คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : God of Death >> กำเนิด
GOD OF DEATH >> กำเนิด
แผ่นดินที่คลอบคลุมด้วยความมืด แผ่นดินแห่งความแล้งทั้งน้ำ อาหาร แม่แต่น้ำใจหรือความเมตตาก็หามีไม่ แผ่นดินที่พระจันทร์ส่องแสงเพียงริบหรี่ แผ่นดินที่ได้ชื่อว่า ดินแดนคนเดนตาย เรียกกันตามภาษาง่ายๆว่า ยมโลก
เพลิงโลกันย์ที่ล้างผลาญชีวิตคนบาป อสูรนรกที่โหยหาวิญญาณคนเป็น เขตลงทันฑ์ รวมถึงต้นไม้คำสาป ต้นไม้แห่งดินแดนคนเดนตายนี้ เมื่อกล่าวถึงต้นไม้คำสาป มันก็คือสถานที่กำเนิด สัตว์นรก และ อสูรกาย ต่างๆนานาที่มีอยู่ในดินแดนยมโลกนี้
แต่เมื่อมีการกำเนิดต้นไม้วิญญาณ ณ สถานที่ที่ไม่ใช่ยมโลก หายนะและวิบัติภัยจะเกิดกับดินแดนแห่งนั้นเป็นแน่แท้ ดินแดนแห่งนั้นจะไม่ได้พบกับความสงบสุขอีก แต่มีเพียงเจ้าแห่งยมโลกเท่านั้นที่รู้วิธีโค่นต้นไม้คำสาปลง
แต่หากว่าเจ้าแห่งยมโลกต้องการจะยึดดินแดนแห่งนั้น ก็เป็นการง่ายที่จะปล่อยให้อสูรกายจากต้นไม้คำสาปทำลายดินแดนแห่งนั้นลงเสีย แต่ถ้าอสูรกายไม่ได้มีจิตใจเลวร้ายและโหยหาชีวิตเหมือนกับที่เป็นมาล่ะ ถ้าอสูรกายภักดีต่อดินแดนแห่งนั้นล่ะ จะเป็นสิ่งที่ดีหรือไม่???
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+**+*+*+*+
ณ แดนยมโลก ที่มีอสูรกายและปิศาจทุกชนิดเท่าที่จะนับได้ ถูกแบ่งเป็นเขตของสัตว์นรกต่างๆ เพื่อไม่ลุกล้ำอาณาเขตซึ่งกันและกัน แต่หากเกิดการฆ่าฟันกันระหว่างเผ่าพันธุ์นั้น ไม่ว่าปิศาจหรืออสูรกายตนใดก็หนีไม่พ้น เขตลงทันต์ และยังมีกฎที่เข้มงวดและไร้เหตุผลที่ว่า ห้ามปิศาจต่างเผ่ายุ่งเกี่ยวกันเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเขตลงทันจะตัดสินเจ้าเอง ซึ่งเป็นกฎตายตัวของที่ยมโลกไปเสียแล้ว
*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*
หากแต่การจะกำเนิดลูกหลานของปิศาจในยมโลกนั้น จะต้องอาศัยเพศเช่นเดียวกันกับสัตว์ทั่วๆไป แต่ยังมีตัวเลือกที่ไม่มีปิศาจตนใดกล้าเลือกอยู่คือ ต้นไม้คำสาป
ผู้ที่ขอพรจากต้นไม้คำสาป จะต้องถูกคำสาป ไม่ละเว้นทั้งสิ้น แต่คำสาปจะเป็นไปอย่างไร ส่งผลต่อชีวิตแค่ไหน ไม่อาจมีผู้ใดรู้ ยกเว้นผู้ที่ต้องคำสาปเท่านั้น
ในดินแดนยมโลกนี้ ถ้าจะจัดอันดับสัตว์นรกที่เก่งกาจและอายุขัยยืนยาวที่สุดคงต้องยกให้ ซาตาน สัตว์นรกที่ได้ชื่อว่าเก่งกาจที่สุด เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีน้อยที่สุดในยมโลก และยิ่งไปกว่านั้น เจ้าแห่งยมโลกเองก็เป็นซาตานเช่นกัน
ลำดับต่อมา ต้องยกให้กับ แวมไพร์ สัตว์นรกที่ต้องการเลือดเป็นอาหาร ซึ่งมีรสนิยมต่างจากซาตานเล็กน้อย เพราะซาตานต้องการวิญญาณเป็นอาหาร แต่จะเป็นวิญญาณของสัตว์ใดก็แล้วแต่ก็ต้องแลกด้วยชีวิตทั้งนั้น
*+*+*+*+*+**+*+*+*+*+*+*+*+**+*+*+*+
ณ ทุ่งต้องสาปในแดนยมโลก
“ ต้นไม้เอ๋ย ขอเพียงมอบชีวิต มอบทายาทให้กับข้าด้วยเถิด “ เสียงสตรีนางหนึ่งเอ่ยขึ้น
“แม้จะต้องสังเวยด้วยชีวิตก็ยอม “ เสียงบุรุษผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นตาม
“ ชีวิตของเราทั้งสอง ขอเพียงทายาทของเรา “ ทั้งสองพูดขึ้นพร้อมกัน
“ โอบอุ้มจนกว่าจะสามารถยืนหยัดด้วยตนได้ “
“ ขอเพียงเท่านั้นทายาทระหว่างเรา ซาตาน และ แวมไพร์ “ เมื่อสิ้นเสียงของทั้งสอง ต้นไม้คำสาปที่เหมือนกับต้นไม้ตายไม่มีแม้เพียงใบสักใบเดียว ก็เหมือนกำลังจะบอกว่า จะทำตามคำขอ ด้วยการโบกกิ่งก้านไปกับแรงลมที่พัดกระหน่ำ แล้วในไม่นานฟ้าก็ผ่าลงมายังต้นไม้คำสาปนั้น!!!!
ก่อให้เกิดเป็นวัตถุทรงกลมข้างในมีของเหลวสีแดง ใช่ ในนั้นคือเลือดจำนวนมากภายในวัตถุทรงกลมใหญ่นั้น สิ่งที่อยู่ในเลือดนั้นก็คือ ตัวอ่อน ที่กำลังหลับใหลอยู่ กิ่งก้านที่ดูแห้งเสียจนเหมือนจะยึดอยู่กับลำต้นไม่ไหวของต้นไม้คำสาป เลื้อยพันรอบวัตถุทรงกลมนั้น เหมือนทำเพื่อที่จะ “โอบอุ้ม”
“ ขอบคุณมาก เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว”
แล้วในบัดดล ร่างของทั้งหญิงชายที่ขอพรจากต้นไม้คำสาป ก็สลายกลายเป็นเถ้าถ่าน เพื่อ สังเวย “ชีวิต” ให้กับต้นไม้คำสาป ซึ่งทั้งสองก็คืออสูรต่างเผ่าพันธุ์ที่สร้างรักต้องห้าม ฝ่ายชาย เป็นซาตาน ส่วนฝ่ายหญิงนั้น เป็นแวมไพร์ ทั้งสองสร้างวีรกรรมรักที่ไม่อาจจะพ้นการลงทันฑ์ไปได้ และตอนนี้ชีวิตของทั้งสองได้จบลงแล้ว โดยจะกลายเป็นพลังชีวิตให้กับ “ตัวอ่อน” ที่ต้นไม้กำลังโอบอุ้มอยู่นั่นเอง....
---- T o B e C o n t i n u e ----
ความคิดเห็น