ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TVXQ fanfic :: WaiTeR BoY <> ::

    ลำดับตอนที่ #2 : [C : 2] good morning

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ค. 50


    WaiTeR Boy [[CasNoVa]] :: 2
    Writed by :: Ai$aWa
    Comment :: ตอน 2 มาแล้วค่า ^^
    -------------------------------

    " จะช่วยจริงๆเหรอ? ดึกแล้วนะจุนซู " ยุนโฮยืนล้วงกระเป๋าที่ปลายเตียง พลางถามคงที่ยืนอยู่หน้ากองสัมภาระของเขา

    " ^^ อื้ม พี่ต้องจัดอะไรบ้างนะฮะ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปเรียนด้วย กลับมาก็คงยุ่งแย่เลย อย่างน้อยปูที่นอนก่อนก็ยังดีนะฮะ "

    " อา....งั้นเหรอ? = ="

    " งั้นเดี๋ยวผมไปเอาผ้าปูที่นอนมาให้ จะได้นอนสบายๆไม่คันนะฮะ " ว่าแล้วคนตัวเล็กก็วิ่งออกไปจากห้อง เพื่อไปเอาผ้าปูที่นอนมาให้

          ยุนโฮล้มตัวลงนอนที่เตียง เตียงนั้นไม่ใหญ่มาก ห้องของเขาดูจะเล็กและแคบที่สุดในบ้านแล้ว นี่เป็นห้องว่างสำหรับรับแขกของบ้านนี้ แต่วันนี้ เขาเข้ามาอยู่แล้ว ไม่รู้ต้องอยู่ไปนานเท่าไหร่ ..... เขาไม่คิดว่าเขาจะอยู่ร่วมกับคนในบ้านนี้อย่างมีความสุขนัก แม่ของเขาเสียชีวิตเพราะโรคกล้ามเนื้อหัวใจ ก่อนที่พ่อของเขาจะตามไปไม่กี่ปี เขามีชีวิตที่น่าสงสารและเจ็บปวด แต่เขาก็ไม่เคยแสดงสีหน้าเจ็บปวดให้ใครเห็น ไม่ว่าอย่างไร ใครก็อ่านใจเขาจากหน้าตาไม่ได้เลย...

    " มาแล้วววววววว " ร่างเล็กเดินเข้ามาพร้อมกับผ้าปูที่นอนสีน้ำเงินในมือ

    " เลือกมาให้พี่โดยเฉพาะเลยนะ " แล้วก็จัดแจงลากยุนโฮออกจากเตียง เพื่อปูที่นอนให้

    " อ้ะ!..." เท้าของจุนซูเหยียบเข้าให้ที่ปลายผ้าปูที่นอนทำให้เขาลื่นล้ม ....ล ง บ น ตั ว ยุ น โ ฮ...

    เกิดความเงียบอยู่ชั่วระยะหนึ่ง....

    " พี่ยุนโฮ .... จ...เจ็บมั้ยฮะ OO "

    " เอ่อ....ไม่รู้สิ แต่มันก็ไม่เจ็บเท่าไหร่นะ "

    " ...ขอโทษนะฮะ >///<!!! "

    " อ่า ไม่เป็นไร ลุกไหวมั้ยเนี่ย หนักนะ " ยุนโฮที่นอนแผ่พังพาบอยู่ใต้ร่างเล็กของจุนซูเริ่มบ่นอีดออด

    หลังจากที่จุนซูและยุนโฮจัดห้องกันไปได้สักพัก ข้าวของก็เริ่มเป็นระเบียบขึ้นแล้ว เวลาก็ล่วงเลยไปจนเกือบ 5 ทุ่มแล้วสิ...

    " พอแล้วล่ะ ขอบคุณนะที่มาช่วย ไปนอนได้แล้วล่ะนะ " ยุนโฮบอกจุนซูที่จัดของไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

    " อื้ม ^^ กำลังเหนื่อยเลยแน่ะ งั้น ผมไปล่ะนะ " ร่างเล็กเดินออกจากห้องของยุนโฮไป แล้วแง้มประตูยื่นหน้าเข้ามา

    " พี่ยุนโฮ ผมขออะไรอย่างสิ!!! " หน้าตายิ้มแย้มที่โผล่ขอบประตูมานั้นทำให้ยุนโฮตกใจ

     " อะไรเหรอ? OO "

     " ยิ้มหน่อยสิฮะ ^^ "

     " ยิ้ม? "

     " อื้อ "

     " ทำไมต้องยิ้มด้วยล่ะ ? "

     " ถ้าพี่ไม่ยิ้มผมนอนไม่หลับแน่เลยนะ "

     " ห๋า? "

     " ยิ้มเถอะน่า!! "

      ^_____^"

    " ข อ บ คุ ณ ฮ ะ พี่ ยุ น โ ฮ "

    +++++++++++++++++++++++++++

    เช้าวันรุ่งขึ้น วันนี้ยุนโฮต้องไปโรงเรียน เขาไม่ได้ย้ายโรงเรียน เพราะเขาก็จะเรียนจบ ม.6 แล้ว ถึงโรงเรียนกับบ้านของป้าจะไกลกัน แต่ยังไงเขาก็ต้องถ่อไปให้ได้

    วันนี้ต้องไปโรงเรียน แต่ยุนโฮตื่นสาย.......

              " พี่ยุนโฮ!!! ยังไม่ตื่นอีกเหรอ!!! " เสียงแหลมๆของจุนซูดังผ่าอากาศเข้ามากระทบหูยุนโฮที่นอนหลับสนิท...

    " ......... "

    แอ๊ด~~

     " ทำไมตื่นสายอย่างงี้ล่ะฮะ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทัน เร็วๆสิฮะ >< "

     " =O= "

     " ยังจะมาหาวอีกปัดโธ่!! "

     " ค้าบๆๆ ไปอาบน้ำแล้วค้าบบบบบ " ยุนโฮใช้มือเบี่ยงจุนซูออกไป แล้วเดินไปที่ห้องน้ำ

     " อย่าหลับในห้องน้ำนะ สายแล้วๆๆๆๆ!!!! >O< "

    .....5 นาทีผ่านไป....

     " อ้าวยุนโฮ เร็วๆสิ กินข้าวๆๆๆ " หญิงวัย 30 กว่าๆอีกคนในบ้าน เธอเป็นแม่ของจุนซู เธอเรียกยุนโฮที่ยืนอยู่ที่ประตูห้องครัวด้วยเสียงดัง

     " พี่ยุนโฮ!!! แต่งตัวดูไม่ได้เลย !!! >< "

          ยุนโฮโผล่เข้ามาพร้อมเสื้อและชุดนักเรียน แต่มันไม่ปกติตรงที่ ....เสื้อไม่ยัด แถมไม่ติดกระดุมบน .... เสื้อสูทก็ไม่ติดกระดุม .....เนกไทน์ก็ลุ่ย .... ผมก็ยุ่ง....หน้าก็เมาๆ โอ๊ยยยยยย!!

     " ช่างเถอะน่า สายแล้วนะ เฮ้อ...ยุนโฮนี่น้า ไปๆไม่ต้องกงต้องกินมันแล้ว "
    ชายกลางคนผู้เป็นพ่อของจุนซูลากแขนยุนโฮออกไปที่รถ พร้อมๆกับจุนซูเพื่อส่งพวกเขาไปโรงเรียน

    ++++++++++++++++++++++

     " แล้วเจอกันนะฮะพี่ยุนโฮ ^^ " จุนซูโบกมือให้ยุนโฮหลังจากที่พ่อของเขามาส่งยุนโฮลงที่สถานีรถไฟใต้ดิน โรงเรียนของจุนซูอยู่ห่างจากโรงเรียนของเขา และไปคนละทางกับโรงเรียนของยุนโฮลิบลับ เขาเลยต้องไปเอง... ก็ เ ป็ น ลู ก นี่ ค ง ส น ใ จ เ ค้ า ม า ก ก ว่ า อ ยู่ แ ล้ ว

    ยุนโฮซื้อตั๋วไปที่ในตัวเมืองโซลโรงเรียนของเขาอยู่ที่นั่น บ้านของจุนซูอยู่ในเขตนัมมุน มันข้างห่างไกลกันพอสมควร ยุนโฮไม่คิดว่าตัวเองจะไปทันโรงเรียนขึ้น เขาคงไปสายอีกตามเคย.... เขายังคงนั่งในรถไฟไปเรื่อยๆ ระยะทางค่อนข้างไกล เลยนั่งได้เพลินๆ

    ' นี ต่ . . . . ค่ '

    +++++++++++++++++++++
    + +

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×