คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [C : 1] Opened
Writed by :: Ai$awa
Comment ::
ตอนแรกค่ะ หวังว่าจะสนุกนะ-----------------------------------
กริ้ง
~~~ กริ้ง~~~หญิงกลางคนวิ่งตาลีตาเหลือกมาที่โทรศัพท์ที่ดังอยู่
" ฮัลโหล บ้านคิมค่ะ "
[
คุณป้าเฮอันใช่มั้ยครับ] เสียงปลายสายตอบกลับมา น้ำเสียงนิ่ง" อ่ะ...ใช่จ้ะ "
[
ผมยุนโฮนะครับ]" ยุนโฮ
!! โทรมามีอะไรรึเปล่า " เจ้าของเสียงที่ปลายสาย เป็นหลานชายที่ไม่ได้เจอกันมานาน[
ผมจะโทรมาบอกเรื่องพ่อ]" ทำไมเหรอ? มีอะไรน่ะ
!! "[
พ่อ...เสียแล้วครับ]กึก....
ไม่มีซุ่มเสียงใดออกจากปากของเธอ หลังจากอึ้งอยู่นาน เธอก็ตั้งสติได้อีกครั้ง
" จริงเหรอ? อย่ามาล้อเล่นเรื่องนี้นะยุนโฮ " พูดไปทั้งเสียงสั่นๆ ใจเต้นไม่เป็นส่ำ ขอให้คำพูดของหลานชายเป็นแค่เรื่องล้อเล่น
[
ผ ม พู ด จ ริ ง ๆ ]" ยุนโฮ
!! พ่อแกเป็นอะไร ทำไมฉันไม่รู้ "[
พ่อถูกยิง ขณะปฏิบัติหน้าที่ครับ]++++++++++++++++
" ห้องเธออยู่ข้างบนนะ ป้ายังไม่ได้จัดไว้ให้เลย แต่ก็ไม่ค่อยมีของอะไรมากนักหรอก เอาของขึ้นไปเก็บแล้วลงมาคุยกับป้าหน่อยนะ "
" ครับ ป้าเฮอัน "
หญิงกลางคนคุยกันหลานชาย หลังจากเธอรู้ข่าวเรื่องน้องชายของเธอเสียชีวิต ก็เป็นหน้าที่ของเธอที่ต้องดูแลหลานชาย เพราะเขาไม่มีแม่ แต่ด้วยความที่บ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร มันจึงเป็นเรื่องที่ต้องคิดหนัก ที่จะต้องดูแลหลานชายทั้งคน แต่ก็ดีหน่อยที่เขาโตเป็นหนุ่มแล้ว ไม่ต้องมาคอยประคบประหงมมากนัก
เธอนั่งครุ่นคิดเรื่องหลานชายอยู่สักพัก
" ป้าเฮอันครับ...มีอะไรจะคุยกับผม? " หลานชายของเธอชื่อยุนโฮ เขาเป็นเด็กที่เงียบ เธอรู้แค่นั้น เพราะหลังจากที่แต่งงานไปไม่กี่ปี พ่อของยุนโฮก็ไม่เคยพาเขามาเจอกับเธออีกเลย จนวันนี้...
" คืออย่างนี้นะ.... ป้ารู้ว่าป้าต้องดูแลหลานนะยุนโฮ แต่ว่า....บ้านเราก็ไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด "
" ...... "
" คือ....ป้าไม่รู้ว่าป้าจะส่งเสียเธอได้หรือเปล่า จากเงินที่พ่อของเธอมี มันคงพอทำให้เธออยู่ได้ แต่เธอเองก็ต้องช่วยป้านะ "
" ช่วยอะไรครับ? "
" ป้าต้องดูแลครอบครัว ที่บ้านนี้มีคนอยู่เยอะแยะ และพวกเขาก็ต่างมีภาระ "
" จะให้ผมช่วยหาเงินเหรอครับ? "
" ....จ้ะ
แต่คงไม่ใช่ตอนนี้หรอก "" อืม "
" ไม่ต้องคิดมากนะ เงินที่พ่อเธอเก็บไว้ให้ก็มีเยอะอยู่ แต่ยังไงเราก็ต้องช่วยกันนะจ้ะ "
" ....... "
" คุ ณ ป้ า ฮ ะ
! ! ! " เสียงใสเจื้อยแจ้วดังมาจากในครัว" อย่าตะโกนดังสิจุนซู ป้าตกใจหมด " เฮอันหันไปที่ต้นเสียง หนุ่มน้อยหน้าตายิ้มแย้มในชุดผ้ากันเปื้อนลายลูกไม้กำลังยิ้มให้เธอ พร้อมๆกับกระทะใบเล็กในมือ
" กับข้าวจะเสร็จแล้วฮะ ทำเพื่อแขกพิเศษของเราวันนี้ พี่ยุนโฮ
!!! " คนตัวเล็กตะโกนเสียงใส เขาไม่ได้เจอ ยุนโฮหลายปีแล้ว กลับมาคราวนี้หล่อเชียว ^^" ทำไปจุนซู ระวังด้วยล่ะ ยุนโฮ.....คงไม่มีปัญหานะ " ป้าเฮอันหันมาถามเขาอีกที เขายังคงทำหน้านิ่งไม่ไหวติงกับอะไรทั้งนั้น
" ครับ...ไม่มีหรอก "
++++++++++++++++++++++
" เสร็จแล้วฮะคุณป้า " ร่างเล็กนำจานอาหารเมนูต่างๆที่เขาบรรจงสร้างสรรค์มาวางไว้บนโต๊ะ เพื่อรอแขกพิเศษในมื้อพิเศษนี้
" ทุกคนยุ่งกันมากเลยนะฮะ นี่ยังไม่กลับกันมาอีก " จุนซูเงยหน้ามองนาฬิกาที่ผนัง 2 ทุ่มแล้ว สมาชิกคนอื่นๆในบ้านก็ยังไม่กลับมา
" อืม....ต้องทำเรื่องนู่นนี่กันให้วุ่นวายไปหมด แต่เราก็ต้องสงสารพี่เค้านะ เค้าเสียพ่อของเค้าไป เค้าไม่มีใครจริงๆจ้ะ " เฮอันลูบหัวจุนซูอย่างเอ็นดู พลางยิ้มบางๆ
" หิวแล้วอ่ะ
= = " คนตัวเล็กกล่าวเสียงอ้อน พลางลูบท้องป้อยๆ" งั้นก็..... ไปตามยุนโฮลงมากินก่อนเลยสิจ๊ะ เดี๋ยวป้ารอกินกับคนอื่นๆเองนะ "
" เอ่อ ..... ผมขอโทษนะฮะ ผมหิวจริงๆอ่ะ "
" ฮ่ะๆ จ้ะ
^^ "ก็อกๆ.....
" พี่ยุนโฮ ขอเข้าไปหน่อยสิฮะ
!! ^0^ " จุนซูมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องนอน ที่เคยเป็นห้องว่างๆ ตอนนี้มันมีคนมาอยู่แล้วแอ๊ดดด....
~~" อะ...
O////O "ยุนโฮที่เปลือยท่อนบน มีเพียงกางเกงยีนส์ขายาวตัวเดียวเท่านั้นที่ใส่ปิดท่อนล่างไว้ เห็นอย่างนั้น จุนซูก็อดหน้าแดงไม่ได้ ....(ทำไมวะ?).... จุนซูยืนพินิจร่างสูงนั้นอยู่นาน แผ่นอกกว้างๆ ของยุนโฮ แขนที่มีกล้ามไม่มากไม่น้อยของยุนโฮ หน้าท้องได้ส่วนของยุนโฮ และหน้าหล่อๆ เมาๆของยุนโฮ เอ๋?
" มีอะไรเหรอ?
= = " ใบหน้านั้นไม่ได้เมา แต่เพิ่งตื่นต่างหาก" พี่หลับอยู่เหรอ? ผมมากวนรึป่าว? "
" อืม
= = "" อ๋า ขอโทษ
!! แค่จะมาเรียกไปกินข้าวเอง.."" เหรอ? จะเข้ามามั้ยล่ะ ไหนว่าจะเข้ามาไง " ยุนโฮหลีกทางเล็กน้อย เพื่อให้จุนซูเดินเข้าไป...
" เอ่อ....งั้น ขอเข้าหน่อยนะฮะ " จุนซูผงกหัวให้เล็กน้อย แล้วเดินเข้าไปข้างใน
" พี่ยังไม่ได้จัดของเลยนี่ฮะ
OO " จากข้าวของที่ยังกองแยู่ในมุมหนึ่งของห้อง ทั้งลังทั้งกระเป๋า ในห้องก็ว่างๆไม่มีอะไร นอกเสียจากเสื้อที่ยุนโฮถอดเอาไว้บนเตียง" อืม...ก็ยังหรอก เหนื่อยน่ะ " ยุนโฮปิดประตูห้อง แล้วยืนเกาหัวยิกๆอยู่
" ไปกินข้าวกัน แล้วเดี๋ยวผมมาช่วยพี่จัดนะ
!! " จุนซูหันไปยิ้มน้อยๆให้ยุนโฮ ก่อนจะลุกไปที่ประตู" ผ ม ล ง ไ ป ก่ อ น น ะ ฮ ะ พี่ เ อ ง ก็ รี บ ๆ ล ง ม า น ะ "
++++++++++++++++++++
" อร่อยมั้ยพี่ยุนโฮ
^^ " จุนซูถามด้วยรอยยิ้มข้ามโต๊ะอาหารมาให้กับยุนโฮที่ตักอาหารเข้าปากไม่พูดไม่จา" อื้ม " ยุนโฮยังกินต่อไปโดยไม่เงยหน้ามองเขาเลย
" กินเยอะๆนะครับ เดี๋ยวจะได้ไปจัดห้องพี่กัน "
ทั้งสองนั่งกินข้าวกันอย่างเงียบๆ ทำไมพี่ยุนโฮเงียบจัง ไม่ชวนคุยเลยซักคำ แถมเป็นคนถามคำตอบคำ อย่างงี้จะอยู่กันรอดมั้ยเนี่ย
= =" อิ่มแล้วครับ " ยุนโฮเงยหน้าขึ้นมาเป็นครั้งแรกหลังจากที่นั่งกินข้าวกันมา ที่มุมปากมีเม็ดข้าวติดอยู่ด้วย
" ฮิฮิ
^///^ มีเม็ดข้าวติดด้วยแน่ะ " จุนซูเอื้อมมือไปหยิบเม็ดข้าวออกจากปากยุนโฮ" ข อ บ ใ จ น ะ จ า น ต้ อ ง ล้ า ง มั้ ย ? "
+++++++++++++++++++++++++
H
P
ความคิดเห็น