจะขึ้นสวรรค์อยู่ดีๆ ตายซะแก!! "

    " ตายยยยยย!!! "

    " ว้ากกกกกกๆๆ หนีกันเถอะครับๆ >< "

     

     

    ----------

    --------------

    ตุบ! เพล้ง! โครม! คราม! โพล้ง! ว้าวววววว! เสียบ! จึกๆๆๆ

    -------------

    ---------

     

        แล้วสงครามก็สงบลงหลังจากที่ชายตัวเล็กผมทองได้พาชายผมยุ่งวิ่งหนีมา

    " อ๊าาาา....เจ็บตรงไหนรึป่าวครับ ขอโทษจริงๆๆ รบกวนคุณอีกแล้ว >O< "

    " หือ? =_@ ทำไมตาชั้นลืมไม่ขึ้นข้างนึงอ่ะ แล้วนายเป็นใคร รบกวนอีกแล้วอะไร "

    " นี่...จำผมไม่ได้เหรอ? OO "

    " เราเคยเจอกันเรอะ =_@ ??? "

    " เอ๋ ... ช่างเถอะครับ ยังไงก็ขอบคุณครั้งที่สองจริงๆที่ช่วยผมไว้ ขอบคุณมากๆๆๆ " ร่างนั้นโค้งหัวกันพัลวัน

    " อือ =_@ งงวุ้ย "

    " ผม...ชื่อทากะยามากิ เอจิ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ >///< " เอจิยื่นมือมาข้างหน้า เพื่อจะจับมือกับฮามาโตะ

    " อือ =_@ ชั้นชื่อฮามาโตะ "

    " แหะๆ ผมต้องไปแล้วล่ะครับ ขอบคุณมากๆสำหรับทุกอย่าง นะครับฮามาโตะ >u< "

    " อือ....งงง่ะ =_@"

    ++++++++++++++++++

    งงนิยายตัวเองโค ต ร ๆ แบบ....อ่ะนะ

    สนุกรึป่าวอ่ะ ไม่สนุกเม้นไว้เดี๋ยวจะเอาไปแก้นะ

    ตอนแรกเอาแค่นี้ก่อน

    บ้ายบาย =_@

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×